เรื่องนี้ขอเป็นตัวอย่างครับ

[niwartpoon]

เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เกิดขึ้นจริง ๆ ครับ แล้วก็ผ่านมาแล้วฉะนั้นไม่ต้องคิดมากนะครับผมผ่านมาได้แล้วถึงจะใช้เวลานานไปหน่อย
พอดีมีคนบอกว่าให้เอามาเล่าต่อ

ขอย้อนความอาจจะนานหน่อยนะครับ ตอนผมขึ้นชั้นมัธยมปลายใหม่ ๆ ตัวผมต้องย้ายโรงเรียนและ ต้องไปอยู่หอพักครับภายในหอพักนี้ มีระบบง่าย ๆ ครับ
ผู้ชายอยู่ชั้นล่าง ผู้หญิงอยู่ชั้นบน ผู้หญิงลงมาหาผู้ชายได้ แต่ผู้ชายห้ามขึ้นครับซึ่งผมมีเพื่อนที่อยู่หอพักเดียวกับผมเป็น ญ อยู่คนหนึ่ง เธอเป็นคนที่สวย ดูดี ผม
กับเธอก็คุยในหลาย ๆ เรื่อง บอกตามความจริงครับผมได้หลงรักเธอคนนั้นขึ้นมา

วันหนึ่งได้โอกาศ ผมจึงได้ตั้งสารภาพความในใจออกไป แต่เธอบอกผมมาว่าเราเป็นเพื่อนกันนะ ถามว่าผมเสียใจตอนนั้นไหม ก็นิดหน่อยแต่ความคิดที่ว่า
ยังไงผมก็ยังเป็นเพื่อนเธอทำให้ผมดีใจครับ ช่วงนี้ผมเข้าโรงเรียนมาใหม่ ๆ ตัวผมนั้น ก็เรียบ ๆ ครับ หน้าตาธรรมดา ผิวคล้ำ ๆจากการเล่นกีฬา สูง 160 ผม
เข้าใจว่าคนสวยแบบเธอก็คงเลือกได้ว่าจะคบกับใคร ซึ่งเรื่องมันน่าจะจบเท่านี้แต่ ....

เวลาผ่านไป ผมก็ยังเป็นเพื่อนกับเธอครับ คุยกันทั่วไป เรียกได้ว่าสนิทกันมาก ซึ่งผมก็ยังชอบเธออยู่นะ ถึงแม้ตอนนี้เธอจะมีแฟนแล้วก็ตามตอนนี้ผม
ค่อนข้างป๊อปปูล่าเลยละครับพออยู่ชั้น ม.5 เหตุเนื่องมาจาก ผมเล่นกีฬาจนอยู่ระดับนักกีฬาโรงเรียน เป็นรองประธานนักเรียน ผลการเรียนติดอันดับ 1 ใน 5
ของโรงเรียน และตอนนี้ผมสูง 175 หน้าตาผมเปลี่ยน สิวที่เคยมีก็หาย คนตามจีบเต็มเลยครับ(ไม่เคยคิดว่าผู้หญิงจะใจกล้าขนาดนั้น)เรื่องเริ่มต้นเมื่อประมาณ
ก่อนจบ ภาคการศึกษาที่ 1 เธอได้เข้ามาหาผมและคุยเหมือนปกติ จนกระทั่งผมได้คุยถึงแฟนเธอ (แฟนเธอก็เพื่อนผมนะครับ)พอขึ้นปัปเธอก็หน้าแทบ
เปลี่ยนสีเลยทีเดียว เธอได้เล่ามาว่า ตัวเธอและแฟนเธอกำลังมีปัญหาทำยังไงดี ผมไม่รู้นะครับว่าปัญหาอะไรแต่ก็ให้กำลังใจไปตามเรื่องตามราวไม่อยากสาว
ความให้มันเยอะ เธอก็ดีขึ้นละครับในระดับนึง ซึ่งจากนั้นก็กลายเป็นกิจวัตรประจำสัปดาห์ครับว่าเธอจะลงจากห้องพักมาหาผมก่อนนอนที่ห้องเพื่อคุย
ประมาณ 30 นาที เกี่ยวกับแฟนของเธอและเกิดอะไรบ้าง (อารมณ์ตอนนั้นผมเหมือน สิราณี เลยครับ) เหตการณ์นี้ผ่านไปจนกระทั่งจบเทอมปลายและปิดเทอม
ครับ พอดีว่าตัวผมมีธุระก็เลยไม่ได้กลับบ้าน ซึ่งเพื่อนบางคนก็เหมือนกัน และแน่นอนเธอคนนั้นด้วยครับเราได้ไปเข้าค่ายด้วยกันในช่วงปิดเทอมครับ ใน
วันแรกที่เข้าค่ายนั้นผมคุยกับเพื่อนบางคนทำให้รู้ข่าวสำคัญครับ นั่นคือ เธอและแฟนของเธอตอนนี้ได้เลิกกันแล้ว ผมตกใจรีบถามต่อครับ เรื่องคือ มีวันนึง
เธอได้ไปเดินเล่นที่ห้างหนึ่ง แล้วได้เจอะเจอกับแฟนของเธอกับ ญ อื่น ซึ่ง ญ อื่นนั้นคือแฟนเก่าของแฟนเธอนั่นเอง ผมไร้คำพูดครับ ณ เวลานั้น
ผมก็ทำได้แค่พยายามชวนเธอคุยบ้าง เล่นนั่นนี่บ้างเพื่อให้เธอรู้สึกดีขึ้นอะครับไม่ได้คิดอะไร

