เว็บไซต์เราจะอยู่ไม่ได้หากขาดเขาเหล่านี้ รวมช่วยกันสนับสนุนสปอนเซอร์ของพวกเรา
-
29th December 2011 20:27
#1
ผมเป็นคนรักมากลืมยากทำไงดีครับ ?
คือผมคิดว่าจะไม่มาพิมพ์ลงบอกแล้วนะครับ แต่ก็อัดอั้นใจเหมือนกัน
เรื่องความรักของผมคือ
ผมไปชอบผู้หญิงคนนึง แล้วผมก็จีบเค้า เค้าก็ดูเหมือนจะมีใจ เวลาเจอที่ รร ก็มองตากัน ยิ้มให้กันบ้าง ทักทายกัน
เวลาเค้าไปซ้อมหลีด ผมก็ไปหา ไปคุยด้วยไปนั่งดู ไปอยู่ด้วยอะไรแบบนี้ นั่งข้างๆกัน เพื่อนแซวไรงี้เค้าก็หน้าแดง ก็พอดูรู้อะครับว่าเค้าก็สนใจผมเหมือนกัน
หลังจากนั้นไม่นานผมก็โทรหาเค้า คุยกันไปมา ผมก็ถามว่าคิดกับเค้ายังไง ก็ได้คำตอบมาว่า เค้าก็ชอบผมเหมือนกัน
แล้วหลังจากนั้นก็ดีมาตลอด แต่หลังจากนั้นประมาณ 2 อาทิตย์เศษได้ เค้าก็แปลกไป ไม่ค่อยคุย ถามคำตอบคำ ในเอ็ม ในเฟสก้ไม่เคยทักมาก่อน เมสเสจไปก็ไม่ตอบกลับ
[ เค้าเป็นผู้หญิงประเภทพูดตรงๆ อารมณ์เสียง่าย แต่ผมก็ชอบในทุกๆอย่างที่เค้าเป็น ]
แล้วผมก็ถามตรงๆเลยว่า เป็นอะไร ? ผมก็ถามๆ สรุปได้ว่า เค้าไม่คิดอะไรกับผมแล้ว เค้าจะคุยกับทุกๆคนเป็นเพื่อน คือเค้าเบื่อผม
ผมก็ไม่ได้ทำตัวน่ารำคาญ งุงิ งอแง หรืองี่เง่า หรือ ไม่ใส่ใจ หรือ หื่น ผมทำตัวให้ดีที่สุด [แต่ตอนเค้าคุยกับผมเค้าคุยกับผมคนเดียวนะครับ]
ผมก็เสียใจ ผมก็อัดวิดีโอบอกความในใจไปลงเฟสเค้า เซ็ทให้เค้าดูได้แค่คนเดียว..
พอเ้ช้ามา เค้าบล็อคเฟสผมแบบไม่เห็นอะไรเลย บล็อคแบบ เซิร์จชื่อก็ไม่เจอ Link Tag เฟสเค้าเราก็กดเค้าไปไม่ได้ คือหาเฟสเค้าไม่ได้ อะไรไม่ได้เลย
ผมก็ถามไปใน Msn ว่า บล็อคเฟสผมหรอเค้าบอกว่า อืม เค้ากลัวแฟนเก่าผมเห็น [ แฟนเก่าผมคือเพื่อนสนิทเค้า ]
ผมก็มาถามเพื่อนสนิทเค้าอีกคนที่ไม่ใช่แฟนเก่าผม เค้าก็บอกว่า คนที่ผมชอบอะ ไม่รู้ว่าผมเซ็ทไว้ให้ดูได้คนเดียว พอมันมารู้ทีหลัง มันก็บอกว่า " อ่าวหรอ ไม่รุ้อะ แหะๆ "
แล้วเพื่อนสนิทคนที่ผมชอบที่ไม่ใช่แฟนเก่าผมก็บอกต่ออีกว่า จริงๆเค้าก็อยากคุยกับผมเป็นเพื่อนอะไรแบบนี้
หลังจากนั้นเปิดเทอม เราก็ไม่ได้ทักทายกัน เปลี่ยนแปลงไปจากเมื่อก่อน แต่เค้ายังเป็นเหมือนเดิม คือเค้าจะมองผม คือมองแบ่บ ไม่ใช่มองว่าใครอะ มองเลย
[แต่เดี๋ยวนี้ไม่แล้ว] ผมก็สงสัย ทำกับผมแบบนี้ ผมยังเจ็บไม่พอหรอ ? จะมองทำไม
ก็เป็นแบบนี้ล่ะครับ ผมพยายามลืมเค้า จนหยุดพยายามแล้ว เพราะผมรู้ว่าผมไม่สามารถลืมเค้าได้เลย ตลอดเวลาที่เป็นช่วงเวลาที่ดี แม้ว่าจะสั้นแค่ 2 เดือนเศษ
แต่ผมก็จดจำทุกอย่าง รอยยิ้ม คำพูด เค้าิ้ทิ้งผมไป ผมเฮิต แล้วก็คิดถึงเ้ค้ามาก ยังคงรู้สึกชอบเค้า ชอบเหมือนจนจะรัก จนถึงตอนนี้ที่ผมพิมพ์อยู่ด้วย
ผมถามเพื่อน เพื่อนผมบอกว่า ผู้หญิงไม่ได้มีคนเดียวในโลก ผมคิดว่า ถึงผู้หญิงจะไม่ได้มีคนเดียวในโลก แต่ ผุ้หญิงแบบนี้นิสัยแบบนี้หน้าตาแบบนี้ มีคนเดียวในโลก
