พอดีประสบการณ์แบบนี้เยอะ
รอคนมาตอบว่า ได้หรือ ไม่ แล้วผมจะมาเล่า ฮิฮิ
ok งั้นเริ่มกันเลย
เกริ่นก่อน ผมเป็น เด็ก ม.5 อายุ 15 ที่เจอ ผีมาตลอด 10 ปื -*- เรื่องที่ผมจะเล่าเป็นเรื่องที่เจอกับตัว ไม่ได้ก็อปหรือดัดแปลงของใครนะครับ
เรื่องแรก
ผมมีเพื่อนผู้หญิง ที่รักมากๆ อยู่ด้วยกันตั้งแต่อนุบาล เป็นเพื่อนรักกัน เรื่องเกิดเมื่อ 1 เดือนที่แล้ว วันนั้นเป็นวันอังคาร ผมกลับมาจาก รร.
เธอก็โทรมา....
ญ: นี่ แก วันอาทิตย์นี้ว่างรึปล่าว
ช: ทำไม??
ญ: ไปดูหนังกันปะ ที่เมเจอร์??
ช: หืมมม....เอาสิ
ญ: ok วันอาทิตย์มารับด้วยละ
ช: อ่าๆ
เธอก็วางไป เหตุการณ์มันเริ่มต่อจากนี้!! วันพฤหัสบดี ตอนประมาณ 1 ทุ่มกว่าๆ เธอโดนรถกระบะชนอยู่อยู่ 7-11 หน้าซอยบ้านผม ผมซึ้งทำงานพิเศษอยู่ก็ไม่ได้รู้อะไร
พอกลับบ้านแม่ก็บอก นี่ ลูกรู้รึยังว่า เด็กที่ไปกะลูกประจำอะ ตายแล้วนะ! ผมร้อง "ห่ะ!!" เสียงดังเลย น้องคนนั้นอะเค้าถูกรถชนอยู่หน้า 7-11 น่ะลูก แม่บอกผม
ผมอึ้งไปซักพัก คิดในใจว่า "เห้ย -*- อะไรวะ วันก่อนยังชวนกูไปดูหนังอยู่เลย" แล้วกลับจาก รร.ตอนวัน ศุกร์ ผมนอนตั้งแต่ 1 ทุ่มกว่าๆ ด้วยความเหนื่อยก็หลับไป - -
ด้วยความคิดถึงหรืออะไรก็ไม่รู้ อยู่ๆผมก็ฝันถึงเธอ เธอจับมือผมแล้วร้องให้ ปากเธอเหมือนพูดอะไร แต่เหมือนกันว่าหูผมไม่ได้ยินเลยตอนนั้น แล้วซักพักผมรู้สึกกึ่งหลับกึ่งตื่น
ผมได้ยินเหมือนมีอะไรเข้ามานั่งที่เก้าอี้ตรงโต๊ะคอมผม ผมเห็นแสงวาปๆ 2-3 ครั้ง ตรงนั้น รู้สึกตัวอีกที 9โมงกว่าแล้ว ผมสังเกตุเห็นว่าโทรศัพท์ ผมมันไม่ได้อยู่ที่เดิม
คืนก่อนผมจะนอน ผมจะเอาโทรศัพท์ตั้งใว้หหน้าคอม แต่ตอนนี้โทรศัพท์ผมมันมาอยู่ใต้หมอน!!!!! ผมก็ งง เลยลองกดโทรศัพท์ดู แจ้งเตื่อนข้อความเมื่อตอนเที่ยงคืน 00.00น.
"แก เค้าคงไปดูหนังกับแกไม่ได้แล้วล่ะ ขอโทษทีนะ " อ่านแล้วแทบกรี๊ด เพราะคนที่ส่งข้อความมา คือคนนั้น เพื่อนรักผม คนที่โดนรถชนตาย ผมทั้งอึ้ง ทั้ง งง ทั้งซึ้ง
เธอยังคิดถึงผมอยู่....
