ตอนนี้ผมเครียดมาเลยครับ ขอคำแนะนำด้วย

[katakaz]

ผมมีความรู้สึกว่าอยากตายมาเป็นพักๆ พอรู้สึกตัวก็คิดได้ว่ายังมีครอบครัวที่ห่วงเราอยู่นะ แต่ผมแบกภาระต่อไปไม่ไหวแล้ว เรียนก็จะไม่จบ อาจาร์นก็กดดันผมอีก ค่าเทอมก็แพง ความจริงผมควรจะอยู่ปี4แล้วแต้ก็ซิ้วมาอยู่ปี2 เวลากลับบ้านที พวกญาติก็ถามว่าเมื่อไหร่จะจบ ผมไม่รู้จะตอบว่าไง ผมทั้งอาย ญาติทั้งอายพ่อกับแม่เพราะผมไม่อาจทำให้ท่านภูมิใจได้ เพราะปกติผมมักจะถูกดูถูกอยู่แล้ว ตั่งแต่ที่จะเลือกเข้ามหาลัยนี้แล้ว เค้าบอกว่ามันหัวสูงไปนะ จะเข้าได้หรอ ผมพยายามมาก จนเข้าได้ แต่ก็ยังมีเสียงตามมาอีกว่า มันคงเรียนไม่จบหรอก แต่มันก็เรียนยากจริงๆ ผมพยายามมาก หลังจากที่ผมซิ่วมาใหม่ผมก็ตั้งใจเรียนไม่เที่ยวไม่อะไรเลย จนผมแทบจะลืมการเข้าหาคนไปแล้ว ทุกครั้งที่ไปมหาลัยผมก็แค่ไปเรียนเสร็จแล้วก็กลับมาอ่านหนังสือ หลังๆมาผมเริ่มคิดว่าการไปมหาลัยมันแย่มากเพราะผมแทบไม่รู้จักใครเลยเพื่อนๆที่รู้จักก็อยู๋ภาอื่น แถามรุ่นผมก็กำลังจะจบกันแล้ว แต่ด้วยความกดดันบวกค่าเทอมแพง มันทำให้ผมไม่มีสมาธิในการเรียนเลย เพราะบ้านผมก็ไม่ได้จะรวยาก แม่ก็ได้ฝากฝังผมว่าถ้าจบให้ส่งน้องเรียนต่อด้วย ผมรู้ว่าพ่อกับแม่ผมทำงานหนังแค่ไหน แต่ผมหาทางออกไม่เจอจริงๆมันมืดไปหมด ผมคิดว่าถ้าตายไป ผมก็คงจะทิ้งทุกอย่างไปเลยไม่ต้องมาแบกอะไรต่อไปอีก แต่ก้รู้ว่าถ้าตายไปพวกท่านคงเสียใจแน่ ผมควรจะทำอย่างไรดีครับ ภายนอกเพื่อนๆผมอาจคิดว่าผมแข็งแกร่งแต่จริงๆแล้วผมเป็คนที่อ่อนแอแต่แสร้งเป็นแข็งแกร่งเท่านั้นเอง ใครก็ได้ช่วยบอกผมที

[OUTbreaK!!!]

ผมก็ไม่รู้จะแนะนำยังไงนะ เอาแบบว่าผมเกิดปี 2531 แต่ตอนนี้ผมยังเรียนอยู่ปี 3 เพื่อนผมรุ่นเดียวกันออกทำงาน แต่งงานมีลูกเมียหมดแล้ว ผมเจอคำถามแบบ จขกท. บ่อยๆเหมือนกันมันคอยกดดันตลอด

รายได้ครอบครัวผมก็ไม่ค่อยมี อดทน อดออมตลอด เพราะทำผิดมาก่อนหน้าเยอะแล้ว ตอนนี้ผมทำได้แค่ทนและปรับตัวให้ได้มากที่สุดเรียนให้มันจบๆไป

ถ้าไม่ไหวจริงๆผมว่าให้หาทางหนีอื่นเถอะ ตายไปที่บ้านเค้าเสียใจอยู่แล้วแถมตายแบบไร้ค่าแบบนี้ ผมว่าหนีออกไปหางานทำดีกว่าวุฒิน้อยได้เงินเดือนไม่เยอะ แต่ก็ยังดีกว่าให้คนอื่นมีเสียตังจัดงานศพให้เรา