เปิดเทอมครับ ผมยังพยายามคุยกับเธออยู่นะครับ ไม่อยากให้เธอคิดมาก เมื่อผ่านไป 1 เดือน แฟนของเธอมาขอให้กลับไปคบกันใหม่ เธอมา
ถามผมครับ ผมตอบว่า ดูที่หัวใจของเรา ถ้าหัวใจเรายังเรียกร้อง ทำตามหัวใจเพราะนั่นคือความจริง ตัวเธอก็หายไปประมาณ 1 อาทิตย์ ผมได้ทราบ
ข่าวจากไอ้เพื่อนคนเดิมของผมว่า เธอกลับไปคบแฟนเก่าแล้ว หลังจากนั้น เธอยังคงลงมาหาผมตามปกตินะครับ คุยกันเหมือนปกติที่ผ่านมา ไปกินข้าวไป
ดูหนัง ทำอะไรเหมือนเดิม จนมาวันหนึ่ง เพื่อนผม (คนที่เป็นแฟนเธออะคับ) เข้าเฝือกที่มือมา ผมเข้าไปถามตามปกติ เค้าไม่ตอบครับ ผมก็เลยไปถาม
เพื่อนสายข่าวตัวดีของผม เค้าบอกว่างี้นะครับ "มันไปชกปูนจนกระดูกมือร้าว เพราะว่า***" อ้าวทำไมเหตุผลเป็นผมละ คิดไปคิดมาหรือว่าเป็นเพราะผม
ไปไหนสองต่อสองกับเธอมากเกินไป เพื่อนตัวดีผมก็บอกต่อว่า "มันมีข่าวลือออกมาก่อนหน้านี้ว่า พวก****สองคนแอบคบกันอยู่" เวนของกระผม

จากที่ผมได้รับทราบดังนี้แล้วผมอยู่ไม่สุขครับ ไม่รู้จะทำไง คนนึงเราก็รู้สึกดีด้วย อีกคนมันก็เพื่อนเรา แล้วจะให้มันแตกกันเรอะ ความรู้สึกผิดประเดประดังครับ
แบบว่าถ้าสองคนนี้เลิกกันเป็นเพราะผมแน่นอน ว่าแล้วดังนั้นผมก็รีบไปคุยกับเธอเลยครับ เธอคุยกับผมครับ ด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ผมไม่ได้พูดอะไรไปตรง ๆ นะครับ
แบบว่าตะล่อมถามเอา ก็ได้เรื่องครับว่าเกิดอะไรขึ้น เหตุการณ์คือ เพื่อนผม(แฟนเค้าอะคับ) ได้ข่าวว่าผมกะเธอแอบคบกัน แต่ตอนนั้นยังไม่เชื่ออะไร แค่คิดว่า
ข่าวลือก็ปล่อยมันไป แต่หลังจากนั้นก็เห็นผมไปกินข้าวไปดูหนังกันสองต่อสอง เค้าก็เริ่มเอะใจ จากนั้นมันมีเหตุการณ์ครับ คือ เพื่อนผมมันไปทำอะไรไม่รู้ไม่ถูกใจ
เธอเข้า เธอก็พูดออกมาว่า "อยู่กับ....(ผมเอง)ไม่เห็นเป็นแบบนี้เลย" ................. เท่านั้นละครับ เพื่อนผมคนนี้มันก็ออกไปข้างนอกแล้วก็ชกกำแพงจนมือแตก
ทำยังไงดีทำไรไม่ถูก สุดท้ายหลังจากผมกลับมาที่ห้องพักของผม ผมก็เอาโทรศัพท์มือถือนิละครับโทรหาเพื่อนของผม โดยทำทีเป็นถามเรื่องการบ้าน เรื่องวิชานั้นวิชานี้
อาจารย์คนนั้นคนนี้ แล้วพอก่อนวางสาย ผมก็บอกว่า "เฮ้ย ....(เพื่อนผม) กูขอโทษวะ" มันก็อืม แล้วก็วางสายคับ ไม่รู้ว่าจะเป็นไงวันนั้น แต่ผมนอนไม่หลับคับ

วันรุ่งขึ้น ตามผลสิครับ เดินไปทักกับ เพื่อน มันตอบกลับด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแล้วก็คุยเล่นด้วยแล้วครับ รอดตัวไป หลังจากเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นผ่านไปประมาณ 2 อาทิตย์
เธอ ลงมาหาผมที่ห้องแบบวันเว้นวันเลยครับ บ่นเรื่องนั้นบ้างเรื่องนี้บ้าง ไม่ใช่แค่แฟนนะครับทุกเรื่องจริง ๆ อารมณ์ว่ากินข้าวร้านไหนอร่อยไม่อร่อยก็เอามาบอก
ซึ่งมันก็ร้านในโรงเรียนทำไมผมจะไม่รู้ แต่ก็...... นั่งฟังครับ จะว่าช่วงนี้มีความสุขก็สุขอะคับ จะทุกข์ก็ทุกข์ อธิบายลำบากครับ ใครเคยอยู่ตรงนี้จะเข้าใจ
นั่งกินข้าวในโรงอาหาร ที่ว่างยาวเป็นเบือมานั่งเบียดกินข้าวจานเดียวกะผม เดินเล่นด้วยกันบางทีก็โดนคล้องแขน เอ่อ เริ่มเลยเถิดแล้วครับ ณ จุดนี้
ผมก็ไม่สามารถห้ามอะไรได้ คุณเพื่อนของผม ก็ไม่คิดอะไร ปล่อยผ่านมาเรื่อย