เรื่องนี้ออกจะไม่น่ากลัวนะ ขอโทษจริงๆ = ='' แต่นี่เป็นประสบการณ์ตรงของผม
ไปหาอะไรกินก่อน เดี๋ยวจะมาต่อ ฮ่าๆๆๆ
เรื่องที่สอง
นี่ๆ พวกคุณเคยรู้สึกว่า เฮ้ยยย....กูอยู่คนเดียวรึปล่าววะเนี้ย -*- ใหมเอ่ย?? เรื่องที่ 2 นี้ ผมก็เจอมากับตัวนี่ละ ไม่ได้ก๊อปหรือดัดแปลงของใครมานะเออ - -*
ok ย้อนไป ตอนผม 7 ขวบ อ่า....ตอนนั้นผมยังอยู่ห้องเช่าเป็น แฟลต 4 ชั้น จะบอกว่าตอนนั้นน่ะ กลัว ผีขึ้นสมองเลย ฮ่าๆๆ
จะบอกว่าตอนนั้นผมละโครตอยู่ไม่เป็นสุขเลย -*- ทั้งเสียงโน่น เสียงนี่ กลิ่นแปลกๆ อีก -*- คือผมไปรู้มาว่ายายป้าห้องตรงข้ามน่ะ เลี้ยงผี!! เล่นซะเวลามืดๆนะ ไม่กล้าออกนอกห้องเลย
ก็มีวันนึง คือผมต้องลงไปช้วยแม่เก็บร้านอยู่หน้าปากซอย ตอนนัน ประมาณ 4 ทุ่มกว่าๆนี่ละ แม่ผมก็เก็บของกับผมขึ้นไปหมดแล้ว เหลือผมต้องเก็บรถนี่สิ บรรยากาศ ข้างวัดอะ คุณคิดดูมันจะเป็นยังไง
ระหว่างเข็นรถ ก็มีเสียงลม เสียงหมา เสียงก็อกๆแก็กๆ บอกตรงๆว่า "หลอนนน" แล้วในหัวยังมีเรื่องยายป้าห้องตรงข้ามอีก พอเก็รถ ล็อกรถเสร็จสรรพ เกิดปวดฉี่เลยยืนฉี่อยู่ตรงสังกะสี
ข้างๆแท้งน้ำ เสียงฉี่กระทบสังกะสีดัง แปร๊งๆๆๆๆๆ แต่ที่ผมได้ยินมันไม่ใช่แค่นั้นน่ะสิ เสียง คิกๆ เสียงเหมือนคนกลั้นหัวเราะ!!! เสียงมันดังจากข้างตัวผม เท่านั้นละขนลกซู่ๆๆ
ในหัวผมคือ **** มาแล้วๆๆ ฉี่เสร็จปุ๊บ ก็รีบวิ่งขึ้นบันไดเลย วิ่งกำลังจะขึ้นบันไดชั้น 2 เท่านั้นละ(คือห้องผมอยู่ชั้น2)ผมเห็นเหมือน มีใคร?? วิ่งขึ้นไปก่อนผม!!
อ่าาาา...เท่านั้นละถึงกับผงะเลย ผมละถอยร้นไปติดกำแพงเลย เหงื่อเต็มไปหมด ตอนนั้นคิดจะวิ่งก็วิ่งไม่ออกแล้ว ขาก็สั่น ค่อยๆเดินขึ้นไปพอสุสุดบันไดชั้นที่ 2 ผมเห็นเหมือนเด็กผู้ชาย น่าจะรุ่นเดียวกับผม
นั่งบิดข้อมือเล่น!! ไม่ได้บิดธรรมดาด้วย บิดจนหมุน 2-3 รอบ ไอ่คนนั้นเงยหน้ามามองผม เท่านั้นละ ผมก็ติดเจ๊ต ไปหน้าห้องผม พร้อมกับตะโกนเรียกแม่ให้เปิดประตู
แม่ถาม "ไปทำอะไรมา หน้าซีดเลย"
ผมบอกว่า "แม่ครับ แม่ ผม ผม ผมเห็นเด็กผู้ชายนั่งหมุนมือเล่นอยู่ตรงบันได้ครับ!!!"