[DOUBLE 8]

ผมจบ กศน ม. 6 ทำงาน เงินเดือน 7300 เงินเวร 4-5 พัน ไม่ได้ ปี 1-2-3-4 อะไร ผมไม่เห็นจะอยากตายเลย สู้พี่ที่บ้านผมไม่ได้จบ ป.ตรีมา นอนเลี้ยงวัวอยู่บ้านอยู่เลย หาเงินเองก็ยังไม่ได้ ไม่ยอมรับงานที่ต่ำกว่าที่เรียนมา ตอนนี้ก็เกาะพ่อแม่กิน 2 คนเลย พี่ที่ว่านี้ ลูกอาครับ ส่วนผมไม่ ขอเงิน พ่อมา จะ 5-6ปีแล้วครับ การตายคือความคิดของคนโง่ครับ ^^

[liberate01]

ถึงคุณจะทำให้ท่านภูมิใจไม่ได้แต่ก็ไม่จำเป็นต้องทำให้ท่านเสียใจนี่ครับ ยังไงการตายหนีปัญหามันก็ไม่ใช่ทางเลือกที่ถูกหรอกครับ ไม่ต้องไปแคร์สายตาคนอื่นไหนๆก็พยายามมาขนาดนี้แล้วลองอดทนอีกสักนิดเถอะครับ ผมเป็นกำลังใจให้ครับ

[TAnwa1219]

ถ้าเราคิดอะไรที่มันสั้นๆแบบนั้น พ่อแม่เสียใจมาก อกแทบแตก และคนที่เคยนินทา หรือดูถูกเรา เขาก็คงดูถูกเราเข้าไปอีก
ตอนเรียนผมก็เหนื่อยมาก เกรดไม่ดีมาก แต่พอกลับบ้านทีไร ก็เห็นพ่อแม่ทำงานเหนื่อย มันก็รู้สึกตัวได้ ว่าเรามาทำอะไรตรงนี้
เวลาก็เสียไปแล้ว เงินก็เสียไปแล้ว ยังไงก็ต้องเอาดีให้ได้ ไปฝากพ่อแม่ให้ท่านชื่นใจ
ถ้า จขกท ไม่ไหวจริงๆ ลองไปหางานทำที่เขารับ เงินเดือนอาจจะไม่มากมายเท่าที่คาดไว้ แต่มันก็ดีกว่าไม่ทำอะไรเลย ชีวิตมันต้องดื้นรน ไม่ต้องเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับใครเขาหรอกครับ
ทำเท่าที่เราไหวก็พอ อย่างน้อยๆก็ลองออกบวชดูก็ได้ครับ อันนี้ไม่ได้ศาสนาอะไรนะ แต่เราบวชแล้วเราจะมีเวลาอยู่กับตัวเองมากขึ้น เราไม่ต้องเป้นกังวลอะไร คิดแต่ตนเองเท่านั้น มันเป็นหนทางสู่สงบ ได้ดี

หลายคืนที่ผมคิดถึงความตาย แต่ไม่เคยรู้สึกว่าอยากตายสักที มันดูว่างเปล่า ว่างเปล่าจนเกินไป ทุกคนเกิดมาก็ต้องตาย ใครๆก็ตายได้ อย่าเลยครับ

[donal]

อ่าน แล้วผมเครียดแทนเลยครับ ผมชักจะกลัวมหาลัยแล้วสิ ผมอ่านมาหลายกระทู้แล้ว
รู้สึกว่า มหาลัยมีแต่ความ กดดัน การแข่งขันสินะ น่ากลัวชะมัด

[smokebigbite]

ผมก็ติดมาปีนึงละครับ เพราะทีสิส ไม่จบนี่แหละ แรกๆ ก็เสียใจร้องไห้เหมือนกันครับ เพื่อนๆ ตอนนี้เค้าก็ทำง่นกันหมดแล้ว
แต่ผมไม่คิดจะฆ่าตัวตายหรอกนะ คิดแค่อยากจะกลับบ้าน ไปให้พ้นจากจุดนี้ แล้วรอเวลาเริ่มใหม่

เป็นกำลังใจให้ผ่านปัญหานี้ไปได้แล้วกันครับ

[guntawit3875]

