เมื่อรักเเล้วทุกเราจะมีรักกันไปเพื่ออะไร มาแชร์กันหน่อยตอนนี้ทุกข์ใจอย่างมากมายครับ
เมื่อรักเเล้วทุกเราจะมีรักกันไปเพื่ออะไร มาแชร์กันหน่อยตอนนี้ทุกข์ใจอย่างมากมายครับ
คนพิเศษอ่ะ พิเศษอ๊ะ คนที่รักแล้วทุกข์คือคนที่เข้าใจคำว่ารักแล้ว หรือจะไปแค้นจนโดดตึกประชดอันนั้นมันบ้าแล้ว
ทุกข์....เรื่องอะไร ไม่มีต้นนํ้าปลายนํ้าเลย จู่ๆก็ขุดเรื่องมาหาเรื่อง อันนั้นสมควรเลิกโดยพลัน
ทุกข์....เรื่องเงินๆทองๆ เขาเห็นเงินดีกว่าเรา...ปล่อยเขาไปหาผัวหรั่งเองเถอะ - -"
ทุกข์....เรื่องโดนเพื่อนของแฟนขู่ หรือ แฟนเก่าขู่ทำร้าย อันนี้ควรจะไป 1-1 กับ*****ให้รู้ๆไปเลย
ทุกข์....อะไรอีกหละ เยอะแยะ ขอแค่ 1นาที ทบทวนสิ่งที่เกิด คิดก่อนพูด เวลาพูดในใจไปแล้วขอให้นึกอนาคตที่พูดออกไปด้วยหละว่ามันจะเกิดอะไร
Trying not to feel the same
ผมเคยคิดเหมือนกัน ตอนผม อกหักจากผู้หญิง แต่เราจะรู้ ได้ยังไงว่า วันหนี่งเราจะไม่รักใครอีก เราเป็นแค่ มนุษย์ เราเกิดมาจากพื้น ฐานของธรรมชาติ พื้นฐานของความจริง ถ้าเลือกได้ผมก็ไม่อยากที่จะรักใคร
อีก เพื่อที่จะได้ไม่เจ็บอีก แต่เราไม่สามารถ บังคับใจเราได้ถ้าวันหนึ่งเราเจอผู้หญิง ที่ไม่มีอะไรดี ไปกว่าคนที่เราเคยรัก ถึงจะเรียกไม่ได้ว่ารูปงามแต่เราก็สามารถรักได้ ผมเองก็ไม่รู้ ความจริง เราเข้าใจมันน้อยมาก ถึงเราทุกคนจะ รู้สึกว่ามีความรักอยู่ในใจ แต่กฎอะไรที่ทำให้เรารัก เราถึงต้องรัก ผมหรือคนที่เคยเจ็บ สักวันต้องเจ็บอีก ไม่มีทางออก
รักน่ะ ไม่ได้มีแต่ทุกข์หรอก เพียงแค่ เราแค่คิดเอาแต่ได้ฝ่ายเดียว รึไม่ก็ ตึงไปมั่ง หย่อนไปมั่ง มันถึงทุกข์
ถ้าเราพบความรักที่ดี ความสุขน่ะ มากล้น จนไร้คำบรรยายเลยแหละ
I believe I can't fly. Because I not have anything to fly
เพื่อความเร้าใจ !'