จนกระทั่ง ม.6 เวลาที่ผ่านมาผมบอกเลยนะครับว่า ความสัมพันธ์ของผมกับเค้ามันเกินเพื่อนไปแล้ว ในเทอมที่สองนี่เองที่ทำให้เกิดจุดเปลี่ยนครับ นั่นคือ ตัวเธอทะเลาะกับ
เพื่อนผมอย่างรุนแรง ที่ผ่านมาก็มีบ้างแต่ไม่รุนแรง คราวนี้รุนแรงมาก เรื่องคือ ไอ้เพื่อนผมคนนั้นมันดันไปเที่ยวกับแฟนเก่ามัน(อีกแล้ว) ตอนที่ผมกับเธอไปเข้าค่ายเตรียมตัว
เรียนต่อ ไม่ต้องบอกนะครับว่าในค่ายเป็นอย่างไร ทั้งทุกข์และสุขปน ๆ กันไป กลับมาที่เรื่องทะเลาะนะครับ ผมกลายเป็นที่ปรึกษาจำเป็นอีกแล้วครับ คราวนี้ต่างกับคราวแรก
เธอคุยกับทุกคนด้วยว่าจะคบต่อหรือเอายังไงดี (เรื่องของผมกับเธอไม่มีใครรู้ครับ) ทุกคนพูดเหมือนกันว่าเลิกไปซะ เชื่อไม่เชื่อก็แล้วแต่ครับ ผมเพียงคนเดียวที่พูดกับเค้าว่า
คนจะรักกันมันยากนะ ถ้าไม่รู้สึกอะไรจริง ๆ ก็เลิก แต่ถ้าคำตอบที่เราถามตัวเองคำตอบแรกมันไม่ใช่ละก็ อย่าเลิกเลย และก็ไม่น่าเชื่อครับ ว่าเธอไม่เลิกจริง ๆ แต่เธอบอกว่า
ก็เรื่อย ๆ ปล่อยมันไปอะไรจะเป็นยังไงไม่สนใจละ

เวลาผ่านมาผมตั้งใจกับการสอบมหาลัยครับ เลยไม่ได้อะไรมากมายเท่าไหร่ พอเข้ามหาลัยได้ แน่นอนครับ ผมและเธออยู่คณะเดียวกันมหาลัยเดียวกันแค่ต่างเอก ผมกับเธอ
คนในคณะทุกคนเข้าใจว่าเราคบกันอยู่ ซึ่งจริง ๆ แล้วไม่ใช่ ช่วงนี้ผมรู้สึกแย่มากครับ เรียกได้ว่าแย่จนบางทีนอนไม่หลับเลยทีเดียว จนกระทั่งปีสอง ได้มีรุ่นน้องคนนึงครับเป็น
ผู้หญิงเธอเข้ามาคุยเล่นกับผม ซึ่งผมก็เป็นพี่ใจดีอยู่แล้วเลยคุยกันครับ คุยไปคุยมา น้องเค้าก็มาคุยกับผมตลอด ผมโทรหาเค้า เค้าโทรหาผม เรียกได้ว่าคุยกันแทบทุกวัน
ผมเล่าเรื่องพวกนี้ให้เธอฟังด้วยครับ ซึ่งน้องเค้าก็ปลอบใจผม ใจช่วงนี้ผมก็คุยกับเธอ(คนนั้น)น้อยลงครับ เพราะคุยด้วยก็สุขแค่นั้นหลังจากนั้นไม่มีความสุขเลย แต่ผมคุยกับน้องคนนี้
เค้าจะพยายามทำให้ผมมีความสุขตลอดครับ หัวเราะอมยิ้มได้ตลอด จบปี 2 เทอมแรก เธอได้โทรมาหาผมครับ และบอกกับผมว่า "เรามีเรื่องที่ยังไม่ได้บอกใครเลยจะมาบอก
เราเลิกกับ ..... แล้วนะ" เราต่างคนต่างเงียบครับ ผมไม่มีอะไรจะพูด สุดท้ายผมได้บอกเธอไปว่า "ถ้าเลิกกันแล้วก็อย่าเสียใจมากนะ ยังไงก็ขอให้เจอคนที่ดีกว่าแล้วกัน" แล้วผมก็
บอกลาแล้ววางสายครับ ผมนั่งคิดเรื่องนี้เป็นสัปดาห์ ระหว่างที่เกิดขึ้นนี้เอง น้องคนนั้นเค้าเห็นผมซึม ๆ ผมบอกเค้าว่ามีเรื่องต้องคิดนิดหน่อย เค้าเลยชวนผมไปเที่ยวเปลี่ยนบรรยากาศ
แล้วเรื่องก็บังเกิดขึ้นครับ นั่นคือ ระหว่างที่เราเที่ยวกันไป น้อง ก็ชวนผมคุย แต่ผมไม่ค่อยมีกะจิตกะใจจะคุยเท่าไหร่ น้องพาผมไปดูหนังระหว่างที่ดูหนังอยู่ เธอพูดมาแบบนี้ครับ
"พี่..... พี่อยู่กับหนูแล้วมีความสุขรึเปล่า " ผม "มีมั้ง" น้อง "ถ้าพี่มีความสุขพี่ก็ลืมผู้หญิงคนนั้นเถอะ หนูจะทำให้พี่มีความสุขเอง" แล้วเธอก็ยิ้มให้ผมแล้วกุมมือผม จังหวะนี้ผม...
ทำอะไรไม่ถูกครับ

คืนนั้น ผมไม่ได้นอน นั่งคิดนอนคิด จนถึงเช้า จนได้ข้อสรุปครับว่า ทำไมเราต้องอยู่กับความทุกข์ด้วย ในเมื่อความสุขอยู่ข้าง ๆ เราเสมอ วันรุ่งขึ้นผม ตัดสินใจเด็ดขาดเลิกติดต่อ
กับเธอครับ และขอเริ่มชีวิตใหม่ที่ทำให้รู้สึกดีกับตัวเอง กับน้อง ซึ่งหลังจากนั้น ผมก็คิดว่าผมคิดถูกแล้วจิง ๆ คับ น้องทำให้ผมรู้สึกดีได้จริง ๆ ผมรู้สึกและสามารถพูดได้เต็มปากเต็มคำว่า
เค้าคือคนของผม ผมคบกับน้องตลอดช่วงมหาลัยครับและไม่ได้ติดต่อกับเธออีกเลย จนเวลาล่วงเลยผมกำลังจะจบ ผมรับปริญญา ผมได้ทำงาน ชีวิตผมราบรื่นจนกระทั่งเวลาผลิกผันชีวิต
เกิดขึ้นอีก