แม่บอก "ตลก จะมีเด็กที่ไหนป่านนี้" แล้วแม่ก็ดึงแขนผมให้ผมพาไปดู แม่ก็บอก "ไม่เห็นมีใครเลย เพ้ออีกละ ไปอาบน้ำนอนไป -*-" ผมอึ้งไปซักพัก+ขาสั่น แล้วผมก็เข้าบ้านกับแม่
ระหว่างอาบน้ำในบางวัน ความรู้สึกของผม เหมือนได้ยินเสียง คิกๆ อยู่ข้างๆผม รู้สึกเหมือนมีคนมาดูบ้างละ ทีวีปิดเองแบบไม่มีสาเหตุ สารพัด บางครั้งได้ยินเหมือนมีคนมาเตะประตูด้วย!!
แต่พอเปิดออกไปก็ไม่มีใคร
ผมก็เจอแบบนี้อยู่เดือนกว่าๆ จนกระทั่ง ยายป้าห้องตรงข้ามย้ายออกไป เรื่องแปลกๆแบบนี้ก็น้อยลง (ยกเว้นไอ่ห้องข้างๆที่ชอบมีอะไรกันเสียงดัง -*- บางที เสียง ซี้ดๆๆ อ่าๆๆ ข้ามมาถึงห้องผมเลย -*-)
พอห้องมันว่างปล่าว ด้วยความซนก็เข้าไปวิ่งเล่น ผมไปเจอตุ๊กตา ขนาดเท่านิ้วโป้งผมก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร ผมก็โยนทิ้งไป ผมก็วิ่งไปหลังบ้านของห้องนั้นเ ผมไปเห็นไอ่คนนั้น!!
คนที่มันปิดข้อมือให้ผมดู หน้าโทรม ซีด นั่งร้องให้อยู่มุมห้อง ผมเห็นเท่านั้นละก็เตลิดไปหาแม่เลยล่ะ - -
แต่ปัจจุบันผมก็ไม่เจอเด็กคนนั้นแล้วนะ ไม่รู้ไปไหนละ - -
จบแล้วเรื่องที่ 2 กินมาม่าแปป เดี๋ยวมาต่อ
เรื่องที่สาม
อ่า...ห่ะ!! เรื่องนี้เพื่อนผมเล่าให้ฟังตอนไปเข้าค่าย ลส. อยู่ ม.3 ไม่รู้ว่าจริงรึปล่าว แต่บรรยากาศตอนนั้นฟังขนลุกอะ ฮ่าๆๆๆ
เพื่อนมันแล้วว่า - พวก***รู้ประวัติของห้อง นาฏศิลป์ของ รร. รึปล่าววะ?? เดี๋ยวกูจะเล่วให้ฟัง ว่าบางครั้งทำไมทั้งๆที่ไม่มีใคร แต่มีเสียงเหมือนคนอยู่ในนั้น ละซ้อมดนตรีอยู่
(คือผมก็เป็นนักดนตรีของ รร. เหมือนกัน แต่ผมจะเป็นแบบเล่นดนตรีสากล เวลาจะไปเอาสายกีต้าร์หรือไม้กลอง ก็จะได้ยินเสียงแปลกๆจากห้องนาฏศิลป์
ทั้งๆที่ไม่มีคนอยู่แล้วแถมยังล็อกกุญแจจากด้านนอกอีก เสียงเหมือนคนย่ำเท้าบ้าง เปิดเพลงไทยๆ บ้าง เสียงระนาด เลื่อนเก้าอี้ ก็มี )
ย้อนไปเมื่อ 4 ปีก่อนเลย มี อาจารย์บรรจุใหม่มา 3-4 คน แต่เรื่องนี้มันเกี่ยวกับ อาจารย์สาวๆที่เค้ามาสอนอยู่ห้องนาฏศิลป์ อาจารย์คนนี้สอนดีเลยทีเดียว (มันว่างั้นอะนะ - -)
อาจารย์คนนี้ขยันมากๆ เห็นว่าบางวันกลับ 2-3 ทุ่มเลยละ แต่เรื่องมันต่อจากนี้!! วันนั้นเป็นวันศุกร์ เวลาประมาณทุ่มกว่าๆ อาจารย์คนนี้กำลังจะกลับบ้าน อาจารย์คนนั้นโดนฉุดไปข่มขืน!!
