คือเมื่อวาน ตอนเย็นๆ ผมโดนแฟนบอกเลิกครับ เธอไม่ได้ผิดหรอก แต่ผมอ่ะทำผิดเอง ผมละทั้งช๊อคและก็เจ็บสุดๆ
เลยไปปรึกษา ลุงน้าอาญาติพี่น้อง ... เค้าแนะนำมาว่า ลองไปง้อดู ง้อเรื่อยๆ เค้าบอกรีบง้อก่อนที่สายไปกว่านี้ -w-
แฟนผมเค้าปิดโทรศัพท์หนี บล๊อกการีน่า บล๊อกสไกด์ เหลือแต่เฟส ผมก็ง้อเค้าทั้งคืน ยันตอนนี้ เค้าก็อ่านน่ะ -.-
แต่ไม่ตอบ ผมพิมไปเป็นหลายร้อยประโยค เค้าก็ไม่ตอบ แต่อ่าน ... ตอนแรกผมรู้สึกท้อ แล้วผมก็หันไปมอง o_O
โทรศัพท์ เลื่อนดูเบอร์ --- เจอเบอร์พ่อของแฟน ผมเลยบอกตัวเองว่า ลองเสี่ยงละว่ะ ตายเป็นตาย ความหวังสุดท้าย
- ผมรวบรวมความกล้าทั้งหมด (ใช้เวลาครึ่งวันอ่ะ = =') และผมกดโทร ตื้ด แรก !!! ผมวางเลย 555555
ใจเต้นแรงมาก มือสั่นไปหมด (เดินเล่นแปป) แล้วผมก็กลับมาโทรอีก ตึ้ด ตึ้ง ... ผมได้ยินเสียงคำว่า
พ่อแฟน : "ฮา โหลลล"
ผม : สวัสดีครับ ใช่พ่อ #@$ ป่าวครับ ???
พ่อแฟน : ใช่ครับ ทำมั้ย มีอะไร
ผม : #@$ อยู่ป่าวครับ
พ่อแฟน : อ๋อ พ่อมาทำงาน ขับรถอยู่ มีอะไร เดี๋ยวรอพ่อกลับบ้านก่อนน่ะ
ผม : คือ ........... ผมอยากคุยกับ #@$ อ่ะครับ พอดีทะเลาะกันนิดหน่อย
พ่อแฟน : อ๋อ แล้วชื่ออะไร ???
ผม : ชื่อ *** ครับ เป็นแฟนกับ #@$ คบกันมา 3 เดือนแล้ว จะ 3 เดือนแล้วอ่ะครับ ...
พ่อแฟน : ............................... (โดนสตั้น 3 วิ)
ผม : คือ...... ผมเป็นห่วงเค้าอ่ะครับ อยากให้พ่อดูเค้าให้หน่อย
พ่อแฟน : อะไรน่ะ ???
ผม : ผมทะเลาะกันอ่ะครับ เป็นห่วงเค้า
พ่อแฟน : ห๊ะ ???
ผม : โอเคงั้นแค่นี้น่ะครับ
พ่อแฟน : ครับๆ
กดวาง ตุ๋ด.......
ผมตื่นเต้นมาก ใจเต้น ตับๆ เลยอยากเอามาเล่าให้ฟัง สนุกๆ ผมรู้ว่าจริงๆแล้วแฟนผม เค้าไม่อยากเลิกกับผมหรอก แต่ผมทำผิดเอง
ผมอยากขอแค่เค้าให้โอกาสผมสักครั้ง แค่นั้นเอง แต่ตอนนี้ผมสบายใจขึ้นเยอะ เหมือนผมสร้างความจริงใจให้ทั้งเค้าและพ่อเค้าด้วย
(เรียกว่า ไปสร้างปัญหาให้พ่อเค้ามากกว่า ฮ่าๆๆ)[สุดท้าย ถึงผมจะไม่ได้กลับมาคบกันอีก แต่ผมก็ดีใจทีี่ได้เป็นแฟนเค้านี่ละ]
ปล. ตอนโทรไปมี พี่ๆ ในเฟสส่งกำลังใจช่วย ผมเลยกล้าโทรไปนี่ละ 5555555 (ยาวไปหน่อยน่ะครับ แต่ไม่ได้จะมาดราม่าแต่อย่างใด)