ภาคแรกของชีวิตผมจบตรงนี้นะครับ

ภาคสองนี่เป็นตอนที่ผมทำงานได้ประมาณ ปีนึงแล้วนะครับ
ตอนนี้ตัวละครมันจะเริ่มเยอะมาก ผมขอเริ่มที่ประวัติตัวละครย่อ ๆ นะครับ ผมจะใช้ชื่อสมมตินะครับ
A คือ เธอในภาคแรกนะครับ
B คือ น้อง ครับ
C คือ คนที่เข้ามาฝึกงานใหม่นะครับ
D คือ เพื่อนสนิทคนนึงในมหาลัยของผมครับ

หลังจากการทำงานผ่านมาหนึ่งปี ขอบอกครับว่า สนุกมากกับชีวิตอะไรก็ดี วันหนึ่งผมได้เข้าพอกับหัวหน้าครับ เค้าบอกให้ผมเป็นคนทำหน้าที่อบรมและฝึกสอนพนักงานเข้าใหม่คนหนึ่ง
ผมก็ต้องรับละครับเค้าสั่งมาแล้วนิ ก็ไม่ได้คิดอะไรมากนะครับ ตอนนั้นคิดอย่างเดียวว่าต้องทำงานให้สำเร็จ หลังจากผมเตรียมตัวเสร็จ วันรุ่งขึ้นผมก็เดินเข้าไปหาเจ้านายโดยที่เตรียม
พร้อมสำหรับฝึกงานครับ C เป็นผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ขาว หน้าตาจิ้มลิ้ม น่ารัก หลังจากแนะนำตัวกันเรียบร้อย ผมก็ได้เวลาทำงานครับ ผมพาเค้าไปนั่งที่โต๊ะทำงานของผมก่อนครับ แล้วก็เริ่ม
คุยกันให้รู้ก่อนว่าเค้าเป็นคนยังไง ทำงานอย่างไร คิดอย่างไร พอคุยกันพอรู้เรื่องผมก็ ให้เค้าลองใช้โปรแกรมต่าง ๆ ว่าสามารถใช้ได้หรือไม่ หลังจากนั้นผมก็ให้เค้าลองทำงานง่าย ๆ ก่อน
ครับ โดยที่ตัวผมได้นั่งดูข้อมูลส่วนตัวของเขาที่เจ้านายให้มา ข้อมูล C ก็ใช้ได้เลยละครับ เรียนได้ดี ทำกิจกรรมต่าง ๆ หลังจากดูจบ ผมก็ไปดูที่เค้าทำงานว่าเป็นอย่างไรบ้างก้าวหน้า
มากน้อย แล้วก็จบวันครับ ผมเข้าไปหาเจ้านายเพื่อบอกผลพนักงานใหม่ว่าเป็นอย่างไร เจ้านายก็รับฟังผลโดยดี เป็นแบบนี้ไป 1 สัปดาห์ครับ ไม่มีอะไรมากมาย ผมก็ต้องคอยดูแลทุกอย่าง
ทำผิดผมแก้ เค้าทำพลาดผมรับ เพราะผมเป็นคนอบรมเค้าอยู่ อาทิตย์ต่อมามีวันนึงผมก็นั่งจัดการงานของผมและงานของ C ที่เค้าทำมา C เค้าก็เข้ามาแล้วก็ซื้อพวกขนมอาหารอะไรพวกนี้
มาให้ผมครับเค้าบอกว่าเค้าอยากจะขอบคุณที่ช่วยดูแล (ผมต้องกลับประมาณ 3-4 ทุ่มทุกวันเพราะต้องตรวจงานของ C นี่ละครับ) ผมก็รับไว้ด้วยดีครับ กว่าจะถึงบ้านกว่าจะหาของกินได้คงอีกนาน
หลังจากนั้นเป็นงานออกพื้นที่ครับ มาถึงตรงนี้หลายคนอาจสงสัยว่าตกลงตำแหน่งงานมันเป็นอะไร คือตำแหน่งงานผมเรียกได้ว่า มือขวา CEO นะครับ ส่วนที่ C เค้าเข้ามาเค้าจะมาเป็นผู้จัดการ
กลับมาที่งานออกพื้นที่นะครับ เราต้องเข้าไปพบลูกค้า แล้วก็ร้านค้าต่าง ๆ ที่อยู่ในเขตที่กำหนดนะครับ เพื่อทราบปัญหาแท้จริงและจะได้แก้ได้ทันท่วงที ต้องทำอยู่แล้วเป็นประจำ ผมก็ให้เค้าลอง
ทำหมดอะครับ ตั้งแต่ทำแบบสอบถามไปถามลูกค้า แบบสอบถามไปร้านค้า หรือแม้กระทั่งออกไปยืนขายสินค้าครับ อาจจะดูโหดไปนิดแต่ตอนผมเข้ามา ผมก็ทำแบบนี้ละครับ การฝึกนี้ใช้เวลา
3 อาทิตย์ครับ แน่นอนว่า C ไปไหนผมต้องไปด้วยตลอด ถ้าเค้าเริ่มพลาดหรือเริ่มแย่ผมจะได้เข้าไปแทรกแล้วก็จัดการแทนได้น่ะครับ พอเสร็จผมต้องกลับมาสำนักงานทำงานของผมแล้วก็บางวัน
ต้องรายงานผลการฝึกของ C ด้วยครับ ทุกคนคงจะพอนึกภาพออกว่ายังไงมันก็ต้องสนิทกันแน่นอน ช่วงที่ผมฝึกงานผมได้อยู่กับ B น้อยลงครับเรียกว่าน้อยมากเลย