กูก็ไม่รู้ว่าใครเป็นคนฉุดอาจารย์ไป แต่เห็นบางคนบอกว่าเป็น ภารโรง!! พอเสร็จสรรพแล้ว ไอ่นั้นก็ฆ่าอาจารย์แล้วหั่นเป็นชิ้นๆ พวกแขน ขากับหัว เห็นว่าเอาไปซุกใว้ในห้องนาฏศิลป์
ส่วน ตัวก็ไม่รู้เอาไปใว้ที่ไหน
จากนั้นประมาณ 1-2อาทิตย์ก็มี อาจารย์นาฏศิลป์คนใหม่มาสอนและก็ประจำอยู่ที่ห้องนั้น พวก***รู้รึปล่าว?? ว่าอาจารย์คนนั้นเจออะไร?? อาจารย์คนนี้อยู่ได้ 4 วัน ก็เจอดีเลย!
วันที่ 4 น่ะ อาจารย์คนนั้นก็กำลังเข้าไปเอาเอกสาร ก็ได้ยินเสียงเปิดเทปเพลงไทยๆ(เพลงที่ใช้รำอะมั้ง - -) สิ่งที่อาจารย์คนนั้นเห็นก็คือ มีมือ กับขา กำลังรำตามเพลงอยู่!!
ส่วนหัวก็ค่อยๆหันมา"แสยะ" ให้กับอาจารย์คนนั้น อาจารย์ถึงกับลงไปนอนเลย แล้วก็เห็นว่ามีคนเห็นบบนี้หลายคนเลยละ ทั้ง นักเรียน ทั้งอาจารย์
*ผมต้องขอโทษทีเพราะเรื่องนี้ผมฟังไม่จบ พอดีว่าผมหลับไปก่อนเลยรู้เรื่องมาแค่นี้ขอโทษจริงๆครับ
เรื่องที่ 3 จบแล้ว พักแปปนึงเดี๋วจะมาต่อนะครับ
ขอขอบคุน ทุกคนที่มาแชร์ประสบการณ์กันครับ
เรื่องพิเศษ!!
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ผมเจอที่สวนสาธารณะแถวบ้านผม ตอนประมาณ 2ทุ่มกว่าๆ ของวันนี้!! ซึ้งผมก็บาสเสร็จแล้ว กำลังจะกลับบ้าน ผมได้ยินเสียงเหมือนคนเดินอยู่แถวๆศาล าที่อยู่ตรงกลางสวนสาธารณะ
จากนั้นก็ได้ยินเสียงคนวิ่งๆๆ ผมเลยขับรถตามไปดู เพราะว่าอยากรู้ใครมันจะมาวิ่งตอนมืดๆอย่างนี้วะ -*-ผมก็ขับตามไปจนถึงริมน้ำ ผมอยู่ห่างริมน้ำประมาณ 2-3 เมตร เห็นเหมือนคน สูงประมาณ 180
ยืนอยู่ริมน้ำ เข้าก้มหน้าลงเหมือนมองอะไรสักอย่าง จากนั้นเขาก็กระโดดลงไป!!! ผมร้อง "เฮ้ยย!!" แล้ววิ่งลงจากรถไปดู แต่ผมไม่เห็นใครเลย แล้วที่สำคัญ ถ้ามีคนโดดลงไป น้ำต้องกระจายสิ?
