อย่างแรก คือ เพื่อนใหม่คนนี้ พึ่งเข้าเรียน ตอน มอห้า
ไอ้ผมไม่รู้จักอะไรมาก แล้วห้องผมนี้ เป็นที่ชอบบ
ขี้แกล้งขี้เล่น เล่นขี้บ่อย ๆ แซวเยอะ
ผมก็เป็นอยู่ในกลุ่มนั้นแต่ แค่เบาที่สุด เงียบที่สุดละ
ไม่ค่อยแกล้งใคร วันไหนอารมณ์ดี คือได้แกล้งเพื่อนบ้างละ แต่แกล้งเบานะไม่ได้แรง
ก็เท่าที่เห็นในชั้นเรียน เพื่อนผมไปแยงเล่น แรกเห็นเขาก็ไม่ค่อยเล่นหรอก อ้าผมก็รู้
ไอ้นี้ไม่ค่อยเล่นด้วย (ผมก็คิดว่า เอ่อ มาใหม่ ยังไม่สนิทกับใคร )
ผ่านน ไปหลายย เดือน
อ้าผมเห็นเริ่มเล่นกับเพื่อน ๆ แล้ว ผมก็อยากจะแยง
บ้างแล้ววันเสาร์มีอารมณ์เลย แซว ตามโพรส นี้โพรสนั้น ตามน้องวอล ที่เพื่อนผม ที่รู้จักกัน
ทุกคนเขาก็เล่นกับผมนะ
แล้วเธอคนนั้นเขาโพรสรูปมา "ผมเม้นแซวว่า ว้ายย ๆ ไม่มีคิ้ว555."
เขาก็เม้นตอบมาว่า
"เรื่องของตู"
ผมก็เลยทำรูปเติมคิ้วให้
"นี้เติมคิ้วให้แล้วนะ 555."
ตอบกลับมาว่า
"อย่ายุ่งกะตูได้มัย ตูไม่เล่น อย่าให้ตูด่ามุ้งน่ะ"
(อ้าผมก็นั่งคิด เป็นประจำเดือนเปล่าว้า)
ผมตอบ
"อ้าา ๆ ไม่ยุ่งก็ยุ่ง "
ตอบมาว่า
"เออ สสะ ไปไกลๆตูเลยมุ้งอ่ะ"
ผมตอบ
"โชดดดีนะบายย "
แล้วเธอก็โพรส
เชี่ยรัยเล่นไม่รู้เรื่องเลยสะส
คือตูไม่เล่นด้วยน่ะสะส
#อย่ามายุ่งกะตู รู้สึกโมโห
แล้วก็เม้นคุยเพื่อนเขา
เพื่อนเขาบอกใจเย็น
เธอตอบ "คนเชี่ยไรไม่รุไม่สนิทเสอกเล่น น่าด่าให้จมดิน เกลียดมันสุด ๆ " บล๊า ๆ งุ้งิ้งปุ๊ปปิ้
ไอ้ผมก็มานั่งคิด
นี้มานานนนนนที มาแซวเล่นนะ เกลียดผมได้ขนาดนี้เชียว กะเอา จมดินเลยหรอก นี้มุ้งเป็นคิดว่ามุ้งเป็นศาลพระภูมิหรอก เจ้าแม่หรอก มีทรงหรอ
โถ่คนนแบบนี้จะอยู่ร่วมกับสังคมได้รึเปล่าว้า อนาคต คงไม่ได้ช่วยงานโชงานพรีเซ็นใหญ่ๆ ในห้องแน่เลย คงทำตัวแตกแยก ไม่ร่วมงานกับเพื่อน
ไม่ร่วมกิจกรรมกับเพื่อน เวลาย้ายไปอยู่ในหมู่บ้าน คนข้างบ้างก็คงมากดกริ่ง ไม่ได้อ้าดิ่ งี้จะอยู่ได้หรอ ก็เลยคิดไปว่า "ชีวิตเขาช่างเขาเถอะ"
เอาชีวิตตัวเองให้รอดดก่อน #55555.
ปล. คิดว่าสมเหตุสมผลหรือเปล่าผมเป็นคนที่คุยกับทุกคนได้ทุกคนก็คุยกับผมได้แต่เคสนี้มาผมไม่เคยไง คิดว่าไงกันละครับ