เว็บไซต์เราจะอยู่ไม่ได้หากขาดเขาเหล่านี้ รวมช่วยกันสนับสนุนสปอนเซอร์ของพวกเรา
-
ฉันรักเธอ ฉันรักเธอ.......(รีบบอกนะ) ^^'
เป็นเรื่องที่ซึ้งมาก ผมอยากให้ทุกคนได้อ่านกันนะครับ
แล้วคุณจะรู้ว่า เมื่อตอนมีชีวิตอยู่ ทำไม ? ทำไม? ทำไม? เราไม่บอกเขาตั้งแต่ทีแรก
เมื่อวันนึง นานมาแล้ว
> > >ผมนั่งเรียนวิชาภาษาอังกฤษ ผมนั่งมองหญิงสาวข้างๆผม
> > >เธอคือคนที่ผมเรียกว่า "เพื่อนรัก"
> > >ผมจ้องมองไปที่ผมยาวราวกับเส้นไหมของเธอและอยากให้เธอเป็นของผม
> > >แต่เธอไม่ได้คิดกับผมแบบนั้น
> > >ผมรู้....หลังเลิกเรียนเธอเดินเข้ามาหาผมเพื่อจะขอยืมโน๊ตที่เธอจดไม่ทันในวันนี้
> > >ผมยื่นโน๊ตให้ไป เธอตอบกลับมาว่า "ขอบใจ" และจูบลงที่แก้มของผม
> > >ผมอยากจะบอกเธอให้รู้ว่าผมไม่ต้องการเป็นแค่ "เพื่อน"
> > >ผมรักเธอแต่ผมก็อายเกินไปที่จะบอก และผมไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น
เกรด 11
> > >โทรศัพท์ดังขึ้น ปลายทางของคนที่โทรมาก็คือ "เธอ" นั่นเอง
> > >เธอกำลังร้องไห้และพร่ำบ่นไม่ยอมหยุดว่าคนรักของเธอหักอกเธอเช่นไร
> > >เธอขอให้ผมไปหาเพราะเธอไม่อยากอยู่คนเดียวและผมก็ไป
> > >ผมนั่งอยู่ข้างๆเธอที่โซฟา
> > >จ้องมองไปยังดวงตาที่อ่อนโยนของเธอและอยากให้เธอเป็นของผม
> > >สองชั่วโมงกับการนั่งดูหนังที่Drew Barrymoreเล่นกับมันฝรั่งอีกสามถุง
> > >เธอก็ตัดสินใจเข้านอน เธอมองมาที่ผมและพูดว่า "ขอบใจนะ"
> > >และจูบลงที่แก้มของผม ผมอยากจะบอกเธอให้รู้ว่าผมไม่ต้องการเป็นแค่
> > >"เพื่อน" ผมรักเธอแต่ผมก็อายเกินไปที่จะบอก
> > >และผมไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น
ปีสุดท้าย
> > >ก่อนวันของงานพรอม(Prom)เธอเดินมาหาผมที่ล็อกเกอร์
> > >"คู่เดทของฉันมันห่วย" เธอพูดขึ้น เขาจะไม่ยอมไปงานพรอมกับเธอ
> > >และผมก็ยังไม่มีคู่เดท ตอนสมัยอยู่เกรด 7
> > >เราเคยสัญญากันว่าถ้าคนใดคนหนึ่งยังไม่มีคู่เดท
> > >เราจะไปงานพรอมด้วยกันในฐานะ "เพื่อนรัก"
> > >และเราก็ตกลงเป็นคู่เดทในงานพรอมด้วยกัน คืนวันงานหลังจากเลิกงานแล้ว
> > >ผมยืนอยู่ที่บันไดหน้าบ้านของเธอ
> > >ผมจ้องมองเธอเช่นเดียวกับเธอที่ยิ้มให้ผมและจ้องมองกลับมาที่ผมด้วยดวงตาสดใสของเธอ
> > >ผมอยากให้เธอเป็นของผม แต่เธอไม่ได้คิดกับผมแบบนั้น
> > >ผมรู้...ผมอยากจะบอกเธอให้รู้ว่าผมไม่ต้องการเป็นแค่ "เพื่อน"
> > >ผมรักเธอแต่ผมก็อายเกินไปที่จะบอก และผมไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น
