เรื่องนี้ไม่ใช่ผมไปคบใครเเล้วเค้าทิ้งนะครับ
ผมมีความต้องการหลักทั้งหมด 2 อย่างหลักๆ
เข้าเรื่องเลย ผมเเอบชอบ ผู้หญิงคนนึงมาพักใหญ่มากๆเเละผมก็รู้ว่าเธอรู้ เเต่ผมก็ไม่ปริปากบอกอะไรก็ดูเเลเธอมาเรื่อยๆ(เท่าที่เธอยอมให้ผมทํา)
จนมาเมื่อ 2-3 วันก่อนเพื่อนผมมันเเคปรูปที่มันคุยกับผู้หญิงคนนั้นมาให้ผมดู ซึ่งประมาณว่าเธอไม่ได้ชอบคนเเบบผมเเละคิดเรื่องนี้จนปวดหัว+กลัว
ซึ่งหลังจากนั้นผมเลยคุยกับเธอทุกอย่างให้เธอฟังเธอก็ตอบผมว่า ....ความรู้สึกหนะมันเปลี่ยนให้เหมือนเดิมยาก
คือ ตอนนั้นเเบบ จี๊ดเลย วันต่อมาเธอก็ไม่พูดกับผมเลยเเทบจะนับประโยคที่พูดได้เลย
ผมเลยถามเธอใน Facebook ตอนเย็นวันนั้นคือเธอบอกว่ารําคาญผม ซึ่งผมมันก็น่ารําคาญจริงๆนั่นเเหละ
ผมกับเธอเถียงกันไปมา จนผมเลยบอกไปเลย"ถ้าเค้าไม่พูดเรื่องนั้น วันนี้ก็คงเหมือนวันอื่นๆสินะ"ก่อนที่ผมจะหายเงียบไปเลย
คือความรู้สึกเธอบอกว่ากลัว....(ซึ่งอยากถามเธอมากว่ากลัว**อะไร)
เเต่กับผมมันโค-ต-ร ทรมาณ มากๆ
ผมพยายามเคลียกับเธอเเล้วเเต่เธอก็เเบบนิ่งเงียบพูดง่ายๆคือเวลาอยู่กันเป็นกลุ่ม ผมจะไม่มีตัวตนสำหรับเธอเลย
เเละที่ผมอยากจะถามมากสุดคือ...เธอกลัวอะไร
คือให้เปลี่ยนตัวเอง ผมเปลี่ยนได้คือเธอทําให้ผมเปลี่ยนไปมากจากเเต่ก่อนที่กล้าๆกลัวไม่กล้าทําอะไรเลย จนตอนนี้กลายเป็นคนที่มีความเป็นผู้นำพูดง่ายๆคือเปลี่ยนผมเป็นคนละคน
คือผมอยากให้เธอกลับมาคุยกับผมอีกครั้ง อยากถามเธอตรงๆไปเลย เเต่ไม่เคยมีโอกาสสักที
นี่คือความต้องการเเรกของผม คือ อยากให้เธอกลับมาคุยกลับมาเล่นกับผม ซึ่งก็ไม่รู้ควรทํายังไงดี
ความต้องการสอง(ความต้องการนี้สื่อง่ายๆคือ"ยังไม่ยอมอีกหรอ")
คือเวลาผมรักใครผมก็จะทุ่มให้สุด เเละปัญหาไม่ได้อยู่ที่เธออย่างเดียวเเต่คือ ผมมีคู่เเข่งเยอะเ**
คือผมเป็นคนผิวไม่ขาว ตัวผอมเก้งก้าง คือ ไอ้เรื่องเเบบนี้ผมเปลี่ยนได้
เพราะสําหรับผมคือผมต้องการเเค่เธอ
"คนไม่ใช่ก็ไม่ใช่"คํานี้เเหละที่ผมต้องถลายฝ่าไปให้ได้
จากที่เล่ามาเหมือนผมอยากทั้งได้เธอกลับมา เเละ ให้เธอรัก
คือเเบบ เหมือนผมไม่ยอมเเพ้ เเต่เอาเข้าจริงผมก็เป็นคนที่่น่ารําคาญจริงๆเเหละ ทําอะไรก็เเป๊กไปหมด(เเต่ก็ยังเผือกพยายาม)
คือผมอยากที่จะปกป้อง อยากดูเเลเธอ เพราะสําหรับผมเธอคือทุกสิ่งที่เปลี่ยนผม
ขอบคุณสําหรับคําเเนะนํานะครับ