八尺様 (ฮาชิชาคุซามะ) ตำนานพื้นบ้านหญิงร่างสูง

[kurolykan]

เนื่องด้วยช่วงนี้ไม่ค่อยมีลูกค้าเข้าร้านช่วงวันเสาร์อาทิตย์ซักเท่าไร ผมเลยเข้าไปดูเกมเพลย์ Fatal Frame 5 ช่องของ GirlGamerGaB คุณเธอแปลเกมภาษาญี่ปุ่นเป็นอังกฤษให้เกือบ 100% ซึ่งเป็นอะไรที่น่าประทับใจมาก (ขอโฆษณาให้คุณเธอหน่อย เพราะรู้สึกประทับใจอยู่ไม่น้อย)

ก็จากเกม Fatal Frame 5 มันมีผีตัวหนึ่งที่แม้แต่ใน Ghost list ในเกมยังบอกไว้แค่ว่า เป็นตำนานพื้นบ้าน เรื่องเล่าในท้องถิ่น แล้วก็ไม่มีอะไรบอกไปมากกว่านั้น แถมเวลาปราบผีเปรตสาวตนนี้ลงได้ ก็ยังไม่สามารถไปแตะร่างของผีเพื่อดูเรื่องราวของผีตัวนี้ได้อีก ก็เลยเกิดสงสัยว่าคุณเธอเป็นตัวอะไรกันแน่ แล้วมีความเกี่ยวข้องกับผีเปรตไทยรึเปล่า แต่พอไปเลื่อนลงมาดูคอมเม้นท์ของวิดิโอเข้า ก็เจอคนเอาข้อมูลเกี่ยวกับตำนานนี้มาแปะให้ แถมมีเวอร์ชั่นแปลเป็นอังกฤษให้ พอผมอ่านก็เลยรู้สึกอยากแบ่งปันกันซะหน่อย

ภาพจาก Fatal Frame 5

八尺様 八"ฮาชิ"แปลว่า 8 尺"ชาคุ"แปลว่าระยะห่าง หรือเป็นหน่วยวัดความยาวอย่างนึงของญี่ปุ่น 1 ชาคุ ความยาวประมาณ 30.3 ซม. และ 様"ซามะ"ที่แปลเป็นไทยใกล้เคียงกับคำว่าท่าน ถ้าเอาคำทั้งหมดมารวมกัน ก็น่าจะได้ความหมายราวๆ "ท่าน 8 ฟุต"? ชื่อตลกดีนะ ถ้าแปลเป็นไทย (แถมตอนนี้พอแปลอะไรเป็นความยาว ความหมายมักจะเพี้ยนไปเป็นอย่างอื่นซะอย่างงั้น) แต่พอเป็นเสียงในญี่ปุ่นแล้วมันไปกันได้

ผมขออนุญาติเล่าเรื่องตามต้นฉบับที่ได้ไปอ่านซึ่งเป็นมุมมองแบบบุคคลที่หนึ่งเอานะครับ

ผมใช้เวลาราวๆ 2 ชั่วโมงได้ กว่าจะเดินทางไปถึงบ้านตายายที่เป็นชาวนา บรรยากาศแถวนี้ปลอดโปร่งโล่งสบาย ผมชอบบรรยากาศแบบนี้อยู่ไม่น้อย และเมื่อผมเลื่อนชั้นเรียนสู้ระดับมัธยม ผมก็ได้ใบขับขี่จักรยานยนต์ ซึ่งก็ทำให้ผมได้ไปแวะเวียนเยี่ยมเยียนตากับยายที่บ้านของท่านบ่อยขึ้น แน่นอน ตายายชอบให้หลานๆ มาเยี่ยมอยู่แล้ว แต่เรื่องมันเกิดขึ้นตอนช่วงครั้งล่าสุดที่ไปเยี่ยมตายายของผม มันเป็นปีสุดท้ายก่อนที่ผมจะจบชั้นมัธยม ก็ราวๆ 10 ปีผ่านมาเห็นจะได้แล้ว ไม่ใช่ว่าไม่อยากไปหาตายายท่านหรอกนะ แต่มันไปไม่ได้จริงๆ มันมีเหตุผลอยู่
ช่วงนั้นเป็นช่วงหยุดฤดูใบไม้ผลิ (ในญี่ปุ่นโรงเรียนมี 3 เทอม เทอมแรกเริ่มช่วงเมษายน เทอม 2 เริ่มช่วง กันยายน และเทอมสุดท้ายเริ่มตอนมกราคม) อากาศช่วงนั้นดีมาก ผมเลยตัดสินใจไปหาตายายที่บ้านท่าน ระหว่างทางผมก็ได้พักเอนตัวนอนบนหญ้าสบายๆ ลมเย็นๆ สัมผัสผิวหน้า แสงแดดอ่อนๆ ส่องมาสัมผัสผิวกาย อากาศตอนนั้นสบายอย่าใครทีเดียว แต่ตอนที่ผมลุกขึ้นจะเดินทางต่อ ผมได้ยินเสียงประหลาดๆ ดังเข้ามาในหู

"โป โป โปโปโปโปโป โป โป....."

เสียงมันยากที่จะฟังออกว่าเป็น คำพูด? ประโยค? หรือภาษาอะไร แม้แต่ตัวเสียงผมก็ยังไม่แน่ใจว่าเป็นเสียง โว หรือ โบ หรือ โป ซะด้วยซ้ำ แต่ผมรู้สึกมั่นใจอยู่อย่างหนึ่งว่ามันเป็นเสียงจากสิ่งมีชีวิตหรือตัวอะไรซักอย่าง ผมเลยมองหาที่มาของเสียงนั้นจนไปมองเห็นหมวกฟางอยู่สูงกว่ากำแพงเล็กน้อย และเหนือกำแพง มีผู้หญิงใส่ชุดเดรสสีขาว ทั้งหมดนี่จะไม่สะดุดตาผมเลย ถ้าไอกำแพงที่คุณเธออยู่ยืนหลังมัน ไม่ได้สูงถึง 2 เมตรกว่าๆ ในใจผมก็คิดอยู่ว่า ถ้าคุณเธอไม่ได้ใส่ร้องเท้าส้นตึกเอมไพร์สเตท ก็คงเป็นนักบาสจาก NBA มาปลอมตัวแกล้งใครแถวนี้(ล่ะมั้ง?) แต่หลังจากที่เห็นสาวร่างสูงคนนั้นได้ไม่นาน คุณเธอก็เดินจากไป หายกลืนไปกับวิวทิวทัศแถวๆนั้น พอรู้สึกตัวอีกที เสียงประหลาดนั่นก็หายไปแล้ว