บางคนก็บอกว่า เค้าไม่สนใจใยดีมิงเลยขนาดนี้ ตัดใจเหอะมิง อะไรประมาณนี้
บางคนก็บอกว่า นี่แค่ มปลาย ผู้หญิงคนเดียว ***อย่าไปอะไรมากเลยว่ะ ***มันขี้กาก
แต่ผมคิดว่าเรื่องแบบนี้ไม่ใช่เรื่องชิวๆ ผมซื่อสัตย์ต่อหัวใจผมเอง ผมรักใครผมก็รักเค้าเต็มที่ อย่างน้อยความรักในช่วงนี้มันก็เป็นความรักที่ยากที่จะพบเจอเมื่อโตไปและบริสุทธิ์
แต่ผมยังคงเหมือนเดิม ผมลืมเค้าไม่ได้ จริงๆก็รู้อยู่ว่า เวลาจะช่วยใ้ห้ผมลืม แต่ผมคิดว่าอีกคนหลายปี เพราะคนนี้มันใช่สำหรับผมมาก แต่ผมไม่ใช่สำหรับเค้า..
ตลอดเวลาหลังจากที่เค้าหักอกผม เวลาเดือนกว่าๆ ผมฝันถึงเค้าทั้งหมดประมาณ 13 ครั้งน่าจะได้ คือยังเห้นภาพเค้าในความฝันตลอด
อยู่ที่ รร ก็ยังเจอเกือบทุกวัน เพราะคณะสีเดียวกันห้องข้างกัน ผมก็ยังแอบเค้าเฟสเพื่อนไปดูเค้า ลึกๆก็ยังเป็นห่วง อยากคุย อยากมองตา อยากอยู่ใกล้
ผมไม่อยากเค้าไปหาเค้าอีก เค้าไปจีบเค้าอีก คือเค้าหมดรักหมดชอบผมแล้ว เค้ายิ่งเป็นคนรำคาญอยู่ด้วย
ผมทำอย่างไรดี ผมลืมเค้าไม่ได้ ไม่ได้จริงๆ..
// ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ..
-
รายชื่อสมาชิกจำนวน 9 คนที่กล่าวขอบคุณ:
-
29th December 2011 20:32
#2
เป็นเรื่องธรรมดามากครับ เรารักเขามาก แต่ก็ทิ้งไป นานๆเดี่ยวก็ลืมครับ ฟังธง
-
รายชื่อสมาชิกจำนวน 2 คนที่กล่าวขอบคุณ:
-
29th December 2011 20:38
#3
หัวอกเดียวกันเลย ต่างแค่เค้าไปได้ชอบเราด้วยแค่นั้นแหละ
-
-
29th December 2011 20:40
#4
ก็อย่าไปมองมาก
กลั้นๆฝืนๆไว้ เดวเวลาก็ช่วยได้
เดือนกว่าๆ ฝัน 13 ครั้ง เยอะเกินแล้ว
ผมว่าน่าจะเลิกมองหรือมองน้อยลงไปเรื่อย ขืนมองจะลืมได้ไง ก็มันเห็นกันทุกวันอะนะ - -
แล้วก็อย่าไปเข้าเฟสด้วยนะ -*-
ถ้ามันดูแรงไปก็ขออภัย ไม่รู้จะบอกไงเลยพิมตรงๆเลยละกัน
-
-
29th December 2011 20:42
#5
กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ
Deathbringer
ก็อย่าไปมองมาก
กลั้นๆฝืนๆไว้ เดวเวลาก็ช่วยได้
เดือนกว่าๆ ฝัน 13 ครั้ง เยอะเกินแล้ว
ผมว่าน่าจะเลิกมองหรือมองน้อยลงไปเรื่อย ขืนมองจะลืมได้ไง ก็มันเห็นกันทุกวันอะนะ - -
แล้วก็อย่าไปเข้าเฟสด้วยนะ -*-
ถ้ามันดูแรงไปก็ขออภัย ไม่รู้จะบอกไงเลยพิมตรงๆเลยละกัน
นั่นสิครับ ผมควรทำแบบนั้นเลย
ผมมันหักห้ามใจยากอะครับ ผมเป็นห่วง คนที่เคยเป็นแบบผมน่าจะเข้าใจนะ
แต่ผมก็จะพยายามหักห้ามใจนะครับ
// ขอบคุณครับ
-
-
29th December 2011 20:46
#6
จากสมการแล้วเวลาที่เราถูกใช้ไปแล้วก็จะไม่สามารถนำกลับมาใช้ใหม่ได้ แต่เราสามารถนำสิ่งอื่นมาทดแทนได้ แต่ก็ไม่มีสิ่งใดที่เหมือนกันอยู่ดี เพราะฉนั้นเราเข้าใจความเป็นจริงซะ คุณก็จะเข้าใจตัวเองมากขึ้นและโลกนี้ขี้นเป็นกอง!
