เรื่องขำๆคลายเครียด

[hiphoptoei]

รู้จักใช้ถุงยางอนามัย

สายแฉล้มเป็นพนักงานขายประกันฯ เธอต้องขับรถขึ้นเหนือล่องใต้เพื่อไปเยี่ยมเยือนลูกค้าอยู่เป็น ประจำ
วันหนึ่ง ลูกค้าที่อำเภออุ้มผางโทรศัพท์มาบอกเธอว่ามีผู้สนใจทำประกันชีว ิต 10 ล้านบาท เธอไม่รอช้า รีบ
ขับรถไปพบลูกค้าทันที หลังจากขายประกันฯให้ลูกค้าได้แล้วเธอจึงขับรถกลับกรุงเทพทั้งๆ ที่ใกล้จะค่ำ โชค
ไม่ดีรถเธอเกิดเสียอยู่กลางทางบริเวณป่าเขา เธอเห็นแสงไฟจากกระท่อมหลังหนึ่งจึงรีบเดินไปขอความ
ช่วยเหลือ เธอพบกับ บุญแจม และบุญจุก ชายหนุ่มสองพี่น้องมาเปิดประตูให้

สายแฉล้ม : รถฉันเสียอยู่ไม่ไกล ฉันจะจ้างคุณช่วยลากรถฉันเข้าไปอุ้มผางหน่อยได้ไหม ?
บุญแจม : เราลากตอนนี้ไม่ได้หรอกครับ ในเมืองร้านปิดกันหมดแล้ว โรงแรมก็ไม่มี ทางที่ดีคุณควรค้าง
คืนที่นี่ก่อนดีกว่า พรุ่งนี้เราสองคนจะจัดการลากรถคุณเข้าเมืองแต่เช้า

สายแฉล้มไม่มีทางเลือกเป็นอย่างอื่นเธอจึงตัดสินใจค้างคืนที่กร ะท่อมหลังนั้น แต่ที่กระท่อมมีเตียงแค่หลัง
เดียวเท่านั้น บุญแจมบอกกับเธอว่าทั้งสามคนจำเป็นต้องนอนเตียงเดียวกัน

สายแฉล้ม : พวกคุณมีถุงยางอนามัยไหม ?
บุญจุก : ถุงยางอนามัยหรือ ? มันคืออะไร ?
สายแฉล้ม : เขาใส่ถุงยางอนามัยไว้เพื่อป้องกันไม่ให้ผู้หญิงท้องอย่างไรล่ะ

สายแฉล้มหยิบถุงยางสองอันออกมาจากกระเป๋าถือแล้วให้ชายหนุ่มทั้ งสองใส่ คืนนั้นทุกอย่างก็เป็นไปตาม
คาด เช้าวันรุ่งขึ้น ชายหนุ่มทั้งสองกุลีกุจอช่วยกันลากรถของเธอเข้าเมือง เมื่อรถถูกซ่อมเสร็จเธอก็รีบขับ
รถจากไป หนึ่งเดือนต่อมา หลังเลิกงานในเย็นวันหนึ่งบุญแจมกับบุญจุกนั่งคุยกันในกระท่อม

บุญจุก : นายจำผู้หญิงที่มาค้างคืนกับเราเมื่อเดือนที่แล้วได้ไหม ?
บุญแจม : จำได้สิ
บุญจุก : นายจะว่าอะไรไหมถ้าหล่อนท้อง ?
บุญแจม : อ้าว ! ทำไมหรือ ?

บุญจุก : เปล่า ฉันจะได้ถอดถุงยางอนามัยออกเสียที

[Axlrose]

5555555555+

[hiphoptoei]

ปัญหาเฉพาะหน้า

บุญเขตเข้าไปซื้อกับข้าวที่ห้างโลตัส หลังจากชำระเงินแล้วเขาต้องหิ้วข้าวของพะรุงพะรังไปยังรถยนต์ที ่จอด
อยู่ลานจอดรถ ขณะที่เดินผ่านช่องแคบๆระหว่างรถสองคันที่จอดอยู่ บังเอิญถุงข้าวของไปสะกิดถูกด้านข้าง
ของรถคันหนึ่งซึ่งมีชายหนุ่มและหญิงสาวกำลังนั่งจู๋จี๋กันอยู่พ อดี ชายหนุ่มอยากโชว์ออฟให้แฟนสาวได้เห็น
จึงเปิดประตูรถลงมาดูร่องรอย

บุญเขต : ขอโทษครับ ผมไม่ได้ตั้งใจจะให้ถุงข้าวของไปโดนรถคุณ อย่างไรก็ตามผมไม่เห็นมีอะไรเสียหาย

ชายหนุ่ม : ไม่เสียหายให้เห็นก็จริง แต่มันเสียความรู้สึก

บุญเขต : ก็ผมขอโทษแล้วไง

ชายหนุ่ม : ขอโทษไม่พอหรอก

บุญเขต : งั้นถ้ามันจะทำให้คุณสบายใจขึ้นได้แล้วละก็ ผมให้คุณไปเตะรถผมคืนก็แล้วกัน นั่นรถผม !

บุญเขตพาชายหนุ่มเดินไปที่รถปิ๊กอัพคันหนึ่งที่จอดอยู่ในล็อกถั ดไป ชายหนุ่มจัดการเตะรถปิ๊กอัพด้วยความ
เมามัน สักครู่ต่อมา มีหนุ่มใหญ่คนหนึ่งเดินเข้ามาหาชายหนุ่ม

หนุ่มใหญ่ : คุณมาเตะรถผมทำไม ?

ชายหนุ่ม : อ้าว รถคุณเหรอ เมื่อสักครู่ผู้ชายคนนี้......