และแล้วเหตุการณ์ทั้งหมดเริ่มจากตรงนี้ครับ มีอยู่วันนึงขณะที่ผมกำลังเดินทางกลับบ้าน (ผมไม่ใช้รถนะครับทุกคนคงรู้ว่าการหาที่จอดรถมันยากขนาดไหน และราคาน้ำมันอีก) ผมโดนปล้นครับ
ไม่เชิงปล้นน่าจะเรียกว่าชิงทรัพย์มากกว่า คือมีรถมอเตอไซต์วิ่งสวนมาตามปกตินะครับ แล้วมันก็ไต่ขึ้นมาบนฟุตบาต จากนั้นมันก็ตรงขับตรงปรี่มาหาผมและเอากระเป๋าถือของผมไป
ทั้งหมดในนั้นคืองานครับ พระเจ้าช่วยด้วย ผมแจ้งตำรวจครับ ซึ่งกว่าจะมาก็ผ่านไปประมาณ 30 นาที ไม่รู้ว่าเค้าทำอะไรอยู่ ก็ลงบันทึกประจำวันและสอบถามข้อมูลครับ ผมเคว้งครับหลังจากนั้น
ไม่รู้จะทำไงกับงานดี ผมนั่งอยู่หน้า สน. ครับ ขอทำใจก่อน จังหวะนั้น C โทรมาครับ เค้าโทรมาถามว่างานที่ผมสอนให้เค้าไปทำวันนี้จะทำยังไงต่อดี ผมแบบว่าอารมณ์อยากระบายอะครับ ใครก็ได้
เลยเล่าให้ C ฟัง C ก็เลยถามผมว่าอยู่ที่ไหน แล้วเค้าก็บอกให้อยู่ตรงนั้นก่อน 15 นาทีต่อมา C ขับรถมารับผมครับ ผมก็นั่งรถตามเค้าไป เค้าพาผมไปบาร์แห่งหนึ่งครับ เพลงเบา ๆ ช้า ๆ สบายอารมณ์
C บอกว่า พี่จะเอาอะไรสั่งเลยวันนี้หนูเลี้ยงเอง ไม่ขัดครับ ผมก็สั่งนั่นสั่งนี่มากิน ครั้งสุดท้ายที่ผมรู้ตัวคือตอนมองนาฬิกาและมันคือเวลาห้าทุ่มกว่า จากนั้นไม่ปะติดปะต่อครับ

วันรุ่งขึ้น ผม นอนอยู่บนเตียง ที่ไหนซักที่ ผมเลยลองเดิน ๆ ดู ก็งงคับว่าที่ไหนหว่าไม่คุ้นเลย แล้ว C ก็เดินเข้ามาครับ เค้าบอกว่าที่นี่เป็นห้องของเค้าเอง ผมก็เลยถามว่ามันเป็นมายังไงเล่าให้ฟังหน่อย
C บอกว่าผมเมาแล้วหลับ แล้วร้านกำลังจะปิดก็เลยต้องพาผมกลับ แต่เค้าไม่รู้ว่าผมพักที่ไหน เลยพามาที่ห้องเค้าเลย พอมาถึงจะทิ้งผมให้นอนที่พื้นเค้าก็ลำบากใจ เค้าเลยนอนที่พื้นแล้วให้ผมนอนบนเตียง
เค้าบอกว่าเค้าออกไปหาข้าวเช้ามา แล้วก็ซื้อข้าวเช้ามาให้ ผมเหลือบไปเห็นนาฬิกา ขณะนี้เวลา 10 โมง ผมตกใจมากครับ ถามเค้าว่าที่นี่ที่ไหนต้องรีบเข้าสำนักงานแล้ว C บอกว่า โทรไปลาให้แล้วคะ ไม่ต้องห่วง
ผมโล่งใจแล้วก็นึกขึ้นมาได้ว่างานเราโดนขโมยไปแล้วนี่หว่า ผมก็จัดแจงโทรหาตำรวจที่รับเรื่องผมไว้ แต่เรื่องไม่คืบหน้าครับ (มันก็สมควรจะไม่คืบหน้าเพิ่งผ่านไปคืนเดียว) ผมเลยต้องใช้แผนสอง นั่นคือ ทำใหม่ครับ
ไหน ๆ ก็ได้หยุดแล้วทำงานมันอย่างเดียวเอาให้เสร็จไปเลยผมหันไปมอง C ด้วยสายตามึนงง แล้วถามเค้าว่าแล้วเราไม่ไปทำงานเหรอ เค้าบอกว่า เค้าก็ลามาดูแลผมไง หาเรื่องโดดงานเต็ม ๆ แล้วคุณเธอ
จากนั้นผมเริ่มตั้งต้นทำงานครับ นั่งทำมันที่ห้อง C นิละไม่อยากเสียเวลาเดินทางไปมา C เห็นก็ถามผมเรื่องนั้นเรื่องนี้ในงานที่ผมกำลังทำ สุดท้ายก็กลายเป็นช่วยกันทำ ตัวผมก็ตั้งใจทำงานครับเวลาผ่านไปจนฟ้ามืด
จนสุดท้าย ผมก็ต้องนอนค้างที่ห้อง C อีกคืน แต่คืนนี้ ผมบอกว่าผมนอนพื้นเอง ผมก็ลงไปนอนครับ เค้าก็นอนที่เตียง ผมนอนได้ซักพัก เค้าก็มาหาผมแล้วบอกว่า เค้ารับไม่ได้ถ้าจะต้องให้แขกนอนที่พื้น
แล้วเราก็ถกปัญหานี้กันประมาณ 30 นาที (ยังกับเรื่องคอขาดบาดตาย) สุดท้ายได้ข้อสรุป คือนอนบนเตียงด้วยกันทั้งคู่เลย ผมก็นอนครับ แล้วก็หลับไป ตื่นมาตอนเช้า ผมรีบกลับที่พักตัวเองเพื่อเปลี่ยนชุด
โดยที่ C ไปส่ง แล้วก็ขึ้นรถไปทำงานด้วยกันครับ แน่นอนว่าผมก็ยังคงต้องสอนงานเค้าต่อและยังต้องคอยตรวจสอบงาน เพียงแต่น้อยลง ส่วนงานของผมเองนั้นอะไรใช้ก่อนผมก็ทำเสร็จครับ เอาตัวรอดพอไปได้
ระหว่างที่ผมทำงานไป C เค้าก็หาวตลอดครับ ผมถามเค้าว่างานน่าเบื่อเหรอ เค้าบอกว่าเมื่อคืนแทบไม่ได้นอนเลย ผมก็งงว่าทำไมไม่ได้นอน แต่ไม่ได้ถามนะครับ เห็นว่าไม่ค่อยสำคัญเท่าไหร่
ผมก็เลยไปหาซื้อพวกเครื่องดื่มจำพวกน้ำตาล แล้วก็หมากฝรั่งมาให้ C เค้าก็รับไปโดยดีครับ หลังจากนั้นวันไหนที่ผมอยู่ดึกมาก ๆ C เค้าจะคอยไปส่งผมที่บ้านครับ โดยบอกว่ากลับไปคนเดียวแบบนี้
โดนอีกจะทำยังไง แล้วตัวCก็เป็นผู้หญิงจะให้กลับคนเดียวค่ำมืดดึกดื่นมันไม่ดีนะ เถียงไม่ออกครับ บางวันเราก็ไปนั่งกินข้าวกันแถวร้านข้างทางที่มันเปิดตอนดึก ๆ