"ชอบหันหลังกลับทุกครั้ง.. เมื่อตอนเวลาหันหลังหนีศัตรู"
-
-
29th December 2011 20:48
#7
กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ
DkTaP82
จากสมการแล้วเวลาที่เราถูกใช้ไปแล้วก็จะไม่สามารถนำกลับมาใช้ใหม่ได้ แต่เราสามารถนำสิ่งอื่นมาทดแทนได้ แต่ก็ไม่มีสิ่งใดที่เหมือนกันอยู่ดี เพราะฉนั้นเราเข้าใจความเป็นจริงซะ คุณก็จะเข้าใจตัวเองมากขึ้นและโลกนี้ขี้นเป็นกอง!
มีคนพูดประมาณนี้เลย เค้าบอกผมโตแล้วผมจะเข้าใจ มันต้องเข้าใจเหตุผล..
แม้ผมจะศึกษาพุทธธรรมมามาก แต่พอผมเจอเรื่องแบบนี้เค้ากับตัวจริงๆ มันก็คิดยากน่ะครับ
อย่างว่า เมื่อเค้าไม่สนใจแล้ว ผมควรเข้าใจอะไรๆ แล้วก็หยุดเสียที
ขอบคุณนะครับ..
-
-
29th December 2011 21:03
#8
อืม ... จะว่าอย่างไรดีละ ผมก็เคยเจอะ เคยเจอเรื่องคล้ายๆ กันนะ ผมเป็นคนที่ชอบเล่นบอลมาก ชอบถึงชอบมากที่สุด วันนึงน้องผม(สนิทกัน)เป็นทอมนะ มันบอกว่าอยากจะให้ผมสอนฟุตซอลให้ มันจะไปแข่ง ผมก็ตกลงโดยไม่คิดอะไร แล้ววันต่อมา น้องผมมันเอาเพื่อนมาด้วย แล้วช่วงนั้นเป็นช่วงที่ผมรอคนคนนึงอยู่ รอมานานแล้ว รอจนผมชินและชากับความรู้สึกไปแล้ว ผมพบกับน้องเขาเข้า มันแปลกนะ มันทำให้ผมรู้สึกเหมือนกับคนที่รอ ความรู้สึกเหมือนกันเลย เหมือนฟ้าเปิดมาก ผมมีความสุขแค่แรกเห็น น้องเขาไม่ได้เป็นคนที่น่ารักอะไรมากมาย ก็เหมือนคนธรรมดา เพียงแค่ดัดฟัน แต่มันเหมือนมีอะไรที่ไม่ธรรมดา ผมก็สอนทั้งน้องผมและก็น้องเขาไปได้สักพัก ตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมก็คุยกับน้องเขาปกติ พยายามทำตัวให้ดูดีที่สุด แต่ยิ่งพยายามมันยิ่งห่วย เหอะๆ ... ผมก็ชวนเขาไปเดินเที่ยวงาน ปาลูกโป่ง ลอยกระทง เวลาผ่านไป ผมต้องย้ายบ้านแล้วทั้งๆ ที่รู้จักได้ไม่นานเอง ผมคิดว่า ผมมันควรถึงเวลาที่ผมจะสารภาพหละ ผมลังเลใจมาก ใจหนึ่งก็กลัว กลัวว่าเขาไม่คิดอะไรกับเรา ส่วนอีกใจก็อยากจะทำตามที่มันเรียกร้อง เพราะคนที่ผมรอ ผมไม่เคยบอกอะไรเธอเลย ผมมีแค่รอยยิ้มและความรู้สึกให้เธอ และแล้ว ผมก็น้องเขาไป ผมรู้สึกโล่งอกมาก และรู้สึกดีใจมากเมื่อน้องผมมันบอกผมว่า เวลาอยู่ที่ รร. ก็พูดถึงพี่บ่อยๆ และยิ่งรู้สึกดีใจมากไปกว่านั้นคือ ผมรู้ว่าเขาก็คิดเหมือนกันกับผม เวลาผ่านไป ผมย้ายบ้านแต่เรายังติดต่อกัน เฟสที่ปกติเราคุยกันก็เหมือนเดิม เหอะๆ พิมพ์ไป 5 บรรทัด ตอบกลับมาแค่ คำสองคำ ผมเริ่มเข้าใจอะไรมากขึ้น