วันจบการศึกษา
> > >วันเวลาผ่านไป จากวันเป็นสัปดาห์ จากสัปดาห์เป็นเดือน
> > >ก่อนที่ผมจะทันกระพริบตามันก็เป็นวันจบการศึกษาแล้ว
> > >ผมมองดูเรือนร่างอันสมส่วนของเธอลอยขึ้นไปบนเวทีราวกับนางฟ้าเพื่อรับประกาศนียบัตร
> > >ผมอยากให้เธอเป็นของผม แต่เธอไม่ได้คิดกับผมแบบนั้น
> > >ผมรู้...ก่อนที่ทุกคนจะกลับบ้าน เธอเดินเข้ามาหาผมในชุดครุยและหมวก
> > >และเธอร้องไห้เมื่อผมกอดเธอ
> > >จากนั้นเธอก็เงยหน้าขึ้นจากไหล่ของผมและพูดว่า "เธอเป็นเพื่อนรักของฉัน
> > >ขอบใจนะ" และจูบลงที่แก้มของผม
> > >ผมอยากจะบอกเธอให้รู้ว่าผมไม่ต้องการเป็นแค่ "เพื่อน"
> > >ผมรักเธอแต่ผมก็อายเกินไปที่จะบอก และผมไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น
2-3ปีต่อมา
> > >ตอนนี้ผมนั่งอยู่ที่เก้าอี้แถวในโบสถ์ เธอคนนั้นกำลังจะแต่งงาน
> > >ผมนั่งมองเธอพูด "ฉันรับค่ะ" และไปสู่ชีวิตใหม่ของเธอ
> > >เธอแต่งงานกับชายคนอื่นไปแล้ว ผมอยากให้เธอเป็นของผม
> > >แต่เธอไม่ได้คิดกับผมแบบนั้น
> > >ผมรู้..ก่อนเธอจะนั่งรถออกไปเธอเดินมาหาผมและพูดว่า "เธอมางานของฉัน!"
> > >และพูดว่า "ขอบใจนะ" และจูบลงที่แก้มของผม
> > >ผมอยากจะบอกเธอให้รู้ว่าผมไม่ต้องการเป็นแค่ "เพื่อน"
> > >ผมรักเธอแต่ผมก็อายเกินไปที่จะบอก และผมไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น
งานศพ
> > >หลายปีผ่านไป ผมก้มหน้ามองโลงศพของผู้หญิงที่เคยเป็น "เพื่อนรัก" ของผม
> > >ในงานศพพวกเขาได้อ่านสมุดบันทึกของเธอทั้งหมดที่เธอเคยเขียนไว้สมัยเรียนไฮสคูล
> > >และในสมุดบันทึกเขียนไว้ดังนี้ :
> > >ฉันจ้องมองเขาและปรารถนาให้เขาเป็นของฉัน แต่เขาไม่ได้คิดกับฉันแบบนั้น
> > >ฉันรู้....ฉันอยากจะบอกเขาให้รู้ว่าฉันไม่ต้องการเป็นแค่ "เพื่อน"
> > >ฉันรักเขาแต่ฉันก็อายเกินไปที่จะบอก และฉันไม่รู้ว่าทำไมถึงเป็นแบบนั้น
> > >ฉันปรารถนาให้เขาบอกว่า เขารักฉัน
> > >และฉันก็ปรารถนาอยากจะบอกเขาเหมือนกัน ฉันคิดกับตัวเองและร้องไห้
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >ฉันรักเธอ
> > >รักใครก็บอกเขาไปซะก่อนที่เขาจะไม่ได้อยู่ฟังคำนั้นจากเราอีกต่อไป
> > >หรือบอกเขาก่อนที่เราจะไม่มีโอกาสได้บอกอีกต่อไป
> > >ใครจะรู้คนที่คุณคิดว่า เขาไม่ได้รักคุณเลย
> > >ใจจริงแล้วเขาเองอาจรู้สึกแบบเดียวกับคุณก็ได้
> > >ไม่บอกรักแล้วจะรู้ใจกันได้อย่างไร?
