kadajjang7

(เปิดบล็อกมาก็อยากระบายความในใจ เพราะไม่มีที่ไหนแล้วระบายลงละสบายใจเท่าที่นี่)

วันนี้รู้สึกตัวเองเลยนะว่าอยากเปลี่ยนแปลง ความงี่เง่าและไร้สาระ เราอยากเป็นตัวของตัวเองให้มากที่สุดโดยที่ไม่คิดถึงใคร เรามักจะชอบรอ รอ รออย่างไม่มีจุดหมายในทุกๆวัน แต่แล้วการรอคอยก็ไร้จุดหมายเสมอ เฮ้อออ ตอนใช้ชีิวิตอยู่คนเดียวทำไมเราถึงอยู่ได้แต่พอได้มารู้จักกับความรักมีใครสักคนมันก็รู้สึกว่าเราทุ่มมากเกินไปจนเราเริ่มมองเห้นว่าทุกครั้งที่ทุ่มไปมันไม่เคยได้อะไรกลับมาเลยจริงๆ เริ่มแรกความรักของทุกคนก็จะเริ่มจากความหวานหอม ทั้งๆที่เราทำเป็นเส้นขนานมาตลอด แต่ตอนนี้กลับรู้สึกว่ามันเริ่มจืดจางและค่อยๆหายไปทีละเล็กละน้อย จนเราอยากจะเฉยๆแล้วแฮะ เราอยากมีเพื่อน เพื่อนที่สามารถคุยกันได้ทุกเรื่องไม่ว่าหญิงหรือชายก็อยากเป็นเพื่อนกับทุกคน แต่บางเวลามันเหงานะ เล่นเกมส์แล้วมันรู้สึกเบื่อกับสิ่งที่ตัวเองทำ บางทีก็อยากคุยอยากจะเฮฮาตามภาษากันไปบ้าง

อยากกลับไปใช้ชีวิตอยู่อย่างเมื่อก่อนจริงๆ การที่เรามีคนสำคัญหรือคนนรักสักคนแล้วมันทำให้ชีวิตเราเปลี่ยนไปมาก เจอแต่ความเจ็บปวดจริงๆจนรู้สึกว่าอยากหยุด เราทำเพื่อเค้าทุกอย่างแต่ เเต่เค้าแม้กระทั่งการกระทำยังมองไม่เห็นเลย แค่คำพูดและการใช้ชีวิตของเค้าไปวันๆ บางทีคิดนะว่าในวันแรกที่คุยกันจนถึงตอนนี้มันไม่เห็นเลยว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นจริงใจหรือคิดกับเราออกมาเป็นยังไง

เราทั้งถูกว่า ดุ และง้อเสมอ ถึงเป็นเรื่องที่เราไม่ผิดแต่เราก้ต้องง้อ ตลอดมาเราไม่เคยเห็นเลยว่าเค้าจะง้อเรา

เรารอทุกคืน นั่งรอ ทุกครั้งว่าจะได้คุยกัน แต่เเล้วก็จะถูกตัดบทเสมอและถูกทิ้งเสมอเมื่อไม่ต้องการคุยกับเรา

เริ่มแรกทุกคนเมื่อรักกันใหม่ก็จะคุยกันหวาน คุยกันทุกวัน แต่ตตอนนี้ มันรู้ว่าต่างคนต่างอยู่ต่างคนต่างใช้ชีวิต และไม่คิดเป็นห่วงกันจริงๆ

หลายครั้งที่รุ้สึกเจ็บและเก็บไว้ เข้าใจว่าอยู่กันคนละที่แต่อยากให้คิดว่ายังมีกันและกันเมื่อวันที่คุยกันใหม่เสมอๆมา

เราไม่ต้องการเหมือนคู่อื่นๆก็ได้เราให้อิสระ อยากเล่นเกมส์ อยากดูละครไปเที่ยวกับเพื่อนเราไม่ว่าเราปล่อยเสมอ

แต่ตอนนี้มันเหมือนกับว่าคำว่า รักไม่มีความหมาย เหมือนเราเป็นเเค่ผู้หญิงคนนึงที่เข้ามาคุยในแต่ละวันเพื่อแก้เหงาแล้วก็จากไปเมื่อเบื่อ

บางทีอยากถามว่าความใส่ใจอยู่ที่ไหน อย่างน้อยพูดสักนิด หรือบอกสักหน่อยบอกก่อนที่จะไปอย่างดื้อๆว่าวันนี้ไม่คุย จะได้ต้องนั่งรอทุกวัน

เฮ้อออ มันมีอะไรอีกมากที่อยากระบาย ขออนุญาตใช่ตรงนี้ระบายเถอะอย่างนึงมันเป็นอะไรที่เรารู้สึกดีที่สุดแล้ว

ขอบคุณชาว Joke มากๆที่แชร์ประสบการณ์ให้เราอ่านจนตอนนี้เรารู้สึกว่าเรารักบอร์ดนี้มาก ติดงอมแงม และแก้เหงา และทำให้เราเห็นว่ามีเพื่อนๆและมีคนหลายคนในบอร์ดนี้ที่นำความบันเทิงทุกอย่างมาแบ่งปัน

ต่อไปนี้เราจะพยายามปรับตัวเองให้สร้างความสุขให้กับตัวเองบ้าง ไม่ทุ่มกับความรักที่เราเป็นฝ่ายให้ฝ่ายเดียวอีกต่อไปแล้ว บางทีมันเหนื่อยอยากได้กำลังใจแต่หามีไม่ คิดแล้วพอ

เอาละเราอยากร่าเริงให้มากกว่านี้ ได้ระบายแล้วรู้สึกดี ขอบคุณมุมเล็กๆจากใจจริง ^^