พอเขาหันไปหาบุญเขต ปรากฏเขาไม่เห็นบุญเขตเสียแล้ว แต่เขาเห็นรถโตโยต้าเก่าๆคันหนึ่งซี่งเมื่อสักครู่
จอดแถวนั้นขับออกไปอย่างรวดเร็ว

[hiphoptoei]

ถือโชคลางและของขลัง

บุญหนักกับเพื่อนอีกสามคนเป็นก๊วนกอล์ฟวันเสาร์ เวลา 09.00 น.ของสนามกอล์ฟพาร์กินฉันมาหลายปี เมื่อ
ไม่นานมานี้เพื่อนร่วมก๊วนคนหนึ่งเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุ เขาพยายามหาเพื่อนร่วมก๊วนคนใหม่ วันหนึ่งเขาพบ
กับบุญเมฆสมาชิกใหม่ของสนาม

บุญหนัก : คุณบุญเมฆมาเล่นกอล์ฟในก๊วนผมไหมครับ วันเสาร์เวลา 09.00 น.
บุญเมฆ : ยินดีครับ แต่ว่า....เออ...ผมอาจมาสาย 15 นาทีนะครับ

เช้าวันเสาร์ เมื่อบุญหนักกับเพื่อนๆมาถึงพวกเขาเห็นบุญเมฆมารออยู่ก่อนแล้ว บุญเมฆเล่นกอล์ฟด้วยมือขวา
เขาเล่นดีเหลือเกินจึงเล่นชนะเพื่อนในก๊วนทุกคน ก่อนจะจากกันวันนั้น

บุญหนัก : วันเสาร์หน้ามาเล่นอีกนะครับ เวลาออกรอบ 09.00 น.
บุญเมฆ : ยินดีครับ แต่....เออ....ผมอาจมาสายสัก 15 นาทีนะครับ

เช้าวันเสาร์ เมื่อบุญหนักกับเพื่อนๆมาถึงพวกเขาเห็นบุญเมฆมารออยู่ก่อนแล้วเ ช่นเคย วันนี้บุญเมฆเล่นด้วย
มือซ้าย เขาเล่นได้ดีเหมือนเดิมเมื่อครบ 18 หลุมเขาจึงชนะทุกคนในก๊วน เหตุการณ์เกิดขึ้นอย่างนี้ทุกเสาร์
เป็นเวลา 3 เดือนติดต่อกันจนครั้งสุดท้าย

บุญหนัก : วันเสาร์หน้ามาเล่นอีกไหมครับ ?
บุญเมฆ : มาครับมา แต่ว่า... ผมอาจมาสาย 15 นาทีนะครับ

บุญหนัก : คุณบุญเมฆ ผมมีเรื่องสงสัยอยากถาม บางวันคุณเล่นด้วยมือขวาบางวันคุณเล่นด้วยมือซ้ายเพราะ
อะไร ? และผมได้ยินคุณพูดว่าคุณอาจมาสาย 15 นาที แต่ผมเห็นคุณมาตรงเวลาทุกครั้งเลย

บุญเมฆ : อ๋อ ผมเป็นคนถือโชคลางครับ ตอนผมตื่นนอนถ้าผมเห็นเมียผมนอนตะแคงขวา วันนั้นผมจะตี
กอล์ฟด้วยมือขวา แต่ถ้าเห็นเมียผมนอนตะแคงซ้ายวันนั้นผมก็จะตีกอล์ฟด้วยมือซ้าย

บุญหนัก : อ้าว แล้วถ้าเมียคุณนอนหงายละ คุณจะตีด้วยมือไหน ?

บุญเมฆ : อ๋อ ถ้าเมียผมนอนหงาย ผมก็จะมาสาย 15 นาทีครับ

[hiphoptoei]

เหตุการณ์ในห้องสอบ

บุญลพเป็นนักศึกษาปี 3 ในคณะวิทยาศาสตร์ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง เมื่อคราวสอบมิดเทอมที่ผ่านมา เขา
เฝ้าดูหนังสืออย่างขะมักเขม้นหามรุ่งหามค่ำเป็นเวลาหนึ่งเดือนเ ต็มๆโดยเฉพาะวิชาธรรมชาติวิทยา เขาคาด
หวังว่าวิชานี้เขาจะต้องทำเกรด 4.0 ให้จงได้เพื่อที่จะเอาไปช่วยดึงวิชาที่เขาทำพลาดไปก่อนหน้านี้ เช้าวันสอบ
มาถึง เขาเดินเข้าห้องสอบอย่างมั่นอกมั่นใจเต็มร้อย ห้องสอบมีขนาดเล็กบรรจุนักศึกษาได้ราว 20 คนเห็นจะ
ได้ เขารู้สึกแปลกใจมากที่เห็นอาจารย์เอาคอนมาตั้งอยู่หน้าชั้น บนคอนมีนกเกาะอยู่สิบตัว นกทุกตัวถูกคลุม
ด้วยถุงผ้าทั้งแต่ หัว ตัว จนถึงขาของนก คงเหลือให้เห็นแต่ตีนนกเพียง 10 คู่เท่านั้น อาจารย์เข้าห้องสอบแล้ว
แจ้งแก่นักศึกษาทั้งหลายว่า ข้อสอบมีเพียงข้อเดียว ให้นักศึกษาดูตีนนกทั้ง 10 คู่นั้นแล้วตอบว่าตีนแต่ละคู่เป็น
ของนกอะไร ? สายพันธุ์อะไร ? ตระกูลไหน ? ชั้นไหน ? มีถิ่นกำเนิดจากที่ไหน ? ให้เวลาถึงหนึ่งชั่วโมงครึ่ง

บุญลพเดินเข้าไปดูใกล้ๆ แต่เขาก็มืดแปดด้าน เพราะที่เขาเตรียมตัวสอบมาถึงหนึ่งเดือนเต็มนั้นไม่มีอะไรที่จะ
เกี่ยวกับตีนของนกเลยแม้แต่น้อย แล้วเขาจะตอบได้อย่างไร ? ยิ่งดูไปเขาก็ยิ่งเกิดอารมณ์เสีย อาจารย์ทำกับ
เขาอย่างนี้ได้อย่างไร ? เขาทนไม่ไหวแล้วจึงเดินตรงไปหาอาจารย์ที่ยืนอยู่หน้าชั้น

บุญลพ : อาจารย์เล่นแบบนี้มันไม่ยุติธรรม เรื่องอื่นมีให้ถามมากมายทำไมจึงมาเจาะจงเพียงแต่ตีนของนก ?