เขายังรักและรอแฟนเก่าอยู่ ผมได้มีโอกาสไปส่องเฟสของแฟนเก่าของน้องเขา รุ่นเดียวกับผม ชอบหลายๆ อย่างเหมือนผม หน้าตาดีกว่าผม สูง ขาว หล่อ เรียกได้ว่าดีกว่าผมหมด แถมฐานะทั้งคู่สำหรับผมถือว่า รวยมาก ผมรู้ท้อทันที ... ผมพยายามหยุดความคิด ให้มันจบลงเพียงเท่านี้ แต่ผมก็ทำไม่ได้ ผมกลับรู้สึกว่า มันเหมือนมีคนที่ผมชอบคนแรกถึง 2 คน ลงเอ่ยกันคนละแบบ เจ็บปวดมาก เหมือนได้ยินจากเพื่อนเขาว่า คุยกับเราแค่เล่นๆ แต่ผมก็ไม่ว่าอะไร ทำตัวปกติ เหมือนเดิมทุกอย่าง ความรู้สึกที่มีให้ยังเหมือนเดิม เพียงแค่ผมเข้าใจอะไรมากขึ้น เข้าใจว่าเราควรอยู่ ณ จุดจุดไหน ... ระหว่างที่ผมเงียบหายไป ผมก็มีความสุขดี เพียงแค่รับใครเข้ามาอีกไม่ไหว แต่ผมก็ยังคุยกับเธอบ้างอะไรบ้าง หลายๆ ครั้งที่เธออยากปรึกษาเกี่ยวกับการวิ่ง การแข่งผมก็บอกเธอ แล้วผมก็ค่อยๆ เริ่มหายไป จนเวลาผ่านมา 1 ปีแล้ว ถ้านับ ... ผมน่าจะใช้เวลาทำใจทั้งหมด 7 เดือนกว่าเกือบ 8 เดือน แต่ผมยังจำได้รอยยิ้มกับคำพูดของน้องเขาได้ เมื่อเดือนที่ผ่านมา น้องเขาวิ่งได้เหรียญทองด้วยนะ ... แปลกก ทั้งๆ ที่เขาเอาความรู้สึกเรามาเล่นแบบนี้ แต่เรากลับยังรู้สึกดีกับเขาเหมือนเดิม ผมรู้สึกดีใจยังไงก็ไม่รู้ ทั้งๆ ที่มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเราเลย
ผมเชื่อนะว่า สักวันคุณก็จะต้องเจอะเจอคนคนดีดีเข้ามาในชีวิตครับ ... ส่วนสำหรับคนเก่าในสายตาผม ผมให้นิยามว่า " ยินดีและปรบมืออยู่ไกลๆ " ครับ ส่วนปัจจุบันผมก็มีแฟนแล้ววันหลังค่อยเล่าให้ฟัง สู้ๆ ! : )
-
-
29th December 2011 21:07
#9
กระทู้ต้นฉบับโดยคุณ
Naowarat
อืม ... จะว่าอย่างไรดีละ ผมก็เคยเจอะ เคยเจอเรื่องคล้ายๆ กันนะ ผมเป็นคนที่ชอบเล่นบอลมาก ชอบถึงชอบมากที่สุด วันนึงน้องผม(สนิทกัน)เป็นทอมนะ มันบอกว่าอยากจะให้ผมสอนฟุตซอลให้ มันจะไปแข่ง ผมก็ตกลงโดยไม่คิดอะไร แล้ววันต่อมา น้องผมมันเอาเพื่อนมาด้วย แล้วช่วงนั้นเป็นช่วงที่ผมรอคนคนนึงอยู่ รอมานานแล้ว รอจนผมชินและชากับความรู้สึกไปแล้ว ผมพบกับน้องเขาเข้า มันแปลกนะ มันทำให้ผมรู้สึกเหมือนกับคนที่รอ ความรู้สึกเหมือนกันเลย เหมือนฟ้าเปิดมาก ผมมีความสุขแค่แรกเห็น น้องเขาไม่ได้เป็นคนที่น่ารักอะไรมากมาย ก็เหมือนคนธรรมดา เพียงแค่ดัดฟัน แต่มันเหมือนมีอะไรที่ไม่ธรรมดา ผมก็สอนทั้งน้องผมและก็น้องเขาไปได้สักพัก ตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมก็คุยกับน้องเขาปกติ พยายามทำตัวให้ดูดีที่สุด แต่ยิ่งพยายามมันยิ่งห่วย เหอะๆ ... ผมก็ชวนเขาไปเดินเที่ยวงาน ปาลูกโป่ง ลอยกระทง เวลาผ่านไป ผมต้องย้ายบ้านแล้วทั้งๆ ที่รู้จักได้ไม่นานเอง ผมคิดว่า ผมมันควรถึงเวลาที่ผมจะสารภาพหละ ผมลังเลใจมาก ใจหนึ่งก็กลัว กลัวว่าเขาไม่คิดอะไรกับเรา ส่วนอีกใจก็อยากจะทำตามที่มันเรียกร้อง เพราะคนที่ผมรอ ผมไม่เคยบอกอะไรเธอเลย ผมมีแค่รอยยิ้มและความรู้สึกให้เธอ และแล้ว ผมก็น้องเขาไป ผมรู้สึกโล่งอกมาก และรู้สึกดีใจมากเมื่อน้องผมมันบอกผมว่า เวลาอยู่ที่ รร. ก็พูดถึงพี่บ่อยๆ และยิ่งรู้สึกดีใจมากไปกว่านั้นคือ ผมรู้ว่าเขาก็คิดเหมือนกันกับผม เวลาผ่านไป ผมย้ายบ้านแต่เรายังติดต่อกัน เฟสที่ปกติเราคุยกันก็เหมือนเดิม เหอะๆ พิมพ์ไป 5 บรรทัด ตอบกลับมาแค่ คำสองคำ ผมเริ่มเข้าใจอะไรมากขึ้น เขายังรักและรอแฟนเก่าอยู่ ผมได้มีโอกาสไปส่องเฟสของแฟนเก่าของน้องเขา รุ่นเดียวกับผม ชอบหลายๆ อย่างเหมือนผม หน้าตาดีกว่าผม สูง ขาว หล่อ เรียกได้ว่าดีกว่าผมหมด แถมฐานะทั้งคู่สำหรับผมถือว่า รวยมาก ผมรู้ท้อทันที ... ผมพยายามหยุดความคิด ให้มันจบลงเพียงเท่านี้ แต่ผมก็ทำไม่ได้ ผมกลับรู้สึกว่า มันเหมือนมีคนที่ผมชอบคนแรกถึง 2 คน ลงเอ่ยกันคนละแบบ เจ็บปวดมาก เหมือนได้ยินจากเพื่อนเขาว่า คุยกับเราแค่เล่นๆ แต่ผมก็ไม่ว่าอะไร ทำตัวปกติ เหมือนเดิมทุกอย่าง ความรู้สึกที่มีให้ยังเหมือนเดิม เพียงแค่ผมเข้าใจอะไรมากขึ้น เข้าใจว่าเราควรอยู่ ณ จุดจุดไหน ... ระหว่างที่ผมเงียบหายไป ผมก็มีความสุขดี เพียงแค่รับใครเข้ามาอีกไม่ไหว แต่ผมก็ยังคุยกับเธอบ้างอะไรบ้าง หลายๆ ครั้งที่เธออยากปรึกษาเกี่ยวกับการวิ่ง การแข่งผมก็บอกเธอ แล้วผมก็ค่อยๆ เริ่มหายไป จนเวลาผ่านมา 1 ปีแล้ว ถ้านับ ... ผมน่าจะใช้เวลาทำใจทั้งหมด 7 เดือนกว่าเกือบ 8 เดือน แต่ผมยังจำได้รอยยิ้มกับคำพูดของน้องเขาได้ เมื่อเดือนที่ผ่านมา น้องเขาวิ่งได้เหรียญทองด้วยนะ ... แปลกก ทั้งๆ ที่เขาเอาความรู้สึกเรามาเล่นแบบนี้ แต่เรากลับยังรู้สึกดีกับเขาเหมือนเดิม ผมรู้สึกดีใจยังไงก็ไม่รู้ ทั้งๆ ที่มันไม่ได้เกี่ยวอะไรกับเราเลย
ผมเชื่อนะว่า สักวันคุณก็จะต้องเจอะเจอคนคนดีดีเข้ามาในชีวิตครับ ... ส่วนสำหรับคนเก่าในสายตาผม ผมให้นิยามว่า " ยินดีและปรบมืออยู่ไกลๆ " ครับ ส่วนปัจจุบันผมก็มีแฟนแล้ววันหลังค่อยเล่าให้ฟัง สู้ๆ ! : )
ขอบคุณครับผม :']
