The World After Nightmare : Fallout [Season1]

[LoveSeeker]

หรือว่าจะอ่านนิยายของผมแล้วมีแรงบันดาลใจครับ 555555

ทีมผสมหน่วยรบพิเศษ รอ.เชิดวุธจอมสบถกับเพื่อนซี้

By Stormwind [male]

มีสิทย์ เพราะว่าข่าวเกี่ยวกับ PMC ก็ไม่มีอะไรนิ =.,=
เลยสงสัย เอาเหอะๆ รอสับ เรื่องแบบนี้ เราถนัด 55+

[Stormwind]

มีสิทย์ เพราะว่าข่าวเกี่ยวกับ PMC ก็ไม่มีอะไรนิ =.,=
เลยสงสัย เอาเหอะๆ รอสับ เรื่องแบบนี้ เราถนัด 55+

ยกให้แม่สาวขาลุย แก้มแหม่ม ของผมดีกว่าครับ
เรื่องติๆ ชมๆนี่ผมไม่ค่อยสันทัด แต่ถ้าเรื่องวิชาการ หลักการ ก็พอได้ครับ

By Stormwind [Male]

[Alathreon]

รู้สึกเหมือนว่า ช่วงนี้ทหาร กับ PMC จะเยอะนะ ว่าปะ =.,=

มันมีกระแสอะไรที่ผมไม่รู้รึเปล่า

คือเรื่อง Heated ผมอยากจะเขียนมานานล่ะครับ บวกกับพึ่งดู Battleship เลยอยากเขียนนิยายแบบระเบิดรัวๆ ยิงกันมั่ว อ่ะครับ

[LoveSeeker]

คือเรื่อง Heated ผมอยากจะเขียนมานานล่ะครับ บวกกับพึ่งดู Battleship เลยอยากเขียนนิยายแบบระเบิดรัวๆ ยิงกันมั่ว อ่ะครับ

อ้อ


ปล. ผมยังไม่ได้ดูเลย 555+

[nakiann123]

เข้ามาส่องสอดแนมดู ตอนนี้กระผมปวดหลังเป็นอย่างมาก โอย

[Stormwind]

อ้อ


ปล. ผมยังไม่ได้ดูเลย 555+

แนะนำให้ดูครับ มันส์มาก แก้มแหม่มยังบอกว่าโหดมันส์ฮาเลยครับ
นานๆทีแกจะชมหนังซักเรื่องนะนั่น

[LoveSeeker]

แนะนำให้ดูครับ มันส์มาก แก้มแหม่มยังบอกว่าโหดมันส์ฮาเลยครับ
นานๆทีแกจะชมหนังซักเรื่องนะนั่น

มหาภัยชมได้นี่ ไม่ธรรมดา =[]= เดี๋ยวว่างๆไปลอง

[Jomzababin]

ห่างหายไปนาน พึ่งได้อ่านตอน 2 สนุกอะไรเยี่ยงนี้...มันส์ๆๆๆ

[LoveSeeker]

บทนำของ บทพิเศษที่1 :รถถังประจัญบาน


ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแล้วแต่มีจุดเริ่มต้น ความสัมพันธ์ของสามสหายศึกก็อย่าง เรวานอฟ อโลน และ เฟรดโดรอฟเช่นกัน แต่ความสัมพันธ์ของพวกเขานั้น เริ่มต้นในที่ซึ่งไม่มีใครคาดคิด ที่ซึ่งถูกจารึกว่าเป็นหนึ่งในการรบที่โหดร้ายที่สุดสำหรับสถาบันหลังสงคราม นั่นคือ “สงครามวังตะกอ” สงครามที่เป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ที่สุดนับแต่สถาบันถูกก่อตั้ง ความผิดพลาดครั้งนั้นเกิดจากการวางแผนที่ผิดพลาด และการประเมินข้าศึกที่ต่ำกว่าความจริง อีกทั้งนายทหารยังขาดวินัย ขัดคำสั่งเข้าโจมตีก่อนที่กำลังสนับสนุนจะเข้ามาถึง

กองร้อยยานเกราะที่3และ8 ถูกสั่งให้เป็นหัวหอกของการโจมตี โดยมีกองร้อยปืนเล็กอีก3กองร้อยคอยสนับสนุน โดยที่หน่วยข่าวกรองประเมินว่า “กองกำลังปลดปล่อยอิสระ” ไม่มียานยนต์หุ้มเกราะที่สามารถต่อกรกับพวกเข้าได้ แต่พวกเขาผิด กองร้อยยานเกราะ24คันของพวกเขา กลับถูกยานเกราะของกำลังต่อต่านอิสระที่มีมากถึง 40 คันบดขยี้ อีกทั้งกองทหารของฝ่ายตรงข้ามก็มีมากกว่าขนาด 10-1 ทำให้กองพันที่ 1 ถูกบดขยี่จนเหลือเพียงแค่หมวดรถถังเพียงหมวดเดียว และรถถังทั้ง 3 ต้องหาทางป้องกันสะพานซึ่งเป็นปราการสุดท้ายของการป้องกัน สุดท้าย มีรถถังเพียงคันเดียว ที่รอดกลับออกมา


อ่านรอตอนไหม่กันไปก่อนนะ
ปล. ยังไม่ได้แก้คำผิด

[5day-ago]

ชักจะรอไม่ไหวแล้ววววว

[nakiann123]

^
^
^
รอ และ ชัก ไปก่อนครับท่าน lolz / เผ่น

[LoveSeeker]

^
^
^
รอ และ ชัก ไปก่อนครับท่าน lolz / เผ่น

ชักอะไรท่าน พูดให้ครับ ชักดาบ รึชัก....ธง.......

[nakiann123]

ชักอะไรท่าน พูดให้ครับ ชักดาบ รึชัก....ธง.......

ชักดาบ มายิง ครับท่าน



// เงิบ

[LoveSeeker]

เอาT-80โชว์ประสิทธิภาพมายั่วน้ำลายก่อนที่ตอนพิเศษจะออก
555+

[LoveSeeker]

บทพิเศษที่ 1 : รถถังประจัญบาน

ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนแล้วแต่มีจุดเริ่มต้น ความสัมพันธ์ของสามสหายศึกก็เช่นกัน แต่ความสัมพันธ์ของพวกเขานั้น เริ่มต้นในที่ซึ่งไม่มีใครคาดคิด ที่ซึ่งถูกจารึกว่าเป็นหนึ่งในการรบที่โหดร้ายที่สุดสำหรับสถาบันหลังสงคราม นั่นคือ “สงครามวังตะกอ” สงครามที่เป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่ที่สุด นับแต่สถาบันถูกก่อตั้ง ความผิดพลาดครั้งนั้นเกิดจากการวางแผนที่ผิดพลาด และการประเมินข้าศึกที่ต่ำกว่าความจริง อีกทั้งนายทหารยังขาดวินัย ขัดคำสั่งเข้าโจมตีก่อนที่กำลังสนับสนุนจะเข้ามาถึง
กองร้อยยานเกราะที่3และ8 ถูกสั่งให้เป็นหัวหอกของการโจมตี โดยมีกองร้อยปืนเล็กอีก3กองร้อยคอยสนับสนุน โดยที่หน่วยข่าวกรองประเมินว่า “กองกำลังปลดปล่อยอิสระ” ไม่มียานยนต์หุ้มเกราะที่สามารถต่อกรกับพวกเข้าได้ แต่พวกเขาผิด กองร้อยยานเกราะ24คันของพวกเขา กลับถูกยานเกราะของกำลังต่อต่านอิสระที่มีมากถึง 40 คันบดขยี้ อีกทั้งกองทหารของฝ่ายตรงข้ามก็มีมากกว่าขนาด 10 - 1 ทำให้กองพันที่ 1 ถูกบดขยี้จนเหลือเพียงแค่หมวดรถถังเพียงหมวดเดียว และรถถังทั้ง 3 ต้องหาทางป้องกันสะพาน ซึ่งเป็นปราการสุดท้ายของการป้องกัน ในที่สุด ก็มีรถถังเพียงคันเดียว ที่รอดกลับออกมา

“เป้าหมาย รถถังข้าศึก สิบนาฬิกา” ร้อยตรี เดนิสกา เฟรดโดรอฟ ตะโกนหลังจากที่มองเห็นรถถังหลักของอีกฝ่าย “ยิง!”

“กำลังไป” เรวานอฟซึ่งนั่งอยู่ในตำแหน่งพลปืนร้องและลั่นกระสุนเจาะเกราะออกไปจากปืนหลักขนาด 125มิลลิเมตร เสียงปืนดังสนั่นอยู่รอบรถ ทั้งของฝ่ายเดียวกัน และฝ่ายศัตรู เสียงระเบิดดังขึ้นเป็นครั้งครา คลอไปกับเสียงของวิทยูจากชุดหูฟังของพวกเขา

“เป้าหมาย รถถังข้าศึก สิบสองนาฬิกา” เฟรดโดรอฟร้องขึ้นอีกครั้ง “ยิงเมื่อพร้อม” เครื่องบรรจุกระสุน บรรจุกระสุนเข้าสู้ปืนอย่างรวดเร็ว

“กำลังไป” เรวานอฟตะโกนพร้อมยิงกระสุนปืนนัดที่สอง

“ผู้หมวดครับ” เสียงของพลขับดังขึ้นจากชุดหูฟัง “รถถังบัญชาการถูกยิงระเบิดไปแล้วครับ”

“รับทราบ” เฟรดโดรอฟพูด และหมุนช่องมองไปมองยังตำแหน่งของรถถังบัญชาการประจำกองร้อยของเขาซึ่งเวลานี้กลายเป็นเศษเหล็กครุกรุ่นไปด้วยไฟจากการะเบิดของกระสุนปืน “หมวดสาม กองร้อยแปด” เขาวิทยุเรียกรถถังใต้บังคับบัญชาของเขา “ถอนกำลังด่วน ไปจากที่นี่กัน เปลี่ยน”

“ท่านครับ ทำไมเราไม่รบอยู่ที่นี่ล่ะครับ เปลี่ยน”

“ถ้าเราอยู่ที่นี่ เราก็ตาย ตายแล้วจะสู้ไปทำไม เราต้องถอยไปที่ที่เราได้เปรียบกว่านี้ ทุกคันตามมา เลิกกการติดต่อ” รถถังสามคันหันหลัง และวิ่งออกจากแนวรบที่กำลังถูกกระหน่ำด้วยทั้งกระสุนปืนใหญ่และปืนเล็ก ทหารราบกำลังถูกยิงล้มตาย บ้างก็ถูกระเบิดจนร่างฉีกขาดกระจัดกระจาย รถถังที-80 แต่ละคันกำลังถูกเปลี่ยนให้กลายเป็นเศษเหล็กอย่างรวดเร็ว จากการรุมยิงแบบ 2 ต่อ 1