หลังจากได้คุยกับเค้าก็คุยกันถูกคอครับ ผมและ C เป็นคนที่มีอะไรเหมือน ๆ กัน ชอบอะไรเหมือน ๆ กัน ทำอะไรคล้าย ๆ กัน ณ เวลานี้ถามตัวผมว่ามีปัญหาอะไรกับ B หรือเปล่านั่นคือไม่มีครับ
ยังไปกันด้วยดีไหม ก็ยังคบและยังไปเที่ยวด้วยกันในวันหยุด แต่ไม่ได้เจอกันตลอดเวลาเหมือนตอนเรียนมหาลัยเท่านั้นเอง เพราะต่างคนก็ต่างต้องทำงาน ตอนนี้ผมยังไม่แต่งงานนะครับ
เรียกได้ว่ายังครองสภานะโสดอยู่ตามกฏหมาย จากนี้เรื่องของ C จะขอพักไว้ก่อน ขอย้อนเวลาไปประมาณ 1 เดือนนะครับช่วงเวลาที่ผมโดนขโมยงานนั่นละ ผมได้เอาสิ่งเหล่านี้ไปโพสในเฟสบุคครับ
ไม่ได้เล่าละเอียดแต่แค่คร่าว ๆ ว่าโดนอะไรที่ไหนเมื่อไหร่ หลังจากโพสไปผมก็ปล่อยผ่านครับ ไม่ได้สนใจอะไรต่อ แต่ในนั้นกลับมีบางอย่างเกิดขึ้นโดยที่ผมไม่รู้ครับ นั่นคือ A เธอกลับมา ไม่รู้เธอกลับมาจากไหน
อย่างไรแต่เธอกลับมาครับ ในเฟสบุคผมมี A เป็นเพื่อนอยู่แล้ว เพราะไอ้การไม่รับมันก็ยังไงอยู่เพราะก็เป็นเพื่อนกันแต่ไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นในตอนที่รับเป็นเพื่อนนะครับ เกิดตอนนี้นี่ละ A ได้เข้ามาทำการ
คอมเมนผมในเรื่องนี้ และอีกหลาย ๆ เรื่องที่ผมได้ทำการโพสไปในเฟสบุค ซึ่งผมไม่รู้นะครับ ไม่ได้สนใจจริง ๆ แต่ B เธอสนครับ และเกิดการตอบโต้กันระหว่าง B และ A ในเฟสบุค โดยตอบโต้กัน
รุนแรงพอสมควรครับ ไม่ถึงกับด่ากันหยาบคาย แต่ด่าแบบผู้ดี ใส่กันน่ะครับ หลายคนคงเหมือนผมที่มีเฟสบุคเอาไว้ใส่รูป บอกว่าเราไปไหน และเล่นเกม แต่ไม่ได้คิดจะเข้าไปยุ่งอะไรกับเฟสของคนอื่น
ผ่านไปหนึ่งเดือนครับโดยที่ผมไม่รู้อะไรเลย และมันก็ระเบิดครับ B มาหาผม เล่านั่นนี่โน่นให้ผมฟัง ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง ผมก็บอกให้ใจเย็นสงบอารมณ์ก่อน หลังจากนั้นผมก็เข้าไปดูย้อนหลังครับ
ไม่น่าเชื่อว่าที่ผ่านมาทั้งเดือนมีข้อความ หรือการกด like แทบทุกอันที่เป็นของผม ว่าแล้วก็เลยเข้าไปดูในเฟสของ A ต่อ โอ้รุนแรงมากครับ อะไรก็ไม่รู้เต็มไปหมด เรื่องคร่าว ๆ คือ B บอกว่า A ทำอะไร
เข้ามายุ่งกับผม กะแย่งผมไปหรือไง A ตอบว่า ก็เป็นเพื่อนกันทำไมจะคุยกันไม่ได้ หลัก ๆ ก็ประมาณนี้ครับ สิ่งที่ผมคิดคือถ้าจะให้ B หยุดคงยาก เลยเริ่มที่ A ก่อนละกัน รุ่งขึ้นผมอาศัยเวลาว่างโทรหา A
ผมก็คุยเหมือนเพื่อนครับ แบบประมาณว่าเป็นไงมั่ง ทำอะไรอยู่ ได้สักพักผมก็เข้าเรื่องเลยครับ ผมบอก A ว่าอย่าไปสนสิ่งที่ B ทำเลยปล่อย ๆ ไปยังไงเค้าก็รุ่นน้อง อยู่กันอย่างสงบเถอะ ถ้าไม่ตอบโต้
เค้าก็ไม่ตอบโต้ A ก็รับฟังครับ ผมก็รู้สึกสบายใจไปเปลาะนึง คราวนี้ปัญหาใหญ่คือ B จะทำอย่างไรให้ B วางใจได้ดี ผมเลยไปหา D ครับ เพื่อนที่รักของผม D เป็นผู้หญิงนะครับเพราะผมคิดว่าคงไม่มีใคร
เข้าใจผู้หญิงได้ดีกว่าผู้หญิง เค้าก็ให้คำแนะนำมาครับบอกง่าย ๆ ชัดเจน คือ ลบเฟสเค้าออกไปดิ ผมก็บอกว่า เค้าก็เพื่อนผมเหมือนกันมันจะไม่ดีมั้ง D เลยบอกว่างั้นเอาวิธีอ้อม ๆ ไป นั่นคือไปทำให้เค้า
รู้สึกว่าแกเป็นคนที่ไว้ใจได้ และทำให้เค้าพอใจไม่รู้สึกขาด ผมรับฟังแต่โดยดีครับแล้วก็สรรหาวิธีต่าง ๆ นานา ใช้เวลาไปอีกเป็นเดือนกว่าที่ B จะสงบ