คล้ายผมเลย เค้าเอาความรู้สึกเรามาเล่น แต่เราก็ยังไม่โกรธเค้า
หวังว่าสักวันผมจะลืมเค้าครับ
-
-
29th December 2011 21:07
#10
หัวอก เดี่ยวกันครับ ยิ่งรักมาก ยิ่ง เจ็บ มากๆๆ
Hoolywood Undead
-
-
30th December 2011 06:01
#11
ยอมรับความจริง ทำตัวตามปกติ คิดแค่เพื่อนคนนึง
ชีวิตยังอีกยาวไกล ต้องเจออะไรอีกเยอะ
สุดท้ายคุณอาจดีใจก็ได้ที่เลิกกัน เพราะทำให้คุณได้เจออีกคนที่ใช่กว่า
ปล.ประสบการณ์บอกมา
Forgive Your Enemies, But Never Forget Their Names. ™
-
-
30th December 2011 06:08
#12
^^~ หัวอกเดียวกัน
มีเวลาอยู่ด้วยกันไม่นานเดี๋ยวก็ลืมครับ
-
-
30th December 2011 19:00
#13
ขอบคุณทุกๆคนมากครับ yy
ผมคิดได้แล้วว่า
ผมจะเข้าเฟสเค้าน้อยลง ไม่มองหน้าเค้า ไม่อะไรกับเค้าน้อยลงเรื่อยๆ ไม่ทักเค้า
แต่ผมจะไม่ลืมเค้า ผมจะจดจำช่วงเวลาดีๆที่เรามีให้กัน อย่างน้อยเราก็เคยได้รักชอบกัน เป็นความทรงจำที่ดีตลอดในชีวิตไป
ยังคงเก็บภาพเค้าไว้ในหัวใจ และเวลาจะทำให้ัมันเลือนลาง..
จากนี้.. ผมควรรักตัวเองให้มากกว่า รอเวลาที่จะเยียวาผมให้ดีขึ้นเรื่อยๆ ต้องมีสักวันครับ..
-
-
30th December 2011 19:47
#14
หัวอกเดียวกัน ): แต่ตอนนี้ผมลือได้แล้วเพราะเปิดเทอม (: ได้ใช้เวลาไปกับเพื่อนกับงานกับการบ้าน ไม่ต้องมานั่งคิดเรื่องนี้
-
-
30th December 2011 20:22
#15
ฟังของผมบ้างช่วงมหาลัยคล้ายๆคุณเหมือนกัน
เริ่มจากช่วงนั้นผมฟิตติดเทอร์โบตอนปี 3 ครึ่งหลังจากกลับมาจาก ฝึกงานเพื่อนๆช่วงนั้นก็ฟิตพอกันเรื่องกีฬา
พวกเขาก็ชวนกันเล่นกีฬากันเหยงๆ ผมจึงไปเล่นกับพวกเขาทุกๆสัปห์ดาเมื่อมีโอกาสเพราะส่วนตัวชอบเล่นกีฬาให้หุ่นเฟิร์มๆอยู่แล้ว
แล้วมีอยู่สัปห์ดาหนึ่ง ในขณะที่เราเล่นกีฬาทุกชนิดไม่ว่าจะเป็น แบดมินตัน บาสเกตบอล บลาบลาบลา และสัปห์ดานี้ เราตัดสินใจกันว่าจะเล่น ปิงปองกัน
จึงเดินเข้าศูนย์กีฬาของมหาลัยเพื่อไปหาโต๊ะว่างเล่นกันแต่เผอิญโต๊ะเต็มหมด ก็เผอิญเพื่อนคนหนึ่งเหลือบไปเห็น โต๊ะปิงปองโต๊ะหนึ่งจึงเรียกคนที่เหลือให้หันกันไปดู
"เฮ้ยๆ ดูโต๊ะนั่นดิ ผู้หญิงเล่นปิงปองเว้ย น่ารักด้วยดิ" พวกเขาหันไปดูผมก็หันไปดูบ้าง ก็เจอผู้หญิง 3 คนกำลังผลัดเปลี่ยนกันเล่นปิงปองแบบ 1-1
กันอยู่ตอนแรกผมไม่ได้คิดอะไร แต่ว่าพวกเพื่อนๆเขาชวนกันเดินไปที่โต๊ะของพวกผู้หญิงเหล่านั้น ผมจึงเดินตามไปด้วย ผู้หญิงคนแรกที่ผมเห็นกำลังนั่งรอเพื่อนสาว