ผมก็ไม่เข้าใจหรอกนะครับ ว่าความรู้สึกตอนเรียนมหาลัย มันเป็นยังไง (ผมอยู่ ม.5)
แต่ผมคิดว่า ยังไง ถ้าเราอดทน ตั้งใจ มุ่งมั่น ยังไงสักวัน เราต้องประสบความสำเร็จครับ
สิ่งสำคัญคือความอดทนครับ คิดท้อได้ แต่อย่าคิดฆ่าตัวตายเลยครับครับ
ลองคิดดูนะครับ กว่าพ่อแม่ จะเลี้ยงดูเรามาจนโต ขนาดนี้
ท่านต้องทุ่มเวลา+เงิน+ความรัก ทั้งหมด ให้ลูกมากแค่ไหน
แล้วไม่คิดเหรอครับว่าถ้าลูกตายไป พ่อแม่ท่านจะเสียใจมากแค่ไหน
ใครเขาจะดูถูกก็ช่างเขาครับ เราเป็นยังไงตอนนี้ เราเท่านั้นรู้ดีที่สุดครับ
เราก็ทำตาม ความฝันของเราต่อไป อย่าไปหมดหวังครับ
ชีวิตเกิดมา มันไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบหรอกครับ
แต่มันก็ไม่ได้โรยด้วยหนามกุหลาบเสมอไป
//ถ้าข้อความที่ผมพิมพ์ไป เกิดความไม่พอใจกับคุณ ก็ขออภัยด้วยครับ
ผมจะเป็นกำลังใจให้คุณครับ สู้ๆครับ

[kimer]

ใครก็เคยคิดอยากตายครับผมยิ่งบ่อยด้วยความกดดันหลายๆอย่างแต่ผมจะไม่เล่าเรื่องของผมหรอก
มาเรื่องของคุณดีกว่า อยากตายหรอตายเลยสิตายเดี๋ยวนี้เลย คุณจะได้ไม่ต้องทนทุกกับเสียงครหาของคนรอบข้างไง
คุณจะได้ไม่ต้องมีใครมาฝากความหวังไว้ไง คนที่ตั้งความหวังไว้กับคุณเยอะแยะจะได้ใจสลายไงง่ายๆแค่นี้เอง ทำไมไม่ตายละ
แต่ผมบอกไว้เลยนะมันไม่คุ้มหรอก แต่ถ้ายังอยากจะตายจริงไม่ลองเดินทางชีวิตของตัวเองแบบไหม่ละ
ทำสิ่งที่ไม่เคยทำ ไม่ต้องไปสนใจอย่างอื่นเรียนก็เรียนไปเดี๋ยวก็จบ บอกว่ามีปัญหาเรื่องเงินหรอ หางานทำสิจะได้ไม่ต้องคิดฟุ้งสาน
คนเรามันมีอะไรให้ทำอีกเยอะแยะ ผมไม่เคยดูถูกคนเรียนไม่จบผมไม่เคยดูถูกคนจน แต่ผมจะดูถูกคนที่ทิ้งชีวิตตัวเองไปง่ายๆ
และอีกหลายอย่างที่ผมอย่างจะพูดผมว่ามันยาวไปแล้วละ ถ้ายังอยากจะตายอยู่นะตายเหอะ ผมไม่รู้จักคุณนิผมไม่สนไจคุณด้วย
ชีวิตคุณจะเป็นยังไงก็ช่างผมไม่สนใจอยู่แล้ว แต่คนที่สนใจคุณคุณเองก็รู้อยู่แก่ใจ นั้นแหละจงสนใจเค้า
ของส่งท้ายด้วยปะนี้ก็แล้วกัน เมื่อไรที่คุณไม่มีความหวังให้ต้องแบกรับมันก็ต่อเมื่อคุณตายหรือไม่มีใครสนใจคุณ
ลูกผู้ชายนะมันต้องแบกรับความหวัง และสู้กับคนรอบข้างให้ได้สิวะ

[tff007]

สมัครมาเพื่อถามเรื่องนี้เลยสินะ


ปล.เราว่าที่จะนายฆ่าตัวตายเพื่อจะทิ้งภาระพวกนั้นเรากำลังมองว่านายหนีปัญหานะเพราะฉะนั้นอย่าทำเลย