ถึงตอนนี้จะยังสงสัยเกี่ยวกับสาวร่างสูงคนนั้นอยู่ แต่ก็ได้เวลาต้องออกเดินทางไปบ้านตายายต่อซะที พอมาถึงผมก็มานั่งในห้องรับแขกที่บ้านท่านพรางจิบชาไป และได้หยิบเรื่องสาวร่างสูงนั่นให้พวกท่านได้ฟัง พวกท่านก็แค่ตอบกลับมาแค่ "อืม" "อา" "ก็ดี..." อะไรทำนองนั้นเหมือนไม่ได้สนใจอะไรมากมาย จนกระทั่งผมพูดถึงเรื่องเสียงประหลาดที่ดัง โป โป โป โป เพียงแค่นั้นแหละ สีหน้าคุณตาท่านถึงกับเปลี่ยนไปเป็นสีหน้าเคร่งเครียดทันที และหันมาจับไหล่ทั้ง 2 ของผมซะแน่น พร้อมกับกระซิบถาม ".... ไอกำแพงทีว่าน่ะ มันสูงแค่ไหน?" พอผมตอบกลับไปว่าประมาณ 2 เมตรกว่าๆ เห็นจะได้ คุณตาเลยยิงคำถามต่อทันที "ไปเห็นมันที่ไหน" "แล้วมันทำอะไรบ้าง" ผมได้แต่เงอะๆ งะๆ ตีหน้างงๆ ตอบคำถามได้นิดหน่อย แล้วท่านก็เงียบลงหลังจากได้คำตอบทันที ซักครู่ท่านก็ไปที่โถงบ้าน แล้วเหมือนจะเรียกใครซักคน ประตูบานเลื่อนถูกปิดอยู่ ผมเลยไม่ได้ยินว่าคุณตาท่านไปคุยอะไรกับใคร ผมเลยหันไปจะถามหาคำตอบจากคุณยายแทน แต่ท่านกลับมีอาการตัวสั่นซะงั้น นั่นยิ่งทำให้ผมสงสัยมากเข้าไปอีก

เมื่อคุณตากลับมายังห้องรับแขก ผมเลยจะยิงคำถามเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นซะหน่อย แต่คุณตาท่านกลับบอกกลับมาซะก่อนว่า

"วันนี้นะ ฉันไม่อนุญาติให้แกออกไปไหนทั้งนั้น ยายช่วยดูหลานดีๆ ฉันฝากหลานไว้หน่อยนะ ฉันจะไปรับ Kซัง มาหน่อย"

คุณตาทำให้ผมรู้สึกเหมือนอย่างกับว่าผมไปก่อเรื่องใหญ่ๆ อะไรซักอย่างเข้าซะแล้ว แต่ผมก็ไม่ยักกะจำได้ว่าไปทำอะไรให้ท่านโกรธได้ซักนิด พอคุณตาออกไปกับรถกระบะ ผมก็ดึงความกล้าขึ้นมา แล้วหันไปถามยายต่อว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่

"หลานถูกฮาจิชาคุซามะชอบเอาซะแล้วน่ะสิ แต่ไม่ต้องห่วงนะ เดี๋ยวคุณตาของหลานก็หาทางทำอะไรซักอย่างเองแหละ มันไม่ใช่อะไรที่ต้องกังกลมากนัก" คุณยายเหมือนพยายามตอบให้สบายใจ แต่เสียงท่านน่ะสั่นไปหมดแล้ว

พอคุณตากลับมาถึงบ้าน ตาก็อธิบายเรื่องราวแต่เพียงสั้นๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น ให้สรุปสั้นๆ ก็ประมาณว่า มันมีสิ่งลึกลับที่เป็นอันตรายต่อคนอยู่ คนแถวๆนี้เรียกมันว่า "ฮาจิชาคุซามะ" รูปร่างเหมือนผู้หญิงตัวสูง และเพราะความสูงนี่แหละถึงได้ถูกเรียกด้วยชื่อ ฮาจิชาคุซามะ และมันจะทำเสียง "โบ โบ โบ" เหมือนเสียงผู้ชาย ลักษณะรูปร่างมีแตกต่างกันออกไปจากคำพูดของคน บ้างก็ว่าเป็นหญิงแก่ในชุดกิโมโน บ้างก็ว่าเป็เด็กหญิงในชุดไว้ทุกข์ หรือไม่ก็ผู้หญิงในผ้าคุมเก่าๆ ขาดๆ แต่ลักษณะที่เหมือนๆกันและไม่เคยเปลี่ยน คือเรื่องความสูง และลักษณะของเสียง บางตำนานบอกว่าเป็นเจ้าที่ที่สิงเหล่านักเดินทาง หรืออะไรทำนองนั้น แต่เรื่องนั้นตาก็บอกว่าไม่แน่ใจเท่าไร และตายังเล่าต่อไปอีกว่าเมื่อนานมาแล้ว มันถูกผนึกไว้ที่หมู่บ้านนี้ โดยใช้พระพุทธรูปขนาดเล็ก 4 รูปวางไว้ 4 ทิศ เหนือ ใต้ ออก ตก ของปลายเขตของหมู่บ้านเพื่อจำกัดขอบเขตไม่ให้มันออกไปนอกหมู่บ้านได้ ส่วนคนที่ไปเห็น ฮาจิชาคุซามะ เข้านั้นจะถูกฆ่าในเวลาไม่กี่วันหลังจากที่เห็น ครั้งสุดท้ายที่เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นคือเมื่อ 15 ปีที่แล้ว

