จะเรียกว่ากลัวได้ไหม คือผมเป็นโรค กลัว ผู้หญิง เวลามีผูหญิง มาไกล้ๆ ไจผมจะเต้นแรงมากๆ เหงื่อไหล จะทำอะไรก็กะตุกกะตัก
จนทำไห้ผมรู้สึกเกรง เหมือน เวลาหยุดนิ่ง และไม่กร้า คุยกับเธอ
จะเรียกว่ากลัวได้ไหม คือผมเป็นโรค กลัว ผู้หญิง เวลามีผูหญิง มาไกล้ๆ ไจผมจะเต้นแรงมากๆ เหงื่อไหล จะทำอะไรก็กะตุกกะตัก
จนทำไห้ผมรู้สึกเกรง เหมือน เวลาหยุดนิ่ง และไม่กร้า คุยกับเธอ
เฉพาะผู้หญิงสวยๆ รึปล่าวครับ
เวลาที่เสียไปกับความสุข มันไม่ใช่เวลาที่ไร้ค่าหรอก
ผู้หญิงก้คนครับ เค้าไม่กัด ถ้าเป็นเพื่อนกันก้ทัก สวัสดี ปกติไปครับเดี๋ยวก้ชินเอง แต่ถ้าไม่รู้จักกันก้ยิ้มๆก้พอละครับ
i7-3770k @4.5GHz | Gigabyte Z77 UD3H | Gigabyte GTX 680 | Kingston Hyper X 8GB(2*4GB) 2133 MHz | Plextor M5P 128GB | WD 1002 FAEX | CM-Storm Trooper
หรือว่าเมื่อก่อนผมชอบโดนผู้หญิง แกล้ง ชอบจะมาถอดกางเกงเราอยู่เลื่อย จะมาขอดูน้องชายของผมอยู่นั่นแหละ ปล.ผมเคยโดนลุมถอดกางเกมด้วย ผู้หญิงทั้งนั้น เพื่อนผม****ก็ยืนหัวเราะ T_T
แต่ก่อนผมกลัวคนนะไม่กล้าสบตา แต่ช่วงนึงผมลองไปทำลูกโซ่ครับ 555 ไม่ได้เงินเลยแต่กลายเป็นว่ามีความกล้าคุยกับใครผมมองตาตลอด คุยกับสาวๆก็ไม่กลัวผมมองเข้าไปในตาเธอเลย แม้จะเพิ่งรู้จักกันแป๊ปเดียว ก็ชิลๆแล้ว
ไปลองดูนะครับ ถือซะว่าเพื่อพัฒนาตนเอง มันจะต้องมีแน่ะนำตัวบ้าง คุยกับใครก็ไม่รู้เยอะแยะ พูดบนเวที ต่อหน้าคนมากๆก็มี [ตอนไปทำทำให้ผมได้้านหลังที่2เลยเพราะได้รู้จักพี่คนนึงผมเลยไปนอนค้างบ้านเขาได้เรื่อยๆสบายๆ55]
ปล.นอนคนเดียวนะครับ ห้องแยก แอร์ด้วย พี่เขากลับบ้านดึก
ให้ตาย ผมอาการเดียวกับ จขกท เลย เหงื่อแตกเต็ม ทำใรผิดๆถูกๆ
{{ ((( Ning445 PC GAMEDOWNLOAD MY CENTER ))) }}
มีครั้งนึงที่พวกผู้หญิง ลุมถอดกางเกงผม แล้วพวกเธอก็ บรรลุเพราะพวกเธอเห็นของผมแล้ว ตั้งแต่ตอนนั้น ก็ไม่เหลืออะไรอีกเลย T_T
ผมก็เป็นครับ แต่เป็นตอนที่เจอคนที่ชอบเท่านั้น ถ้าผู้หญิงทั่วไปผมจ้องตาเลย บางครั้งก็จ้องนมด้วยซ้ำ
เป็นแบบพระเอกเรื่อง minamoto-kun monogatari เลย
หน้าด้านๆหน่อยฟันหญิงซักคนทีนี้ก็ไม่กลัวใครแล้ว
i5-2500 3.30GHz,DDR3 4GB/1333 kingston,GTS 450 GDDR5 1GB,Asus P8H61-MLX,Neolution Phonix 500W
แนะนำให้หาเพื่อนผู้หญิงครับ แต่ก่อนผมก็งั้นแหละเพราะไม่ค่อยมีเพื่อนเป็นผู้หญิง
แต่ตอนนี้มีเยอะละ ตบหัวลูบหัวยังได้เลย ณ ปัจจุบัน (ตบแบบหยอกๆนะเออไม่ใช่ตบคว่ำ)
ผมก็เป็นครับแต่บางคนนะ บางคนที่ทั้งรู้จักไม่รู้จัก แบบว่าไงอะมันบางคนที่จะกลัวๆด้วยบางคนก็เฉยๆนะ555555+
ผมเป็นมาก่อนครับ
ตั้งแต่เด็กแล้ว ยิ่งช่วงเข้า ม.ต้นใหม่ๆ ผมจะกลัวมากๆ แต่ในใจอ่ะชอบครับ
ผมเรียน รร.ชายล้วนด้วยนะ เวลากลับบ้าน ผมต้องขึ้นรถโดยสาร
คันไหนมีผู้หญิงผมจะไม่กล้าขึ้น แล้วบอกเพื่อน เห้ยคันอื่นๆ
หรือจำเป็นจริงๆ พอขึ้นไป จะถูกมอง ตอนนั้นผมไม่เคยมีความมั่นใจในตัวเอง
ยืนเหงื่อไหลอ่ะ หันหน้าหนี คิดว่าตัวเองไม่หล่อ ไม่มีอะไรเลย แค่ผู้ชายเอ๋อๆในสายตาเธอเท่านั้น 555+
นึกแล้วฮา
แต่ใครจะไปคิดหละ ว่าพอผมโตขึ้นหน่อยมา มันแตกต่างอย่างสิ้นเชิง กลายเป็นคนละคน
ที่เปลี่ยนไปก็เพราะผู้หญิงนั่นหละ ที่ทำให้ผมเปลี่ยน แต่เรื่องมันยาว
แต่ก่อนผมก็เป็นนะ แต่ถึงกับกลัวแค่สั่นๆ(แต่สั่นมากประมาณ ม.2-3) แต่พอเข้ามาเรียนศิลป์ญี่ปุ่น มีผู้ชายทั้งห้องแค่ 8 คน นอกนั้นหญิล้วนๆ (ผู้ชายใน 8 คนรวมกระเทยไปแล้วอีก 2 คน)
พอไปนานๆก็เริ่มชิน ไม่รู้สึกกลัวอะไร -*-
แสดงว่า จขกท ชอบผู้หญิงคนนั้นปะครับ
ผมเวลาอยู่กับผู้หญิงที่เป็นเพื่อนก็ไม่คิดอะไรครับ ยกเว้นผู้หญิงที่ผมชอบจริงๆ
ถึงมีอาการ
ถ้าอยากหายกลัว จับกดแล้วปล้ำเอาลูกเลย ... หายกลัวไปจนตาย...555
** กรุณาเปลี่ยนขนาดของภาพในลายเซ็น **
ทำไมชีวิตพวกนายมันฮาเร็มจัง ผมก็เป็นนะไม่ได้ถึงตื่นเต้นอะไรแต่ไม่ค่อยอยากคุยกับผู้หญิง