ยินดีต้อนรับเข้าสู่ jokergameth.com
jokergame
jokergame shop webboard Article Social


Colocation, VPS


joker123


เว็บไซต์เราจะอยู่ไม่ได้หากขาดเขาเหล่านี้ รวมช่วยกันสนับสนุนสปอนเซอร์ของพวกเรา

colocation,โคโลเคชั่น,ฝากเซิร์ฟเวอร์ game pc โหลดเกม pc slotxo Gameserver-Thai.com Bitcoin โหลดเกมส์ pc
ให้เช่า Colocation
รวมเซิฟเวอร์ Ragnarok
Bitcoin

กำลังแสดงผล 1 ถึง 1 จากทั้งหมด 1
  1. #1
    слыхал! но......
    วันที่สมัคร
    Dec 2012
    กระทู้
    341
    กล่าวขอบคุณ
    61
    ได้รับคำขอบคุณ: 240
    Blog Entries
    1

    [เรื่องสั้น] เสียงรถไฟในยามค่ำคืน

    [เรื่องสั้น] เสียงรถไฟในยามค่ำคืน


    เด็กสาวถามเด็กหนุ่มคนหนึ่ง

    “เธอรักฉันมากแค่ไหน”

    เขาคิดอยู่ชั่วครู่ก่อนตอบกลับไปเบาๆ

    “ก็คงจะประมาณเสียงรถไฟในยามค่ำคืน”

    เมื่อได้ยินเช่นนั้นเธอก็ไม่ได้ตอบกลับอะไรและรอให้ฝ่ายชายพูดต่อ มันต้องมีเรื่องราวอะไรมากกว่านี้สิ

    “ไม่รู้ทำไม... แต่บางทีฉันก็ตื่นขึ้นมาเองตอนกลางดึก” เขาเริ่มพูด “ตอนนั้นฉันไม่รู้หรอกว่ามันกี่โมงแล้ว อาจจะสักตีสองตีสามได้มั้ง แต่จะตอนไหนก็ช่างมันเถอะ ประเด็นมันอยู่ที่ว่าฉันตื่นขึ้นมาตอนดึก แล้วฉันก็อยู่คนเดียว สัตว์เลี้ยงก็ไม่มีสักตัว มันจะรู้สึกยังไงก็ลองจินตนาการดูละกันนะ มันมืดมากๆเลยนะตอนนั้น มองไม่เห็นอะไรเลย เสียงก็ไม่มี ขนาดเสียงนาฬิกาเดินยังไม่ได้ยินอะ บางทีเวลามันอาจจะหยุดอยู่ก็ได้นะตอนนั้น แล้วฉันก็รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังอยู่ห่างจากทุกคนที่ฉันรู้จัก อยู่ห่างจากที่ๆฉันคุ้นเคย ฉันรู้ดีว่าคงไม่มีใครในโลกใบนี้ที่รักฉันอีกแล้ว จะไม่มีใครเข้ามาพูดกับฉัน เพราะฉันจะกลายเป็นคนที่ไม่อยากมีใครจดจำ ถ้าวันหนึ่งฉันอยากจะหายตัวไปก็ทำได้ แถมยังไม่มีใครสนใจอีกด้วย ฉันรู้สึกเหมือนว่าตัวเองกำลังถูกดันเข้าไปในกล่องเหล็กแล้วกำลังจมลึกลงไปในทะเลเรื่อยๆจนถึงก้นสมุทร แรงดันมันรุนแรงมากจนทำให้หน้าอกเริ่มปวด เหมือนกับว่ามันจะระเบิดออกมาภายในอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้า เข้าใจความรู้สึกแบบนี้ไหม”

    เด็กสาวพยักหน้า เธอคงรู้ว่าเขาต้องการจะสื่ออะไร

    เด็กหนุ่มพูดต่อไป “ฉันคิดว่ามันคงเป็นความรู้สึกที่เจ็บปวดที่สุดเท่าที่มนุษย์จะสามารถสัมผัสได้เชียวแหละ ฉันรู้สึกเศร้ามากและมันก็เจ็บปวดมากจนฉันอยากจะฆ่าตัวตาย จริงๆนะ ไม่สิ มันไม่ใช่ว่า ฉันอยากตาย หรอก แต่มันเหมือนกับว่าอากาศในกล่องนั้นน่ะมันเบาบางลงเรื่อยๆจนฉันจะ ตายจริงๆ มันไม่ใช่คำอุปมาอุปไมยอะไรแบบนั้นหรอกนะ มันเป็นความจริง รู้แล้วใช่ไหมว่าการที่ฉันตื่นขึ้นมากลางดึกแบบนี้มันหมายความว่าไง ฟังอยู่หรือเปล่าเนี่ย”

    เด็กสาวพยักหน้าแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เด็กหนุ่มหยุดมองหน้าเธอสักพักแล้วก็พูดต่อ

    “แต่จากนั้น ฉันก็ได้ยินเสียงรถไฟจากที่ไหนสักแห่งไกลๆ ไกลเสียจนฉันไม่รู้เลยว่ารางรถไฟนั่นมันอยู่ที่ไหน เสียงนั้นมันเบามากเลยนะ เบาราวกับว่าถ้ามันอยู่ไกลจากจุดที่มันอยู่ไปอีกสักไม่กี่เมตร ฉันก็คงไม่ได้ยินมันแล้ว แต่ยังไงก็ตามฉันก็มั่นใจมากว่ามันเป็นเสียงจากรถไฟ ไม่ผิดหรอก ฉันก็เลยกลับไปนอนต่อ แน่นอนว่ามันก็มืดเช่นเคย แต่ฉันก็พยายามฟังเสียงนั่นให้มากที่สุดเท่าที่จะฟังได้ หลังจากนั้นไม่นานหน้าอกของฉันมันก็เริ่มหายปวด เข็มนาฬิกาก็เริ่มเดิน กล่องเหล็กค่อยๆลอยขึ้นอย่างช้าๆจนถึงผิวน้ำ ทุกอย่างมันเป็นเพราะเสียงรถไฟอันนั้นใช่ไหมล่ะ เสียงที่เบาบางมากจนฉันแทบจะไม่ได้ยิน แต่ประเด็นก็คือ ฉันรักเธอลึกเท่าๆกับเสียงนั่นแหละ”

    หลังจากนั้น เรื่องราวของเด็กหนุ่มก็จบลง แล้วเด็กสาวก็เริ่มต้นเล่าเรื่องราวของตน

  2. สมาชิกที่กล่าวขอบคุณ:



 

กฎการส่งข้อความ

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •  
Back to top