อยากฝากเรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์ให้เพื่อน ๆ ครับ ผมถูกหลอกมาจาก Facebook

[V2N]

มันเริ่มต้นจากวันหนึ่งมีคนทัก Facebook ผมมา รูปโปรไฟล์เป็นผู้หญิงหน้าตาน่ารักพอใช้ได้

ผมก็คุยตามปกติ แต่การคุยในวันนั้นมันเป็นการคุยกันที่นานมาก เราคุยกันตั้งแต่ 2 ทุ่ม จนถึงเที่ยงคืนโดย

ไม่ได้หยุดพิมพ์เลย ผมเริ่มสนใจในตัวเค้า เพราะเธอความชอบคล้าย ๆ กับผม แล้วผมก็ชอบความเป็นตัวตนของเค้า

เราคุยกันในเฟสบุ๊คได้ประมาณ 5 วัน เค้าก็ขอเบอร์ผมไป ในตอนนั้นผมเริ่มรู้สึกชอบเค้าขึ้นมาแล้วล่ะ

ที่ขอเบอร์ไปไม่ใช่โทรนะครับ เราเล่นคุยกันในข้อความตอนนั้นจะมีโปร 100 ข้อความของ Dtac เราคุย

ข้อความกันทั้งวัน แม้ในตอนเรียน ตอนกินข้าว เราคุยกันตลอด เราคุยข้อความกันได้ 5 วัน เย็นวันนั้นผมกำลัง

กลับมาถึงบ้าน และผมบอกเค้าไปว่าข้อความหมดแล้ว ไว้คุยกันในเฟสนะกำลังจะถึงบ้านแล้ว

พอผมกลับถึงบ้าน ปรากฏว่าเธอคนนั้นโทรมา เสียงเธอช่างน่ารักสอดคล้องกับรูปเธอ แล้วเราก็เริ่มโทรคุย

กันทุกคืน ทำให้ผมได้รู้จักตัวตนของเธอมากขึ้น เธอคนนี้มีแฝด แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันตั้งแต่เด็ก เพิ่งมาอยู่

ด้วยกันตอนโตพวกเธอจึงมีนิสัยต่างกันมาก เธอบอกว่า เธอเกิดอยู่ในโพนพิสัย พ่อเธอทำงานที่ต่างประเทศ

นานๆครั้งจะกลับมาบ้านที ตอนนั้นเธอยังเด็ก เธอยังไม่รู้ว่าแม่เธอตอนนั้นแอบไปมีใครใหม่ พอพ่อเริ่มรู้

ความจริง พ่อเธอเลยกลับมาอยู่ด้วยที่บ้าน และเริ่มมีปากเสียงกันทุกวัน ๆ แต่ตอนนั้นที่พ่อกับแม่ไม่เลิกกัน

เพราะคุณย่าขอเอาไว้ แต่พอหลังจากย่าเธอเสีย พ่อกับแม่เธอก็เลิกกันทันที แฝดของเธออยู่ที่โพนพิสัยกับ

ญาติ ๆ ทางพ่อ ส่วนตัวเธอนั้นได้ติดตามไปกับพ่อที่จังหวัดชัยภูมิ ไปเปิดอู่ซ่อมรถที่นั่น แต่เธอก็ต้องถูกย้าย

ไปอยู่กับแม่ที่อยุธยาเมื่อตอน ม.1 กว่าจะได้กลับมาอยู่ที่โพนพิสัยก็ตอน ม.3 พอขึ้นม.4 ก็อยู่คนละห้องกับ

แฝดของเธอ เพราะเธอเรียนสายวิทย์ ส่วนแฝดของเธอเรียนสายศิลป์ ตอนนี้เธออยู่ 6/2 ส่วนแฝดของเธออยู่

6/7 เลยไม่ค่อยสนิทกัน เรื่องราวเหล่านี้ที่เธอเล่ามาให้ผมฟังผมไม่ได้มีข้อสงสัยซักนิด ผมเชื่อสิ่งเหล่านี้สนิท

ใจ เราคุยกันได้ 1 เดือน ผมจึงตัดสินใจขอคบกับเธอ และเธอตอบตกลง

ยิ่งนานวันผมยิ่งรักเธอคนนี้มากขึ้น ๆ มีหลายครั้งที่ผมก็ได้คุยกับแฝดของเธอ เสียงเหมือนกันมาก