♥ Las Vegas
♥ ตัวเอง พ่อแม่ และสังคม
ทุกข์เกิดขึ้นจากตัวเราเอง ดังนั้นหนทางดับทุกข์ก็ต้องอยู่ที่ตัวของเราเอง ปล่อยวางแล้วชีวิตจะสบายขึ้นเยอะ เรื่องเล็กๆน้อยๆก็ปล่อยไปแฟนก็ happy ไม่ต้องมาทะเลาะกันให้ปวดใจบ่อยๆ
ถ้าไม่เคยจนก็ไม่รู้จักคำว่ารวย
ถ้าเคยไม่มีก็จะรู้จักคำว่ามี
ถ้าเคยทุกข์ก็จะรู้จักคำว่าสุข
คนเบื่อคนที่ยังมองโลกนี้ว่าสวยงาม หรือ พวกปรัชญาความรัก ทำเป็นพูดดี พูดสร้างภาพ ว่ารักดีอย่างโน้นรักดีอย่างนี้ ความรักมันไม่ต่างกับยาบ้าหรอกครับ ร้ายแรงกว่าด้วยซ้ำ
บางคนบอกรักได้โดยไม่ทุกข์ รักเป็น พวกที่พูดแบบนี้ คือพวกที่เข้าใจความรักน้อยที่สุด
รักโดยปราศจากทุกข์เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ จะมีคนที่บอกว่า รักโดยปราศจากทุกข์ได้ เขาผู้นั้นก็คือคนที่ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับความรักเลย
ความรักเป็นต้นเหตุแห่งการเกิดทุกข์ก็ว่าได้ไม่ผิดนัก หากพูดกันในทางโลกๆ
ความรักมี ฉันทะ ( ความพอใจ ) เป็นเหตุ เมื่อมีความพอใจ ย่อมมี ราคะจึงเกิดความกำหนันยินดี เกิดการปลงใจรักเห็นว่าน่ารักน่าพึงใจ เท่านั้น ตัณหาก็เกิด
เมื่อตัณหาเกิด อุปาทานเกิด, เมื่ออุปาทานเกิดภพย่อมเกิด, เมื่อภพเกิดชาติย่อมเกิด เท่านี้น สุขทุกข์อภิฌชาและโทมนัสก็เกิดขึ้นอย่างครบถ้วน นี่คือต้นเหตุแห่งทุกข์ [ อ้างจากสาย ปฏิจสมุปบาท ส่วน ตัณหา ถึง ชาติ ]
ความรักมีอยู่ทุกที่ แม้ผู้อยู่โดดเดี่ยวกลางป่าเขาลำเนาไพร เรือนว่าง ปราศจากผู้คน, สถานที่ปราศจากผิวลมคน , เป็นที่กระทำการลับของมนุษย์ แต่ผู้นั่นยังไม่สามารถอาลัยในความรักได้ เขานั้นย่อมเรียกว่า ผู้อยู่อย่างเพื่อนสอง เพื่อนสองคือตัณหา
เช่นกัน, แม้ผู้อยู่กลางใจเมือง เกลื่อนกล่นไปด้วย อุบาสก อุบาสิกา ภิกษุ ภิกษุณ๊ เสนา อำมาตย์ หรือ ปริพาชก มากมายก็ตาม แต่เขาละตัณหาได้ เขานั้นย่อมได้ชื่อว่า เป็นผู้อยู่อย่างโดดเดี่ยวโดยแท้
พระพุทธเจ้าได้กล่าวถึงความรักไว้ว่า
ความรักเป็นความร้าย ความรักเป็นความทารุณ
จะเป็นเครื่องทำลายความสุขของปวงชน
ทุกคนต้องการความสมหวังในชีวิตรัก แต่ความรักไม่เคยให้
ความสมหวังแก่ใครถึงครึ่งหนึ่งแห่งความต้องการ
ยิ่งความรักที่ฉาบทาด้วยความเสน่หาด้วยแล้ว
ก็เป็นพิษแก่จิตใจ ทำให้ทุรนทุรายเป็นทุกข์ไม่รู้จักจบสิ้น
ความสุขที่เกิดขึ้นจากความรักนั้น
เหมือนความสบายของผู้ป่วยที่ได้กินของแสลง
เธอทั้งหลายอย่าได้พอใจในความรักเลย
เมื่อหัวใจยึดถือไว้ด้วยความรัก
หัวใจนั้นจะสร้างความหวังขึ้นอย่างเจิดจ้า
แต่ทุกครั้งที่เราหวัง
ความผิดหวังก็จะรอเราอยู่
บทความสั้นๆที่ผมเขียนเองนี่ จะเป็นประโยชน์มากน้อยกับท่านก็อยู่ที่ปัญญา
// ขอบคุณครับ
รักเพื่อที่จะมีชีวิตอยู่ต่อในวันพรุ่งนี้