[illusioncore]

เข้าใจฟิวเดียวกับ จขกทคับ ผมเป็น1 ในนั้นเหมือนกัน ตอนนี้ชีวิตผมไม่ค่อยอยากเรียนอะ มีไฟอยากทำงานมากกว่า แต่ก็พยายามไปเรื้อยๆ ผม33คับ ยังเรียนไม่ถึงไหนเลย ตอนนี้ผมเดินสายถ่ายรูปงานรับปริญเพื่อน ในใจนึงก็รู้สึกแย่ๆ แต่ก็แบบว่าทำไงได้เราเลือกเอง แต่ตอนนี้ผมคิดว่าควรเรียนให้ดีที่สุดๆ รีบๆจบ ดีกว่าคับ

[neobleak]

1.ฉันเห็นคู่รักหวานแหววในชั้น10ตบตีกัน


2.ฉันเห็นปีเตอร์ในชั้น9ที่ปรกติเข้มแข้งอดทนนั้งร้องไห้


3.ชั้น8อาไหมเพิ่งค้นพบว่าคู่หมั้นแอบหลับนอนกับเพื่อนรักของเธอ


4.ชั้น7แดนกำลังทานยาต้านโรคซึมเศร้าประจำวัน


5.คุณหว่องผู้น่าเคารพยำเกรงในชั้น5กำลังแอบใส่ยกทรงเมีย


6.โรสทะเลาะกับเพื่อนชายอีกแล้ว


7.ก่อนที่ฉันจะกะโดดลงจากตึกฉันคิดว่าตัวเองโชคร้ายอย่างที่สุด


8.ตอนนี้ฉันเข้าใจแล้วว่าทุกๆคนต่างก็มีปัญหาและเรื่องกลุ้มใจของตัวเอง


9.หลังจากฉันได้เห็นเรื่องทั้งหมดนี้ ฉันก็ค้นพบว่าจริงๆตัวฉันเองไม่ได้เลวร้ายอะไรเลย


10.ผู้คนที่ฉันเห็นเมื่อครู่ตอนนี้กำลังจับตามองที่ฉันอยู่


11.ฉันคิดว่าหลังจากที่พวกเค้าเห็นตัวฉันตอนนี้แล้ว อาจได้คิดว่าตัวพวกเค้าเองก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรเลย


*หารูปและแปลให้ด้วยตัวเองเลย หวังว่าคงจะคิดอะไรได้บ้างนะครับ

[shihkfs]

ผมเคยนะ ผมฝันว่าตัวเองจะฆ่าตัวตายโดยผมเป็นโจรอะไรสักอย่างนี้ละมีปืนมีมือตัวเองจับไกปืนอยู่ละ...เหลือแค่ลั่นไก

แต่ว่าพ่อจะลั่นไกมันลั่นไม่ลงครับ มันมีความรู้สึกอยากมีชีวิตขึ้นมาประมาณว่าถ้าเราตายไปเราจะไม่ได้ทำอย่างนุ้นอย่างนี้นะ(มันหลากหลายมากความรู้สึกมาก) จากนั้นผมลดปืนลงทาบตัว

แล้วฝันผมก็จบลงแค่นั้นละ

[maruchik0]

เกิดมาเป็นคนทั้งทีสู้สิครับคุณมีฝันอะไรคุณทำมันให้สำเร็จอย่าไปท้อ



ฟังแล้วกำลังมาเป็นร้อย

[sattawat1979]

ปัญหามันมีอยู่ทุกที่ครับ ไม่มีใครที่สบายอย่างแท้จริงหรอก

ทุกวันนี้ผมก็เครียด ภาระหนี้สินก็มากมาย แต่ผมก็สู่อุตส่าห์ทำงานไปครับ ทำเรื่อยๆ เหนื่อยก็พัก ชีวิตมันก็เป็นแบบนี้แหละ

[DkTaP82]