“เราจะตั้งแนวป้องกันที่อีกฝากของแม่น้ำ” เฟรดโดรอฟพูดในขณะที่กำลังมองดูแผนที่ “ถ้ากำลังเสริมมาไม่ทัน เราจะระเบิดสะพาน” การระเบิดเกิดขึ้นรอบๆรถของพวกเขา โชคดีที่พลปืนประจำรถถังของอีกฝ่ายยิงไม่แม่นยำนัก เฟรดโดรอฟเก็บแผนที่ และเริ่มใช้ช่องมองมองดูรอบๆรถถัง
“มีกลุ่มควันที่สิบนาฬิกาครับผู้หมวด” เสียงของผู้บัญชาการรถถังอีกคันดังขึ้นในชุดหูฟัง เฟรดโดรอฟมองเข้าไปยังกล้องอเนกประสงค์ และเปิดโหมดจับความร้อน แสงสีขาวสว่างรูปร่างรถถังสว่างขึ้นในจอ ท่ามกลางฉากหลังสีขาวคล้ำ
“สกอร์เปียน” เฟรดโดรอฟร้องขึ้นตามด้วยเสียงระเบิดรอบๆรถของเขา “ยิงตามสบาย” เรวานอฟหันป้อมปืนไปยังกลุ่มรถถังทันทีที่ เครื่องบรรจุกระสุนทำหน้าที่ ในขณะที่เรวานอฟกำลังเล็งปืนให้สัมพันธ์กับการเคลื่อนที่ของรถถังทั้งสองฝ่าย เรวานอฟกดปุ่มยิง เสียงการระเบิดของดินขับดังขึ้นสามครั้งติดกัน โดยครั้งแรกดังขึ้นจากรถถังของเฟรดโดรอฟ และครั้งต่อมาดังขึ้นจากรถถังของอื่น กระสุนระเบิดแรงสูงเจาะเกราะฉีกเกราะรถถังสกอร์เปียนของอีกฝ่ายจนกลายเป็นเศษเหล็กในพริบตา สกอร์เปียนคันเดียวที่เหลือเล็งเห็นแล้วว่าไม่สามารถต่อกรกับรถถังทั้ง3คันได้จึงพยายามเร่งความเร็ว

“ท่านครับ อีกคันกำลังหนี” เรวานอฟพูดในขณะที่เครื่องบรรจุกระสุนกำลังบรรจุกระสุน

“ไม่ให้หนีหรอก” เฟรดโดรอฟเปิดฝาครอบในตำแหน่งของเขา และโผล่ออกไปภายนอกรถ เขาขึ้นลำปืนกลหนัก และกระหน่ำยิงใส่รถถังคันสุดท้าย ซึ่งผู้บังคับการรถถังคันอื่นๆก็ทำเช่นกัน ป้อมปืนของรถถังเบาพยายามหันมาทางพวกเขาก่อนจะหยุดลงที่ครึ่งทาง กระสุนเจาะเกราะเพลิงคงจะเจาะเกราะอลูมิเนียมของรถถังสกอร์เปียนเข้าไปฆ่าผู้บังคับการรถและพลปืนแล้ว เหลือแต่เพียงพลขับที่อยู่ส่วนหน้าของรถเท่านั้น

“พร้อมยิง” เรวานอฟพูด เฟรดโดรอฟกลับเข้ามาในป้อมปืน ก่อนจะพยักหน้าให้เรวานอฟ ดินขับระเบิดขึ้น กระสุนระเบิดแรงสูงต่อต้านรถถังทะยานออกจากปากกระบอกปืน และเข้าปะทำกับเพราะที่ยับเยินของสกอร์เปียน มันระเบิดขึ้น เศษซากของรถถังเบากระจัดกระจาย ป้อมปืนลอยขึ้นสูง ก่อนจะตกลงสู่พื้น

“เบอร์สองประจำตำแหน่งนี้ คอยกวาดทหารที่พยายามเข้ามา” เฟรดโดรอฟพูดและชี้จุดบนแผนที่ “เบอร์สาม อยู่ตรงนี้ กำจัดยานยนต์หุ้มเกราะที่พยายามจะจัดการกับเบอร์สอง” เขาชี้อีกจุดให้ผู้บังคับการรถถังดู “ฉันจะอยู่ตรงนี้” เขาชี้ที่จุดหนึ่งริมแม่น้ำ “ถ้าฉันโดนยิง ให้ระเบิดสะพาน แล้วก็ถอยกลับไป ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้ เอาชีวิตให้รอด เข้าใจใช่ไหม”

“ครับ” ผู้บังคับการรถถังทั้งสองรอบ

“ไปลุยงานกันได้แล้ว” ทั้งสามแยกย้ายไปยังรถถังของตนเอง พวกเขาเคลื่อนผ่านคอสะพาน และจอดให้พลปืนรถถังกระโดดลงเพื่อตรวจสอบวัตถุระเบิด รถถังทั้งสามเข้าประจำตำแหน่ง รถคันแรกอยู่ในตรอกข้างทาง คอยยิงทหารราบที่ไม่ทันระวังตัว คันที่สองจอดอยู่หลังซากปรักหักพัง มีเพียงส่วนของป้อมปืนเท่านั้นที่อยู่เหนือเนินซากตึก รถถังของเฟรดโดรอฟเข้าไปอยู่ในตึกหลังหนึ่ง ซึ่งผุพังไปตามกาลเวลา แต่ก็ยังพอจะกำบังสายตาจากข้าศึกได้ พวกเขาจอดอยู่ที่ชั้นล่างสุดของตึก ผนังด้านหลังนั่นหายไปจนหมดแล้ว เหลือเพียงพนังด้านหน้าที่เป็นรูยาว และกว้างพอให้เรวานอฟเล็งยิงได้ มันเป็นจุดที่พรางตัวได้ดีที่สุดเมื่อเทียบกับจุดอื่น แต่ก็เป็นจุดที่อันตรายที่สุดเช่นกัน เพราะจุดนี้ติดริมแม่น้ำ ไม่มีอะไรกำบังพวกเขาเลย อีกทั้งตึกที่เป็นเครื่องพรางตา และที่กำบังเพียงอย่างเดียวก็อยู่มานานหลายร้อยปีแล้ว หากโดนกระสุนระเบิดแรงสูงเข้าไปไม่กี่นัด มันก็อาจจะถล่มลงมาฝังพวกเขาให้ตายทั้งเป็นเลยก็ได้

“ไปกางตาข่ายพรางกัน” เฟรดโดรอฟพูดและปีนออกนอกตัวรถ ตามมาด้วยเรวานอฟ ทั้งสองนำเอาตาข่ายพรางออกมาคลุมรถถังของพวกเขาอย่างรวดเร็วโดยมีพลขับคอยส่องกล้องสอดแนมอยู่ที่ส่วนหน้าของรถ พวกเขาคลุมตาข่ายจนเสร็จ พร้อมๆกันกับที่พลขับตะโกน “มันมาแล้ว” ทั้งสามรีบกลับเข้าประจำตำแหน่งของตนเอง

