เศรษฐีนีร้อยล้าน ทำงานกวาดถนน หวังสอนคุณธรรมสู้งานหนักแก่ลูกๆ

[John Marston]

เศรษฐีนีร้อยล้าน ทำงานกวาดถนน หวังสอนคุณธรรมสู้งานหนักแก่ลูกๆ





อี๋ว์ โหยวเจิน (ขวา) และหญิงชราโชว์หนังสือพิมพ์ ฉบับที่ลงเรื่องปก ชีวิต เศรษฐีนีร้อยล้าน ผู้ยังทำงานเป็นคนกวาดขยะให้สำนักงานเศกิจ เงินเดือน 1,420 หยวน หรือ ราว 7 พันบาท


ผู้สื่อข่าวท้องถิ่น อู่ฮั่น อีฟนิ่ง นิวส์ ได้ฝ่าลมหนาว ไปสัมภาษณ์เธอในวันที่ 1 ม.ค.

อี๋ว์ โหยวเจิน ผู้นี้ เป็นเจ้าของตึก/ห้องชุด 17 หลัง มูลค่า มากกว่า 10 ล้านหยวน หรือ ราว 50 ล้านบาท แต่กลับเลือกอาชีพกวาดถนน เพื่อสอนคุณธรรมการต่อสู้ทำงานหนักแก่ลูกหลาน

นางอี๋ว์ ได้ใช้ชีวิตแตกต่างไปจากกลุ่มเศรษฐีที่มักชอบอวดรวย โชว์เฟอร์นิเจอร์หรูเพื่อประกาศตนเป็นคนมั่งคั่ง เธอยังยึดอาชีพเป็นคนงานกวาดถนนให้แก่สำนักงานเทศกิจเขตอู่ชาง นครอู่ฮั่น มณฑลหูเป่ย เงินเดือน 1,420 หยวน สัปดาห์หนึ่ง ทำงาน 6 วัน เมื่อตะวันฉายแสง ก็ตื่นไปทำงาน รับผิดชอบกวาดถนนและทางเท้าเป็นระยะทาง 3 กม. แต่ละวันต้องเดินทางไปๆมาๆเพื่อกวาดถนนรวมเวลา 6 ชม. ขัดล้างถังขยะ 8 ใบ

...แบกผัก 100 กก. ขี่จักรยาน นำไปขายที่ตลาดในเมือง
อี๋ว์เติบโตมีชีวิตเฉกเช่นเดียวกันคนในเขตตอนกลางประเทศจีน ซึ่งเป็นถิ่นของผู้ไม่มีอันจะกิน เรียนจบชั้นมัธยมศึกษาในปี 1976 จากนั้นก็ออกมาทำสวนผักที่บ้านในหมู่บ้านตงหู เขตหงซาน แปลงผักของเธอขึ้นงอกงามดีมาก อี๋ว์ตื่นแต่ตีสาม ลงสวนมาเด็ดผักล้างผัก แบกผลผลิตหนักถึง 100 กก. ขึ้นรถจักรยาน ขี่ไปยังตลาดขายผัก

ในช่วงทศวรรษที่ 1980 อี๋ว์และสามีได้สร้างบ้าน 3 ชั้น หลังหนึ่ง ขณะนั้นมีแรงงานต่างถิ่นเข้ามาทำงานอู่ฮั่นยิ่งมากขึ้นๆ อี๋ว์เปิดห้องที่ว่างในบ้านให้แรงงานต่างถิ่นเช่าอาศัยอยู่ จนถึงต้นทศวรรษที่ 1990 อี๋ว์เก็บค่าเช่าห้องๆละ 50 หยวนต่อเดือน สามีภรรยาเก็บหอมรอมริบ จนมีเงินมากขึ้น ก็สร้างบ้านเพิ่มอีก ไม่กี่ปีต่อมาก็มีตึก 5 ชั้น 3 หลัง เป็นบ้านของเธอเอง ส่วนใหญ่ปล่อยให้คนเช่า เธอเล่าว่า สมัยนั้นในเขตชนบทสามารถสร้างบ้านกันได้สบายๆ แต่ละครอบครัวต่างก็สร้างบ้านกัน กระทั่งในปี 2002 ในจีนมีการสำรวจที่ดินไล่ที่ชดเชยบ้านกันคึกคัก อี๋ว์ได้บ้าน/ห้องชุด รวม 21 หลัง ต่อมา ได้ขายไป 4 หลัง



