ความเป็นมาของชีวิต

[zombie]

เป็นปัญหาที่ผมอยากเจอทางออก แต่ก่อนอื่น ตัวผมเองนั้น เรียนบ้าง ไม่เรียนบ้าง เกรดตกบ้าง แต่ก็อยากชิว เลยสงสัยว่า ทำไมพวกที่รวยๆ แต่ก่อนการเรียนก็ไม่ได้ เรียนก็ไม่จบ ทำไมถึงรวยได้ ความสามรถหรอ ? พรสวรรค์ หรอ ?

ผมอยากชิวบ้างอ่ะครับ แต่ยุคนี้อยู่ยาก ยิ่งผมชิว ยิ่งคิดมาก ไม่รู้เอาไงดีกับชีวิต แต่ทุกวันนี้การเรียนก็พอไปได้ อยู่ที่ 2.88 - 3.2 อยู่ๆ แค่นี้

2.ทางของผม (1. จะชิว + เรียน เกรดกลางๆ

(2. จะเรียนเยอะ แต่เวลาอยู่กับเพื่อนน้อย

สำหรับผมแล้ว ข้อ 2 ถือว่ายาก แต่ก็ไม่รู้ จะเอายังไงดี ขอคำปรึกษาหน่อยครับ

[boat0089]

ไปหาหนังสือ "พ่อรวยสอนลูก" มาอ่านนะครับ คำตอบอยู่ในนั้น ห้องสมุดน่าจะมี

[zombie]

ไปหาหนังสือ "พ่อรวยสอนลูก" มาอ่านนะครับ คำตอบอยู่ในนั้น ห้องสมุดน่าจะมี

55 มีด้วยอ่อ

[boat0089]

55 มีด้วยอ่อ

มีครับ อ่านแล้วจะเข้าใจ

[BaCk To NaTuRe]

ก็ลองคิดแบบนี้นะครับ คนที่ไม่เรียนหนังสือ มีคนรวย ประมาณ พัน-หมื่นคน แต่คนจน เป็น หลายๆ ล้าน อย่าเอามาเปรียบเทียบกันเลยครับ
น้อยคนนักที่จะไม่เรียนแล้วประสบความสำเร็จ ถ้าจะประสบความสำเร็จได้ ก็ต้องมีความรู้ ความขยัน กล้าคิด กล้าลอง กล้าทำอะไรที่แตกต่างครับ

[sattawat1979]

ทางสายกลางดีที่สุดครับ ทั้งเรียน ทั้งคบเพื่อน รู้จักคนเยอะๆจะดีที่สุดครับ

อย่างการเรียน คุณก็ควรตั้งเกณฑ์ขั้นต่ำของคุณไว้ เช่น จะทำเกรดให้ได้ 2.75 ชึ้นไปทุกเทอมอะไรประมาณนี้


การคบเพื่อนก็สำคัญครับ อย่าเอาแต่เรียนอย่างเดียวครับ คนเราอยู่ในโลกคนเดียวไม่ได้ เราต้องมีเพื่อน และต้องเป็นเพื่อนที่ดีด้วยนะ

จากประสบการณ์ผม การเรียนจะมีประโยชน์แค่เอาปริญญาไปสมัครงานเท่านั้นครับ แต่หลังจากนั้นมันเป็นเรื่องของการเข้าสังคมล้วนๆ

คนที่เพื่อนน้อยจะทำงานลำบากครับ คนที่เพื่อนเยอะจะหูตากว้างไกล มีช่องทางในชีวิตมากขึ้น

คนที่ประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน โดยส่วนใหญ่จะเป็นคนที่เข้าสังคมได้ดี และมนุษยสัมพันธ์ดี ครับ

[allenkheel]

คุณต้องเลือกตอบใจตนเองให้ได้ครับว่าจะเดินไปทางไหน ผมหรือคนในบอร์ดไม่สามารถที่จะตอบแทนได้ เปรียบเสมือนเราหันหน้าเข้าหากัน ทางเดินไปข้างหน้าของผมก็คือทางถอยของคุณ ส่วนทางข้างหน้าคุณคือทางถอยหลังของผม ไม่ว่าเราจะเดินไปทางไหนมันคือทางถอยของอีกคนนึงเสมอ เพราะฉะนั้นคุณต้องเชื่อมั้นให้ได้ว่าจะไปทางไหน และมุ่งมั้นในทางที่เลือกไม่ว่าจะปัญหาอะไรย่อมแก้ได้เสมอถ้าใจเรามั้น

"เลือกตอบใจตนเองให้ได้" >> keep walking !