อาจารย์ : นักศึกษาต้องเป็นคนช่างสังเกตุและรอบรู้

เมื่อได้ยินอาจารย์ตอบเช่นนั้นเขายิ่งไม่พอใจ ไหนๆก็ทำข้อสอบไม่ได้อยู่แล้วเขาจึงตัดสินใจเดินออกนอก
ห้องสอบไปเลย อาจารย์รู้สึกว่าบุญลพไม่ได้ให้เกียรติอาจารย์ แต่เนื่องจากนักศึกษาในคณะวิทยาศาสตร์มี
เป็นพันคนอาจารย์จึงไม่รู้ว่าใครเป็นใคร

อาจารย์ : เดี๋ยวก่อนคุณ คุณจะไปไหน ? คุณชื่ออะไรน่ะ ?

บุญลพ : อาจารย์ก็ดูที่เท้าผมซิครับ แล้วอาจารย์ก็ทายเอาซิว่าผมชื่ออะไร ?

[hiphoptoei]

แทงฉลาม

สมหมาย : เฮ้!

เซบาสเตียน : ว่าไงครับ

สมหมาย : ออกเรือไปดูชาวประมงจับฉลามมา

เซบาสเตียน : โห เอ็กซ์ตรีมสุดๆ!

สมหมาย : เห็นพวกชาวประมงมือใหม่ เงอะงะอยู่ได้
ด้วยสัญชาตญาณแห่งนักจัดการ ผมอดใจไม่ไหว
ก็เลยคว้าฉมวกมาลอง

เซบาสเตียน : เฮ้ย! กล้ามาก

สมหมาย : แทงไปทีเดียว ทุกคนร้องกันลั่น

เซบาสเตียน : ฉลามตายในบัดดล!

สมหมาย : กูตกเรือ

เครดิต : อะไรๆก็ฮา ฉบับ ฮาสวดยอด

[hiphoptoei]

ตั้งสเตตัส

บอส : เฮ้อ..ฉันละเบื่อสถานะเฟซบุ๊คแต่ละคนจริงๆวะเพื่อน

เต้ย : ทำไมเรอะมีอะไร?

บอส : อย่างจู่ๆ ก็ขึ้นมาว่า "อยากกินมาม่า" ถามจริงเหอะจะบอกทำไม
แล้วพวกนี้ก็ขึ้นสถานะแบบนี้ประจำ

เต้ย : เออฟังดูแล้วงี่เง่าแฮะกินก็กินไปสิ

บอส : หรือ"ปวดขาแฮะ"ทั้งๆที่ควรจะหายามาทาดันตั้งสถานะ
คงจะหายปวดหลอก!

เต้ย : เออ..ยิ่งฟังยิ่งงี่เง่า

บอส : ฉันน่ะนานๆขึ้นทีจะได้ไม่ดูไร้สาระมากว่าแล้วก็ขึ้นสถานะบ้างดีกว่า

เต้ย : อืม...เอาเลยเพื่อน ไหนขออ่านหน่อยขึ้นว่าไง?

สถานะของคุณ : นานแล้วที่ไม่ได้กินมาม่า วันนี้อยากกินจังแฮะ

เต้ย : แล้วมันต่างกับเขามั้ยเฮอะ!!!
(พร้อมกระโดดถีบตกเก้าอี้)

เครดิต : อะไรๆก็ฮา ฉบับ ฮาสวดยอด

[hiphoptoei]

Facebook

(หน้าจอคอมพ์)
เต้ย : Facebook เว็บไซต์ Social network ระดับโลก
ที่มีสมาชิกกว่า 500 ล้านคน เรียกได้ว่าใครไม่เล่นเชย!

เต้ย : ในเฟซบุ๊คสามารถทำให้เราเจอเพื่อนใหม่ๆติดตามเรื่องราว
ที่เราสนใจและมีอะไรใหม่ๆเต็มไปหมด

เต้ย : แถมในระบบยังมีการรองรับ Application ใหม่ๆ
ที่ทำให้ผู้เล่นเล่นได้ทั้งวันไม่มีเบื่อ(โคตรแหล่ม)

หัวหน้า : นอกจากนั้น Facebook ยังมีอะไรใหม่ๆกับเราด้วยนะ

เต้ย : อะไรหรอครับหัวหน้า

หัวหน้า : ก็ได้ให้เรามีลูกน้องใหม่ๆไงละ งานไม่ทำ FB ทั้งวัน(อ่ะ "ใบไล่ออก" ไปหางานใหม่ทำซะ!)

เต้ย : ....

เรื่องจริงนะครับ
เครดิส : ม่อนม่อน

[hiphoptoei]

กูรูการจัดการ

บอส : เฮ้!

เต้ย : ว่าไงครับ

บอส : เพื่งไปตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายตลาด

เต้ย : นั่นแน่ ระดับบริหารดรีมทีม

บอส : ทำไปเดือนแรก ยอด 50 ล้านบาท เจ้าของบริษัท
ถึงกับเรียกคุยเป็นการส่วนตัว

เต้ย : สุดยอดนักขาย กูรูด้านการจัดการ เง็กเซียนแห่งวงการมาร์เก็ตติ๊ง
ไม่โดนเลื่อนตำแหน่งก็อัพเงินเดือน

บอส : ไล่ออก! ทำอีท่าไหนเดือนเดียวสร้างรายจ่าย 50ล้าน!

