ยินดีต้อนรับเข้าสู่ jokergameth.com
jokergame
jokergame shop webboard Article Social


Colocation, VPS


joker123


เว็บไซต์เราจะอยู่ไม่ได้หากขาดเขาเหล่านี้ รวมช่วยกันสนับสนุนสปอนเซอร์ของพวกเรา

colocation,โคโลเคชั่น,ฝากเซิร์ฟเวอร์ game pc โหลดเกม pc slotxo Gameserver-Thai.com Bitcoin โหลดเกมส์ pc
ให้เช่า Colocation
รวมเซิฟเวอร์ Ragnarok
Bitcoin

กำลังแสดงผล 1 ถึง 1 จากทั้งหมด 1
  1. #1
    ชอบโพสต์เป็นชีวิตจิตใจ
    วันที่สมัคร
    Jul 2011
    กระทู้
    172
    กล่าวขอบคุณ
    38
    ได้รับคำขอบคุณ: 120

    ชอบเรื่องนี้จังอยากเล่าต่อ

    นิทานเซ็น เรื่องคุณค่าของตน

    เณรน้อยเจ้าปัญญา ถามพระอาจาร์ย "คุณค่าในตัวค่าคืออะไร"
    พระอาจาร์ย "ไปสวนหลังบ้านเก็บก้อนหินก้อนใหญ่ๆมา 1 ก้อน เอาไปวางที่ตลาด ถ้ามีคนถามว่าราคาเท่าไหร่อย่าตอบ ให้ชูแค่ 2 นิ้ว ถ้าเขาต่องรองอย่าขายให้เอาก้อนหินก้อนนั้นกลับมา แล้วเราจะบอกเองว่าคุณค่าของเจ้าคืออะไร"
    วันรุ่งขึ้น เณรน้อยอุ้มหินไปวางขายที่ตลาด คนจ่ายตลาดเดินผ่านไปผ่านมา ต่างแปลกใจ มีแม่บ้านเดินมาถาม "ก้อนหินขายราคาเท่าไหร่ ?"

    เณรน้อยชู 2 นิ้ว

    "2 เหรียญ"


    เณรน้อยส่ายหัว

    "งั้นก็ 20 ก็ได้ จะได้เอาไปทับกระดาษ"

    เณรน้อยคิดในใจ "แม่เจ้าโว้ย หินไรค้านี้ขายได้ตั้ง 20 เหรียญ ที่ลานวัดของข้าพเจ้ามีอีกตั้งมากมาย"
    แต่เณรน้อยไม่ขายตามที่พระอาจาร์ยบอก ไปพบพระอาจาร์ยด้วยความดีใจ
    "อาจาร์ย วันนี้มีแม่บ้านคนหนึ่งให้ ราคา 20 เหรียญจะซื้อหินของข้า อาจาร์ยบอกได้หรือยังว่าคุณค่าของข้าคืออะไร"
    อาจาร์ย "ไม่ต้องรีบ พรุ่งนี้ เอาไปวางไว้ในพิพิธภัณฑ์ ถ้ามีคนถามไม่ต้องตอบ แค่ชู 2 นิ้ว ถ้าเขาต่องรองอย่าขาย แล้วมาคุยกันใหม่"

    วันต่อมา ใน พิพิธภัณฑ์ มีคนมามุงล้อม คุยกันเองว่า "หินธรรมดาก้อนหนึ่ง มีค่าอะไรมาวางไว้ในพิพิธภัณฑ์" มาวางในพิพิธภัณฑ์ได้ มันต้องมีค่าของมัน แต่เราอาจไม่รู้ตอนนี้ มีคนโผล่มา ตะโกนถามเณรน้อยว่า "เณรน้อย หินก้อนนี้ขายเท่าไหร่"

    เณรน้อยชู 2 นิ้ว

    "200 เหรียญ"

    เณรน้อยส่ายหัว

    "งั้นก็ 2,000 กำลังหาหินไปแกะสลักพระพุทธรูป"