ผมคิดว่า แล้วทำไมไม่มีใครคิดจะจัดการหรือกำจัดมันไปซะเลยล่ะ จะได้หมดเรื่อง แต่ตากลับบอกว่า จากบรรทึกเก่าๆที่มีมา ฮาจิชาคุซามะไม่ใช่ภูติผีที่จะกำจัดมันได้ พวกนักบวชทำได้แค่จำกัดขอบเขตมันไว้ ไม่ให้มันไปไหนได้เท่านั้น ไอตัวผมฟังแล้วก็รู้สึกมันแปลกๆ นะ ชาวบ้านเขาจะยอมให้ไอตัวอันตรายแบบนั้นอยู่ในหมู่บ้านเขาเนี้ยนะ แต่ข้อสงสัยนี้ก็ตกไป ตาบอกว่าหมู่บ้านนี้จะได้รับสิทธิประโยชน์ และสิทธิในการครอบครองที่ดินรวมถึงการดึงแหล่งน้ำมาทำไร่ทำนาด้วย ซึ่งฮาจิชาคุซามะจะปรากฎตัวแค่ในรอบ 10 - 20 เท่านั้น ถือว่าเป็นข้อเสนอแลกที่ดีสำหรับชาวบ้านในระแวกนั้น

เอาจริงๆเลยนะ ผมไม่คิดอยากจะเชื่อมันหรอกไอพวกเรื่องลี้ลับอะไรทำนองนี้ ฟังดูตลกไหมล่ะ นี่มันยุคที่วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี ก้าวล้ำไปถึงไหนต่อไหนแล้วนะ ยังมีคนเชื่อเรื่องแบบนี้อยู่อีกหรอ ผมไม่เชื่อละคนหนึ่ง

เมื่อกลับมา เขามากลับหญิงแก่อีกคนหนึ่งที่ตาเรียกว่า Kซัง หญิงแก่คนนี้ได้ให้แผ่นไม้ขนาดเท่ามือผมแล้วเดินขึ้นไปชั้นบนของบ้านทันทีกลับคุณตา เหมือนจะไปทำอะไรซักอย่าง ส่วนผมก็ถูกปล่อยไว้ให้อยู่กับ ยาย 2 คนเช่นเดิมเพียงแต่เวลาผมไปเข้าห้องน้ำ Kซัง ห้ามไม่ให้ผมปิดประตูห้องน้ำ มาถึงตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกกลัวๆขึ้นมาแล้วสิ หลังจากนั้นไม่นานผมก็ถูกพาตัวขึ้นไปชั้นบนของบ้าน ให้เข้าไปที่ห้องๆ หนึ่ง ห้องนั้นมีหนังสือพิมพ์ปิดกำแพงทั้ง 4 ด้านสนิดมิดชิด ทันจากหนังสือพิมพ์มีกระดาษยันต์ปิดไว้ตามกำแพงอีกที และทั้ง 4 มุมห้องมีเกลือวางไว้เป็นกองๆ มุมละ 1 กอง แถมยังมีกระโถนสำหรับขับถ่ายอีก 2 กระโถน แต่ที่สะดุดสายตาที่สุดเห็นจะเป็นพระพุทธรูปขนาดเล็กที่วางไว้กลางห้องเหนือกล่องไม้ที่รองไว้ให้สูงกว่าพื้นขึ้นมานิดหน่อย

หลังจากนั้นคุณตาท่านหันมาบอกกับผม "พระอาทิตย์กำลังจะตกแล้ว ดังนั้นทุกอย่างจำเป็นต้องทำให้ไว ฟังให้ดีๆนะ หลานจะต้องไม่ออกจากห้องนี้เป็นอันขาดไม่ว่าจะกรณีใดๆ ทั้งสิ้นจนกว่าจะถึงตอนเช้า และตาเองก็จะไม่เรียก ไม่พูด อะไรกับหลานจนกว่าจะถึงเวลานั้นเหมือนกัน แต่ถ้า 7 โมงเช้าแล้ว ก็ให้ออกจากห้องได้ แต่จำไว้นะ อย่าได้ออกจากห้องนั้นเป็นอันขาด จนกว่าจะถึงเวลา แล้วเดี๋ยวฉันจะไปบอกพ่อแม่ของหลานอีกที"

แล้ว Kซัง ก็เข้ามาอธิบายซ้ำอีกที และยังบอกเพิ่มเติมด้วยอีกว่า ไอแผ่นป้ายไม้อันนั้นน่ะ อย่าได้ให้มันห่างตัว แล้วถ้ามีอะไรเกิดขึ้นก็ให้สวดภาวณากับแผ่นไม้นั้นน่ะแหละ

หลังจากที่ปิดประตูห้อง ผมก็เปิด TV ที่อยู่ในห้องนั่นน่ะแหละ แต่รู้สึกว่าบรรยากาศชวนขนลุกนั้นก็ไม่ได้ดีขึ้นเท่าไรเลย แถมพวกขนมและข้าวปั่นที่ยายทำมาไว้ให้ ก็ไม่ได้กระตุ้นความอยากอาหารของผมเลยซักนิด ตอนนี้ผมได้แต่มุดตัวอยู่ในฝูกที่นอนพร้อมกับความกลัวที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ

ก่อนที่จะรู้ตัวอีกที ผมเผลอหลับไป สะดุ้งตื่นอีกทีก็ปาไปเที่ยงคืนน่าจะได้ เพราะรายการที่ฉายทาง TV มันเป็นรายการตอนประมาณเที่ยงคืน พอหันไปดูนาฬิกาข้อมือ เวลาพึ่งจะตี 1 เอง ทำไมคืนนี้มันยาวนานเสียเหลือเกิน ผมรู้สึกจิตตกลงไปอีกหน่อยกับเรื่องเวลา ในขณะที่ความกลัวเริ่มเกาะหัวใจผมอยู่ ก็ดันมีเสียง "ตั๊ก ตั๊ก" เสียงนี้มาจากทางหน้าต่างไม่ผิดแน่นอน แต่เสียงมันไม่เหมือนกิ่งไม้เคาะกับหน้าต่าง หรือมีใครเอาก้อนกรวดมาปาใส่หน้าต่าง เสียงมันแน่นๆ เหมือนมีใครเอามือมาเคาะมากกว่า พอคิดได้อย่างงี้ เหมือนรู้สึกจะวูบเอา ขนลุกไปหมดทั้งตัว ในใจพยายามบอกกับตัวเองว่า มันอาจจะเป็นอะไรซักอย่างที่เกิดจากลมเท่านั้นเอง ผมหันไปหยิบแก้วชามาซดทันที แต่ดูเหมือนจะไม่ได้ช่วยให้ความรู้สึกมันดีขึ้นเลยแม้แต่น้อย ผมเลยหันไปเปิด TV ดังๆ แล้วบังคับความสนใจของตัวเองไปที่ TV แทน