เครดิต : อะไรๆก็ฮา ฉบับ ฮาสวดยอด

[hiphoptoei]

อ่านแล้วเม้นได้นะฮาฟฟฟฟ

[hiphoptoei]

นกขุนทอง

บุญเงินเป็นนักแสดงมายากลที่มีชื่อเสียงมาก เขาแสดงให้ผู้โดยสารบนเรือสำราญ แฟนตาซีครุ้ยส์ ที่วิ่งระหว่าง
กรุงเทพ - ฮ่องกง แม้เขาจะเปลี่ยนชุดมายากลอยู่บ่อยๆเพื่อให้ผู้โดยสารที่มาเที่ย วซ้ำไม่รู้สึกว่าจำเจ อย่างไรก็
ตาม แต่ละชุดที่เขาเล่นก็มักจะเล่นอยู่อย่างน้อยสองเดือนทำให้นกขุน ทองที่เกาะอยู่ข้างๆเวทีได้เห็นการเล่นใน
แต่ละชุดทุกเมื่อเชื่อวัน จนกระทั่งคืนวันหนึ่ง ในขณะที่บุญเงินกำลังแสดงชุดช่อดอกไม้ด้วยการเปิดผ้าที่คลุมแจ
กันดอกไม้ออก ช่อดอกไม้ที่ปักอยู่บนแจกันหายวับไปกับตา คนดูปรบมือด้วยความชื่นชม ทันใดนั้นนกขุนทอง
ก็ส่งเสียงร้อง

นกขุนทอง : เขาซ่อนมันอยู่ข้างหลัง เขาซ่อนมันอยู่ข้างหลัง

บุญเงินรู้สึกไม่พอใจนกตัวนี้แต่เขาก็ทำอะไรมันไม่ได้ เพราะมันเป็นนกของกัปตัน มิหนำซ้ำการแสดงชุดต่อไป
เขาเปลี่ยนดอกไม้ดอกหนึ่งเป็นนกพิลาปภายใต้ผ้าเช็ดหน้าผืนหนึ่ง คนดูตบมือเกรียวกราวแต่นกขุนทองร้องอีก

นกขุนทอง : เขาเอามันออกมาจากแขนเสื้อ เขาเอามันออกมาจากแขนเสื้อ

บุญเงินอยากจะฆ่านกขุนทองตัวนี้ให้ตาย แต่สิ่งที่เขาทำได้ก็แค่ไม่สนใจมันไม่ให้อาหารแก่มันและไม่พูดก ับมัน
เท่านั้น กระทั่งวันหนึ่ง เรือสำราญถูกพายุไต้ฝุ่นพัดกระหน่ำจนเรืออับปาง โชคดีที่บุญเงินเกาะได้กระดานแผ่น
หนึ่งจึงได้ลอยคออยู่ในทะเล บังเอิญนกขุนทองตัวนั้นก็เกาะอยู่บนกระดานแผ่นเดียวกันแต่อยู่ป ลายอีกข้างหนึ่ง
ทั้งสองได้แต่มองหน้ากันทั้งๆที่บุญเงินแสนจะแค้นใจ โอกาศที่เขาจะฆ่านกขุนทองมาถึงแล้วแต่เขาก็ไม่มีอารมณ์
ที่จะทำอย่างนั้น สามวันผ่านไปด้วยความเงียบทั้งคู่ต่างก็อิดโรย ในที่สุด

นกขุนทอง : ขอถามอะไรหน่อย ?

บุญเงิน : ถามอะไร ?

นกขุนทอง : คุณเอาเรือไปซ่อนไว้ที่ไหน ?

[hiphoptoei]

ผมไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิด

ห้างแพ็กโกรกำลังรับสมัครพนักงานขาย มีผู้สมัครที่ผ่านการคัดเลือกรอบแรกมารอสัมภาษณ์กับผู้จัดการ
อยู่หลายคนซึ่งก็รวมถึงบุญเนตรหนุ่มรูปหล่ออยู่ด้วยคนหนึ่ง

ผู้จัดการ : คุณบุญเนตร ผมดูประวัติของคุณน่าสนใจมากทีเดียว ผมอยากจะจ้างคุณนะ แต่ว่า....ผมคงไม่
สามารถทำอย่างที่ผมต้องการได้ เพราะว่าผมเห็นคุณขยิบตาข้างหนึ่งบ่อยๆ มันอาจทำให้ลูกค้าของห้าง
เกิดความไม่พอใจได้ด้วยสำคัญว่าคุณไปก้อร่อก้อติกกับเขา

บุญเนตร : อ๋อ เรื่องนี้ไม่เป็นปัญหาหรอกครับ ถ้าผมกินยาเม็ดคุมกำเนิดเพียง 2 เม็ดเท่านั้น อาการขยิบ
ตาของผมก็จะหายเป็นปลิดทิ้งเลยครับ

ผู้จัดการ : จริงหรือ ? ไม่น่าเชื่อเลยนะ แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงผมก็คงรับคุณเข้าทำงานได้ไม่มีปัญหา

บุญเนตรเอามือล้วงลงไปในกระเป๋ากางเกง เพื่อจะหยิบยาเม็ดคุมกำเนิดขึ้มมากิน แต่แล้วปรากฏว่ามีถุง
ยางอนามัยแบบต่างๆติดมือเขาขึ้นมาด้วยเป็นจำนวน 5 - 6 อัน พอเขากินยาเม็ดคุมกำเนิดไป 2 เม็ด
อาการขยิบตาข้างเดียวของเขาก็หายเป็นปลิดทิ้งอย่างที่เขาว่าทัน ที

ผู้จัดการ : อืม์... แม้อาการขยิบของคุณจะหายก็จริง แต่ผมเกรงว่าผมจะจ้างคนที่สำส่อนอย่างคุณไม่ได้
เสียแล้วล่ะ เพราะพฤติกรรมของคุณอาจจะเป็นอันตรายต่อลูกค้าสตรีของห้างเราได ้

บุญเนตร : ผมไม่ได้เป็นคนอย่างที่คุณคิดหรอกนะครับ ผมไม่ได้สำส่อน ผมมีภรรยาที่ดีและน่ารักมาก
ผมไม่เคยแม้แต่จะคิดนอกใจเธอเลยครับ

ผู้จัดการ : อ้าว แล้วอย่างนั้นคุณจะอธิบายเรื่องถุงยางอนามัยเหล่านี้อย่างไรล่ะ ?