แต่บางครั้งลักษณะการพูดก็ต่างกัน หลังจากวันปีใหม่ปีนี้ ผมจึงเกิดความคิดที่ว่าอยากจะไปหาเธอที่

โพนพิสัย โดยเธอบอกว่าบ้านเธอเปิดร้านอาหารอยู่ริมแม่น้ำโขง ผมใช้เวลา 5 นาทีในการตัดสินใจ แต่เธอ

ไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ที่ผมจะมา แล้วเธอบอกว่าเธอจะไม่บอกด้วยว่าบ้านเธออยู่ไหน ตอนนั้นผมไม่ได้เอะใจ

อะไร ผมนั่งรถไปที่ จ.อุดร โดยที่ผมไม่เคยไปที่นั่นมาก่อนเลย ก่อนถึงตัวเมืองอุดร ก็มีคนโทรเข้ามา แต่

กลายเป็นว่าเป็นแฝดของเธอ แฝดของเธอบอกว่า ตอนนี้เธออยู่ลาว โดนแม่พาตัวไปที่ลาว เดี๋ยวจะ

ประชุมสายให้คุยเพราะโทรไปลาว นาทีละ 30 บาท แฝดของแฟนผมก็ทำการประชุมสาย แฟนผมถามว่าอยู่

ที่ไหนแล้ว เธอบอกว่าตอนนี้เธออยู่ลาวจะกลับมาก็คงดึก ๆ เดี๋ยวจะให้เพื่อนที่ชื่อแป้งไปรับ ผมก็งงและ

สงสัย เธอทำเหมือนกับว่าเธอกำลังหนีผม ผมไปถึงตัวเมืองอุดรแล้วก็ต้องนั่งรถต่อไปโพนพิสัย แต่ตอนนั้น

ผมลงผิดที่ ซึ่งการจะต่อไปโพนพิสัยจะต้องไปนั่งรถที่ตลาดรังษิณา ผมเลยต้องนั่งรถสามล้อไปตลาดรังษิณา

แล้วก็แน่ ๆ เลยครับ ผมโดนสามล้อโกง เค้าคิดผม 100 บาทถ้วน ทั้ง ๆ ที่เดินทางไม่ถึง 10 นาที ผมนั่งรอที่

คิวรถจะไปโพนพิสัยอยู่ประมาณ 15 นาที รถก็มาถึง ผมนั่งรถไปในที่ ๆ ผมไม่เคยไปมาก่อน ตลอดเส้นทาง

ผมนั่งมองข้างทางตลอด เพื่อจดจำรายละเอียดเส้นทาง ผมไปถึงอำเภอโพนพิสัยประมาณ 16.30 น. แล้วผมก็

มารอที่ บ.ข.ส. รอให้คนชื่อแป้งมารับ นั่งอยู่ไม่นานนักก็มีผู้หญิงคนนึงเข้ามาทักผม แต่เธอคนนี้เป็นทอม ใช่

แล้วล่ะครับนี่คือแป้ง แป้งจัดการพาผมไปส่งที่โรงแรม พอเช็คอินผมก็ขึ้นห้องไปเก็บของ แล้วก็มีสายโทร

เข้ามา นั่นเป็นแฝดของแฟนผมเอง เค้าบอกผมว่า จะมารับตอน 1 ทุ่มไปกินข้าวกับเพื่อน ๆ เพื่อนอยากเจอ ผม

ก็รับปาก จากนั้นผมก็ออกจากห้องเดินไปสำรวจรอบ ๆ เมือง แล้วผมก็ไปนั่งพักถ่ายรูปพระอาทิตย์ตกที่ริม

แม่น้ำโขง นั่งอยู่สักพัก ก็มีจักรยานปั่นมา ผู้ชายขับและผู้หญิงนั่งซ้อนท้ายอยู่ ผมรู้โดนทันทีว่านั่นเป็นแฝด

ของแฟนผมกับแฟนของเธอ เพราะผมเคยเห็นจากรูปในเฟสบุ๊คของแฟนผม แต่ทั้งสองปั่นจักรยานผ่านผม

ไปเหมือนคนไม่รู้จัก เพราะผมก็เพิ่งคุยโทรศัพท์กับผมไปทำไมทำเหมือนไม่รู้จักผม ผมก็ไม่เอะใจอะไรอาจ

