จัดไปเลย 10 ชั่วโมง
เพลงนี้มาจากปี 1976 ขับร้องโดยนักร้องที่ชื่อ เอดูอาร์ด คิล มันถูกนำมาโพสต์ลงในเว็บ YouTube และก็โด่งดังอย่างรวดเร็วจากความแปลกประหลาดของมัน เนื่องจากเพลงที่ชื่อ I Am Glad, Cause I'm Finally Returning Back Home ไม่มีเนื้อร้อง ตลอดทั้งเพลง นักร้องได้แต่ส่งเสียงทีไม่เป็นภาษาเพื่อบรรยายความรู้สึกภายในของความดีใจที่ได้กลับบ้านหลังจากไปนานออกมา ในอินเตอร์เน็ต เพลงนี้จึงได้ชื่อว่า ""Trololololololololololo" หรือ "Trololo" ตามเสียงบรรยายความรู้สึกที่นักร้องร้องออกมา ขณะเดียวกันคนร้องก็ได้สมญานามว่า "Mr. Trololo" หรือ "Trololo Man"
ความดังของเพลงนี้มากมายขนาดไหนนั้น พิจารณาได้จากการที่มีคนเปิดเว็บไซต์ http://trololololololololololo.com/ ให้กับเพลงนี้เพลงเดียวโดยเฉพาะ ในเว็บไซต์นี้ ไม่มีอะไรเลย นอกจากคลิปเพลงนี้เพลงเดียว
เพลงนี้ประพันธ์โดย Arkady Ostrovsky นอกจากคิลแล้ว มันยังถูกนำไปนักร้องคนอื่นๆอีก 2 คนร้อง โดยหนึ่งในจำนวนนั้นเป็นชาวฮังการี
จากข้อมูลที่มีการรวบรวมไว้ส่วนหนึ่ง ระบุว่าตอนแรกมันก็เป็นเพลงธรรมดาๆ คือมีคำร้องปกติ โดยเป็นเรื่องราวชีวิตของโคบาล หรือคาวบอยนั่นเอง แต่ภาพของคาวบอยที่โลกเข้าใจกันนั้น ไม่ใช่แบบเด็กเลี้ยงควายของไทย แต่เป็นแบบอเมริกัน โซเวียตนั้นไม่ถูกกับอเมริกัน การที่จะนำภาพลักษณ์แบบอเมริกันมาใส่ในเพลงรัสเซีย จึงเป็นเรื่องที่ยอมได้ หน่วยงานที่ดูแลเรื่องศิลปะจึงแบนเพลงนี้ โดยมีมติให้ไปไปปรับปรุงแก้ไขเนื้อเพลงทั้งหมด ซึ่งก็เป็นเรื่องที่เสียเวลา เมื่อเขียนเสร็จแล้วยังต้องส่งไปให้ทางการตรวจเพื่ออนุมัติอีก ไหนนักร้องก็ยังจะต้องมาซ้อมร้องกันใหม่อีก ตัวคนร้องก็เลยเสนอทางผู้แต่งว่าให้เอาคำร้องทั้งหมดทิ้งไป แล้วทั้งเพลงใส่แต่คำว่า tro-lo-lo และ tra-la-la ลงไปแทน ซึ่งคำที่ไม่มีความหมายนี้ ย่อมไม่รบกวนใจเจ้าหน้าที่เซ็นเซอร์คนใด
แต่ก็เชื่อว่า เพลงคงไม่ได้รับความนิยมมากนักในยุคโซเวียต และก็เลือนไปจากความสนใจของคนโซเวียต และเมื่อมีอายุมากขึ้น ตัวคนร้องก็วางไมค์ และอำลาวงการไป
แต่หลังจากที่เพลงนี้กลับมาโด่งดังอย่างไม่น่าเชื่อในโลกอินเตอร์เน็ตปัจจุบัน ก็ทำให้คิลต้องกลับมาตระเวนเปิดคอนเสิร์ตทั่วโลก พูดง่ายๆก็คือตอนนี้เขาดังมากกว่าตอนสมัยยังรุ่งๆเสียอีก
สำหรับประวัติส่วนตัวของเอดูอาร์ด คิล นั้น เกิดเมื่อปี 1934 ในรัสเซีย ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ต้องพลัดพรากจากครอบครัว และถูกทางการนำตัวมาดูแลชั่วคราว จนตามหาแม่เจอในภายหลังในปี 1943 ในยุครุ่งเรืองเคยได้รับการยกย่องเป็นศิลปินแห่งรัสเซีย (เป็นรองแค่ตำแหน่งศิลปินแห่งสหภาพโซเวียต ) เคยเดินทางไปร้องเพลงในกว่า 80 ประเทศ หลังชื่อเสียงเริ่มลดน้อยถอยหลังในยุค 90 คิลก็หันไปร้องคาบาเร่ตามคาเฟ่ในกรุงปารีส ก่อนจะเลิกร้องเพลงไปในที่สุด
เครดิต : http://www.oknation.net/blog/russky/2010/11/20/entry-1