บุญเนตร : อ๋อ ทุกครั้งที่ยาผมหมดและผมต้องไปซื้อยาคุมกำเนิดที่ร้านขายยา คงอาจเป็นเพราะผมต้อง
ขยิบตาข้างเดียวไปด้วยนะซี บางทีคนขายทำเป็นรู้ดีผมจึงได้ถุงยางอนามัยแทนยาคุมกำเนิดอย่าง ที่คุณ
เห็นนั่นแหละ

[RAZORWIN]

ชอบทุกๆเรื่องเลยครับ หามาอีกนะครับ ชอบมากครับ ขอบคุณมากเลยครับ > <

[TP-Razor]

55555555555555 ฮาดี****อบ ๆๆ

[hiphoptoei]

ชอบทุกๆเรื่องเลยครับ หามาอีกนะครับ ชอบมากครับ ขอบคุณมากเลยครับ > <

คิดว่าจะไม่มีใครเป็นกำลังใจให้ผม

[hiphoptoei]

เติมเต็มถังแถมเซ็กส์ฟรี 1ครั้ง?

หลังจากเรียนจบจากคณะสัตวบาล บุญญาได้แต่งงานกับพยาบาลสาวคนหนึ่งและไปทำฟาร์มโคนมอยู่ที่อำเ ภอ
โคกพัฒนา วันหนึ่ง เพื่อนเก่าได้มาเยี่ยมเยือน เขาจึงขับรถพาเพื่อนไปเที่ยวในแหล่งท่องเที่ยวสำคัญในละแวก
นั้น เมื่อขับรถเที่ยวไปครึ่งค่อนวันปรากฏว่าน้ำมันใกล้หมดถัง เพื่อนเก่ามองเห็นป้ายขนาดใหญ่ที่ปั๊มน้ำมันแห่ง
หนึ่งมีข้อความเขียนเป็นตัวโตๆอ่านได้ว่า " เติมเต็มถัง แถมเซ็กส์ฟรี 1 ครั้ง ? "

เพื่อนเก่า : เราแวะเติมน้ำมันที่นี่ดีกว่า ดูมีรายการโปรโมชั่นที่น่าสนใจ แปลกทำไมจึงมีเครื่องหมายคำถามด้วย

บุญญา : โปรโมชั่นอย่างนี้มีเกือบทุกอาทิตย์ แต่คนเติมเต็มถังแล้วต้องตอบปัญหาได้ถูกต้องด้วย จึงจะได้รางวัล

เมื่อทั้งคู่ให้เขาเติมน้ำมันจนเต็มถังแล้วก็ถึงเวลาที่จะต้องต อบปัญหา

ผู้จัดการ : ตอบซิว่า ผมคิดเลขอะไรไว้ในใจ ระหว่างเลขหนึ่งถึงเลขสิบ

บุญญา : ผมทายว่าเลขสาม

ผู้จัดการ : ผิด

เพื่อนเก่า : เลขเจ็ด เพราะตอนนี้กำลังฮิต

ผู้จัดการ : ผิด

เพื่อนเก่า : เฮ้ย อย่างนี้ใครจะทายถูกวะ ผมว่าไม่มีใครได้เซ็กส์ฟรีหรอก หลอกลวงกันชัดๆ

บุญญา : ไม่ เขาไม่ได้หลอกลวงหรอก เมียผมมาทีไรเธอทายถูกทุกทีเลย

[hiphoptoei]

คนช่างสังเกต(พอมีสาระครับ)

บุญย้อยเป็นผู้จัดการฝ่ายบริหารบุคคลของบริษัทยักษ์ใหญ่ของประเทศ แต่เขาเป็นคนมีปมด้อยเพราะไม่มีใบหู
เนื่องจากหลายปีก่อนเขาได้รับอุบัติเหตุรถชนทำให้กระจกบาดใบหูข าดทั้งสองข้าง เมื่อใดที่มีคนพูดถึงเรื่องไม่
มีใบหูของเขาแล้ว เขาจะโกรธเป็นฟืนเป็นไฟขึ้นมาทันที วันหนึ่ง เขามีหน้าที่ต้องสอบสัมภาษณ์ผู้ที่จะมาเป็นผู้
จัดการฝ่ายการตลาด มีชายหนุ่มมาสมัครกันหลายคนซึ่งรวมทั้งบุญกรดที่ได้คิวถูกสัมภา ษณ์เป็นคนที่สามด้วย

บุญย้อย : คุณต้องรู้ว่าการจะได้เป็นผู้จัดการนั้นคุณต้องมีจุดเด่นที่แตก ต่างจากคนอื่นไม่เช่นนั้นคุณก็จะเหมือน
กับผู้สมัครอีกนับสิบคนที่นั่งรออยู่หน้าห้องผม อย่างผมเป็นตัวอย่าง คุณเห็นอะไรในตัวผมที่แตกต่างบ้าง ?