ซักครู่ ผมได้ยินเสียงจากคุณตามาถาม
"หลานเป็นอะไรไหม ถ้ากลัวมากๆ ก็ไม่ต้องไปทนอยู่ในนั้นคนเดียวก็ได้นะ"
ด้วยจิตใจที่กำลังวุ่นวายกับความกลัว ผมแทบจะวิ่งไปที่ประตูทันที แต่โชคยังดีที่ระลึกได้ก่อน ตาบอกว่าจะไม่พูดไม่คุยอะไรใดๆ ตนกว่าจะถึงเวลา ผมถึงกับชะงัก เกือบพลาดแล้วไหมล่ะ แต่เสียงของตายังพูดต่อ
"ทำอะไรอยู่น่ะหลาน ตอนนี้หลานเปิดประตูออกมาได้แล้วนะ"
เสียงนั่นมัน เหมือน กับของคุณตามาก แต่ผมรู้สึกว่ามันแตกต่างออกไป ผมบอกไม่ได้ว่าต่างยังไงตรงไหน แต่แค่รู้ว่ามันต่าง ผมเหลือบมองไปทางด้านซ้ายมือผมตรงมุมห้อง ขนผมลุกแทบทั้งตัว ความเย็นวาบวิ่งไปตามกระดูกสันหลัง เกือบที่วางไว้ตามมุมห้องเริ่มเปลี่ยนเป็นสีดำอย่างช้าๆ

พอเห็นอย่างงั้นขาผมมันอ่อนไปหมด ผมวิ่งไปอยู่กลางห้องที่มีรูปปั้นพระพุทธรูป ในมือถือแผ่นป้ายไม้ไว้แน่น แล้วผมก็เริ่มสวดมนต์ภาวนา
พอผมเริ่มสวด ผมเริ่มได้ยินเสียง "โปโปโปโป โป โป โป โปโป...."
และเสียงเคาะหน้าต่างก็เริ่มเคาะต่อไป
พอตัวผมเริ่มจิตนาการถึงมันเอาเคาะหน้าต่าง ความกลัวก็ยิ่งระงมให้อกมากขึ้น มาถึงตอนนี้ก็เหมือนจะสวดมนต์ไป ร้องไห้ด้วยความกลัวไป คืนนั้นเป็นคืนที่ยาวนานที่สุดในชีวิตผมเลยก็ว่าได้ ผมรู้สึกว่ามันจะไม่มีวันที่กลางวันจะมาถึงยังไงยังงั้นเลย แต่ในที่สุด ตอนเช้าก็มาถึง ข่าวตอนเช้าออก เวลาใน TV บอกว่าตอนนี้ 7.30 น. แล้วเสียงต่างๆ ก็เงียบไป ตลอดทั้งคืนนั้นผมไม่แน่ใจว่ามีเผลอหลับไปบ้างไหม สติแทบไม่อยู่กับตัว ส่วนเกลือที่มุมห้องนั้น เกือบจะดำสนิททุกกองอยู่แล้ว

เพื่อความชัวร์ ผมหันมาดูที่นาฬิกาข้อมือ ตอนนี้ 7.30 น. ผมเลยค่อยๆ เปิดประตูอย่างระมัดระวัง และผมก็ได้เห็นคุณยายและ Kซัง รอผมอยู่ที่หน้าห้อง ยายเริ่มร้องไห้ด้วยความโล่งอกที่ผมปลอดภัย ผมเดินลงบันไดก็เจอคุณพ่อนั่งรออยู่ ผมประหลาดใจเล็กน้อย ก่อนที่คุณตาจะมาบอกให้รีบไปขึ้นรถซะ พอผมออกไปที่ลานหน้าบ้าน ก็เห็นผู้ชายหลายคนรออยู่

รถที่ผมต้องขึ้นไปนั่งนั้นเป็นรถแวนขนาดกลางๆ ไม่ใหญ่มาก มี 9 ที่นั่ง ผมถูกบอกให้ไปนั่งตรงกลางแล้วผู้ชายที่รออยู่นั้นก็นั่งปิดทาง 8 ที่นั่งรวมผมที่อยู่ตรงกลางก็ 9 ที่นั่งพอดี Kซัง นั่งอยู่ข้างคนขับ ด้านซ้ายผมมีผู้ชายวัยน่าจะประมาณ 50 ได้แกหันมาพูดกับผมว่า "ไอหนู แกพาตัวเองไปซวยไม่ใช่น้อย แต่เอาเถอะ ตอนนี้ช่วยปิดตาตัวเองให้มิดแล้วก้มหัวลงตลอดทางด้วยนะ ลุงรู้ว่ามันยากหน่อย แต่พวกเราไม่เห็น "มัน" นอกจากแกเอง ดังนั้น ช่วยปิดตาไปตนกว่าจะออกนอกเขตหมู่บ้านด้วย"

รถได้เคลื่อนขบวนออกไปโดยมีรถของคุณตานำหน้า รถของพ่อตามหลังปิดขบวนอีกที ขบวนรถค่อยๆเคลื่อนออกไป เดาเอาจากความรู้สึกของผมน่าจะประมาณ 20กม./ชม. น่าจะได้มั้ง หรืออาจจะช้ายิ่งกว่า

หลังจากออกรถไปได้ซักพัก Kซังก็พูดออกมา "จากตรงนี้ไปนี่แหละ จะเป็นของจริง" แล้ว Kซังก็เริ่มพึมพรำสวดมนต์ไป

"โปโปโปโป โป โป โป โปโปโป..."

ผมได้ยินเสียงนั่นอีกแล้ว
ผมกำแผ่นป้ายไม้ที่ได้มาจาก Kซังไว้แน่นพร้อมกับก้มหัวลงเท่าที่จะทำได้ แต่ผมก็เผลอแอบมองออกไปข้างนอกหน้าต่างรถ เห็นชุดเดรสสีขาว ขายาวๆ ของมันก้าวตามรถโดยรักษาระยะห่างไว้เล็กน้อย ด้วยความสูงของมันทำให้ผมไม่สามารถมองเห็นส่วนหัวของมันได้จากมุมนี้ แต่ผมก็ยังเผลอมองมันอยู่ จนมันเริ่มเอียงตัวลงมาเหมือนมันจะมองเข้ามาในรถ

"อย่า..." ผมเผลอหลุดคำพูดออกมานิดหน่อย ลุงที่นั่งข้างๆผมทางซ้ายเลยหันมาตะคอกใส่ "ปิดตาลงสิวะ!!!"