**** ขอบคุณที่ติดตามครับ บางเหตุการณ์อาจดูไม่ปะติดปะต่อคือผมไม่อยากเอามาให้มันเสียหายไปหาฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งครับ แต่ถ้าสงสัยตรงไหนก็ถามได้นะครับ ****

[Snowbug]

มารอลุ้นครับว่าจะเป็นไงต่อ...

[niwartpoon]

ขอดันก่อนหนึ่งที

[acesecond]

ผมเคยเจอสถานการณ์คล้ายๆอย่างนี้ครับ แต่สถานการณ์ของผมเป็นแบบเพื่อนคุณน่ะ 555
คือเป็นงี้ ผมกับแฟนคบกันได้ระยะนึง เพื่อนของผม(ไม่สนิทมากนะ)ชอบโทมาหาแฟนผม ส่งข้องความ ฝันดี คิดถึง ไรเงี้ย (เยอะมากๆ) แล้วแฟนผมก้รุ้สึกจะเล่นด้วยซะด้วยสิ ที่ผมรุ้ก้เพราะว่าผมเปิดดูในโทรศัพท์
หลังๆหนักเข้า ชวนกันไปดูหนังสองคน ผมโทหาทั้งวันไม่รับเลย พอตอนเย็นเค้าโทกลับหาผม เค้าก้บอกมาหน้าตาเฉยว่า ไปดูกะ.... (เพื่อนผม) ผมนี่แบบ ปี๊ดอ่ะ ผมให้เค้าเลือกเลยว่าจะเอาไง เค้าเลือกผม
แต่ .... ผมไม่เลือกเค้าครับ .... ทุกวันนี้ไอเพื่อนคนนี้ผมก้ยังคบเป็นเพื่อนยุนะ แฟนเก่าผมคนนี้ก้คุยกันปกติแบบเพื่อน หลังจากเลิกกัน ไอสองตัวนี้ก้ไม่ได้คบกันนะ แฟนผมก้เสน่ห์ดรอปไปทุกวันๆ แต่ผมฮอตขึ้นทุกวันๆ 5555 ดีแล้วที่เลิกกันไปตอนนั้น

[SoNy009]

ตามเรปบนเลย สถานการณ์ผมคือเพื่อนคุณเหมือนกัน แล้วเพื่อนอะมันมาก่อนแฟน ผมก็แอบน้อยใจนิดๆเค้าก็ชอบไปไหนมาไหน 2 ต่อ 2
แต่ผมไว้ใจเค้า เพราะเพื่อนคนนี้เป็นเพื่อนมานานแล้ว ต่างกับผมที่เป็นแฟนไม่เท่าไร เค้าก็อธิบายให้ฟังว่าเพื่อนคนนี้ไว้ใจได้
ผมก็โอเค อีกอย่างเพื่อนเค้าคนนี้มีพร้อมกว่าผม ทั้งบ้านรวย มีเงินให้ มีเวลา ต่างกับผม(แต่ผมมั่นใจผมหล่อกว่า555)

แต่ผมก็ไม่อะไร ผมกับเพื่อนแฟนก็รู้จักกัน ถึงจะไม่ค่อยสนิทแต่ก็ชอบกวนตีนกัน ตอนแรกผมก็ทะเลาะกับแฟนเรื่องนี้ละ
แต่หลังๆมาเค้าก็เอาเวลามาให้ผมมากขึ้น อยู่กับผมมากพอๆกับเพื่อน ผมก็โอเคตอนนี้ เรื่องแฟนกับเพื่อนนี้มันลำบากจริงๆ

[NeLian]

คนเราอ่ะนะถ้าตอนแรกที่เลือก เลือกเป็นแค่เพื่อน ก็คงเป็นแค่เพื่อน แต่ถ้าเลือกจะเป็นแฟนก็ต้องเสียเพื่อน เลือกยากเมายากันยุงมาผิดกระทู้

[atomza07]