“เอาล่ะ” เฟรดโดรอฟพูดและมองหาเป้าหมายผ่านกล้องของเขา รถถังหลักของอีกฝ่ายเกือบครึ่งโหลเคลื่อนที่เข้ามาพร้อมกับรถบรรทุกและรถถังเบา “ทุกคันโปรดทราบ มีคนมาเคาะประตูเราแล้ว”

“บรรจุแล้ว” เรวานอฟพูดหลังจากที่เครื่องบรรจุ บรรจุกระสุนเสร็จ

“ยิงตามสบายเลยรอฟ”

“รับทราบ” เรวานอฟเริ่มการเล็งให้สัมพันธ์กับการเคลื่อนที่ แรงโน้มถ่วง และระยะทาง ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบ ไม่มีใครพูดอะไร แรงกดดันกำลังกระหน่ำพวกเขาทั้งสาม ต่างคนก็ต่างคิดไปว่า ถ้าพวกเขาถูกพบล่ะ ถ้าพวกเขาถูกกระหน่ำยิงล่ะ ถ้าพวกเขาตายล่ะ ทั้งพี่น้อง ทั้งครอบครัว จะอยู่กันอย่างไร เหงื่อเป็นเม็ดๆผุดปรายขึ้นตามใบหน้าของทุกคน เรวานอฟวางมือบนอุปกรณ์ควบคุมการยิง “กำลังไป” เขายิง กระสุนเจาะเกราะทรงตัวด้วยครีบหางพุ่งออกไปจากปากกระบอกปืน และสลัดฝาครอบออก มันพุ่งเข้าปะทะรถถังหลักคันหนึ่งอย่างแม่นยำ ทำให้รถถังคันนั้นหยุดลงโดยทันที สะเก็ดและความร้อนจาการปะทะคงจะฆ่าลูกเรือทุกคนแล้ว ไม่ถึงวินาทีต่อมา รถถังหลักก็ระเบิดขึ้น ความร้อนคงจะไปทำให้กระสุนของรถถังคันนั้นระเบิดขึ้น รถถังของอีกฝ่ายทุกคันหยุดสนิท และนั่น เป็นสิ่งที่ผิดพลาด เรวานอฟหันปืนไปยังรถถังคันต่อไปที่บัดนี้กลายเป็นเป้านิ่งแล้ว เสียงปืนหลักของรถถังเบอร์สามดังขึ้นตามด้วยการระเบิดของรถถังเบาที่กำลังพยายามจะข้ามสะพาน

“พร้อมยิง” เรวานอฟพูดหลังปืนถูกบรรจุ “กำลังไป” กระสุนนัดที่สองออกจากลำกล้องและปะทะกับรถถังคันและเกิดระเบิดขึ้นตามมา รถถังอีกฝ่ายเริ่มเคลื่อนที่อีกครั้ง และเริ่มยิงปืนหลักใส่รถถังหมายเลขสาม

“หมายเลขสาม รายงานเปลี่ยน” เฟรดโดรอฟพูดใส่วิทยุ

“กำลังถูกกระหน่ำยิงครับ แต่ยังพอทนไหว เปลี่ยน”

“รับทราบ เลิกการติดต่อ” เสียงปืนจากรถหมายเลขสามดังขึ้นอีกครั้ง ครั้งนี้เป็นรถบรรทุกทหารที่ระเบิด และลอยขึ้นไปเหนือพื้น รถบรรทุกจอดก่อนที่จะขึ้นสะพาน ทหารราบกระโดดลงจากรถพร้อมอาวุธประจำกายและวิ่งตรงไปยังสะพานข้ามแม่น้ำ

“ทหารราบกำลังข้ามสะพาน ย้ำ ทหารราบกำลังข้ามสะพาน” เสียงของผู้บัง
คับการรถหมายเลขสามดังขึ้นจากชุดหูฟัง รถหมายเลขสามเล็งปืนไปยังกลุ่มทหารราบที่กำลังวิ่งข้ามสะพาน กระสุนระเบิดแรงสูงสาดสะเก็ดทะยานออกไปจากปากกระบอกปืนและระเบิดขึ้นกลางวงของทหารราบ ร่างกายถูกฉีกกลายเป็นเศษเนื้อ สะเก็ดพุ่งทะยานไปทุกทิศ และฆ่าทุกคนที่อยู่ในทางของมัน รถถังคันที่สามถูกเรวานอฟจัดการเป็นที่เรียบร้อย เหมือนดั่งว่าผู้บังคับการรถถังจะอ่อนประสบการณ์จนไม่สังเกตว่าตนเองกำลังถูกลอบยิง จากรถถังของเฟรดโดรอฟ

“ทหารราบข้ามสะพานแล้ว” เสียงของผู้บังคับการรถถังหมายเลขสามดังขึ้น ตามด้วยเสียงของระเบิดแรงสูงสาดสะเก็ด

“คันที่สี่” เรวานอฟพูดหลังจากที่ยิงถูกรถถังอีกคัน “เหลืออีกเจ็ด” เรวานอฟพูด เครื่องบรรจุบรรจุกระสุนเข้าสู่ปืนพร้อมกันกับที่ไฟแดงบนแผงควบคุมการยิงสว่างขึ้น “เจาะเกราะครีบนัดสุดท้าย” เรวานอฟพูดและเล็งปืนของเขา ก่อนจะยิง กระสุนนัดสุดท้ายก็ยังคงทำงานได้ดี มันจัดการรถถังอีกคันจนสิ้นฤทธิ์ “เปลี่ยนเป็นกระสุนระเบิดแรงสูงเจาะเกราะ” เรวานอฟพูดและกดปุ่มบนแผงควบคุมการยิง เครื่องบรรจุเริ่มทำงาน และป้อนกระสุนเข้าไปในปืน