ผมปิดตาลงทันที ปิดให้สนิทเท่าที่จะสามารถทำได้ ในมือยังกำแผ่นไม้ไว้แน่น ขอบของแผ่นไม้จิกลงไปในมือผมตามแรงมือ แต่ผมไม่สนแล้ว ณ เวลานั้น

"ตั๊ก ตั๊ก ตั๊ก"

เสียงเคาะกระจกรถแน่นๆ ดังขึ้น คนที่นั่งอยู่ข้างผมถึงกับเผลอหลุดอุทานด้วยความตกใจ แต่ก็อุทานไม่สุดคำ ดูเหมือนว่าเสียงที่ไม่ได้มาจากตัวมันโดยตรงคนอื่นจะได้ยินอยู่ มาถึงตอนนี้ Kซังสวดมนต์หนักขึ้น จากเดิมที่พึมพำๆๆ กลายเป็นเสียงเหมือนคนตะโกน ความเครียดในรถพุ่งสูงขึ้น แต่หลังจากนั้นไม่นานมากนัก เสียงของมันก็เงียบลง Kซัง ก็พูดว่า ตอนนี้เราออกนอกพื้นที่แล้ว ผู้ชายที่นั่งล้อมผมทุกคนถึงกับถอนหายใจกันเฮือกใหญ่ด้วยความโล่งใจ และเราก็ออกมานอกรถเมื่อถึงส่วนที่ถนนมันกว้างขึ้นแล้ว Kซัง บอกให้ผมเอาแผ่นป้ายที่ติดตัวไว้กับตัวออกมาให้ดูหน่อย พอผมยื่นเอาไปให้ดู ผมเห็นสีดำๆเจืออยู่ในเนื้อไม้ Kซังเลยพูดออกมาว่า "ฉันคิดว่าตอนนี้น่าจะปลอดภัยแล้ว แต่เพื่อความแน่นอนละกัน" Kซัง หยิบแผ่นไม้แผ่นใหม่ยื่นมาให้ผม

หลังจากนั้นทุกคนก็มารวมกันที่บ้านผม ก่อนจะแยกย้ายกันไป และไม่กี่วันหลังจากนั้น คุณตาท่านก็เอารถจักรยานยนต์ของผมมาให้ ส่วนพ่อผม ดูเหมือนว่าท่านจะรู้เรื่องเกี่ยวกับ ฮาจิชาคุซามะ มาก่อนแล้วเหมือนกัน และยังเล่าให้ฟังด้วยว่าเพื่อนของพ่อก็เคยถูก ฮาจิชาคุซามะ ชอบเหมือนกันและเพื่อนพ่อคนนั้นก็ถูกเอาชีวิตไป พ่อยังบอกต่อไปอีกว่า คนที่ถูก ฮาจิชาคุซามะ ชอบเข้าจำเป็นต้องย้ายไปอยู่ที่อื่น และทุกคนที่อยู่ในรถแวนกับผมยังเป็นญาติๆ ของผมทั้งหมด ทุกคนเกี่ยวพันธุ์ทางสายเลือดกับผมหมด ที่บอกว่าเกี่ยวเนี้ยคือไม่ได้แต่งเข้านะ แต่นับตามสายเลือดแล้วเกี่ยวกันหมดประมาณนั้น ที่ต้องทำแบบนั้นเพื่อทำให้ ฮาจิชาคุซามะ สับสน นั่นเป็นสาเหตุที่ผมต้องอยู่ที่บ้านของตายายก่อน 1 คืนแล้วถึงจะรวบรวมญาติๆ มาช่วยกันพาผมออกจากเขตหมู่บ้านอีกทีในตอนเช้า ดูเหมือนว่าตอนเช้าจะปลอดภัยกว่าตอนกลางคืนล่ะนะ

หลังจากนั้น พวกเขายังให้ผมสัญญาว่าจะไม่ไปบ้านของคุณตาคุณยายอีกเลย นั่นเป็นสาเหตุที่ว่า ทำไมผมไม่ได้ไปหาท่านที่บ้านอีกเป็นเวลากว่า 10 ปี

ผมได้โทรคุยกับคุณตาของผมอยู่เกี่ยวกับเสียงเรียกในคืนที่ผมต้องอยู่ในห้องจนถึงเช้า ผมถามว่าคืนนั้นคุณตาได้เรียกผมไหม แม้ในใจจะนึกไว้อยู่แล้วว่าท่านไม่ได้เรียกแน่ๆ และก็เป็นไปตามนั้น ท่านยืนยันว่าไม่ได้เป็นคนเรียกผม เพราะคืนนั้นท่านเป็นคนขับรถตะลอนๆ ทั่วเมืองเพื่อรวบรวมคนมาช่วยผมในเหตุการณ์นั้น พอได้รับการยืนยันอย่างงั้นมาจากตา ผมก็ถึงกับขนลุกขึ้นมาอีกครั้งเลยทีเดียว

ในบันทึกเก่าๆ มีบอกด้วยว่า เหยื่อมักจะเป็นคนหนุ่มที่ยังไม่ก้าวสู่ความเป็นผู้ใหญ่ ผมคิดว่ามันอาจจะคิดว่าช่วงนั้นอารม ความคิดมันยังไม่นิ่งพอ ดูเหมือนจะง่ายต่อการหลอกว่ามันเป็นใครซักคนที่เกี่ยวข้องกับคนๆ นั้น

และก็อย่างที่ผมได้พูดมา มันผ่านไปตั้ง 10 ปีแล้ว แต่เรื่องมันกลับไม่ยอมจบลง ณ ตอนนั้น เรื่องมันยังมีต่อ ยายของผมได้โทรมาหาผมเมื่อไม่กี่วันมานี้ (อ่อผมลืมบอกไป คุณตาท่านเสียไปได้ 2 ปีแล้ว แต่ท่านก็ไม่ยอมให้ผมไปหาท่านเลย ขนาดงานศพท่านผมยังโดนสั่งห้ามไม่ให้ไปด้วยซ้ำ)

ยายผมโทรมาบอกว่า "พระพุทธรูปที่ใช้ผนึก ฮาจิชาคุซามะ มีใครก็ไม่รู้ไปทำแตกเข้าซะแล้ว(ดูเหมือนจะเป็นเรื่องปกติที่ jizou (พระพุทธรูป) จะแตกในญี่ปุ่น) แล้วที่หนักยิ่งกว่าคือด้านที่พระพุทธรูปแตกมันทิศเดียวกับบ้านหลานด้วยสิ"

