มาเล่าให้ฟังเฉยๆครับ
คือผมแอบชอบ เด็กน้อยร้านจิ้มจุ่มแถวบ้าน
ไปสืบจากที่ชายเขา เขาพึ่งอายุ 12 อ่ะ ยังไม่เคยมีแฟนเลยครับ แหม่สดๆร้อนๆจากทะเลเลย
แต่น่ารักมากครับ ไม่ได้เรียนหนังสือ ไม่มีเพื่อน ต้องช่วยน้าเสริฟอาหารตอนดึกๆ
ตอนแรกๆไม่ชอบหรอก ผมแวะไปกิน บ่อยๆ ช่วงตี 2-3
มองไปมองมา เออน่ารักดีหวะ 55+ อยากได้มาก
มาคงมาคุกอะไร ผมไม่กลัวหรอก คุกไม่ใช่พ่อผมนิ กลัวทำไม นาทีนี้มันเรื่องของหัวใจ
ขอเบอร์แมรร่งเลยตอนเช็คบิล เขาก็เขินๆ
แต่ปรากฎว่าเขาไม่มีโทรศัพท์ครับ ผมแป๊กเลยจริงๆ
ทีนี้ผมไปถามพี่ชายเขาก็บอกว่า ไม่มีจริงๆเพราะที่บ้านยากจน ต้องช่วยกันขายของทุกวัน
ผมเลยว่าจะให้โทรศัพท์เขาไป คือไม่ได้ว่าผมรวยอะไรหรอก แต่คือผมมีเครื่องสำรองซื้อมา 300 แล้วไม่ได้ใช้ ว่าจะให้ไว้
ผมนึกเล่นๆ ถ้าได้ควงเป็นเมียแมรร่มโครตเท่ 55+ ใครจะว่าอะไรผมไม่สนหรอก และผมพูดจากใจว่าชอบจริงๆ
ตอนแรกผมก็ไม่กล้าหรอก เพราะว่าต่างกันเกินไป เพื่อนยังขำผมเลย ไม่รู้กินอะไรเข้าไปถึงบอกไปจนได้
แต่แค่ไม่มองผมแก่ ก็ดีใจละครับ