ต้องมีเสียงสิ? แล้วน้ำต้องมีคลื่นเล็กๆสิ? แต่นี่นิ่งเงียบ? ผมอึ้งไปพักนัง แล้วก็ร้องว่า "เ-็ดดดดดดดดดดดดด ****ล่อ กูแล้ว!!" ผมโดขึ้นมอเตอร์ไซด์ แล้วบิดกลับบ้านอย่างสปีดเลย
บอกตรงๆว่า "หลอน"
เรื่องที่สี่
อาถรรพณ์ "กระดานงานศพ อย่าพิเรน ไปเขียนเล่น" ถ้าไม่เชื่อ...!!! “ต้องลองดู”
เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้น เมื่อเร็วๆนี้ เมื่อ “คุณพ่อ”ของเพื่อนกระผมคนหนึ่ง สมัยเรียนตั้งแต่เรียน “ช่างกลไทยสุริยะ บางเขน” ได้เสียชีวิตลง ด้วยโรคมะเร็ง ปัจจุบันทันด่วน เมื่อเสียชีวิตลงเพื่อนผมในฐานะ
ลูกก็ต้องมีหน้าที่ หาวัดเพื่อต้องสวดพระอภิธรรม ซึ่งวัดแถวบ้านมันบอกกันว่าต้องมีเส้นมีสายพอสมควรถึงจะเอาศพมาตั้งได้
“สุชาติ” หนึ่งในเพื่อนหัวโจกสมันเรียนก็ได้ เดินทางมาร่วมงานศพพร้อมกับเพื่อนๆกลุ่มหนึ่งจนฟังสวดเสร็จแขกก็ทยอยกลับแต่ “สุชาติ”กับเพื่อนๆยังคงนั่งคุยติดลมกับเพื่อนๆ และ “โอ้”ลูกของผู้เสียชีวิต
อย่างออกรสออกชาติ เพราะเพื่อนๆ รวมถึง ไม่ได้เจอะเจอกันมานานมาก การเจอในครั้งนี้ทำให้มีเรื่อง “เม้าท์”กันอย่างเมามันส์
จนกระทั้งได้เกิดฝนตกลงมาห่าใหญ่ ทำให้เพื่อนๆที่มาร่วมงานกลับบ้านไม่ได้ จึงถือโอกาสนั่งคุยกันต่อขณะนั้นเอง “สุชาติ”เพื่อนจอมซ่า ได้โพลงพูดขึ้นมาว่า นี่นะงานนี้เลี้ยงแค่ “ข้าวต้ม” ถ้าเป็นงานเขานะ
จะเลี้ยง “พิซซ่า”
ซึ่งในกลุ่มเพื่อนก็ได้แต่มองหน้ากันไปมา แต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก สักพักจู่ๆ เพื่อนคนหนึ่งในกลุ่ม ก็เดินไปที่กระดานดำ ซึ่งไว้สำหรับเขียนหมายกำหนดการ งานศพและเจ้าภาพในแต่ล่ะคืน ไม่มีใครรู้ได้ว่า
เพื่อนคนนี้เกิด “พิเรน”หรือมีอะไรมา “ดลใจ” จู่ๆก็ใช้ผ้าลบชื่อ “คนตาย”ที่เขียนไว้บนกระดานดำออก และเขียนชื่อ “สุชาติ”เพื่อนจอมซ่าของผมลงไปแทนๆที่มันจะรู้สึกโกธร แต่ “สุชาติ”กลับบอกว่า “นาม
สกุล”เขียนผิด ท่ามกลางเสียงหัวเราะของเพื่อนๆในกลุ่ม
เมื่อเรื่องเป็นอย่างนี้เพื่อนที่เขียนก็เลยเถิด เขียนวันตาย วันเผา เอาไว้ให้เสร็จ แต่ “สุชาติ”ก็ตะโกนบอกลับมาว่า “ตายวันนี้ เผาวันนี้ไม่เอา” ขอเลื่อน “ไปตายอีก 7 วัน”ดีกว่า วันนั้นหลังจากฝนหยุดตกทุกคนก็
แยกย้ายกันกลับบ้าน
หลังผ่านไปไม่กี่วัน “สุชาติ”ได้โทรมาหา “โอ้”เพื่อนของผมอีกคน และบ่นว่ารู้สึกเหนื่อยๆ นอนไม่ค่อยหลับเลย มักจะฝันแปลกๆบ่อยมาก ในความฝันเห็นมีคนจะชวนไปอยู่ด้วย แต่ไม่รู้ไปไหนคล้ายๆกับวัดที่