    เณรน้อยตกใจ มากกว่าเมื่อวานอีก แต่ไม่ขายตามทีพระอาจาร์ยบอก ไปพบพระอาจาร์ยด้วยความดีใจ "อาจาร์ยครับวันนี้มีคนให้ราคา 2,000 เหรียญจะซื้อหินของข้า วันนี้อาจาร์ยต้องบอกข้าแล้วนะว่า คุณค่าในตัวของข้าคืออะไร"

    อาจาร์ยหัวเราะชอบใจ "พรุ่งนี้เอาไปขายที่ร้านขายวัตถุโบราณเหมือนเดิม แล้วเอากลับมา ครั้งนี้อาจาร์ยบอกคำตอบเธอแน่ๆ"

    วันต่อมา เณรน้อยเอาหินไปที่ร้านขายวัตถุโบราณ ก็ยังมีคนมามุงดู มีคนพูดว่า นี่มันหินอะไร มาจากถิ่นไหน ของราชวงศ์ไหน
    สุดท้ายมีคนถามราคา "เณรน้อยหินก้อนนี้ขายราคาเท่าไหร่?"

    เณรน้อยชู 2 นิ้ว

    "20,000 เหรียญ"

    เณรน้อยตกใจอ้าปากค้างอุทานเสียงดังว่า "หา" ชายคนนั้นนึกว่าตัวเองให้ราคาต่ำไป ทำให้เณรน้อยอารมณ์เสียเขารีบแก้ไขทันทีว่า"โอ้ข้าพูดผิดไป ข้าจะให้เจ้า 2 แสน"
    เณรน้อยได้ยินดังนั้น อุ้มหินกลับไปบนเขาหาพระอาจาร์ญทันที พูดกับอาจาร์ยแบบกระหืด กระหอบว่า "อาจาร์ยครั้งนี้เรารยแล้ว มีโยมให้ราคา 2 แสนเพื่อซื้อหินก้อนนี้อาจาร์ยบอกได้หรือยังว่า คุณค่าตัวค่าคืออะไรกันแน่?"

    อาจาร์ยลูบหัวเณรน้อย พูดด้วยน้ำเสียงเอ็นดูว่าว่า
    "เจ้าหนูน้อย คุณค่าของตัวเจ้าก็เหมือนก้อนหินก้อนนี้ ถ้าวางในตลาดสดเจ้าก็มีค่า 20 ถ้าเอาตัวเจ้าไปวางในพิพิธภัณฑ์เจ้าก็มีค่า 2,000 ถ้าไปอยู่ในร้านวัตถุโบราณเจ้าก็มีค่า 2 แสน
    เวทีชีวิตต่างกัน ตำแหน่งวางต่างกัน คุณค่าของคนก็เปลี่ยนไป"
    เราเป็นหิน เป็นเพชรพลอย หรือเป็นวัตถุโบราณ สิ่งที่มันต่างกันคือ หินมันเดินไม่ได้ เลือกที่จะไปไหนไม่ได้ แต่คนต่างกัน มีขามีสมองเลือกอยู่ในที่ๆคนมองเห็นคุณค่าเรา
    สำคัญตรงที่ว่าเราจะทำตัวให้เป็นหินหรืออัญมณีที่มีค่า ที่เมื่อกาลเวลาผ่านไป ความแข็งแกร่างมากขึ้น ผ่านการเจียระไน ความสวยงามมากขึ้น วางโชว์อยู่ในที่ที่ควรค่าและมีคนมากมายต้องการมัน
    จงเลือกเอาว่าจะอยู่ในพิพิธภัณฑ์เพื่อไว้ชม หรือร้านของเก่า เพื่อเป็นของแพงให้เศษรฐีมีไว้ประดับบารมี

    จากหนังสือ จงเห็นแก่ตัว

    จงเลือก input ดีดี เข้าสมอง แล้วจะมีแต่เรื่องดีดีเข้ามาในชีวิต
    Facebook Page: https://www.facebook.com/evethegreatest
    Youtube: https://www.youtube.com/channel/UCUL...fxvHRFGAsm-E5Q

  2. สมาชิกที่กล่าวขอบคุณ:



 

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •  
Back to top