อีกสองคนที่กำลังเล่นกันอยู่ หน้าตาก็ใช้ได้ ขาวๆหน่อยแต่ไม่ค่อยหมวยออกไปทางไทยๆ คนที่ตีอยู่ฝั่งผมตอนเดินไป(ติดกับกำแพงด้านหลัง)ก็หน้าตาไทยๆแต่หุ่นดี
แต่มีอยู่คนหนึ่ง ตัวเล็กๆหน่อยหน้าตาหมวยๆขาวๆหุ่นก็เปรียบเทียบได้ประมาณ น้องเต้ยในรายการ The sister's แต่รูปลักษณ์หน้าตาของเธอจะ
ออกไปทาง ต่างจังหวัดนิดๆ ถือว่าไม่สวยอะไรเท่าไหร่ แต่ประเด็นมันอยู่ตรงที่ว่าดันเป็นคนที่ยิ้มเมื่อไหร่แล้วละก็จะรู้สึกว่ารอยยิ้มของเธอมันทะลวงเข้ามา
ในใจผมตรงๆ ทำให้เกิดอาการตุ้บๆตั้บๆ ซะอย่างนั้น ทั้งๆที่สมัยฝึกงานก็เจอสาวๆน่ารักๆเยอะแยะแต่ก็ไม่เคยคิดจะคบใคร แต่สำหรับเธอคนนี้แปลกมากที่ทำให้
ผมรู้สึกหัวใจเต้นผิดจังหว่ะได้ หลังจากนั้นพวกเธอก็ถามว่าจะเล่นไหม เพราะพวกหล่อนจะเลิกกันแล้วแต่ว่าจะขอให้เล่นเป็นเพื่อนสาวหมวยๆคนที่ผมมองอยู่พอดี
พวกเราก็ตอบตกลงและก็เริ่มคุยกัน แซวบ้างจนเริ่มคุ้นเคย และขอเบอร์ซึ่งผมไม่ได้เป้นคนขอแต่มาได้เบอร์เขาีที่หลังจากเขาบอกเพื่อนผมว่า "สนใจผม"นั่นเอง
.
.
.
รวบรัดตัดตอนเพราะเดี๋ยวมันจะกลายเป็น นวนิยาย 1 เรื่องพอดี
หลังจากนั้นเราก็ได้คุยกันทางโทรศัพท์เรื่อยๆมา รู้สึกดีกันเรื่อยมา ไปช่วยทำรายงานบ้างเจอเพื่อนเขาบ้าง
แต่ผมไม่เคยพามาให้เจอเพื่อนๆผมนะ ผมเป็นคนถ้าไม่ชัวร์จะไปพาไปหาเพื่อนเด็ดขาด
แต่รางร้ายก็เริ่มเป็นเหมือนพายุมาพัดและหอบเอาความสัมพันธ์อันดีระหว่างเราไปจนหมดสิ้น
นั่นคือ หนุ่มคนหนึ่งเข้ามาแทรกกลางหนุ่มคนนี้เข้ามาที่มหาลัยนี้ช่วงปีสามแต่ประเด็นคือ
เขาหน้าตาละม้ายคล้าย Big D2B เมื่อครั้งยังดังมากๆก่อนประสบอุบัติเหตุมากๆ(ไม่ขอเล่าเดี๋ยวจะยาวเอาปัญหาเลย)
หลังจากนั้นเขาก็เริ่มห่างผมโทรไปก็รับบ้างไม่รับบ้างจนสุดท้ายเขาก็เดินควงกันโดยที่ผมไปแอบเห็นพอดี
แต่เหตการณ์ที่ตรงกับ จขกท. คือ เขามาบอกที่หลังว่า คิดกับทุกคนแค่เพื่อนๆ .....แต่เดินควงหนุ่มที่แทรกเข้ามา เอ้ะยังไง! หรือว่า กำลังจะบอกรักผมแต่เผอิญโดนธนูปักที่เข่าเสียก่อน =w=
หลังจากครั้งนั้น ผมไม่เคยรู้สึกว่าการที่ผู้หญิงบอกสนใจแล้วผมจะสนใจในเิชิงอยากไ้ด้เป็นแฟนอีกเลย
เพราะเธอคนนั้นได้ฝังแผลในใจผมในเรื่องที่ว่า "ถ้าหญิงจะมาจีบผม ไม่ทุ่มเทให้ผมเห็นว่าชอบจริงๆก่อน ผมก็จะไม่สนใจอีกเด็ดขาด"
ปล.ถ้า SKYRIM มาเร็วกว่านี้ จะ Fus Ro Dah ซะให้กระจายไปทั้งคู่เลย
-
รายชื่อสมาชิกจำนวน 2 คนที่กล่าวขอบคุณ:
-
31st December 2011 14:47
#16