เป็นเพราะไม่รู้ว่าเป็นผมก็ได้ พอเวลาประมาณ 1 ทุ่ม ตอนนี้ผมอยู่ที่ห้อง แฝดของแฟนผมโทรมาบอกว่าเธอ

ไปด้วยไม่ได้เดี๋ยวจะให้เพื่อนแป้งไปรับ แป้งก็มารับผมกับเพื่อนอีกสองคน คนแรกเป็นผู้หญิง ส่วนอีกคน

เป็นกระเทย เค้าพาผมไปนั่งกินร้านอาหารซึ่งเป็นร้านของเพื่อนเค้าอีกทีอยู่ริมแม่น้ำโขง แล้วแป้งก็ชวนผม

ดื่มเบียร์ ผมก็ไม่ขัดข้อง เราดื่มกันไปประมาณ 7 ขวด แป้งก็เริ่มเมา เราคุยกันเรื่องที่ผมรู้จักกับแฟนผมได้

ยังไง เจอกันที่ไหน อะไรยังไง แล้วผมก็เล่าชีวิตผมให้ฟัง แป้งเมาจนไม่ไหวถึงกับต้องอ้วก สภาพแป้งตอน

นั้นแย่มาก เวลาก็ผ่านมา 4 ทุ่มกว่าแล้ว แฟนผมก็ยังไม่มาซักที ผมพยายามโทรติดต่อแต่ปรากฏว่าเธอ

ปิดเครื่อง แฝดของเธอก็ปิดเครื่อง ผมเลยหลอกถามบ้านของแฟนผมจากแป้ง แป้งก็บอกว่าอยู่ตรงนี้เองไม่

ไกลเดินไปก็ถึง เพื่อนอีกสองคนเห็นแป้งท่าจะไม่ไหวเลยขอพากลับก่อน ตอนนั้นผมนั่งดื่มอยู่คนเดียว แล้ว

ก็เริ่มออกตามหาบ้านของแฟนผม เพราะเธอปิดเครื่องติดต่อไม่ได้เลย ผมเลยเริ่มใช้ข้อมูลที่มีตามหาบ้านเธอ

ตอนนั้นผมอยู่ริมโขงประมาณซอย 15 หน้าวัดไทย มีร้านอาหารอยู่ข้าง ๆ ชื่อร้านปลาทู ถ้าแป้งบอกว่าเดินไป

ก็ถึงไม่ไกล แสดงว่าบ้านของเธอจะต้องถัดไปจากร้านปลาทูแล้วเป็นร้านอาหารที่อยู่ริมโขงเลยด้วย ผมจึง

เริ่มออกตามหา ผมเดินหาอยู่นานแต่ก็เจอร้านหลายร้านที่อยู่ริมโขงแถวนั้นแต่ร้านที่น่าจะใช่ที่สุดคือ ร้านที่

อยู่ตรงซอย 18 ผมนั่งรออยู่ตรงนั้นเพราะคิดว่าถ้าเธอยังไม่มาจากลาวผมจะนั่งดักรอตรงนี้ ผมนั่งที่นั่นจนถึง

ตี 1 ผมรู้สึกโกรธมาก ๆ โทรไปเธอก็ปิดเครื่อง แล้วตอนนั้นผมก็เมามากไม่ไหวแล้ว ผมจึงเดินกลับมานอนที่

ห้อง พอตื่นเช้าขึ้นมา เธอก็โทรหาผมแล้วบอกว่า เมื่อคืนเธอเหนื่อยมากกลับมาแล้วนอนเลย แบตหมดไม่ได้

ชาร์ตแบต แล้วเธอกำลังจะนั่งรถไปขอนแก่น เพราะอีก 1 วันจะเป็นวันสอบ 7 วิชาสามัญ ของนักเรียน ม.6

ซึ่งภาคอิสานจะต้องมาสอบที่จังหวัดขอนแก่นทั้งหมด ผมบอกกับเธอว่างั้นเราไปเจอกันที่ขอนแก่นนะ เธอ

บอกว่าไม่รับปาก ผมนั่งรถกลับมาที่มหาสารคาม เก็บของแล้วก็นั่งรถวนกลับมาขอนแก่นอีกทันที ผมไปถึง

ขอนแก่นประมาณ 6 โมงเย็นกำลังจะ 1 ทุ่มแล้ว ผมตามหาที่พักไปทั่วและก็อย่างว่าที่พักทุกที่เต็มหมด เวลา