ตอนนี้ ผมได้แต่พยายามคิดว่ามันเป็นแค่ตำนานพื้นบ้าน และที่มันเกิดขึ้นเป็นแค่เรื่องแกล้งกันเล่นๆ แต่ลึกๆในใจ ผมกังวลมาก ถ้าผมได้ยิงเสียง "โป โป โป" อีก ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงต่อ

แปลและเรียบเรียง Eng>TH โดย kurolykan
แปล Jap>Eng http://japuttoglobal.blogspot.co.uk/...shakusama.html

ขอขอบคุณ Jisho.org และ Google translate ด้วย

[date kyo]

ขอบคุณครับ สนุกปนขนลุกไปหมดเลย

[chanwitpop]

มีภาคสองต่อเหรอ? หยั่งกับจูออน

[kurolykan]

มีภาคสองต่อเหรอ? หยั่งกับจูออน

อันนี้ก็ไม่ทราบนะ ผมยังไม่ได้ลงรีเสริซอะไรกับมันเลย เพียงแต่อ่านแล้วรู้สึกชอบ เลยมันเอาแบ่งปันเฉยๆ แต่จบแบบทิ้งท้ายประจำ ไอตำนานแบบเนี้ย ฮาๆๆ

[royser]

เห็นรูปลักษณ์แล้วนึกถึงเรื่องนี้ทันทีเบย

[tanakorn2538]

น่ากลัวดีครับ อ่านไปขนลุกไป

[krissada5001]

ขนลุกเลยคับ อ่านไปก็ลุ้นไปว่าจะเป็นยังไงต่อ

[basza55555]

กำ แล้วอยู่บ้านคนเดียวด้วยนะ กลัวเลยอะ 5555

[kurolykan]

กำ แล้วอยู่บ้านคนเดียวด้วยนะ กลัวเลยอะ 5555

ไม่เป็นไรครับ ผีตัวสูงๆบ้านเรามีแต่เปรต ร้องกรี๊ดๆ เสียงแหลมๆ ทำแค่ขอส่วนบุญอย่างเดียว ไม่ถึงกับเอาชีวิต ฮา

[นรกตัวสุดท้าย]

ครับ นอนไม่หลับผมจะโกรธ จขกท.

[kurolykan]

ครับ นอนไม่หลับผมจะโกรธ จขกท.

ผมเชื่อว่าคุณนอนหลับได้แน่นอน แต่ผมไม่การันตรีว่าในฝันคุณจะเป็นยังไงนะ ขอให้ฝันดี ผีบอกหวยนะ

[negimaza]

น่ากลัวโคตรๆ แต่เล่าได้สนุกดีนะ คืนนี้จะนอนหลับมั้ยเนี่ย

[nunt77]

จะมีตอนสองไหมรู้สึกว่าถ้าพระพุทธรูปแตกปิศาจก็จะหลุดออกมาได้

[Benzt2h]

เห็นรูปลักษณ์แล้วนึกถึงเรื่องนี้ทันทีเบย

นึกยุว่าพระเอกหน้าคุ้ม พระเอกมาสไรเดอร์OOOนึ้เอง

จขกท. พอจะมีคลิปคนไทยเล่นเกมนึ้ไมครับภาษาผมไม่แข็งแรงพอครับ เกมมันเป็นมาไงถึงเอากล้องมาปราบผีได้

[archinui28]

ผมนี่ลุกเลย...เอาไป 5 กะโหลก

[AV Fanboy]

ไม่เห็นน่ากลัวเลยซักนิด......




ว่าแล้ว ก็จิบกาแฟในห้องพระอย่างสะบายใจ

[kurolykan]

นึกยุว่าพระเอกหน้าคุ้ม พระเอกมาสไรเดอร์OOOนึ้เอง

จขกท. พอจะมีคลิปคนไทยเล่นเกมนึ้ไมครับภาษาผมไม่แข็งแรงพอครับ เกมมันเป็นมาไงถึงเอากล้องมาปราบผีได้

รู้สึก Fatal Frame 5 เป็นบทเฉลยอะไรหลายๆ อย่างของหลายๆ ภาค แถมยังเป็นภาคที่เผยเนื้อเรื่องส่วนของ Dr. Asou ที่เป็นคนทำกล้องถ่ายรูปด้วย ถ้าของภาคอื่น 1 2 3 น่าจะมีภาษาอังกฤษหมด น่าจะมีคนไทยเล่นอยู่ น่าจะหาได้ไม่ยากนะ แต่ภาค 4 5 ผมไม่แน่ใจว่าจะมีคนไทยเล่นแบบลงรายละเอียดให้ไหม เพราะรู้สึกว่าจะมีแต่ภาษาญี่ปุ่นเท่านั้น (ภาค 4 ภาษาอังกฤษไม่รู้มียัง อันนี้ผมไม่ได้เช็ค แต่คิดว่าน่าจะมีแล้ว) ซึ่งถ้าจะลงรายละเอียดของเกม คุณจำเป็นต้องอ่านเอกสารในเกมเกือบทั้งหมด เพราะเกมนี้เล่าเรื่องผ่านเอกสาร ไดอารี่ และบันทึกเป็นหลัก ผมถึงได้ Happy กับ GirlGamerGaB มากเพราะคุณเธอเล่นแปลเอกสารให้ทุกอัน แถมแปลบทพูดให้ด้วย แล้วยังไล่เก็บ 100% ทุกด่านให้อีก หาคนเล่น Fatal Frame แล้วลงรายละเอียดให้นี่น้อยนะ ที่จะเอาลง Youtube