ต้องพูดให้เข้าใจอย่างนี้ แม้การเกิดก็เป็นทุกข์ แม้ความแก่ก็เป็นทุกข์ แม้ความจ็บก็เป็นทุกข์ แท้ความตายก็เป็นทุกข์ จะพลัดพรากจากของของที่ตนรักและสิ่งชอบใจก็เป็นทุกข์ ไม่สมปราถนาในสิ่งที่คาดหวังก็เป็นทุกข์ สรรพสิ่งเหล่านี้ล้วนคือคือทุกข์. มองให้เห็นความเป็นไปอย่างนี้ เกิดขึ้นกับทุกข์คน ไม่ว่าใครที่กำเนิดมาแต่เผาพันไหน หรือชาติไหน จะรวย หรือจะจน ก็เป็นทุกข์เช่นกัน

แล้วทำไม บางคนจึงมีความทุกข์มาก บางคนถึงมีความทุกข์น้อย สิ่งเรานี้ตัวกำหนดที่มีอิทธิพลหลักๆ คือตัวเรานั้นเอง ในความหมายที่จะอธิบายคือ แม้ว่าอื่นกระทำให้เราเป็นทุกข์ หรือสุข กระบวนการที่จะรู้สึกสุดได้ก็คือความคิดของตัวเรา ที่ได้รับอิทธิพลมา จงจำไว้ ว่้าทุกสิ่งเป็นไปตามเหตุที่กระทำ และย่อมมีผลเสมอ เปรียบคือ การมือไปผิงไฟ ก็เกิดความรู้สึกที่อุ่น หากใกล้มากก็ร้อนจะทำอันตรายต่อฝามือได้ เพราะฉนั้นแล้ว ต้องเรียนรู้จักประมาณตน และความพอดี อะไรที่เหมาะสมกับตนควรทำไว้ แต่ไม่ต้องยึดมั่นมาก มันจะเป็นทุกข์เปล่าๆ

อีกอย่างคือ เกิดมาเป็นมนุษย์ก็เหมือนนักศิลปะ จะวาดสีสันที่เศร้าหมอง หรือสดใจ ตัวเราล้วนคือผู้กำหนด อย่าให้นักวิจารทั่วไปมากำหนดว่าภาพศิลปะนั้นเราด้อยเพราะมาตราฐานเขา แต่จงทำให้ดี และถูกต้องทำนองครองธรรม หมันฝึกตนเองไว้ว่า เป็นคนรู้จักให้อภัย มิตร และศัตรู อย่าไปเกลียดเขาเพราะเขาด่า และว่าเราเพราะทุกคำติเตียนคือแรงพลัก และข้อเสนอแนะให้ก้าวเดินต่อไป "เปลี่ยนแรงกดดัน ให้เป็นแรงพลักดัน"

ทำความดี รู้จักแบ่งเวลา หาเวลาทำสมาธิให้ดำเนินชีวิตอย่างมีสติ รู้จักเหตุ และผล รู้จักบ่อเกิดแห่งความทุกข์ และรู้จักวิธีดับของความทุกข์ รู้จักความเป็นธรรมดาของชีวิต รู้จักปล่อยวางเสียบาง ชีวิตไม่ต้องรีบเร่ง ให้ทำไปเรื่อยๆ ด้วยความเพียรพยาม บวกกับทำสิ่งที่ดี อยู่ในกรอบของหน้าที่ของตน อย่าไปแข่งกับคนอื่น ชนะใครก็ไม่เท่าชนะตัวเองได้....

ห้ามคิดว่าตัวเองอยากตายเด็ดขาด คนที่เ้กิดมาพร้อมอวัยวะที่สมบูรณ์์ล้วนมีทุนกว่าคนที่พิการ แม้ชาตินี้จะไม่บริบูณสุขด้วยสภาพแวดล้อม แต่ขอให้สร้างสภาพแวดล้อมที่ดีขึ้นมาเสียเอง และการกระทำทุกอย่างที่ทำมา มันจะส่งผลให้ชีวิตคุณดีขึ้น

ตัวผมเอง เคยทำงานลำบาก ถูกผู้อื่นดูถูก ผมสอบเข้ามหาลัยอะไรก็ไม่ได้ แต่ทั้งหมดนั้นมันทำให้ผมรู้จักชีวิต ว่าการที่ได้ยืนอยู่ที่ต่ำ เราจะเห็นความสำคัญของที่สูง ตอนนี้ผมมีชีวิตที่ดีขึ้น เพราะปฏิบัติธรรม นั้งสมาธิ ในที่นี้หมายถึง ทำให้ผมมีสติในการดำเนินชีวิต หน้าที่การงานก็โอเคแล้ว การเรียนก็ยังศึกษาอยู่ในระดับปตรีอยู่เหมือนกัน ถึงแม้จะจบปวสแล้วก็ตาม
แต่ผมยอมรับ ว่ามารยังมี คือเกมเนี่ยะแหละ แต่ผมก็จะพยามต่อไป..