credit คุณ : Svenfast (ผมไปเจอจากเว็บนึง มันซึ้งมาก เลยเอามาให้อ่านๆกันครับ)
แก้ไขครั้งสุดท้ายโดย thizo : 9th April 2012 เมื่อ 12:57
♥ Las Vegas
♥ ตัวเอง พ่อแม่ และสังคม
-
รายชื่อสมาชิกจำนวน 33 คนที่กล่าวขอบคุณ:
Arbadius'z, ARSURA, AUSTIN, battosai2010, BaWBiZ, Boss OF Olimpus, Earth's Bassist, GUBOSS, HeroDkz, kalokipee, kodomoke, MagicStar, mikeGLA, new13th, nontawat02, nookza86, NWP., ODiE, OVLENG, peepanz, PhraoBWS, prompot1013, RapG-unit, sahasin1, sakolsak, sarifboy, subzero9696, taezana, TanInw1410, The Hidden Shadow, ToPz, vongolex555, waterc4t
-
-
รายชื่อสมาชิกจำนวน 2 คนที่กล่าวขอบคุณ:
-
-
รายชื่อสมาชิกจำนวน 2 คนที่กล่าวขอบคุณ:
-
ToP
-
รายชื่อสมาชิกจำนวน 2 คนที่กล่าวขอบคุณ:
-
เศร้านะ แต่คำนี้ "ผมอยากให้เธอเป็นของผม" มัน ........ - -
ขอโทษนะ ถ้าทำให้เสียอารมณ์ - -
-
รายชื่อสมาชิกจำนวน 5 คนที่กล่าวขอบคุณ:
-
ทำไมมันตรง กับผมจังครับ ถึงจะไม่เป๊ะ แต่ก็ มีโคตรคล้ายๆเลยอ้ะ
-
-
เศร้า + ให้ข้อคิดจริงๆ T-T
ขออนุญาติ เอาไปแชร์ใน FB นะครับ
-
-
ตรงกับผมมาก เกือบน้ำตาไหล
** กรุณาเปลี่ยนขนาดของภาพในลายเซ็น **
-
-
-
-
-
-
-0- ซึ้ง อยากมีหยั่งงี้มั่งจัง 55+ ไปดาวอังคารแบบ จอร์น คาเตอร์ จะเจอไมีนะ
-
-
เรื่องจริงมั๊ยครั บจ.ข.ก.ท แงๆๆ
"I BELIEVE . YOU'RE CHAMPION"
-
-
' Far Away ' I'm So Far '
ซึ้งมากๆๆ ทำไมเราไม่บอกเขาไปนะ
-
-
10th April 2012 11:52
#14
เป็นเรื่องจริง ของคนอื่นครับ ไม่ใช่ของผม ฮ่าๆๆ
เห็นว่ามันเศร้าและซึ้งดี
♥ Las Vegas
♥ ตัวเอง พ่อแม่ และสังคม
-
-
10th April 2012 12:05
#15
คน เรา คับ มี รัก มี จบ มี เจ็บ มี เลิก แต่ ถ้า ผ่าน ตรง ไป ได้ ก็ เป็น คู่ แท้ คับ
-
-
10th April 2012 12:17
#16
ซึ้งอะ เสียดายแทนผู้ชายอะ อยากให้เขาเป็นของผม ( ซึ้งสะดุดเลยคำนี้ - - )
ปล.หญิงมีใจนี่หว่า - -
-
กฎการส่งข้อความ
- You may not post new threads
- You may not post replies
- You may not post attachments
- You may not edit your posts
-
Forum Rules