ข้าพเจ้ารู้สึกโชคดีที่มิได้สมัครเรียนรักษาดินแดน (รด.)
ถ้าหากเรียนแล้วก็คงเกิดเรื่องเป็นแน่ จะมาพูดแบบนี้ไม่ได้เลย
ได้ข่าวมาจากเพื่อนว่า ผู้ใหญ่ที่นั่นโกรธทัศนะที่ข้าพเจ้าแสดงออกมาก
มีหลายคนถามข้าพเจ้าว่าเรียนรด หรือไม่ ตอบคือ ไม่ได้เรียน
และที่ไม่เรียนนั้นก็เพราะ 1) ข้าพเจ้าไม่ชอบการถูกบังคับไม่ว่าจะเป็น
บังคับอะไรก็ตามและต้องเสียเวลาซึ่งสามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้มาก
2)ข้าพเจ้าไม่ชอบทหารมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว - นายร้อย นายพัน
นายพลอะไร ข้าพเจ้าไม่เห็นถึงความมีเกียรติใดๆที่ต้องยกย่องสำหรับ อาชีพที่มีความรุนแรงและเผด็จการเช่นนี้ และทหารก็ควรไม่เป็นใหญ่ในบ้านเมือง หรือไม่จำเป็นต้องมีก็ได้ดังได้มีการรัฐประหารมาหลายครั้งแล้ว เป็นอุปสรรคต่อวิถีประชาธิปไตยอย่างยิ่ง 3)หลายคนกลัวกันว่าถ้าไม่เรียนแล้วต้องเป็นทหารเกณฑ์ ข้าพเจ้าก็กลัวแต่ข้าพเจ้าคิดว่าเมื่อไม่รัก และเห็นว่ามันเป็นสิ่งเหลวไหลที่คนจำนวนมากกลัว แต่เราฝืนมโนธรรมและความนึกคิดของตนไปด้วยละหรือ 4)อุดมการณ์ที่ยัดเยียดให้ผ่านการเรียนนั้นเป็นอุดมการณ์เพื่อสังคมเผด็จการ ข้าพเจ้าไม่คิดว่าตนจะต้องไปรับรู้กับเรื่องอย่างนี้ด้วย กับความไม่ต้องใช้สติปัญญาใดๆนัก
ตั้งใจจะเขียนเรื่องนี้มาหลายครั้งแล้ว หากรู้สึกกล้าๆกลัวๆ
แต่นี่ก็ขอเป็นการแสดงจุดยืนของตนให้ชัดเจนว่า
เป็นปฏิปักษ์กับระบบทหารนิยม-เผด็จการนิยม
เราไม่ควรเสียเงินภาษีมากมายไปกับกองทัพ
กองทัพควรเล็กๆ อำนาจน้อยๆ หรือจะถึงขั้นไม่มีในอนาคตก็คงเป็นไปได้