อี๋ว์ โหยวเจิน คนกวาดถนนของสำนักงานเทศกิจอู่ชาง รับผิดชอบกวาดถนน 3 กม. ล้างถังขยะ 8 ใบ ทุกวัน

...“ฉันไม่ใช่คนมีวัฒนธรรมนักหนา แต่ก็อยู่เฉยๆไม่เป็น”
อี๋ว์เล่าอีกว่าเธอเคยออกไปเผชิญโชคที่เซินเจิ้น ในปี 1993 ตอนนั้นการพัฒนาเขตเมืองขยายตัวมาก ที่ดินสวนผักถูกรุกหดเล็กลงๆ และงานที่อี๋ว์ทำได้ก็มีน้อยลงๆด้วย ตอนนั้นหลายคนในหมู่บ้านแห่กันไปทำงานที่เซินเจิ้น เธอและสามีปรึกษากัน จ่ายเงิน 4 หมื่นหยวนซื้อรถบรรทุกคันหนึ่ง ไปรับจ้างบรรทุกของที่เซินเจิ้น

ที่จริงตอนนั้น ลำพังรายได้จากค่าเช่าบ้าน อี๋ว์ก็ใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านเกิดได้อย่างไม่ลำบากเลย แต่ “ก็อยากออกไปเผชิญโชคดู ฉันไม่ใช่คนมีวัฒนธรรมอะไร แต่ก็อยู่เฉยๆไม่ได้”

อี๋วและสามีทำธุรกิจรับจ้างบรรทุกขนส่งของที่เซินเจิ้น ไม่ถึงสองปี ก็ล้มเหลว ทั้งสองกลับมายังอู่ฮั่น

อี๋ว์บอกว่า นอกจากปลูกผักแล้ว เธอก็ไม่มีทักษะทำงานอื่น มีคนแนะนำให้เธอไปทำงานที่โรงงานสิ่งพิมพ์ที่อู่ชาง ทำอาหารให้แก่คนงาน ทำอยู่สองปีกว่า โรงงานเจ็ง ตกงานอีก แต่อี๋ว์ก็อยู่เฉยไม่เป็น ในปี 1998 มีเพื่อนมาถามเธอว่าทำงานเป็นคนทำความสะอาดให้กับสำนักงานเทศกิจอู่ชางได้ไหม งานลำบากหน่อย เมื่อทำไประยะหนึ่ง อี๋ว์คิดว่า งานกวาดพื้น ก็คือการทำความสะอาด ไม่เห็นจะลำบากเลย

...“วิถีชีวิตราชาที่ดิน จะทำลายลูกๆในระยะยาว”
แม้มั่งมีมากขึ้น แต่อี๋ว์ยังรู้สึกงานเป็นชีวิตของเธอ

ตอนที่อี๋ว์ทำงานเป็นคนทำความสะอาดของสำนักงานเทศกิจเขตอู่ชาง สัปดาห์หนึ่งๆได้พักผ่อน 1 วัน เช้าตรู่ตี 3 ครึ่ง ก็ต้องไปถึงที่ทำงาน แม้ต่อมาร่ำรวยเป็นเศรษฐีระดับร้อยล้านแล้วก็ตาม ก็ยังไม่เลิกทำงานเป็นคนกวาดถนน หลายคนเขม่นหมั่นไส้เธอ แต่เธอก็ยังมีความสุขกับการทำงาน