รอคนใหม่ เดี๋ยวก็ลืมครับ เชื่อพี่ เพราะพี่เคยเป็น
รอคนใหม่ที่เข้ามาสนใจเรา นั่นเเหละ น้องจะเปลี่ยนทันที
ช่วงนี้เจอหน้าจะ วืบๆ หน่อย เเหละ เเต่ก็ไม่ต้องไปบังคับให้ใจเราไปชอบคนใหม่นะ
-
-
ปัจจุบันผมยังคืดถึงเค้าอยู่เหมือนเดิมครับ
แทบจะไม่ดีขึ้นเลย แย่จัง yy
-
-
SPEC = CPU Core i5 4670 3.40 Ghz /// Ram 8 Gb /// VGA Giggabyte GTX 770 OC
edition /// PW : Corsair 650 W
-
-
เจ้าของกระทู้เป็นเหมือนผมเลย ครับ เป่ะ มาก
ของผม ก็คุยกันดีๆ แบบเจ้าของกระทู้นี่และ เวลาประมาณ 2 เดือน : )
พอปิดเทอมผมขึ้นไปเรียน กทม เธอ ก็ไป วันแรก ที่เธอไปเรายังไปเที่ยวด้วยกันอะไรด้วยกัน
ก้ยังดี อยู่ไม่มีแวว จะเปลี่ยนไป...
พออีกวันต่อมา ผม เริ่มรู้สึกแปลก..ผมเริ่มคิดว่าต้องมีอะไรแน่่...
และแน่นอนสิ่งที่ผมคิด มันก็เปนเช่นนั้น
เธอเจอผมเธอวิ่งหนีผม.. ผมจำภาพนั้นได้ดี : (
ผมเลยโทรไปหาเธอว่าเปนอะไรทำไมต้องวิ่งหนี ? เธอบอก อยากอยู่คนเดียว : )
ผมก็เข้าใจ และก็ทำใจยอมรับว่าเรามันไม่ใช่
พอเวลาผ่านไปไม่นาน เห้นเธอเดินกับคนอื่นนั่งทำการบ้านกับคนอื่น ...
ซึ่งผมเห็น และเธอก็เห้นผม..
ผมแทบล้มตรงนั้นเลยมือถือ ไอพอด บีบ ไอพอดแน่นมาก...
ความรู้สึกนี้โคตร ทรมาน โคตร จะเจ็บปวด นอน ละเมอถึงเธอ..ฝันถึงเธอ..
แต่ผมโกธรเทอไม่ลง..ถึงเธอจะทำกับผมขนาดนี้ : (
ผมก็เหมือนเจ้า จขกท.และครับ
ยังเปนห่วงเค้า เหมือนเดิม อะไรต่างๆยังเหมือนเดิม ทั้งที่ๆในใจก็รู้ยูแกใจว่าเธอมีใครที่เปนห่วงเธอยูแล้ว : )
เฮ้อ รอเวลาครับ.. และก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าเปิดเทอม ผมจำทำยังไงดี อยู่ห้องเดียวกันด้วย : (
-
-
ถ้าถึงกับใช้คำว่ารัก แนะนำให่ลุยต่อครับ จีบๆๆๆๆ ตื้นเข้าไปครับ ผู้หญิงแพ้การตื้น
-
-
บอกผมว่า เค้าคิดว่าเค้าไม่เหมาะกับเรื่องแบบนี้ เหตุผลข้ออ้างมากมาย บอกว่าอยากคุยกับทุกคนเป็นเพื่อน
ยังไงได้ล่ะครับ เรามันไม่ใช่ เค้าจะไปเหตุผลอะไรก็ไม่สำคัญหรอก
-
-
เขาคิดว่าเราไม่ใช่ก็อย่าไปคิดอะไรมากครับ
ผ่านไปนานๆเข้า วันหนึ่งเรามาคิดถึงเรื่องนี้ได้ เราอาจจะรู้สึกดีที่มีเรื่องนี้เป็นบทเรียนชีวิตก็ได้
สู้ๆครับ
ยาที่ดีที่สุดเวลาที่ทะเลาะกับแฟนคือ "การนึกถึง 10 นาทีแรกที่ได้เป็นแฟนกัน"
-
กฎการส่งข้อความ
- You may not post new threads
- You may not post replies
- You may not post attachments
- You may not edit your posts
-
Forum Rules