ชาย 1 : ท่านไม่มีใบหูครับ

บุญย้อยโกรธจนตัวสั่น เขาไล่ผู้ถูกสัมภาษณ์คนแรกออกจากห้องทันทีโดยไม่ฟังคำแก้ตัวใดๆ ทั้งนั้น บุญกรดกับ
อีกหลายคนซึ่งนั่งรอคิวสัมภาษณ์อยู่รู้สึกแปลกใจที่การสัมภาษณ์ คนแรกสิ้นสุดโดยเร็ว แม้ผู้ถูกสัมภาษณ์คนแรก
ออกมาเล่าเหตุการณ์ให้ทุกคนทราบแล้วก็ตาม แต่ทุกคนก็ยังไม่เข้าใจว่าสาเหตุจริงๆนั้นคืออะไรจนกระทั่งคนที ่
สองเข้าไปสัมภาษณ์ เหตุการณ์ก็เกิดขึ้นเหมือนคนแรก เขาเดินออกมาจากห้องสัมภาษณ์ในเวลาเพียงหนึ่งนาที
เท่านั้น เมื่อเขาออกมาก็บอกแก่ทุกคนว่า อย่าไปพูดว่าผู้จัดการฯไม่มีใบหูเป็นอันขาด เมื่อถึงคิวบุญกรดบ้าง

บุญย้อย : คุณต้องรู้ว่าการจะได้เป็นผู้จัดการนั้นคุณต้องมีจุดเด่นที่แตก ต่างจากคนอื่นไม่เช่นนั้นคุณก็จะเหมือน
กับผู้สมัครอีกนับสิบคนที่นั่งรออยู่หน้าห้องผม อย่างผมเป็นตัวอย่าง คุณเห็นอะไรในตัวผมที่แตกต่างบ้าง ?

บุญกรด : ท่านใส่คอนแท็คเลนส์ครับ

บุญย้อย : ถูกต้องๆ คุณเป็นคนช่างสังเกตุดีมาก คุณน่าจะเป็นผู้จัดการได้นะ แต่เอ๊ะ ! คุณช่วยบอกผมหน่อย
ว่าคุณรู้ได้อย่างไรว่าผมใส่คอนแท็คเลนส์ ?

บุญกรด : อ๋อ ง่ายมากเลยครับ เนื่องจากว่าท่านใส่แว่นตาไม่ได้น่ะซีครับ เพราะขาแว่นไม่มีที่จะเกี่ยวไงครับ

[hiphoptoei]

ชีวิตหลังความตาย

บุญเข่ง กับ บุญตอม เป็นเพื่อนตั้งแต่สมัยเรียนชั้นประถมมาด้วยกัน พวกเขาไปเรียนต่อโรงเรียนมัธยม
เดียวกันจนกระทั่งไปเรียนจบมหาวิทยาลัยเดียวกันอีก พวกเขาร่วมลงทุนทำธุรกิจด้วยกันจนร่ำรวย ด้วย
ความสนิทสนมและผูกพันพวกเขาจึงสัญญาว่า หากมีใครมีอันเป็นไปถึงกับต้องตายไปก่อนแล้ว คนที่ตาย
ไปจะติดต่อมาและเล่าถึงชีวิตหลังความตายให้อีกฝ่ายหนึ่งฟัง

และแล้วไม่นาน บุญตอมก็ได้รับอุบัติเหตุถึงแก่ความตาย บุญเข่งเฝ้ารอการติดต่อจากบุญตอมแต่ก็เงียบ
สัปดาห์ผ่านไปเป็นเดือน จากนับเดือนจนกระทั่งหนึ่งปีให้หลัง คืนหนึ่ง บุญเข่งได้รับโทรศัพท์จากเพื่อน

บุญตอม : นี่เราเองนะ เพิ่งจะมีโอกาสติดต่อเพื่อนวันนี้เอง

บุญเข่ง : ดีใจจังที่นายติดต่อมา หายไปเสียตั้งนาน ความเป็นอยู่ที่นั่นเป็นอย่างไรบ้างล่ะ ?

บุญตอม : เรามีความสุขดี ตอนเช้าเราตื่นนอนสายๆสบายๆ หลังจากตื่นนอนแล้วเราก็กินอาหารเช้า
หลังอาหารเช้าเราก็มีเซ็กส์ เสร็จจากมีเซ็กส์แล้วก็นอนพักผ่อน

บุญเข่ง : โอ้โฮ มีเซ็กส์กันตั้งแต่เช้าเลยหรือ ? แล้วกลางวันล่ะทำอะไรบ้าง ?

บุญตอม : กลางวันหรือ ? หลังจากเรากินข้าวกลางวันเสร็จเราก็มีเซ็กส์อีก มีเสร็จเราก็นอนพักผ่อน

บุญเข่ง : เฮ้ย ! อะไรกันมีเซ็กส์บ่อยงั้นเชียว แล้วอย่าบอกนะว่าตอนเย็นนายก็มีเซ็กส์อีก

บุญตอม : ใช่แล้วเพื่อน หลังอาหารเย็นเราก็มีเซ็กส์อีกอย่างที่นายเข้าใจ หลังมีเซ็กส์เราก็นอนพักผ่อน

บุญเข่ง : โหย...อิจฉา ๆ นายอยู่บนสวรรค์ชั้นไหนเนี่ย อยากรู้จังเลย ?

บุญตอม : เราไม่ได้อยู่บนสวรรค์ชั้นไหนหรอก เรามาเกิดเป็นหมูอยู่แถวสามพรานนี่เอง

[hiphoptoei]

ความมั่นคง ความสำเร็จ ความรัก ....คุณเลือกอะไร

ผู้หญิงคนหนึ่งออกมาจากบ้านของเธอ
และได้เห็นชายชราที่มีเคราสีขาว 3 คนนั่งอยู่ที่สนามหญ้าหน้าบ้านของเธอ
เธอไม่รู้ว่าพวกเขาเป็นใคร เธอพูดกับเขาว่า

"ฉันไม่คิดว่าฉันรู้จักพวกคุณ แต่ท่าทางคุณต้องหิวแน่เลย
โปรดเข้ามาในบ้านและทานอะไรซักหน่อยเถอะ"
"สามีของเธออยู่ในบ้านไหม" เขาถาม
"ไม่" เธอตอบ "เขาออกไปข้างนอก"
"ถ้าอย่างนั้น พวกเราก็เขาไปข้างในไม่ได้ดอก" เขาตอบ