กลุ่มทหารราบตั้งเป็นสองแถวและเดินไปตามสองข้างถนน มุ่งตรงไปหารถถังหมายเลขสามซึ่งกำลังกราดกระสุนปืนกลร่วมแกนใส่ทหารราบเหล่านี้อย่างดุดัน แต่รถถังหมายเลขสามนั้นอยู่สูงเกินกว่าที่จะกดปืนลงมายิงทหารเหล่านี้ได้ “หมายเลขสามไม่มีมุมยิง” ผู้บังคับรถถังพูดตามมาด้วยเสียงระเบิดของกระสุนเจาะเกราะ โชคดีที่มันพลาดเป้าไปไม่กี่เมตร “เรากำลังโดนกระหน่ำยิง ย้ำเรากำลังโดนกระหน่ำยิงเปลี่ยน”

“ทราบแล้ว หมายเลขสาม เรากำลังพยายามจะลดพลังการยิงของข้าศึก ทนเอาไว้ เปลี่ยน” เฟรดโดรอฟตอบและสอดส่องดูกองทหารข้าศึก


“กำลังไป” เรวานอฟร้องแข่งกับเสียงของการจุดระเบิดดินขับ กระสุนเข้าปะทะกับรถถังคันหนึ่ง และระเบิดขึ้นในทันที เปลวไฟลุกท่วมภายนอกของรถถัง รถถังหยุดลงพลประจำรถปีนออกมาจากรถโดยมีไฟคลอกตามร่างกาย ไม่ทันที่พวกเขาจะลงจากรรถถัง มันก็ระเบิดขึ้น ฉีกร้างของพลประจำรถถังเหล่านั้นจนกลายเป็นเศษเนื้อ “อีกหก” เรวานอฟพูดและหันไปดูกระสุนที่เหลือ “ต่อต้านรถถังเหลืออีกแปดนัด สาดสะเก็ดเหลืออีกสิบสองนัด น่าจะพอ” เขาหันกลับมาเล็งปืนทันทีที่เครื่องบรรจุกระสุนบรรจุเสร็จ

“พลปืน เป้าหมาย กลุ่มรถถังสกอร์เปียน สิบสองนาฬิกา” เฟรดโดรอฟพูดขึ้นหลังจากที่เห็นรถถังสกอร์เปี้ยนสี่คันกำลังวิ่งตรงมาหาพวกเขา “ยิงเมื่อพร้อม”

“กำลังไป” เรวานอฟร้อง แต่ทว่า ดินขับของกระสุนระเบิดแรงสูงต่อต้านรถถังไม่ระเบิด พลประจำรถถังทั้งสามคนขนลุกขึ้นมาพร้อมกัน เรวานอฟและเฟรดโดรอฟประสานสายตากันด้วยหน้าตาตื่นกลัว

“ออกจากรถ” เฟรดโดรอฟตะโกน ทั้งสามเปิดฝาครอบของตนและตะเกียกตะกายออกจากตัวรถถังโดยเร็วที่สุดเท่าที่จะเร็วได้ ก่อนจะวิ่งกระจัดกระจายเพื่อหาที่กำบัง

“ทหารราบกำลังเข้าสู่พื้นที่ของหมายเลขสอง เปลี่ยน” เสียงของผู้บังคับรถถังคันที่สามดังขึ้นในชุดหูฟัง

“รับทราบแล้ว” ผู้บังคับการรถถังพูด และโผล่ออกไปนอกตัวรถ เขาขึ้นลำปืนกล เล็งตรงไปยังถนน รอให้ทหารราบของอีกฝ่ายโผล่ออกมาและเขาก็ไม่ต้องรอนานนัก ทหารราบวิ่งก้มตัวต่ำ โผล่ออกมาจากมุมตึก พวกเขาไม่รอช้า ทั้งผู้บังคับการและพลปืน ต่างก็ส่งกระสุนปืนเข้าฉีกร่างของทหารอีกฝ่าย “ไปตายซะ ไอ้พวกลูก[เซนเซอร์]” ทหารอีกฝ่ายหันปืนมายิงใส่พวกเขา กระสุนปะทะกับเพราะรถถังก่อนจะกระเด็นกระดอนไปคนล่ะทิศทาง


“ตำแหน่งของหมายเลขสองถูกบุกแล้ว ย้ำตำแหน่งของหมายเลขสองถูกบุกแล้ว เปลี่ยน” เสียงจากวิทยุยังคงดังอยู่ในรถถังที่ว่างเปล่า ลูกเรือทั้งสามต่างกระจัดกระจาย และหลบอยู่ในที่ปลอดภัย เพื่อรอให้แน่ใจว่ากระสุนที่ด้านนั้น จะไม่ระเบิดใส่พวกเขา แต่เรวานอฟรู้ว่ามันไม่มีเวลาแล้ว เขาออกจากที่กำบังโดยไม่สนหลักความปลอดภัย

“รอฟ” เฟรดโดรอฟพยายามตะโกนเรียก “เฮ้!” เรวานอฟไม่สนใจเสียงเรียกนั้น เขาปีนขึ้นไปบนตัวรถ เฟรดโดรอฟออกจากที่กำบังและปีนขึ้นไปตามเรวานอฟที่กำลังนำกระสุนออกจากปืน

“ส่งมาเร็ว” เฟรดโดรอฟพูดและรับกระสุนปืน125มิลลิเมตรจากเรวานอฟ “พลขับประจำตำแหน่ง” เขาตะโกนสั่งและลงจากรถด้วยความระมัดระวัง เขาเลี้ยงลูกปืนด้วยมือและวงแขน เพื่อให้มันอยู่นิ่งที่สุด เขาเดินออกห่างจากรถจนมันใจแล้วว่าแม้กระสุนจะระเบิด รถถังก็ยังคงปลอดภัย เขาวางกระสุนลงพร้อมๆกับที่เรวานอฟยิงปืนหลัก เขาวิ่งอย่างรวดเร็วออกจากระยะของการระเบิด และกลับไปที่รถ