[shisaku]

เกรด 2.8-3 ก็เยอะพอตัวแล้วนะ ไม่ได้ขี้เหร่ออะไรเลย ผม่ว่าถ้ายังรักในคณะที่เรียนก็เรียนต่อเถอะครับ ยังไงซะถ้าเราเรียนตอนนี้ก็ยังจะเร็วกว่าซิ่ว เพราะถ้าซิ่วไปนี่อาจจะโอนหน่วยกิตบางวิชาไม่ได้ เสียเวลาไปอีกเยอะเลยนะ เรียนต่อเถอะครับ เอาให้จบเร็วๆ รีบหางานทำ แล้วตอนนั้นละ อยากรวยยังไงค่อยคิดต่อ ตอนนี้คิดว่าเราเรียนให้จบก็พอละคับ

ส่วนพวกที่เรียนไม่เก่งแล้วรวยนี่ ผมว่าเค้าโอกาสดีมากกว่านะ บางคนอาจมีธุรกิจทางบ้าน เรียนไม่เรียนก็ไม่มีค่า หรือบางคนเค้าอาจเรียนไม่เก่ง แต่เค้ารู้จักหาโอกาสในการสร้างธุรกิจ ก็รวยได้
ผมว่าเกรด การเรียน ไม่ใช่ทุกสิ่งในชีวิต อยู่ที่โอกาสและความตั้งใจมากกว่า

ปล.ตอนนี้ตกงาน จบมายังหางานไม่ได้อยู่เลย

[ballba]

จะบอกว่าใช่ครับ เป็นความสามารถและพรสวรรค์

ก็คือความขยันหมั่นเพียร ที่ไม่ใช่ในการเรียนไงครับ นั่นคือสิ่งที่ทำให้ประสบผลสำเร็จ

เป็นความคิดที่แตกต่าง วุฒิมันก็แค่กระดาษใบนึงหนะครับ

แม่ผม จบป.4 นะครับ

แต่ผมบอกได้เลยว่าทุกวันนี้บ้านผมมีกิน เพราะแม่ผมมีความคิดที่แตกต่างครับ

ถ้าเราคิดเหมือนคนอื่น ก็จะเป็นเหมือนคนทั่วไป เรียนเรื่อยๆ จบมาทำงาน บริษัท เอกชน ข้าราชการเหมือนคนอื่นทั่วไป

แต่ถ้าคุณคิดต่าง และมีความพยายามหนะ ก็อาจจะประสบผลสำเร็จกว่าคนทั่วๆไป

เกิดคุณขายสาหร่าย มันเสรือกอร่อย คนซื้อเยอะ เป็นธุรกิจร้อยล้านขึ้นมาหละครับ

เกิดคุณ ทำชาเขียวขาย คนติดปาก เสรือกรวยพันล้านเป็นจะเป็นยังไง

หรือเกิดคุณเก่งคอม สร้างเว็ป โซเชี่ยลเน็ตเวิคมา รวยกว่า เฟคบุ้ค หละ 55+ นั่นหละที่แตกต่าง

ลืมตอบคุณเลย 2ตัวเลือกที่คุณว่ามา ผมแนะนำให้คุณคบเพื่อนและเรียนชิวมาก

ไม่ต้องซีเรียสมาก จบมาไม่ค่อยได้ใช้อยุ่แล้ว อย่าง จบป.ตรี ไปขายก๋วยเตี๋ยวเนี่ย ดูถูกไม่ได้นะ

ที่เขาคิดต่าง เพราะมันอาจเป็นทางเลือกที่ดี ผมมีพี่จบ ป.โท ยังไปขายโจ้กเลย แต่อยากจะบอกว่ารวยนะครับ

โจ้ก 1หม้อ ลงทุนร้อย ขายได้3พัน มันเป็นอาชีพที่ลงทุนน้อยมาก เพราะมีแค่ข้าวนิดหน่อยผสมน้ำ เครื่องอีกนิด อย่าไปบอกใครนะ

[Shanbo]

คุณรู้ไหมครับทำไมคนที่ไม่เรียนการศึกษาต่ำทำไมถึงรวย นั่นก็เพราะพวกเขามีความ อุตสาหะ ขยันหมั่นเพียร อดทน กว่าคนธรรมดาหลายเท่านัก ในทั้งนี้ทั้งนั้น ก็ยังมีปัญญาและธรรมะประจำใจอีกด้วย บางสิ่งบางอย่าง ในห้องเรียนหาไม่ได้ครับ ต้องเจอ ต้องเผชิญเองถึงจะเข้าใจ และพวกเขาก็เผชิญกันมา ลำบากกันมา ฝ่าฟันกันมา จนเข้าใจ ดีกว่าเด็กเพิ่งจบหางานทำ ทั้ง ๆที่อายุเท่ากัน แต่ประสบการณ์ต่างกันราวเด็กน้อยไม่ประสีกับผู้ใหญ่เจนโลก