ล่วงเลยมาถึง 3 ทุ่ม เธอไม่ยอมบอกกับผมว่าเธออยู่ที่ไหน โดยเธออ้างว่าเธอมาพักกับลุง ลุงขับรถมารับ

ที่บ.ข.ส. เธอไม่รู้ว่าบ้านลุงที่เธออยู่ อยู่ส่วนไหนของตัวเมืองขอนแก่น ผมจะกลับสารคามก็ไม่ได้เพราะรถ

รอบสุดท้ายหมดไปแล้วเมื่อตอน 1 ทุ่มครึ่ง ผมทั้งรู้สึกโกรธและเครียดเอามาก ๆ คืนนี้ผมจะนอนที่ไหน แต่

แล้วผมก็โชคดีเอามาก ๆ ผมมาเจอเพื่อนสมัย ม.ต้น ซึ่งเขาก็มาสอบเช่นกัน ผมจึงขอไปพักกับเขา ผมขอยืม

โน๊ตบุ๊คเขาเล่นเฟสเพื่อคุยกับแฟนผม และคืนนั้นผมก็ได้ชวนเธอเปิดกล้อง เพราะตั้งแต่คบกันมาผมยังไม่

เคยเห็นหน้าเธอเลย เห็นแค่รูปในเฟสบุ๊คแต่เธอก็อัพรูปใหม่เรื่อย ๆ อ่อ ลืมบอกไปครับ เพื่อน ๆ เธอที่ผมไป

เจอที่โพนพิสัยตอนนั้น ผมไม่เคยเห็นอยู่ในรูปต่าง ๆ ของเธอเลย มาต่อเรื่องเปิดกล้องนะครับ เธอไม่ยอม

เปิดกล้องโดยอ้างว่าตอนนี้เธอโทรมมาก เธอยังไม่พร้อมให้ผมเห็น แต่พอผมตื้อหนักเข้าเธอก็เริ่มโกรธ และ

งอน หาเรื่องว่าผมไม่เชื่อหรอว่าเป็นตัวเธอ ผมก็เลิกล้มความตั้งใจที่จะเปิดกล้อง เช้าวันต่อมา ผมกลับมาที่

สารคาม แล้วเราก็คุยกันเหมือนเดิมที่ทำอยู่ทุก ๆ วัน ผ่านมาอีก 1 เดือน ก็กลายเป็นวันปัจฉิมของเธอ ซึ่งเป็น

วันปัจฉิมโรงเรียนเธอตรงกับวันวาเลนไทน์ เธออัพรูปลงเฟสบุ๊ค แต่เธอกลับใส่ชุดพละ ผมถามเธอด้วย

ความสงสัยเธอก็ตอบมาว่า เธอเปลี่ยนหลังจากรับใบประกาศแล้ว ผมก็ไม่เอะใจอะไรเช่นเคย เวลาผ่านมา

ประมาณสิ้นเดือนกุมภาพันธ์ ซึ่งเป็นวันสอบสัมภาษณ์ของ มมส. (มหาวิทลัยมหาสารคาม) เธอบอกกับผมว่า

เธอจะมากับเพื่อน ๆ ของเธอ ตอนนั้นผมดีใจเอามาก ๆ รอบนี้ต้องได้เจอแน่ ๆ แต่แล้วก็เหมือนเดิม เธอไม่

ยอมให้ผมไปเจอ โดยอ้างว่าอยู่กับรุ่นพี่บ้านข้างกัน พ่อฝากบอกเอาไว้ว่าให้ดูแล กลัวรุ่นพี่ไปบอกพ่อ ผม

พยายามขับวนหอพักแถว ๆ นั้น แต่ก็ได้แค่หา เพราะเธอไม่บอกว่าอยู่แถวไหน ผมกลับมาบ้านบังคับให้เธอ

ส่งรูปเธอมาให้ผมดู คืนนั้นเราทะเลาะกัน เธอบอกว่าผมไม่เชื่อใจ ไม่เคยเชื่ออะไรเลย เช้าวันต่อมาเธอส่งรูป

มาให้ผม แต่รูปที่ส่งมาให้นั้นเป็นรูปเก่าซึ่งผมจำได้ว่าเคยเห็นมาแล้ว ผมถามเธอว่าคิดว่าผมไม่รู้หรอว่าเป็น