“ฉันต้องการทำตัวเป็นแบบอย่างที่ดีแก่ลูกๆ ไม่ต้องการนั่งกินนอนกินบุญเก่า

“ไม่ต้องการให้ลูกๆดำเนินชีวิตเยี่ยงราชินีหรือราชาที่ดิน นั่งเก็บค่าเช่าเป็นรายได้เลี้ยงชีวิต วิถีชีวิตแบบนี้จะทำลายพวกเขาในระยะยาว ” อี๋ว์ให้สัมภาษณ์แก่ผู้สื่อข่าว

อี๋ว์เล่าว่าตอนที่มีการสำรวจไล่ที่ชดเชยบ้านในหมู่บ้าน หลายคนเมื่อได้บ้านชดเชยแล้ว ก็ไม่ทำงานทำการ หมกหมุ่นเล่นการพนัน สูดยาเสพติด เธอบอกกับลูกๆว่า “ถ้าพวกเธอไม่ทำงาน แม่ก็จะเอาบ้านไปบริจาคให้ประเทศชาติ”

ขณะนี้ ลูกๆของเธอ ประกอบอาชีพเป็นลูกจ้างกินเงินเดือน บุตรชายเป็นคนขับรถมีรายได้ 2,000 หยวนต่อเดือน ลูกสาวเป็นพนักงานบริษัท กินเงินเดือน 3,000 หยวน

อี๋ว์ ยังเล่าว่า เธอถูกผู้คนหัวเราะเยาะบ่อยๆว่า คงมีเศรษฐีอย่างเธอหันมาทำงานแบบนี้กัน มีอยู่ครั้งหนึ่ง คนขับแท็กซี่ ร้องแดกดันว่า “เงินของเธอ...มีเป็นฟ่อนโตๆ เอามาฟาดคุณตายได้เลย!”



อี๋ว์ โหยวเจิน กวาดถนน สร้างแบบอย่างที่ดี และสอนคุณธรรมสู้งานหนักแห่งลูกๆ

ที่มา: http://www.manager.co.th/China/ViewN...=9560000001143

[lovenon2006]

คนจะทำอะไรมันก็ต้องเริ่ม จาก 0 กันทั้งนั้น สุดยอด

[ballba]

บ้านเราคนไม่มีหรือมี มันก็มองข้ามและดูถูกงานแบบนี้กันแล้วครับ

[spore galactic]

คนรวยชอบสะอาด ไม่ชอบสกปรกมั่ง

[chattipong]

ทำแบบนี้ ต่อให้ชาติหน้า ก็ ไม่จน

[jedison]

คนไทยนี่จนแล้วยังเลือกงานอีก เขาถึงต้องจ้างแรงงานต่างด้าวกัน แรงงานไทยมันหายากจริงๆ
มีแต่อยากทำงานสบาย แล้วมาเรียกร้องว่าตกงานกัน(ถ้าขยัน, อดทน และไม่เลือกงานแล้วไม่มีทางตกงานหรอก)
ปล.เรื่องจริงนะครับเรื่องแรงงานไทยหายากขึ้นทุกวัน

[babymaster]

คนจะทำอะไรมันก็ต้องเริ่ม จาก 0 กันทั้งนั้น สุดยอด

ไม่นะ บางครอบครัว มีธุรกิจ ตายไปให้ลูกสืบต่อ ลูกก็จะได้ไม่เริ่มจาก0

[tanapoom625]

คนดีก็ดีไปครับ

[Prometheus]

ผมว่าเขามีความสุขที่ได้ทำอย่างงั้น และมันก็เป็นแบบอย่างที่ดีด้วย

[Wanatsawin]

จะขึ้นบันได้ให้ถึงขั้นที่สูงสุด ก็ต้องเริ่มจากขั้นแรก และเมื่อถึงขั้นสุดแล้ว ก็ไม่คิดละเลย กลับมาทำความสะอาดบันไดอยู่เรื่อยๆ

[skykkyky]

ทำให้ลูกหลานเห็นคุณค่าของเงิน เป็นตัวอย่างที่ดีครับ

[untimate]

คนไทยเชื้อสายจีนที่มีฐานะดีส่วนใหญ่ สังเกตุดูนะครับ เค้าจะสอนลูกให้รู้จักลำบากแต่เด็กเลย..