ส่วนเนื้อเรื่องแต่ละภาคจะแยกกันแต่ก็ไม่แยกขาดสนิทซะทีเดียว ตัวละครและกล้องที่ถ่ายผีมีความเกี่ยวข้องกันอยู่ ภาค 1 2 3 สถานที่น่าจะเป็นที่เดียวกัน (ผมยังไม่ได้ลงไปเก็บรายละเอียกของภาค 1 2) และตัวละครส่วนใหญ่มีบรรพบุรุษที่เกี่ยวข้องกับ Dr. Asou ที่ทำกล้อง ตระกูลที่หมู่บ้านที่หายไป และตระกูลต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับสถานที่ต้องสาปต่างๆ อยู่ น้อยคนที่จะไม่เกี่ยวข้อง (เพราะส่วนใหญ่คนที่ไม่เกี่ยวข้องมักจะตายไว) ส่วนของภาค 4 เคยดูแต่เกมเพลย์ แต่ไม่เคยไล่อ่านเอกสาร เพราะงั้นก็เลยไม่รู้เรื่องอะไรเลยเกี่ยวกับตัวละครในภาคนั้น และพิธีกรรมหน้ากาก

ถามว่าทำไมกล้องถึงถ่ายวิญญาณได้ อันนี้ผมก็ไม่แน่ใจว่า Dr. Asou สร้างมันขึ้นมาได้ยังไงนะ รู้แต่ Dr. แกทำวิจัยเกี่ยวกับโลกหลังความตาย เพราะปมเพื่อนสมัยเด็ก และเรื่องคนรัก (มากกว่านี้จะสปอย)

เกริ่นอีกนิด ทุกภาคจะเกี่ยวข้องกับพิธีกรรมทางวิญญาณ ภาค 1 2 รู้สึกจะเกี่ยวกับประตูนรก และแน่นอน พิธีกรรมผิดพลาดทุกภาค และสิ่งที่ทำให้เกิดความผิดพลาดทุกภาคนั้นคือ ความรัก ไม่เว้นแม้แต่ภาค 5 ถึงแม้จะไม่เกี่ยวข้องโดยตรง และในภาค 5 พิธีไม่ได้มีอะไรผิดพลาดเลย แต่พลาดที่ตัวคนที่จะใช้เป็นคนบูชายัญเอง

ก็อย่างที่บอก อยากรู้เรื่องรายละเอียดเกมนี้ ต้องนั่งอ่านเอกสารในเกม เพราะงั้นผมไม่แน่ใจว่า Lanna Jr. จะหยิบซีรี่ย์นี้มาเล่นไหมนะ ส่วนคนอื่นๆ ที่แปลละเอียดให้คงหาได้ยาก เพราะส่วนใหญ่ที่เจอ เห็นแต่คนเล่นเกรียนๆ เป็นหลัก แล้วมันทำลายบรรยากาศดีๆ ในเกมไปหมด รวมถึงส่วนของเนื้อเรื่องด้วย

อ่อภาค 4 5 มันลง Wii กับ WiiU ด้วยนินะ คงหายากแหละครับ

ป.ล. ผมไม่ได้ดูคนไทยเล่นนานมากแล้ว ใครเป็นใครแทบไม่รู้จัก อันนี้คงต้องถามคนอื่นแหละครับว่าพอจะมีใครเล่นเกมนี้แบบลงรายละเอียดที่เป็นคนไทยไหม แต่ถ้าไม่เอาเนื้อเรื่อง แล้วดูแค่เกมเพลย์อย่างเดียว น่าจะหาได้ไม่ยากนักนะ
ป.ล. 2 คนที่เล่น Nightmare mode ผีจะชุมกว่ารอบแรก ทั้งแบบที่เข้ามาโจมตี และแบบที่โผล่มาแวบๆ ให้ถ่ายเก็บแต้มไปซื้อของฟรีๆ และบางภาคจะได้ฉากเคลียร์ใหม่ถ้าเล่นจบโหมดนี้ (พวกภาคแรกๆ ภาคหลังๆ เหมือนจะเปลี่ยนเป็นเงื่อนไขลับแทน)

[kurolykan]

จะมีตอนสองไหมรู้สึกว่าถ้าพระพุทธรูปแตกปิศาจก็จะหลุดออกมาได้

คิดว่าคงไม่มีตอน 2 หรอกครับ ผมเดาว่าตัวตำนานจริงๆ มีแค่รายละเอียดเกี่ยวกับตัว ฮาจิชาคุซามะ เท่านั้น แล้วเนื้อเรื่องนี้มีคนเอามาผูกกันทีหลัง ซึ่งตำนานพื้นบ้าน เรื่องเล่าประจำท้องถิ่นในญี่ปุ่นมีเยอะมาก มีตั้งแต่สิ่งลึกลับชวนฉงน ไปจนถึงเรื่องฟังแล้วขนลุก หรือไม่ก็ฮาแบบไม่เจตนาก็มี (คือเขาจงใจแต่งให้ดูลึกลับน่ะแหละ แต่ผมอ่านไปอ่านมารู้สึกฮาซะงั้น)

แต่ก็ไม่แน่นะ ไอเรื่องที่เล่าๆ มาเนี้ยอาจจะมีที่เล่าจากประสบการณ์ปนมาด้วยก็ได้ เพราะที่เกี่ยวข้องกับยุคปัจจุบันก็มีอยู่ ฮาๆๆๆๆๆๆๆ

ล้อเล่นนะ มีจริงเปล่าก็ไม่รู้ แต่ตำนานของประเทศนี้ผมไม่อยากให้มันมีจริงหรอก คำสาปหลายครั้ง ดูเหมือนจะใช้ตรรกะอะไรมาคิดแก้ไม่ได้เลยก็มี สยองขวัญอย่างไร้เหตุผลสิ้นดี

[Benzt2h]

รู้สึก Fatal Frame 5 เป็นบทเฉลยอะไรหลายๆ อย่างของหลายๆ ภาค แถมยังเป็นภาคที่เผยเนื้อเรื่องส่วนของ Dr. Asou ที่เป็นคนทำกล้องถ่ายรูปด้วย ถ้าของภาคอื่น 1 2 3 น่าจะมีภาษาอังกฤษหมด น่าจะมีคนไทยเล่นอยู่ น่าจะหาได้ไม่ยากนะ แต่ภาค 4 5 ผมไม่แน่ใจว่าจะมีคนไทยเล่นแบบลงรายละเอียดให้ไหม เพราะรู้สึกว่าจะมีแต่ภาษาญี่ปุ่นเท่านั้น (ภาค 4 ภาษาอังกฤษไม่รู้มียัง อันนี้ผมไม่ได้เช็ค แต่คิดว่าน่าจะมีแล้ว) ซึ่งถ้าจะลงรายละเอียดของเกม คุณจำเป็นต้องอ่านเอกสารในเกมเกือบทั้งหมด เพราะเกมนี้เล่าเรื่องผ่านเอกสาร ไดอารี่ และบันทึกเป็นหลัก ผมถึงได้ Happy กับ GirlGamerGaB มากเพราะคุณเธอเล่นแปลเอกสารให้ทุกอัน แถมแปลบทพูดให้ด้วย แล้วยังไล่เก็บ 100% ทุกด่านให้อีก หาคนเล่น Fatal Frame แล้วลงรายละเอียดให้นี่น้อยนะ ที่จะเอาลง Youtube