เคยไปงานศพของ “พ่อโอ้” และ“สุชาติ”บอกต่อว่า ในความฝันก็เดินตามคนๆนั้นไป เจอคนแต่พอทักก็ไม่มีใครคุยด้วยสักคน เลยตัดสินใจวิ่งหนี จนหกล้ม ซึ่งจากการบอกเล่าในเรื่องของความฝัน “โอ้”เองไม่
ค่อยเชื่อนัก แต่หลังจาก หลังจาก “สุชาติและโอ้”ได้เจอกัน ทำให้ให้ “โอ้”ถึงกับตกใจ ว่ามันเกิดขึ้นได้อย่างไร
ต่อมาประมาณอาทิตย์กว่าๆ กลุ่มเพื่อนๆได้มีการนัดแนะไปเที่ยว “ย่านเธค” ถนนวิภาวดีรังสิต
ซึ่งมี”สุชาติ”ไปด้วย ตลอดเวลาที่เพื่อนๆกำลังสนุกสนานกัน “สุชาติ”ได้เดินมาบอกกับผมว่า “วันนี้เหนื่อยมาก”
ขอตัวกลับบ้านไปนอนก่อน ซึ่งผมและเพื่อนก็เอ๊ะใจว่าทำไหม “สุชาติ” จึงกลับก่อนและมีสีหน้าไม่สู้ดีเลย ทั้งที่เคยเป็นคนที่ร่าเริงและสนุกสนาน แต่ก็ได้เก็บไว้ในใจ เพราะอาจจะเป็นเรื่องส่วนตัวที่เพื่อนไม่
สบายใจอยู่
หลังจาก “สุชาติ” ตัวกลับออกไป พวกเราก็กลับมาสนุกสนานกันต่อ จนเวลาผ่านไปได้เกือบตี 3 มีโทรศัพท์จากแฟน “สุชาติ” โทรเข้ามาถึง “โอ้”ว่า “สุชาติล้มหัวฟาดพื้น” เสียชีวิตและที่ รพ.พวกราที่กำลัง
สนุกอยู่หันมามองหน้ากันอย่างงๆว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเราจึงตัดสินใจเดินทางไป รพ.ทันที ซึ่งหมอได้วินิฉัยพบว่า “ปอด”ของ “สุชาติ”แฟบหาย ไปข้างหนึ่ง ซึ่งเป็นเรื่องที่ผิดปกติเพราะ “สุชาติ”เป็นคนไม่ดื่ม
และไม่สูบบุหรี่ สร้างความเสียใจกับเพื่อนในกลุ่ม แต่ขณะนั้นเพื่อนคนหนึ่งได้ ทักออกมาว่า “เรื่องที่เขียนวันตายในกระดานดำที่วัด เจ้าสุชาติ มันตายก่อน ที่เขียนกำหนดวันตายเอาไว้ 1 วัน “ หลังจากรุ่งขึ้น
ญาติๆรวมถึงพวกเราก็ไปที่ รพ.เพื่อขอรับศพ “สุชาติ”ออกมาบำเพ็ญกุศล แต่เมื่อติดต่อวัดใกล้ๆบ้านก็ได้รับคำตอบว่าเต็มหมด
“เจ้าโอ้” จึงได้โทรไปติดต่อวัดที่เคยสวดพ่อมัน ก็ปรากฏว่ามีคนจองแล้ว แต่ที่ทุกคนกำลังวุ่นหาวัดอยู่นั้นเอง เจ้าหน้าของวัดที่ “เจ้าโอ้”โทรเข้าไปถามโทรกลับมาว่า “ศาลาว่างแล้ว” เอาศพมาได้ ซึ่งเมื่อถึงวัด
เพื่อนทุกคน ก็ต้องตะลึงเมื่อ “เป็นวัดเดียวกับที่สวดศพ พ่อเจ้าโอ้ และเป็นศาลาเดียวกัน ที่ “เพื่อนคนหนึ่งไปลบชื่อคนตาย และใส่ชื่อ สุชาติ และวันตาย วันเผา เมื่ออาทิตย์ก่อนที่ผ่านมา ” เรื่องนี้ใครว่าจะเป็น
เรื่องบังเอิญ ก็ตามใจ แต่ในส่วนตัวผมเชื่อว่าเป็น “เรื่องของ “อาถรรพณ์ กระดานผี”
เรื่องนี้เพื่อนเล่าให้ฟังน่ะครับ ถ้าเคยฟังแล้วก็ขอโทษด้วยนะครับ
ขอโทษทีอัพเดทช้า เพราะเพิ่งรู้ว่าโดนย้ายมาที่นี่แล้ว - -*