ในสังคมมนุษย์ นอกจากความเห็นแก่ตัว ความไม่จริงใจ ความอิจฉาริษยา และความอะไรต่อมิอะไรที่ล้วนแต่ทำลายและทำร้ายเพื่อนมนุษย์ด้วยกันแล้ว ยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่สามารถนำมาซึ่งความรำคาญใจ การบั่นทอนจิตใจ ไปจนถึงขั้นที่อาจจะทำลายชีวิตของใครต่อใครก็ได้ สิ่งนั้นก็คือ สิ่งที่เรียกว่า ลมปากคน หรือจะเรียกว่า การนินทา การเม้าท์ หรืออะไรก็แล้วแต่
จะว่าไป ลมปากคน ถ้านำไปใช้ในทางที่ดี พูดแต่เรื่องดีๆ ของคนอื่น พูดแต่เรื่องที่เป็นความจริง มันก็คงจะทำให้สังคมน่าอยู่ขึ้น อย่างน้อยๆ ก็ทำให้ลดมลพิษทางจิตใจที่ไม่จำเป็นลงได้มาก แต่... คงจะเป็นไปได้ยาก เพราะมนุษย์ส่วนใหญ่ชอบคุย ชอบพูด ชอบเล่า ชอบฟังเรื่องของคนอื่น โดยเฉพาะเรื่องที่ไม่ดี ยิ่งชอบ เรื่องไหนที่ดีดีก็พูดให้มันฟังดูไม่ดีได้ ใส่สีตีไข่ซะจนบางทีไม่เหลือเค้าโครงเรื่องจริงไว้เลย จริงหรือไม่จริงไม่รู้ ขอพูดขอเล่าไว้ก่อน ไม่สนใจว่าเรื่องที่พูดออกไปจะมีผลกระทบอะไรต่อใครบ้าง และมันจะน่ากลัวกว่านั้น ถ้าคนพูดมีอคติกับคนที่ตัวเองพูดถึง เพราะคำพูดมันจะกลายเป็นอาวุธที่ใช้ทำร้ายกันขึ้นมาทันที อืม น่าอะไรดีล่ะ น่าเศร้าก็ไม่ใช่ น่ารำคาญก็ไม่เชิง หรือจะน่าเบื่อดีนะ
การแก้ไขเรื่องนี้คงจะทำได้ยาก ไม่เข้าใจเลยนะว่าทำไมมนุษย์ถึงเป็นอย่างนี้ ไหนใครๆ บอกว่า มนุษย์ คือ สัตว์ประเสริฐ แต่สิ่งที่มนุษย์มอบให้กันมีสิ่งที่ดีดีอยู่น้อยจัง มีแต่การทำร้าย ทำลายกัน ตั้งแต่การทำร้ายกันทางความคิด ไปจนถึงการทำร้ายกันทางการกระทำ สร้างแต่ความวุ่นวาย การทำร้าย และทำลายกันอยู่เสมอ แล้วแบบนี้จะบอกว่า มนุษย์ คือ สัตว์ประเสริฐได้ยังไง
มนุษย์ที่ดีดีที่มีอยู่ (ส่วนหนึ่ง) ก็ต้องประคับประคองตัวและจิตใจให้สามารถดำเนินชีวิตอยู่ในสังคมที่วุ่นวายให้ได้และให้มีความสุขให้ได้มากที่สุด เครื่องมือที่ดีที่สุดก็คือ หัวใจที่เข้มแข็ง เลือกปวดหัวกับเรื่องที่ควรจะปวด เลือกเป็นทุกข์กับเรื่องที่ควรจะเป็นทุกข์เท่านั้น เพราะถ้าไม่เลือก แต่รับมันเข้ามาทั้งหมด ชีวิตคงจะแย่นะ มีแต่เรื่องที่บั่นทอนจิตใจอยู่ตลอดเวลา แล้วเมื่อเวลาผ่านไป เมื่อมองกลับมา เราอาจจะรู้สึกว่า โธ่เอ้ย! ไม่น่าไปปวดหัวหรือคิดมากกับเรื่องไม่เป็นเรื่องแบบนั้นเลย เสียเวลาบั่นทอนจิตใจที่สูญเปล่าอยู่ตั้งนาน จริงๆ แล้วไม่มีอะไรเลย คิดไปเองเท่านั้น หรือก็แค่ลมปากของคนเท่านั้น
หัวใจที่เข้มแข็ง เราคงไม่ได้มีมาตั้งแต่เกิด เพราะมันเป็นสิ่งที่ต้องใช้เวลาค่อยๆ สร้างมันขึ้นมา และแต่ละคนก็มีหัวใจที่เข้มแข็งที่ไม่เท่ากันเพราะมันขึ้นอยู่กับประสบการณ์ของแต่ละคนที่ได้เผชิญมา สิ่งที่เป็นเครื่องมือในการสร้างความเข้มแข็งของหัวใจ นอกจากกำลังใจจากตัวเราเองและคนรอบข้างแล้ว สิ่งที่เป็นเครื่องมือสำคัญที่หลายคนไม่อยากเจอ นั่นก็คือ ปัญหาและอุปสรรคต่างๆ ที่เข้ามาในชีวิตนั่นเอง
ปัญหาอะไรก็ตามที่เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงแก้ไขได้ โดยเฉพาะปัญหาที่เกิดจากคนอื่น หรือสาเหตุใดใดที่นอกเหนือความสามารถที่เราจะจัดการได้ ก็ควรจะยอมรับมันอย่างสงบด้วยหัวใจที่ปลอดโปร่งที่สุด ลมปากคน ก็เช่นกัน เราคงไม่สามารถห้ามมนุษย์ที่จะพูด จะเล่าเรื่องส่วนตัวของใครใครได้ เพราะถ้าไม่เล่าเรื่องโน่น ไม่อยากรู้เรื่องนี้ ก็ต้องหาเรื่องใหม่ๆ มาอยู่ดี เปลี่ยนเรื่องพูดใหม่ เปลี่ยนคนพูดถึงใหม่ นี่แหละมนุษย์ วิ่งไล่ตามก็เหนื่อยเปล่า เสียทั้งเวลา เสียทั้งสุขภาพจิต และตราบใดที่ยังเป็นมนุษย์ ก็ไม่มีใครที่จะหลีกเลี่ยงการโดนพูดถึงได้ ป่วยการวิ่งหนีมัน (นอกเสียจากว่าจะหลบไปอยู่คนเดียวในที่ที่ไม่มีผู้คน) ทุกวันนี้ คนเรามีเรื่องที่ต้องคิด ต้องทำ ต้องแก้ไข อีกมากมาย เว้นความสนใจเรื่อง ลมปากคน ไปซักเรื่อง สีสันของชีวิตคงไม่ลดลงเท่าไหร่หรอก จริงมั๊ย ปล่อยมันไปเถอะ
ก่อนจะเสียเวลาบั่นทอนจิตใจตัวเอง หรือก่อนจะต้องเปลี่ยนวิถีชีวิตของตัวเอง เพียงเพราะลมปากของคนอื่น ลองถามตัวเองซักนิดว่า มันคุ้มกันมั๊ย
เครดิต khita' corner
พอดีไปเจอมา อยากให้ทุกคนได้อ่านเท่านั้นเอง