สิ่งที่อยู่ในใจของผม

[firstrazor]

สวัสดีครับผมขอแนะนำตัวละกัน ผมชื่อโอ๊ด อายุ 14 ปี ตอนเรียนอยู่ชั้น ม.2 เรียนอยู่โรงเรียนวัดสระเกศ ที่อยู่นะครับอยู่ที่พุทธมณฑลสาย 1 ซอย 5 หรือซอยเพรชเกษม 60/3 กรุงเทพฯ

เรื่องราวที่ผมอยากจะเล่าก็คือเรื่องที่ผมต้องพบกับความเจ็บปวดที่ตอนนี้ยังลืมไม่ได้
เหตุการณ์เริ่มต้นขึ้นเมื่อ 3 ปีที่แล้วตอนที่ผมอยู่ป.6 ผมได้แอบชอบเพื่อนซึ่งอยู่ในชั้นเดียวกันกับผม ผมได้บอกรักเทอแบบเพื่อนผมที่นั่งข้างๆ บังคับให้บอกเลยอ่ะนะ 555+ ความจริงผมอยากพูดคุยกับเทอแต่ผม ไม่กล้าเดี๋ยวเพื่อนมันชอบแซวกัน
หลังจากผมจบป.6 ผมได้เข้าโรงเรียนไตรมิตร เพราะแม่บังคับแต่ผมก็ยอมเข้า ส่วนเทอเข้าเรียนที่
สวนกุหลาบรังสิต ผมได้ติดต่อเธอเสมอ เพื่อให้ได้คุยกันมากๆ แต่เมื่อผมได้เรียน ม.1 แค่ 3 เดือน ผมโดน
คนรอบข้างบังคับและกดดันจิตใจ ผมทนกับการบังคับกดดันแทบไม่ไหวแม้แต่เพื่อนยังมาไถเงินอยู่เรื่อย ผมได้มีความคิดหนีออกจากบ้านไปถึงเกือบ 1 ปี และผมก็ต้องหมดตัวและต้องขายมือถือเอาเงินมาซื้อข้าวประทังชีวิต นั่นเองจึงเป็นสาเหตุที่ผมได้ขาดการติดต่อแฟนผม 1 ปี ผมได้เดินหิวโซจนไปเจอวัดแห่งหนึ่งแถวโรงเรียนเทพศิรินทร์นนทบุรี ผมได้อาศัยอยู่ที่นั่นนานพอควรและก็ได้พบกับแม่ของผม แต่สาเหตุที่เจอนั้นผมไม่ขอบอกนะครับ ผมได้กลับมาที่บ้านที่ผมเคยอยู่ และเข้าโรงเรียนใหม่ซึ่งก็คือโรงเรียนที่ผมเรียนอยู่น่ะครับ ผมได้พยายามติดต่อแฟนผมอีกครั้งแต่ไม่ได้เลยแม้แต่ทาง Hi5 ก็ไม่ได้ และเหตุการณ์แห่งความเจ็บปวดที่เกิดกับตัวผมได้เกิดขึ้นเมื่อ 4 วันก่อน เมื่อผมสามารถติดต่อเทอได้ทาง Facebook ผมได้พูดคุยและรู้ว่าเทอมีคนใหม่แล้ว ความจริงผมอยากจะร้องไห้เลยด้วยซ้ำ แต่พอดีผมเล่นในร้านเกม เลยเก็บอาการไประบายที่บ้าน
ผมได้นั่งร้องไห้หน้าคอมฯที่บ้านและถามใจตัวเองว่าทำไมมันเป็นแบบนี้ ความพยายามที่มากกว่า 2 ปี ผลตอบแทนคือความเสียใจหรอ ผมได้เปิดเพลงฟัง และผมก็คิดได้ด้วยเพลงๆ หนึ่งซึ่งผมชอบฟังมาก ชื่อเพลง แม้ชีพสลายมิได้รักคืน ของ sound of desolate ความหมายของเพลงสื่อถึง ผู้ที่ยอมเสียสละในความรัก แม้ว่าจะไม่ได้รักคืนมา ก็จะทำเพื่อให้คนที่เราเคยรักมีความสุขแม้ผลตอบแทนจะเป็นความเสียใจก็ตาม และวันนี้ผมกับเทอเป็นได้แค่ "เพื่อน" แต่ความหวังของผมแม้มันจะเหลือเพียงน้อยนิดก็ตาม ผมจะหวังต่อไปโดยไม่สนใจว่าผลตอบแทนที่ได้รับมาจะเป็นวามเจ็บปวดหรือความเสียใจ และบทความที่ผมเขียนขึ้นนี้ผมได้เขียนขึ้นมาจากใจ มันจะเป็นบทความสุดท้ายที่ผมจะเขียน และมันจะไม่มีครั้งที่ 2 อีก ความจริงผมอยากให้เทอคนนั้นรู้ว่า ชายผู้นี้ยอมสละได้ทุกสิ่งแม้กระทั่งความรักและชีวิตแม้ว่าผลที่ได้รับมาคือความเสียใจ แต่ก็จะขอดูแลเทอต่อไปแม้จะเป็นได้แค่ "เพื่อน" ก็ตาม