รูปเก่า เธอตัดสายผมแล้วปิดเครื่อง จากนั้นก็หนีกลับโพนพิสัยโดยไม่ให้ผมรู้ เธอก็อ้างเหตุผลที่ว่าเธอยังไม่

พร้อมให้ผมเจอ ผมเริ่มสงสัยในตัวเธอคนนี้จึงเริ่มค้นหาความจริง ผมไปเจอเฟสของทอมแป้งที่ผมเคยไปเจอ

อยู่ที่โพนพิสัย ผมก็ส่องเฟสของแป้งตามปกติ แต่แล้วผมก็ต้องช็อค!! เพราะมีคนนึงโพสมาขอเบอร์ทอม

แป้งบอกว่าเป็นเพื่อนที่เคยไปออกค่ายด้วยกัน เบอร์ที่แป้งเอาให้คนคนนั้นดันเป็นเบอร์เดียวกับเบอร์แฟนผม

ผมเริ่มทบทวนเรื่องราวทุกอย่างแล้วก็คิดว่ามันเป็นไปได้ ผมเอาเรื่องนี้มาคุยกับเธอ แล้วก็ตามที่คาดไว้เรา

ทะเลาะกัน เธอโกรธผมมาก ผมจึงบอกกับเธอว่าผมอยากให้เธอพิสูจน์เพื่อยืนยันตัวตนของเธอ โดยการ

ถ่ายรูปคู่กับนาฬิกาสีเหลืองที่เธอเคยเล่าให้ฟังว่าแม่เธอซื้อให้ เพราะรูปทุกรูปที่เธออัพขึ้นเฟสบุ๊คเธอไม่เคย

ใส่มันเลย แต่แล้วเธอก็ส่งให้ผมดู เป็นรูปเธอคู่กับนาฬิกาเรือนนั้นจริง ๆ นั่นจึงทำให้ผมเชื่อฝังใจ ว่าตัวเธอ

คือคนนี้จริง ๆ แล้วเราก็คบต่อกันมาเรื่อย ๆ จนถึงเมื่อต้นเดือนเมษา เธอบอกว่าเธอจะไปหาแม่ที่อยุธยา พอ

เธอไปถึงอยุธยาเราก็คุยกันตลอด จนมีวันหนึ่ง เธอให้ผมสมัครอีเมลล์ให้แม่ของเธอ ผมก็สมัครให้ตามปกติ

แล้วก็แอบฟังจากที่เราคุยโทรศัพท์กันจนได้ความว่า เธอสมัครเพื่อจะสมัครเฟสบุ๊คให้แม่ ในคืนนั้นผมนอน

ไม่หลับ ด้วยความอยากรู้อยากเห็นของผม ผมจึงลองมาเข้าอีเมลล์ และรหัสผ่านที่เธอให้ผมสมัครในเฟสบุ๊ค

และแล้วความจริง 100 % ก็กระจ่างชัดเจน ผมคบกันมาเกือบ 5 เดือน วันนี้ผมได้รู้ความจริงแล้ว แม่ของแฟน

ผมกลายเป็นแม่ของทอมแป้ง นั่นก็แสดงว่าคนที่ผมคุยด้วยตลอดมาคือคนชื่อแป้งที่ผมไปนั่งกินเบียร์ด้วย ผม

เริ่มทบทวนเรื่องราวต่าง ๆ ที่ผ่านมา มันเป็นความจริงสิ่งที่ผมรู้ในวันนี้ 5 เดือนที่ผ่านมาผมเป็นตัวอะไร

ทำไมถึงถูกหลอกมานานขนาดนี้ แล้วที่ผมคุยกับแฝดของเธอล่ะ ที่ผมได้ยินเสียงพวกเธอคุยกันล่ะ แล้วรูปที่

เธอถ่ายคู่กับนาฬิกาล่ะ คำถามต่าง ๆ วิ่งเข้ามาในหัวผมไม่หยุด ผมรักเธอมาก รักเธอมาก ๆ แต่ตอนนี้ผมรับ

ไม่ได้ เธอคนนั้นหลอกผมมาตั้งแต่แรกเจอ ผมตั้งสถานะที่เห็นแค่ผมกับเค้าสองคนว่าผมรู้ความจริง

หมดแล้ว ตลอด 5 เดือนที่ผ่านมาเค้าเห็นผมเป็นตัวอะไร ผมเป็นแค่ควายโง่ ๆ ตัวนึงใช่มั้ย เรื่องนี้มันร้ายแรง

