นี่ผมพลาดเม้นแรกหรอเนี่ย
พ่อผมขอโทษที่ทำให้พ่อเสียใจ
ผมคงทำให้แม่ผิดหวังอีกแล้วสินะ
ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจ
เห้อ ผมขอโทษนะกูพยายามที่สุดแล้ว
พูดไปมันก็เหมือนแก้ตัว ผมรู้ว่าพวก***หวังกับผมมาก
พวก***อะเพื่อนผมเสมอ
ถึงแม้ผมจะไม่ได้เม้นแรก ผมก็รู้
ว่าพวก***อยู่ข้างๆผมเสมอ ผมรักพวก***นะ
อยากบอกให้พวก***รู้ว่าพวก***เป็นเพื่อนแท้จริงๆ
ครู ผมคงไม่มีหน้ากลับไปพบครูอีกแล้ว
ผมขอฝากความคิดถึงไปยังรุ่นน้อง ที่เรียนอยู่กับครูด้วยนะ ผมละอายใจจริงๆ
เห้อผมก็ไม่รู้จากนี้ผมจะมีชีวิตอยู่ต่อไปเพื่ออะไร ทำไมผมเป็นคนไมได้เรื่องอย่างนี้
ผมอายหมาเหลือเกิน เวลามันเดินผ่านแล้วมองหน้าผม ผมอยากจะตายๆไป เพื่อชดใช้ความอับอายนี้
ผมขอโทษ ที่ทำให้ทุกคนผิดหวัง ผมขอโทษจริงๆ.....
หากชาติหน้ามีจริงขอให้ได้พบกับทุกคนอีก ผมไม่รู้กูไปทำกรรมอะไรกับพวกนั้นไว้ ผมอุตส่านั่งรอ
ให้เค้าโพสมา ผมจะได้รีบเม้น แต่แม้งเชื่อไหมผมพยายามพิมให้เร็วที่สุดแล้ว
ละอายใจจริงๆ ผมไม่น่าเลย แต่อย่างน้อยผมก็ไม่ได้ไปเอากันในโรงหนังหวังว่าพวก***คงให้อภัยผมนะ
ถ้าเจอแม่ผมฝากบอกท่านด้วยว่าผมอยากกินไข่พะโล้
เจอกันชาติหน้านะเพื่อน