ขอบคุณที่นั่งอ่านนะครับ พอดีเป็นคนที่มักจะเขียนแบบยาวนะครับขออภัยถ้ามากเกิน

สิ่งที่ผมคิดได้นั้นแม้มันจะดูไร้สาระสำหรับบางคน แต่ถ้าได้เป็นแบบผมก็จะรู้เองว่ามันเป็นยังไง

สิ่งที่ผมมีในตอนนี้คือ "ความเสียสละ"

[Petchrio~]

เป็นกำลังใจให้ครับ สู้ชีวิตต่อไป

[LoVEGothic]

อนาคตยังอีกไกล อายุยังน้อยอยู่ หาได้อีกเยอะ สู้ๆ

[ballba]

เล่าซะละเอียดเลยนะครับ ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ = =

[cancerzz]

อายุยังน้อย อย่าเพิ่งคิดมาก เรียนๆเ่ล่นๆไปเถอะ สนุกกับชีวิตให้มากๆ เพราะวัยนี้มันเป็นวัยที่มีความสุขมากๆนะ อย่าไปเครียดเรื่องความรักเลย

มีได้ แต่อย่าไปจริงจัง ผมเข้าใจเพราะผมก็ผ่านวัยนั้นมาก่อน ผมก็ไม่ได้แก่อะไรมากมายนะ แต่เรื่องความรักผมก็ผ่านมาพอสมควร สู้ๆละกันครับ

[UkuleleAlone]

ไม่ตายก็หาใหม่ คติง่ายๆในชีวิตฉัน

[dreamzaa123]

อายุยังน้อยครับ อย่าเพิ่งคิดมาก มีความสุขกับชีวิตวัยเด็กดีกว่านะครับ ^^

[Onion]

เข้าใจความรู้สึกดี มันเป็นอย่างไร โดนมา ใกล้เคียงกัน

แต่ "นาย" มีแค่ "ความฝัน"เดียวเหรอ ? "ความฝัน" อื่นๆ ยังมี . . ..

ทำตาม "ความฝัน" ซะสิ . . . ผู้หญิงยังไงก็ผ่านเข้ามาในชีวิตของเราอยู่ดี

[firstrazor]

ขอบคุณ ทุกคนที่เข้ามาอ่านนะ ครับ ผมจะสู้ต่อไป

[skob]

สิ่งที่ยากที่สุดของคนอกหัก คือ การตัดใจ ครับ...
สำหรับคนที่บอกว่า "หาใหม่" นั่น ใช่ครับ มันคือสิ่งที่ควรทำ
ผมเป็นคนนึงที่เข้าใจความรู้สึกของคุณ firstazor
แต่มันจะมีประโยชน์อะไรในเมื่อคนที่เราชอบของเราเจอคนที่ดีกับเขา
เราควรจะ "ดีใจด้วย" ด้วยซ้ำ เพราะ ถึงเราจะไม่ได้ทำให้เขามีควาสุขเอง
เแต่ที่เขาเป็นอยู่... เขาก็มีความสุขอยู่แล้ว...

[Aunatix]

คอ Sodเหมือนกันเลย ลองฟัง คนเลวที่สมควรลืม ดู รับรองว่า(อาจจะ)โดนแต่เพราะแน่นอน


อยากคุณลองเล่าให้เธอฟังว่าคุณไปเผชิญโลกด้วยตัวคนเดียวดูอะครับ แม้มันจะไม่ทำให้เธอกลับมารัก แต่ก็เล่าเล่นๆดูครับ

[warhead007]

เล่าซะเห็นภาพเลย