ไม่รู้ว่าโชคชะตาเล่นตลกหรืออะไรยังไง ผมคบกับเค้าพึ่งได้ไม่ถึงสิบวันก่อนเค้าเสียเอง
เราสองคนรักกันมากครับถึงความรักพึ่งอยู่ในช่วงแรกเริ่ม กำลังผลิดอกเบ่งบานแท้ๆ ตอนนี้ผมไม่ไหวแล้วครับจนต้องมาระบายในนี้ มันทรมานมากเลย พึ่งเผาเมื่อวานครับผมทำใจไม่ได้จิงๆ ตอนเค้าเสียเค้าอยู่ อุทัยธานี ผมทำอะไรไม่ได้เลย ไม่มีเบอร์ติดต่อไปไม่มีที่อยู่ไม่มีอะไรเลยที่พอจะเปนข้อมูลให้ผมไปงานได้ ผมเศร้ามากจิงๆ ผมฟังเพลงที่เค้าชอบวนไปวนมา น้ำตามันก็ไหล ฟังแล้วนึกถึงเสียงเลกๆน่ารักๆของเค้ามันวิ่งเข้ามาในหัว เค้าเปนคนที่ผมคิดว่าคงไม่เจอแล้วคนแบบนี้ในสมัยนี้ พูดน้อย น่ารัก กริยาดี มารยาทดีมากๆ คำพูดคำจา ดีที่สุดเท่าที่ชีวิตผมเคยเจอมาเลยผมรักเค้ามากเค้าก็รักผมมาก คำสุดท้ายที่เราได้คุยกัน คือ คำว่า กำลังจะไปค่ะ คือมันอธิบายไม่ถูกจิงๆ วันที่เรารักกัน ความรู้สึกของผมมันไม่มีคำใด อธิบายได้ วันที่เค้าจาากผมไปยิ่งกว่าไม่มีคำใดอธิบายได้ มันไหลของมาทางน้ำตา มันถ่ายทอดมาทางน้ำตาไม่มีหยุด ผมไม่รู้จะทำยังไง เรามีเรื่องที่สัญญากันไว้เยอะมาก แต่เธอดันจากไปซะก่อน ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้วกลัวเค้าจะผูกพันสัญญาจทำให้ไม่สามารถไปใหนได้ ใครรู้ช่วยบอกผมด้วยนะครับว่าควรทำยังไง
ไม่มีไรมากหรอกครับ แค่ขอมาระบายในนี้เผื่อมันจดีขึ้น เธอจากไปได้ 4 วันแล้วครับ ใครเคยเปนแบบผมก็ขอคำแนะนำด้วยนะครับ
เค้าไม่เคยพูดถึงหน้าตาสถานะครอบครัว ไม่เคยมองการเงินของผมเลย เธอไม่สนใจมันเลยด้วยซ้ำว่าผมจะหน้าตาขี้เหล่ขนาดใหน หรือว่าจะมีเงินน้อยนิดเท่าไหร่ ไม่เคยถามไม่เคยทำให้ผมต้องลำบากใจ เรียกได้ว่าเปนรักแท้ล้วนๆ
เธออบอกผมนะว่า รักครั้งนี้ ไม่เกี่ยวหน้าตา ไม่รักสนุกแต่อยากอยู่ด้วยกันไปนานๆ มันทำให้ผมยิ่งไม่อยากลืมเธอ ชาตินี้ผมคงไม่เจอคนดีและผมจะรักได้มากขนาดนี้อีกแล้ว