[katakaz]

ขอบคุณความเห็นนะครับ มันทำให้ผมมีกำลังใจที่จะสู้ต่อไปได้ อย่างว่าล่ะนะครับ ค่อยไปตายเอาข้างหน้าละกัน ขอทำให้ดีที่สุดก่อน

[bigza500]

ผมเรียน ม.6 ทะเลาะกับอาจารแล้วลาออก ไปอยู่บ้านลุง3ปีช่วยงานทั่วไปกลับมาเห็นเพื่อนเรียนมหาลัยอยากเรียนมั้งต้องทำงานไปเรียนไป กศน.ใหม่3ปี เข้ามหาลัยได้ ตอนนี้ปี4 คิดว่าผมอายุเท่าไร ลองคิดดูว่าผมยังทำได้เลย เรียนอย่าเครียดครับยิ่งเครียดกับมันก็ยิ่งเรียนไม่ไหว คำถามที่เค้สถามว่าเมื่อไรจะจบอย่าเอามาคิดมาก บ้านผมครอบครัวใหญ่ มี ป.เอก3คน ป.โท5คน ผมโดนกดดันยิ่งกว่าคุณอีก แต่ก็ต้องดูตัวเราเองไม่ไหวก็คือไม่ไหวจะมาบอกว่าอยากตายมันเห็นแก่ตัวครับ พ่อแม่กว่าจะเลี้ยงเราโตมาหมดไปกี่ล้านครับ แค่ค่าเทิมอีกไม่กี่ปีคุณอย่าเพิ่งมาคิดตอนนี้ ตอนนี้ท่านหาไหวคุณรีบๆเรียนไปเถอะ ต่อไปคุณต้องเลี้ยงท่าน คิดไว้ซะว่าเราทำเพื่อท่านไม่ใช้เพื่อคนที่มากดดัน จะใครก็ช่างสุดท้ายคุณก็ทำเพื่อพ่อแม่อยู่ดี จำไว้เถอะครับ พ่อแม่คือทุกสิ่งที่คุณพยายามอยู่ คุณตายไปใครจะดูแลท่าน

[katakaz]

ผมจะพยายามทำให้ได้ครับ ขอบคุณครับ

[L4ST7T4ND]

สิ่งที่ผมอยากจะบอกคือ

มีคนลำบากมากมายมากว่าเรานะครับผม
ไม่มีที่นอนสบายๆ
ขาดอาหาร
พิการ ไม่สมประกอบ
ไม่ได้รับการศึกษา
ไม่มีโอกาส
พ่อแม่ไม่มี
ติดยา
ไม่มีคอมพิวเตอรใช้
อีกมากมาย


แต่นาย นายมีบ้านอันอบอุ่น
มีพ่อ มีแม่ มีญาติๆ ผู้ใหญ่เขารักนายนะ ลึกๆแล้วน่ะ รักมาก
นายมีอาหารกินทุกมื้อ นายครบ 32
นายสุขภาพแข็งแรง
นายโชคดีแค่ไหนแล้วครับ

มีคนลำบากอีกเยอะ

ชีวิตผมก็ลำบาก ที่บ้านค่อนข้างจนเลย ซึ่งจริงๆมันยิง่กว่านี้มาก
แต่ผมคิดว่า ดาวนไปก็ไม่ช่วยอะไร จริงๆนะ
ชีวิตมันแบบนี้แหละ
อุปสรรคหล่อหลอมให้นายแข็งแกร่งนะ
ถ้าเทียบกับดาบหรือมีด
นายเลือกได้ว่านายจะสู้อดทนเอาชนะมัน หรือ ยอมแพ้
นายเลือกได้ว่าจะเป็นแค่ มีดทื่อๆ กับ ดาบซามูไร


ทุกคนก็ต้องใช้ความพยายามกันทั้งนั้น
ผมเป้นกำลังใจให้นะ

[BlackTheohm]

สู้ต่อไปครับ

[allenkheel]