รู้สึกเสียใจเล็กๆ ถึงปานกลาง ที่ไม่ได้เม้นเเรก ตอนเเรกก็ไม่ได้เชื่อหรอกนะ ว่าเฮ้ย! นี่เราพลาดเม้นเเรกหรอ ผมรีบวิ่งไปหาเเม่ เเล้วพูดกับเเม่ด้วยเสียงสั่นเครือ ด้วยความเสียใจ เเล้วบอกกับเเม่ว่า ผมพลาดเม้นเเรกเเม่ ผมพลาดเม้นเเรก ตอนเเรก เเม่ผม ไม่เชื่อ เเม่ผมเลย รีบวิ่งขึ้นไปดู กดดูที่คอมเม้นผม เเม่ผมอุทานว่า shit! นี่ลูกพลาดเม้นเเรกหรอเนี่ย เเม่ผมเสียใจมาก เเล้วบอกกับผมว่า ลูกทำพลาด ลูกทำพลาด พร้อมนํ้าตาที่คลอเบ้า ผมรู้สึกเสียใจมาก ที่เห็นเเม่ผมผิดหวังกับคอมเม้นของผม ผมเข้าใจเเล้วว่าทำไมคนถึง เเย่งเม้นเเรกกัน ตอนเเรกผมก็คิดว่ามันไร้สาระนะที่เเย่งเม้นเเรก เเต่ก่อนผม คิดในใจว่า โธ่ ไอ้XXX! ได้เม้นเเรก เเล้วโครตทวดจะลุกมาเต้นกังนัม มีเซ็กกับอาเบะ นั่งคุยกับบาบี้ให้พวกดูหรอ! เเต่มันไม่ใช่ครับ มันเป็นศักดิ์ศรีว่า เราต้องให้สเปิร์ม ตัวอื่นๆนับล้านตัว มาเเย่งผมเกิด เเล้ว ยังต้องสูญเสียเม้นเเรกให้ด้วย ผมเสียใจมากครับ ผมไม่รู้จะระบายความในใจยังไง เอาเป็นว่า ผมผิดหวังมากครับที่พลาดเม้นเเรก ส่วนผมคงต้องรีบนอน เเม้จะนอนไม่ค่อยหลับเพราะเสียใจมาก พรุ่งนี้เเม่ผมคงเตรียมโลงศพซัก 1 โลง เเล้วขึ้นป้ายว่า ลูกกูพลาดเม้นเเรก
ผมเขียนเล่นๆ ไม่อยากอ่านไม่เป็นไร อยากดูว่าถ้ากลับคําเเล้วเป็นไง ผมจะเขียนไอ้XXXเเทนนะครับ หยาบคายยังไงก็ขอโทษด้วยนะครับ