บอกได้เลยว่าผม "อิจฉาว่ะ" เหตุการณ์ คล้ายๆคุณนั่นแหละครับ ติดตรงที่ ไม่มีสาวมาแล 5555

[℡▂▃▅▆█]

ราต้องอยู่กับความทุกข์ด้วย ในเมื่อความสุขอยู่ข้าง ๆ เราเสมอ วันรุ่งขึ้นผม ตัดสินใจเด็ดขาดเลิกติดต่อ
กับเธอครับ และขอเริ่มชีวิตใหม่ที่ทำให้รู้สึกดีกับตัวเอง

ไม่อยากจะเชื่อมีคนทำแบบนี้เหมือนผมด้วย

#ของผมนะ ไม่ได้โกรธไม่ได้งอลไม่ได้ทะเลาะอะไรหรอก แต่ใจผมมันไม่ไหวแล้วจริงๆคือยังไงอ่ะอธิบายไม่ถูก แล้วคิดได้ว่ากะจะหายไปจากชีวิตเขาสักอาทิตย์นึง ตัดขาดทุกอย่างไม่คุยไม่เจอหนีๆๆๆ หลบๆๆหลบหน้า ทำทุกอย่างที่ทำได้อ่ะ จนผ่านไปอาทิตย์นึง ผมก็ไม่ติดต่ออีกเลย กะทำแค่อาทิตย์เดียว จนตอนนี้ยังเสียใจไม่หายเลย จะกลับไปก็กะไรอยู่อ่ะ จริงปะครับ?

[Granado]

ติดตามครับ อ่านไปอ่านมา มันส์ครับ - -

[niwartpoon]

ขอดันหนึ่งทีครับ

[[S]troke-Slifez]

เดี๋ยวมาอ่านนะครับผม ขอดันให้ก่อน

[jinegogo]

จริงๆแล้วน่าจะไปหมวดนี้นะครับ

http://www.jokergameth.com/board/forumdisplay.php?f=10

ขอถามไรหน่อย

ซั่ม กะ น้อง B หรือยัง?

[D3COY]

ไม่อยากจะเชื่อมีคนทำแบบนี้เหมือนผมด้วย

#ของผมนะ ไม่ได้โกรธไม่ได้งอลไม่ได้ทะเลาะอะไรหรอก แต่ใจผมมันไม่ไหวแล้วจริงๆคือยังไงอ่ะอธิบายไม่ถูก แล้วคิดได้ว่ากะจะหายไปจากชีวิตเขาสักอาทิตย์นึง ตัดขาดทุกอย่างไม่คุยไม่เจอหนีๆๆๆ หลบๆๆหลบหน้า ทำทุกอย่างที่ทำได้อ่ะ จนผ่านไปอาทิตย์นึง ผมก็ไม่ติดต่ออีกเลย กะทำแค่อาทิตย์เดียว จนตอนนี้ยังเสียใจไม่หายเลย จะกลับไปก็กะไรอยู่อ่ะ จริงปะครับ?

ดันๆ เดี๋ยวมาอ่าน

[untimate]

จริงๆแล้วน่าจะไปหมวดนี้นะครับ

http://www.jokergameth.com/board/forumdisplay.php?f=10

ขอถามไรหน่อย

ซั่ม กะ น้อง B หรือยัง?

ทำไมต้องถามอย่างงี้อะ ไม่มีตรงไหนที่ จขกท. เล่าถึงเรื่องเพศสัมพันธ์เลยนะครับ ขนาดเกาะแขน จขกท. ยังบอกเลยเถิด ลบไปเถอะครับคอมเม้นแบบนี้ ของแบบนี้มันไม่ใช่ของที่น่าอวดนักหรอกครับว่า ได้คนโน้นได้คนนี้ คิดผิดคิดใหม่ได้นะ.



รอติดตามตอนต่อไปครับ

[psychogunz]

เอาจากประสบการณ์ตรงนะครับ กินให้หมดทุกคนครับ รับรองเวลาผ่านไปไม่มีเสียใจ มีแต่ความรู้สึกดีๆ

[bigspy77]

รออ่านต่อครับ ^^

[SoNy009]

เอาไปเขียนเป็นพอตเรื่องได้เลยครับ น่าติดตามมาก ผมอ่านตั้งแต่ตอนเช้าๆละ พึ่งมาอ่านที่คุณพิมพ์ต่อ
ยังไงพรุ่งนี้มาติดตามต่อนะครับ

[jinegogo]

ทำไมต้องถามอย่างงี้อะ ไม่มีตรงไหนที่ จขกท. เล่าถึงเรื่องเพศสัมพันธ์เลยนะครับ ขนาดเกาะแขน จขกท. ยังบอกเลยเถิด ลบไปเถอะครับคอมเม้นแบบนี้ ของแบบนี้มันไม่ใช่ของที่น่าอวดนักหรอกครับว่า ได้คนโน้นได้คนนี้ คิดผิดคิดใหม่ได้นะ.



รอติดตามตอนต่อไปครับ

ผมอยากรู้ว่า จขกท. ที่เล่ามา ไม่มีเรื่องอย่างว่าเลย ดูๆแล้ววัยทำงาน อายุประมาณ 24++

ถ้าไม่ผ่านเรื่องอย่างว่าเลย แสดงว่าที่ผ่านมาไม่เคย @#$%^&*( โน่นนั่น บลา บลา บลา (หรืออาจจะไม่ได้เล่า)



ปล. ผมไม่ลบคอมเม้นผมหรอกนะ ^^

[matamune]

เป็นฉากๆน่าติดตามจริงๆ...

[niwartpoon]

ดันอีกหนึ่งที

[avenged59]

เยอะเกิน อ่านไม่ไหว

[exsosinza]

มาติดตามด้วยคนครับ
จขกท.เล่าเรื่องได้เก่งมากครับ