แต่ยังไงคุณก็ไม่คิดไม่ถึงใช่ไหมครับ ทั้ง ๆ ที่พวกเขาจบแค่ชั้นประถมศึกษา หรือไม่ได้เรียน กลับร่ำรวยกว่ากลุ่มคนที่จบถึงด็อกเตอร์ นั่นก็เพราะ พวกเขายืนด้วยลำแข็งของตัวเองมาตั้งแต่เยาว์วัย ไม่ยึดตามกฏของการศึกษา แต่ใช้ความกล้าเผชิญกับโลกทุกวันนี้โดยไร้ซึ่งความขึ้ขลาดออกมาแม้แต่น้อย ถึงจะมีล้มบ้างท้อบ้าง แต่พวกเขาก็ไม่เคยถอย พวกเขาคือกลุ่มคนที่น่ายกย่องอย่างแท้จริง เรื่องนั้นไม่ใช่แค่ดูจากสิ่งที่พวกเขาประสบความสำเร็จอย่างเดียว แต่ดูจากความกล้าที่พวกเขาเผชิญด้วยลำแข้งของตนเองด้วย แม้จะเริ่มมาจากศูนย์ก็ตาม

ในเมื่อคุณรู้ตัวว่าตัวเองอ่อนแอ ไม่มีความขยัน รักสบาย แต่ก็ขอให้พึงระลึกไว้ว่า คุณมีโอกาสมากกว่าคนหลายล้านคน ที่ได้เรียนหนังสือ ทุกวันทุกเวลามีค่ามากกว่าอัญมณี อย่าปล่อยเวลาให้ศูนย์เปล่า เพราะเวลาไม่ใช่สิ่งที่สามารถซื้อหรือเรียกกลับมาได้ แต่ถ้าหากคุณอยากเป็นมนุษย์ธรรมดา มีเป้าหมายแค่พนักงานกินเงินเดือน ใช้ชีวิตเหมือนเครื่องจักร นั่นก็แล้วแต่ครับ แต่สุดท้ายนี้ผมอยากจะเตือนว่า "อย่าให้ความอ่อนแอมาทำลายชีวิตคุณ" มนุษย์นั้น วันนี้ขี้่เกียจ พรุ้งนี้ขยันได้ วันนี้ล้ม พรุ้งนี้ลุกขึ้นสู้ใหม่ได้ ขอแค่คุณมีลมหายใจและความกล้าที่พร้อมจะเผชิญกับมัน ขอให้โชคดีครับ

[Scarlatto]

ความรู้ คือ อาวุธ
มิตรสหาย คือ ตัวช่วย

[bobbyTJ]

คนที่ชิว ๆ ไม่เรียน เรียนไม่จบแล้วรวย เขามี
1 ความสามารถ
2 ความอดทน
3 โอกาสและหนทาง

ต่อให้เรียนเก่งแค่ไหน ขาดสามอย่างนี่ไปก็ไม่รวยซักที

[pak007]

ผมคิดว่าพวกคนไม่เรียนแต่รวย จากความคิดผมคิดว่า บางครั้งคนเราเขาเห็นบางสิ่งบางอย่างเป็นโอกาสสำหรับเขาแต่คนอื่นไม่ได้เห็นแบบนั้นด้วย
แต่พอพวกเขาสำเร็จก็จะมีคนมาบอกโน่นบอกนี้ว่า "ถ้ากุทำแบบเขาก็รวยไปแล้ว" แล้วทำไมเขาไม่ทำแต่แรกหละ เพราะว่าคนๆนั้นไม่เห็นว่าเป็นโอกาสไง
มันก็แค่นั้นแหละครับ ลองไปดูประวัติคนเรียนไม่จบแต่รวยดูครับว่าเขาเป็นอย่างไร

ผมคิดว่าเหลือแค่สิ่งเดียวเท่านั้นครับสำหรับคุณที่ต้องการ คือ "โอกาส" อยู่ที่ว่าคุณจะเห็นรึปล่าวเพราะบางครั้งมันอยู่ตรงหน้าคุณทุกวันด้วยซ้ำ

งั้นผมขอให้ทุกคนประสบความสำเร็จในชีวิตและกันครับ และก็สวัสดีครับ

[zombie]

ขอกราบขอบคุณใน JKG มากครับ ผมคิดได้ละ แต่ผมรักเพื่อนมาก สิ่งที่ผมอยากมากๆในอนาคต ที่ผมคิดไว้คือ ทำงานอะไรก็ได้ ขอให้ได้อยู่กับเพื่อนที่เรารู้จัก ที่เรารักมาก