ทหารกองกำลังปลดปล่อยอิสระหมอบคลานเข้าหารถถังหมายเลขสอง ซึ่งไม่สามารถกดปืนลงมายิงทหารเหล่านี้ได้ อีกทั้งผู้บังคับการยังถูกยิงกดหัวจนต้องเข้ามาหลบภายในรถ
“จ่าครับ ทหารข้าศึกกำลังเข้ามาครับ” พลขับรายงานทางอุปกรณ์สื่อสาร ผู้บังคับการและพลปืนมองหน้ากัน และพยักหน้าให้กันและกัน พลปืนบรรจุกระสุนเจาะเกราะเข้าไปในปืนหลัก

“บดมันเลย” ผู้บังคับการรถถังสั่ง พลขับไม่รอช้า เขาเร่งเครื่อง เครื่องยนต์คำรามก้อง เสียงสายพานบดขยี้คอนกรีตดังขึ้นมาจากใต้เท้าของพวกเขา รถถังเคลื่อนทับทหารโชคร้ายหลายคน และบดขยี้พวกเขาจนกลายเป็นเศษเนื้อชิ้นเล็กชิ้นน้อย รถถังหมายเลขสองโผล่ออกจากมุมตึก เล็งปืนหลักไปยังรถถังของกองกำลังปลดปล่อย และยิง

“เพื่อแผ่นดินแม่” พลปืนร้องตะโกน กระสุนเข้าเป้าอย่างแม่นยำ ก่อนที่รถถังของกองกำลังปลดปล่อยจะรุมกินโต๊ะพวกเขา กระสุนต่อต้านรถถังนัดแรกระเบิดห่างพวกเขาไปหลายเมตร นัดที่สองโดนที่ชั้นสองของตึกฝั่งตรงข้าม นัดที่สามระเบิดใกล้กราบขวาด้านหน้า ทำให้สายพานรถขาด นัดที่สี่ระเบิดที่กลางคัน ส่งสะเก็ดระเบิดและแก๊สร้อนเข้าไปหลอมละลายทุกสิ่งที่อยู่ในป้อมปืน รวมทั้งพลปืนและผู้บังคับการรถถัง และนัดสุดท้ายพลาดเป้าไปโดนตึกริมแม่น้ำ พลขับปีนออกจากรถทันทีที่ถูกยิง แต่ก็ไม่วายถูกทหารราบกระหน่ำยิงจนร่างพรุนไปด้วยคมกระสุนของปืนเล็ก

“เสียหมายเลขสองไปแล้วเปลี่ยน” เฟรดโดรอฟเข้ามายังป้อมปืน ประจำตำแหน่งของตนเอง และสวมอุปกรณ์สื่อสาร

“สองไปแล้ว” เรวานอฟบอกสิ่งที่เขาพลาดไป “สกอร์เปียนพวกนั้นกำลังจะเปิดโปงตำแหน่งของเรานะครับ” เขายิงปืนอีกนัด ทำให้รถถังเบาอีกคันหมดสภาพ สองคันที่เหลือกำลังตรงเข้ามาใกล้พวกเขาด้วยความเร็วสูง “เราต้องเปลี่ยนตำแหน่งแล้วครับท่าน” กระสุนถูกบรรจุ เรวานอฟยิงปืนหลัก แน่นอนว่าฝีมือการเล็งของเรวานอฟยังคงเชื่อใจได้เสมอ มันฉีกเกราะของรถถังสกอร์เปียนและฆ่าทุกคนที่อยู่ภายใน

“ไปยังตำแหน่งของหมายเลขสาม” เฟรดโดรอฟสั่ง “บรรจุกระสุนสาดสะเก็ด”

“รับทราบ” เรวานอฟและพลขับรับพร้อมกัน รถเคลื่อนตัวถอยหลัง หักเลี้ยว ก่อนจะตรงไปยังตำแหน่งของคันที่สาม ไม่กี่อึดใจต่อมา ตึกที่พวกเขาเคยอยู่ก็ถูกกระหน่ำยิงจากรถถังห้าคันที่เหลือของกองกำลังปลดปล่อย

“สกอร์เปียนสี่คันกำลังข้ามสะพาน” ผู้บังคับการรถถังหมายเลขสามรายงาน “เราคงทนได้อีกไม่นานเปลี่ยน พลปืนหยุดการยิงปืนร่วมแกนหันไปยิงปืนหลักใส่เหล่ารถถังเบา “เราคงต้านได้อีกไม่นาน เปลี่ยน”

“ทราบแล้ว เรากำลังไปเสริมเปลี่ยน” เฟรดโดรอฟตอบพลางมองแผนที่

“เราไม่มีกระสุนพอจะจัดการกับรถถังพวกนั้นนะครับ” เรวานอฟพูด “แล้วไหนจะทหารราบอีก”เขาสายหัวอย่างหมดหวัง

“เราต้องทำให้ดีที่สุดรอฟ อย่างน้อยก็ลดจำนวนพวกมันลงก่อนที่กองพันที่51จะมาถึง”

“จะถึงที่หมายในอีกสามวินาที”เสียงของพลขับดังขึ้นในอุปกรณ์สื่อสาร

“กำจัดทหารราบก่อน” เฟรดโดรอฟสั่ง “จากนั้นสกอร์เปียน”

“รถถังเบาเสร็จไปสาม” เสียงของผู้บังคับการรถถังหมายเลขสามดังขึ้นจากชุดหูฟัง รถของเฟรดโดรอฟโผล่ออกจากมุมตึก เล็งปืนไปยังกลุ่มทหารราบ และยิง ร่างและเศษเนื้อกระจัดกระจายไปทุกทิศทาง ทหารราบของกองกำลังปลดปล่อยร่วมสองโหลกลายเป็นก้องเนื้อเล็กๆในพริบตา