ในตอนเย็น เมื่อสามีเธอกับมาบ้าน
เธอเล่าให้เขาฟังว่าเกิดอะไรขึ้น
"ไปบอกพวกเขาซิ ฉันกลับมาบ้านแล้ว และเชิญเข้ามาในบ้านเถิด"

เธอก็ออกไปและเชิญพวกชายชรานั้นให้เข้ามาในบ้าน
"เราเข้าไปในบ้านพร้อมกันไม่ได้หรอก" เขาตอบ
"ทำไมล่ะ" เธอถาม

ชายชราคนหนึ่งอธิบายว่า
"เขาชื่อ ความมั่งคั่ง"

เขาพูดและชี้ไปยังเพื่อนของเขา และชี้ไปยังอีกคนหนึ่งว่า
"เขาคือ ความสำเร็จ และฉันคือ ความรัก"

เขากล่าวต่อไปว่า
"บัดนี้ จงเข้าไปข้างในและปรึกษากับสามีของเธอว่า
คนไหนในพวกเราที่คุณต้องการจะให้เข้าไปในบ้านของคุณ"

เธอกลับเขามาข้างในและบอกกับสามีของเธอ
สามีของเธอรู้สึกดีใจมาก
"วิเศษจริง ๆ" เขากล่าว
"เมื่อเป็นเช่นนี้ เราจะเชิญความมั่งคั่ง เมื่อเขาอยู่กับเรา
บ้านของเราจะเต็มไปด้วยความมั่งคั่ง"

ฝ่ายภรรยาไม่เห็นด้วย
"ที่รัก ทำไมเราไม่เชิญ ความสำเร็จ ล่ะ"

ขณะนั้นลูกสะใภ้ได้ยินทั้งสองกำลังปรึกษาจากมุมหนึ่งของบ้าน
เธอก็เข้ามาและแนะนำว่า
"จะไม่ดีกว่าเหรอ ถ้าเราเลือก ความรัก
บ้านของเราจะเต็มไปด้วยความรักไง"
"เราฟังสิ่งที่ลูกสะใภ้แนะนำเถอะ" สามีกล่าวกับภรรยา
"ออกไปข้างนอกและเชิญความรักเขามาเป็นแขกของเราเถอะ"

ภรรยาออกไปและถามชายชราทั้ง 3 ว่า
"ใครคือความรักโปรดเข้ามาและเป็นแขกของเราเถอะ"

ความรักลุกขึ้นและเดินไปยังบ้าน
ชายชราอีก 2 คนก็ลุกขึ้นและตามเขาไป
ด้วยความประหลาดใจ ภรรยาถาม ความมั่งคั่ง และความสำเร็จว่า
"ฉันเชิญเพียงความรัก ทำไมคุณถึงเข้ามาด้วยล่ะ"

ชายชราตอบพร้อมกันว่า "ถ้าคุณเชิญความมั่งคั่ง หรือ ความสำเร็จ
คนใดคนหนึ่ง อีกสองคนก็จะอยู่ข้างนอก
แต่เมื่อคุณเชิญความรัก ที่ใดที่เขาไป เราจะไปกับเขา
ที่ใดมีความรัก ที่นั่นก็จะมีความมั่งคั่งและความสำเร็จ"

[hiphoptoei]

ขำๆ กับ แท็กซี่

หญิงสาวคนหนึ่งทำงานเปนแอร์โฮสเตสวันนี้หญิงคนนี้จะไปลาว3วัน
เลยบอกให้นก คนรับใช้ไปเรียกรถแท็กซี่ให้

หญิง: นกไปเรียกแท็กซี่ให้ฉันหน่อย

นก: คุณนายจะไปไหนคะทีนี้

หญิง: ฉันจะไปลาว3วัน

3ชม. ต่อมานกเดินมาอย่างหมดหวังคุณนายเลยถามว่า

หญิง: ทำไมยังไม่มีรถแท็กซี่มาเลยล่ะนก หรือหาไม่เจอ

นก: แท็กซี่น่ะมีค่ะ แต่ไม่มีคันไหนยอมไปลาวเลย

หญิง: .......

[hiphoptoei]

อยู่ที่อาตมา...

เจ้าภาพงานศพมีความต้องการอุปกรณ์ต่าง ๆ จึงไปขอหลวงพ่อที่กุฏิ
เจ้าภาพ : หลวงพ่อครับ...ห้องเก็บถ้วย,ชาม กุญแจล็อคจากข้างใน ลูกกุญแจอยู่ ไหนหรอครับ หลวงพ่อ?

หลวงพ่อ : อยู่ที่แม่ชี

เจ้าภาพ : แล้วกุญแจห้องเก็บแก้วกับเหยือกน้ำล่ะ อยู่ไหนครับ?

หลวงพ่อ : อยู่ที่แม่ชี

(เพื่อนที่มาร่วมงานด้วยที่นั่งอยู่ข้าง ๆ นึกแกว่งอย่างไรไม่รู้ จึงถามบ้าง)

เพื่อน : แล้วกุญแจห้องแม่ชี อยู่ไหนครับ?