ส่วนเนื้อเรื่องแต่ละภาคจะแยกกันแต่ก็ไม่แยกขาดสนิทซะทีเดียว ตัวละครและกล้องที่ถ่ายผีมีความเกี่ยวข้องกันอยู่ ภาค 1 2 3 สถานที่น่าจะเป็นที่เดียวกัน (ผมยังไม่ได้ลงไปเก็บรายละเอียกของภาค 1 2) และตัวละครส่วนใหญ่มีบรรพบุรุษที่เกี่ยวข้องกับ Dr. Asou ที่ทำกล้อง ตระกูลที่หมู่บ้านที่หายไป และตระกูลต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับสถานที่ต้องสาปต่างๆ อยู่ น้อยคนที่จะไม่เกี่ยวข้อง (เพราะส่วนใหญ่คนที่ไม่เกี่ยวข้องมักจะตายไว) ส่วนของภาค 4 เคยดูแต่เกมเพลย์ แต่ไม่เคยไล่อ่านเอกสาร เพราะงั้นก็เลยไม่รู้เรื่องอะไรเลยเกี่ยวกับตัวละครในภาคนั้น และพิธีกรรมหน้ากาก

ถามว่าทำไมกล้องถึงถ่ายวิญญาณได้ อันนี้ผมก็ไม่แน่ใจว่า Dr. Asou สร้างมันขึ้นมาได้ยังไงนะ รู้แต่ Dr. แกทำวิจัยเกี่ยวกับโลกหลังความตาย เพราะปมเพื่อนสมัยเด็ก และเรื่องคนรัก (มากกว่านี้จะสปอย)

เกริ่นอีกนิด ทุกภาคจะเกี่ยวข้องกับพิธีกรรมทางวิญญาณ ภาค 1 2 รู้สึกจะเกี่ยวกับประตูนรก และแน่นอน พิธีกรรมผิดพลาดทุกภาค และสิ่งที่ทำให้เกิดความผิดพลาดทุกภาคนั้นคือ ความรัก ไม่เว้นแม้แต่ภาค 5 ถึงแม้จะไม่เกี่ยวข้องโดยตรง และในภาค 5 พิธีไม่ได้มีอะไรผิดพลาดเลย แต่พลาดที่ตัวคนที่จะใช้เป็นคนบูชายัญเอง

ก็อย่างที่บอก อยากรู้เรื่องรายละเอียดเกมนี้ ต้องนั่งอ่านเอกสารในเกม เพราะงั้นผมไม่แน่ใจว่า Lanna Jr. จะหยิบซีรี่ย์นี้มาเล่นไหมนะ ส่วนคนอื่นๆ ที่แปลละเอียดให้คงหาได้ยาก เพราะส่วนใหญ่ที่เจอ เห็นแต่คนเล่นเกรียนๆ เป็นหลัก แล้วมันทำลายบรรยากาศดีๆ ในเกมไปหมด รวมถึงส่วนของเนื้อเรื่องด้วย

อ่อภาค 4 5 มันลง Wii กับ WiiU ด้วยนินะ คงหายากแหละครับ

ป.ล. ผมไม่ได้ดูคนไทยเล่นนานมากแล้ว ใครเป็นใครแทบไม่รู้จัก อันนี้คงต้องถามคนอื่นแหละครับว่าพอจะมีใครเล่นเกมนี้แบบลงรายละเอียดที่เป็นคนไทยไหม แต่ถ้าไม่เอาเนื้อเรื่อง แล้วดูแค่เกมเพลย์อย่างเดียว น่าจะหาได้ไม่ยากนักนะ
ป.ล. 2 คนที่เล่น Nightmare mode ผีจะชุมกว่ารอบแรก ทั้งแบบที่เข้ามาโจมตี และแบบที่โผล่มาแวบๆ ให้ถ่ายเก็บแต้มไปซื้อของฟรีๆ และบางภาคจะได้ฉากเคลียร์ใหม่ถ้าเล่นจบโหมดนี้ (พวกภาคแรกๆ ภาคหลังๆ เหมือนจะเปลี่ยนเป็นเงื่อนไขลับแทน)

งั้นสงสัยได้นั่งเปิดแปลที่ละคำแล้วครับ อยากรู้เนื้อเรื่องมาก

[kurolykan]

งั้นสงสัยได้นั่งเปิดแปลที่ละคำแล้วครับ อยากรู้เนื้อเรื่องมาก

ก็ไม่สิ้นหวังซะทีเดียวนะ เพราะถ้าไม่ใช่ตัวเกมเพลย์ แต่เป็นเกี่ยวกับเนื้อหา จะมีคนทำไว้ให้อยู่ ดูเหมือนจะหาได้เยอะพอดู แต่ผมไม่เคยเข้าไปอ่านซะที เห็นเขาแนะนำมา
https://www.facebook.com/allaroundfa...ref=ts&fref=ts

[royser]

นึกยุว่าพระเอกหน้าคุ้ม พระเอกมาสไรเดอร์OOOนึ้เอง

จขกท. พอจะมีคลิปคนไทยเล่นเกมนึ้ไมครับภาษาผมไม่แข็งแรงพอครับ เกมมันเป็นมาไงถึงเอากล้องมาปราบผีได้

ไม่ใช่ 000 ครับ แต่เป็น DEN-O

เอาล่าสุดที่คุ้นตา ก็ เคนชิน ไตรภาค

[นรกตัวสุดท้าย]

ผมเชื่อว่าคุณนอนหลับได้แน่นอน แต่ผมไม่การันตรีว่าในฝันคุณจะเป็นยังไงนะ ขอให้ฝันดี ผีบอกหวยนะ

หลับครับ หลับแต่ตา 555555

[magabers]

ในการ์ตูนเรื่อง yamishibiก็มีครับ 5555 คล้ายๆกันเบยยย

[peacepe2]

น่าสนใจ เดี๋ยวมาอ่านครับ