“บรรจุระเบิดแรงสูงต่อต้านรถถัง” เรวานอฟพูดในขณะที่พลขับถอยรถกลับเข้าที่กำบัง

“สกอร์เปียนเสร็จอีกหนึ่ง” กระสุนของรถถังหมายเลขสามฉีกรถถังเบาอีกคันออกเป็นชินๆ และนั่น เป็นกระสุนนัดสุดท้ายของพวกเขา ห่ากระสุนจากปืนของรถถังหลักกระหน่ำเข้าใส่พวกเขา นัดแรกระเบิดหลังพวกเขาห่างไปหลายเมตร สามนัดต่อมาโดนที่ป้อมปืนอย่างแรงจนมันหลุดกระเด็นออกจากตัวรถ ทุกคนในนั้นถูกฆ่ารวมถึงพลขับด้วย

“สาม ไปแล้ว” พลขับตะโกน

“พร้อมยิง” เรวานอฟพูด พลขับเคลื่อนรถออกจากที่กำบัง เรวานอฟเล็งไปยังรถถังเบา และยิง กระสุนระเบิดแรงสูงเข้าเป้า พร้อมๆกับที่กระสุนของอีกฝ่ายปะทะกับรถถังของพวกเขา รถถังเสียการควบคุมและวิ่งเข้าชนซากของรถถังหมายเลขสาม

“ออกไปจากนี้” เฟรโดรอฟตะโกนพร้อมโผล่ออกจากป้อมและใช้ปืนกลยิงคุ้มกันให้ลูกเรือคนอื่นๆออกไปจากรถเรวานอฟปีนออกจากช่องของตนเองพร้อมปืนเล็กยาวประจำกาย และลงไปดูตำแหน่งของพลขับ กระสุนเจาะเกราะนัดนั้นได้ยิงโดนฝาครอบของคนขับอย่างจัง ทำให้ฝาครอบหลุดออกไป อีกทั้งยังสาดสะเก็ดและความร้อนเข้าไปฆ่าพลขับ ที่บัดนี้ร่างท่อนบนได้หายไป เหลือเพียงเครื่องในและร่างกายท่อนล่างเท่านั้น เลือดกระจายเปรอะเต็มห้องควบคุมทั้งหมด ปอด ตับ ไต กระเพาะหาร และลำไส้เรี่ยราดตามพื้น ภาพเหล่านี้ทำให้เรวานอฟเกือบจะอาเจียนออกมา เขากระโดดลงสู้พื้นและหาจุดที่เหมาะที่จะยิงกับทหาราบของอีกฝ่ายโดยมีเฟรโดรอฟตามมาติดๆ

“เราไม่ไหวแน่” เรวานอฟพูดและยิงทหารคนหนึ่งจนแน่นิง

“แค่นี้ก็พอแล้ว” เฟรดโดรอฟพูดและยิงใส่กลุ่มทหารที่กำลังเข้ามา เหล่าทหารหลั่งไหลข้ามสะพานมาอย่างต่อเนื่องโดยไม่ลดละ อีกทั้งรถถังหลักก็เคลื่อนเข้ามาใกล้เรื่อยๆ เฟรดโดรอฟเขวี้ยงระเบิดมือใส่กลุ่มของทหารราบกองกำลังปลดปล่อยและหลบเข้ามาหลังที่กำบัง เสียงระเบิดดังขึ้นและทุกคนที่อยู่ในระยะสะเก็ดล้วนหมดสภาพต่อสู้ “เราต้องระเบิดสะพาน” เฟรดโดรอฟพูด “ยิงคุ้มกันที” เฟรดโดรอฟกำลังจะโผออกจากที่กำบัง

“ไม่มีทางหรอก”เรวานอฟตอบและดึงเขากลับเข้ามาหลังเนินคอนกรีต “ทั้งกองร้อยกำลังจะข้ามสะพาน เราต้องถอย”

“นี่พันตรีอโลน อลองเกอร์ กองพันที่51 เรียกหน่วยใดก็ได้ของกองพันที่17 ทราบแล้วตอบด้วยเปลี่ยน” เสียงหนึ่งดังขึ้นจากวิทยุที่ติดอยู่บริเวณหลังรถถัง ที-80 “คุ้มกันด้วย” เฟรดโดรอฟบอกและตรงเข้าไปหาวิทยุ

“นี่คือร้อยตรีเดนิสกา เฟรดโดรอฟ หมวด3กองร้อย8กองพันที่17 ทราบแล้วเปลี่ยน”

“ยินดีที่ได้ยินเสียงคุณ เปลี่ยน”

“ยินดีที่คุณมาเช่นกัน ต้องการการสนับสนุนด่วนมากเปลี่ยน”

“ทราบแล้ว ไฮด์กำลังไป โปรดแจ้งที่อยู่ของคุณ เราจะได้หลีกเลี่ยงการยิงพวกเดียวกันเปลี่ยน”

“เราจะใช้ตัวกำเนิดแสงอินฟาเรดในตำแหน่งที่เราอยู่เปลี่ยน” เสียงของเครื่องบินปีกหมุนเริ่มเข้ามาใกล้

“ทราบแล้ว แล้วพบกัน เลิกการติดต่อ” เฟรดโดรอฟวางวิทยุ และเปิดกล่องหลังรถ หยิบเอาตัวกำเนิดแสงอินฟาเรดออกมา เปิดครื่อง และวางไว้บนซากรถถัง เสียงของเครื่องปีกหมุนดังขึ้นเรื่อยๆ