หลวงพ่อ : อยู่ที่อาตมา

[maxpig]

สวดยอดครับ

[habachi2011]

ฮามากครับ 555

[hiphoptoei]

ครบรอบ 40 ปี

หญิงชายคู่หนึ่งอยู่ด้วยกันมาจนครบ 40 ปี ในคืนแรกที่พวกเขาแต่งงานกัน สามีบอกกับภรรยาว่า "ฉันจะเก็บกล่องใบนี้ไว้ใต้เตียง เธอต้องสัญญานะว่า จะไม่เปิดกล่องใบนี้ออกมาดู"

ตลอด 40 ปีที่ผ่านมา ภรรยาไม่เคยเปิดกล่องใบนี้ออกดูตามสัญญา จนบ่ายวัน ครบรอบ 40 ปีของการแต่งงาน ฝ่ายหญิงทนความอยากรู้อยากเห็นไม่ไหวจน ต้องแกะกล่องปริศนาใบนั้นดู

ในกล่อง...เธอพบขวดเบียร์ว่างเปล่า 3 ขวด พร้อมกับเศษแบงค์และเศษตังค์ นับรวมกันได้ 34,768.50 บาท เธอเก็บกล่องใบนั้นกลับไปที่เดิม แต่ก็ยิ่งสงสัย

หนักเข้าไปใหญ่ว่าทำไมสามีเธอต้องเก็บของพวกนี้ไว้ในกล่องนั้นด้วย

คืนวันนั้น เขาและเธอออกไปฉลองครบรอบแต่งงาน ณ ร้านอาหารอันสุดแสนจะ โรแมนติค หลังอิ่มจากอาหารค่ำ ภรรยาวัยชราก็เอ่ยปากสารภาพ

"ขอโทษนะพ่อ แม่เปิดกล่องใบนั้นดูแล้ว แม่อดราทนไม่ไหวจริง

พ่อบอกแม่ได้มั้ยจ๊ะว่าทำไมพ่อต้องเก็บขวดเปล่าไว้ในกล่องนั้นด้วย?"

ชายชราคิดอยู่ครู่นึงพร้อมสารภาพบ้างว่า

"หลังจากผ่านช่วงเวลาที่พิเศษสุดมาตลอด 40 ปี
พ่อว่าแม่ควรจะรู้ ความจริงวันนี้ซะที... ทุกครั้งที่พ่อทำนอกใจแม่
พ่อจะใส่ขวดเบียร์เปล่าหนึ่งใบลงไปในกล่อง เพื่อเตือนสติพ่อเองว่าจะไม่ทำเรื่องแย่ๆเหล่านั้นอีก"

หญิงชราช็อคกับคำตอบแต่ก็ได้ทอดถอนใจเอ่ยตอบไปว่า

"แม่ผิดหวังในตัวพ่อมากนะที่พ่อทำผิดแล้วยังปิดบังแม่มาตลอด
แต่ก็ยังดีที่ตลอด 40 ปีมานี่ พ่อแอบหนีไปเที่ยวแค่สามครั้ง..."

เหมือนยกภูเขาออกจากอก ทั้งสองน้ำตาไหลรินพร้อมโผเข้ากอดกัน อย่างมีความสุข กอดกันได้ซักพักภรรยาก็เกิดเอะใจขึ้นมา

"ทำไมพ่อต้องเก็บเงินเยอะแยะไว้ในกล่องนั่นด้วยล่ะ"
"อ๋อ....พอกล่องมันเต็มเมื่อไหร่ พ่อก็เอาขวดไปขายสิจ๊ะ"

[hiphoptoei]

เศรษฐีขี้งก

มีมหาเศรษฐีอยู่คนหนึ่ง มีเงินมากมาย แต่งกมาก อยู่มาวันหนึ่งนึกเซ็งๆ ไม่รู้จะทำอะไรให้มันสนุก ก็หาเกมส์มาให้เล่นกันว่า ถ้าใครสามารถทำให้ม้าหัวเราะได้ เราจะให้เงิน 1000 ตำลึง หากม้าไม่หัวเราะจะต้องเสียทอง 20 ตำลึงให้แก่เศรษฐี ก็มีผู้คนมาสมัครมากมาย แต่ก็ต้องเสียเงิน 20 ตำลึงให้แก่เศรษฐี ทำให้เศรษฐีร่ำรวยขึ้นอีก

อยู่มาวันหนึ่ง มีเงาะป่ามารับคำท้าเศรษฐี เงาะป่าเพียงแต่ไปกระซิบที่ข้างหูม้า ม้าก็หัวเราะร้อง ฮี้ ๆๆๆ ผู้คนที่มาดูต่างตบมือในความสามารถ และก็สงสัยว่าม้าทำไมจึงหัวเราะ ฝ่ายเศรษฐีก็เหงื่อตกที่ต้องสูญเสียเงิน 1000 ตำลึงให้แก่เจ้าเงาะป่าไป จึงออกอุบายไปว่า "เจ้าเงาะป่า ถ้าเจ้าสามารถทำให้ม้าร้องให้ได้ ข้าจะให้เงินเจ้าอีก 1000 ตำลึง หากเจ้าทำไม่ได้ เจ้าจะต้องคืนเงิน 1000 ตำลึงให้แก่ข้า" เงาะป่าก็รับคำท้า แค่เดินไปใกล้ๆ ม้า สักครู่เดียว ม้าตัวนั้นก็ร้องไห้ออกมา

เศรษฐีเห็นดังนั้นก็แทบเป็นลม จำเป็นต้องจ่ายเงินอีก 1000 ตำลึงให้แก่เจ้าเงาะป่า แล้วถามว่าเจ้าทำยังไง จึงสามารถทำให้ม้าหัวเราะและร้องไห้ได้ เงาะป่ารู้ว่าเศรษฐีเป็นคนงก ก็อยากจะดัดนิสัย ก็บอกว่าถ้าจะให้เฉลยต้องจ่ายมาอีก 100 ตำลึง ไม่งั้นไม่เฉลย เศรษฐีก็ยอมจ่าย เงาะป่าก็บอกว่า ทำให้ม้าหัวเราะ ก็แค่บอกว่า " ของข้าใหญ่กว่าของเจ้า" ม้าได้ฟังก็หัวเราะ เพราะนึกว่าของมันเองใหญ่กว่าใครอยู่แล้ว
เศรษฐีก็ถามว่า แล้วม้าร้องไห้ล่ะ
เงาะป่าก็ตอบว่า "ข้าก็เปิดให้เจ้าม้านั่นดูเท่านั้นเอง"