“เอาล่ะรอฟ ทนไว้อีกนิด” เฟรดโดรอฟพูดและกราดกระสุนใส่ทหารของกองกำลังต่ออ้านที่ดาหน้าเข้ามา และแล้วนกเหล็กก็มาถึง เครื่องเอ็มไอ - 24 สามลำบินโฉบพร้อมกราดศาสตราวุธทุกประเภทเข้าใส่ทหารราบ ไม่ว่าจะเป็นปืนกล ปืนใหญ่อากาศ จรวดนานาชนิด ร่างของทหารถูกฉีกเป็นชิ้นๆ เลือดและเครื่องในกระจัดกระจาย ถนนและตึกสองข้างทางถูกย้อมไปด้วยเลือด เครื่องปีกหมุนอีกสามลำบินผ่านเมืองไปและยิงขีปนาวุธต่อต้านรถถังใส่รถถังหลักที่เหลือ อีกทั้งยังกราดกระสุนปืนกลกวาดล้างกองทหารราบที่กำลังถอยหนี รถถังที - 72 และยานยนต์หุ้มเกราะบุกเข้าทางปีกซ้ายกองกำลังต่อต้าน และต้อนทหารที่หวาดกลัวไปทางทะเล ทหารราบของกองพันที่51เดินตามกลุ่มของยานยนต์หุ้มเกราะ และคอยยิงจัดการกับทหารราบที่ไม่ถูกเหล่ายานยนต์จัดการ


เครื่องเอ็มไอ - 8บินเหนือเฟรดโดรอฟและเรวานอฟที่ทรุดตัวลงนั่งพิงกำแพง ทหารสองหมู่โรยตัวลงมาจากเครื่องปีกหมุน และบุกขึ้นไปตามถนน เพื่อจัดการกับทหารกองกำลังปลดปล่อยอิสระ เครื่องลำที่สองส่งทหารอีกกลุ่มลงสู่พื้น แต่ละคนแยกย้ายกันไปเคลียร์พื้นที่ มีเพียงคนหนึ่งที่เดินเข้ามาหาเขา

“ทำได้ดีมากสหาย” อโลนพูด และยื่นมือให้พวกเขาสัมผัส

จบบทพิเศษ : รถถังประจัญบาน

Corrected by Stormwind [male]

[LoveSeeker]

วันนี้ Dr. POP มาโรงเรียนมธยมที่กระผมจบด้วยนะขอรับ
ว่าแต่ เขาเป็นใครอะ

[nakiann123]

กำลังจะอ่านครับ // ว่าแต่ใครคือ Dr. Pop

[Rex]

คนแต่ง ไวท์โรด ครับนิยายเรื่องแรกๆที่แต่งโดยนักเรียนไทย (สมัยนั้น) และเป็นนิยายที่อดีตนายก.... ชื่นชมและยกย่องเป็นตัวอย่าง (มันเขียนไว้หลังเล่ม)

(ส่วนมากคนที่ชอบนิยายจริงๆถึงจะทราบเพราะเป็นยุคบุกเบิกของนิยายประเภทต่างๆในไทยครับ)

[LoveSeeker]

the white road 10ปีแล้วใช่ไหมครับนิ
//รู้สึกว่าตัวเองชักแก่ 555+

[Stormwind]

เคยถูกรุ่นใหญ่ในบอร์ดเด็กดีตราหน้าว่าเป็น "ขยะทางนวนิยาย"

แต่ตอนนี้กระทู้นั้นก็ถูกลบไปตามระเบียบ เหตุผลที่โดนด่าคร่าวๆก็คือว่า

เปิดมาพระเอกก็มีพลังพิเศษ เหนือทุกอย่าง
เดาตอนต่อไปได้ ภาษาไม่ค่อยน่าอ่านเท่าไหร่
และอีกหลายๆอย่าง เนื้อเรื่องส่วนมากจะออกไปทางการระบายปัญหาที่ตัวเองได้เจอมา
ปัญหาของคนรอบข้าง เยอะมาก แต่ก็นะ ก็ยังมีแฟนคลับติดตามเยอะแยะ

นานาจิตตัง ใครเคยอ่านก็น่าจะรู้

By Stormwind [Female]

[LoveSeeker]

เคยถูกรุ่นใหญ่ในบอร์ดเด็กดีตราหน้าว่าเป็น "ขยะทางนวนิยาย"

แต่ตอนนี้กระทู้นั้นก็ถูกลบไปตามระเบียบ เหตุผลที่โดนด่าคร่าวๆก็คือว่า

เปิดมาพระเอกก็มีพลังพิเศษ เหนือทุกอย่าง
เดาตอนต่อไปได้ ภาษาไม่ค่อยน่าอ่านเท่าไหร่
และอีกหลายๆอย่าง เนื้อเรื่องส่วนมากจะออกไปทางการระบายปัญหาที่ตัวเองได้เจอมา
ปัญหาของคนรอบข้าง เยอะมาก แต่ก็นะ ก็ยังมีแฟนคลับติดตามเยอะแยะ

นานาจิตตัง ใครเคยอ่านก็น่าจะรู้

By Stormwind [Female]

อันนี้ก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ที่อ่านดู ไม่ใช่นิยายสไตล์พี่อะ 55+
เลยไม่ซื้อมาอ่าน เนื้อเรื่องจริงๆเป็นไงก็ไม่รู้


รองเท้าผม สีเจ็บดีปะ =.,=

[Rex]

ข้างบนลองเจอ CC ride ของผมแล้วจะเจ็บกว่านี้อีก

[LoveSeeker]

ข้างบนลองเจอ CC ride ของผมแล้วจะเจ็บกว่านี้อีก

5555+
กำลังจะไปหาเชื่อผูกรองเท้าสีเขียวอ่อนมาเพิ่มความเจ็บอยู่ครับ

[Jomzababin]

บทพิเศษ มันส์จริงๆ ฮ่าๆ

[LoveSeeker]

SITREP

รายงานสถานการณ์ เวลานี้ผมอยู่ที่กรุงเทพครับผม
มาโดนรับน้องในมหาวิทยาลัยราชพัฏแห่งหนึ่ง
เหนื่อยครับ 555+
วันนี้ซ้อม บูมคณะแล้วก็บูมเอก เหนื่อยมากครับผม
หากมีอะไรคืบหน้าจะรายงานให้ทราบครับผม
=.,=