ผมรับมันไม่ได้ ผมบอกกับเค้าไปว่า อย่าไปทำแบบนี้กับใครอีกให้ผมเป็นคนที่โดนเค้าหลอกเป็นคนสุดท้าย

แล้วปิดเฟสนี้ไปซะ หวังว่าซักวันเราคงเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันได้ เช้าวันรุ่งขึ้นเค้าปิดเฟสแล้วโทรมาหาผม ว่า

เค้าปิดเฟสแล้วจะไม่ทำแบบนี้อีก ขอโทษที่ให้เสียเวลามา 5 เดือน ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง หวังว่าเราคงเป็น

เพื่อนที่ดีต่อกันนะ ซักวัน

[V2N]

ในตอนนั้นกลายเป็นว่าคนที่ผมรักมาก คิดถึงมาก กลายเป็นคนที่ผมไม่รู้จัก กลายเป็นคนที่ผมรัก

มากแทบไม่รู้จักผมเลยด้วยซ้ำ ผมเริ่มออกตามหาคนที่อยู่ในรูปที่ผมคิดว่าเป็นแฟนผมมาตลอด เหมือนกับว่า

ที่ผ่านมา 5 เดือนผมแค่ฝันไปเธอเป็นคนที่ผมรักมากในความฝัน แล้วตอนนี้ผมตื่นมาในโลกจริง กลับ

กลายเป็นว่าเค้าไม่ได้รู้จักผมเลย ที่ผมยังรู้สึกรักคนคนนี้เพราะ ตลอด 5 เดือนที่ผ่านมา ผมถูกฝังใจว่าคนที่ผม

รักคือคนนี้ คนที่ผมคิดถึงก็คือคนในรูปคือคนนี้ ผมเริ่มตามหาจากการค้นหาชื่อของเธอใน Google และได้

ข้อมูลมาเป็นเว็บไซต์สำหรับทำส่งเป็นรายงาน เป็นชื่อของคนที่ผมคิดว่าเป็นแฟน และแฝดของเค้า ซึ่งนั่นก็

ทำให้ผมได้รู้ว่าเค้าอยู่ห้องเดียวกัน แต่ผมหาเฟสเค้าไม่เจอ ผมจึงเริ่มค่อย ๆ เจาะเข้าไปหา ผมเริ่มจากเข้าเพจ

โรงเรียนของเธอแล้วหาเด็กนักเรียนในโรงเรียนนั้นซักคนที่ไม่ได้ตั้งปิดกั้นเฟสบุ๊คเอาไว้ แล้วก็กดเข้าไปดู

ในเพื่อนของคนคนนั้นทีละคน ผมหาเฟสของเธอคนนั้นอยู่ราว ๆ 4 ชั่วโมง (เรื่องจริงครับ) และสุดท้ายผมก็

เจอ และได้แอดเค้าไป ผมรอเค้ารับแอด จนวันต่อมาเค้าก็ยังไม่รับ ตอนนั้นเค้าปิดกั้นเฟสทำให้ผมมองไม่เห็น

โพสของเค้าว่าเค้าเล่นอยู่รึป่าว ผมจึงต้องแอดคนที่มีเพื่อนร่วมกันเสียก่อน จึงจะสามารถมองเห็นได้ ผมจึง

แอดเพื่อนเค้าไปคนนึงที่ผมมั่นใจว่าเค้าจะรับแอด นั่นเพราะเค้าไม่ได้ปิดกั้นเฟส ยังเห็นโพสล่าสุดของเขาได้

และจำนวนเพื่อนของเขา มีจำนวน 3800 กว่าคน นั่นก็แสดงว่าเค้ารับคนแบบไม่เลือกแน่นอน พอน้องเค้ารับ

แอดผมผมก็รีบไปส่องหน้ากระดานคนที่คิดว่าเป็นแฟนผมทันที และรู้ต่อมาว่าเค้าเปลี่ยนเฟสเลยไม่ได้รับ

แอดผมจึงแอดเฟสใหม่ของเค้าไป ผมรออยู่สองวัน เค้าจึงรับแอด รุ่นพี่ที่สนิทกับผมแนะนำผมว่าให้บอก

ความจริงกับเธอ แต่ผมคิดว่าถ้าบอกไปตอนนี้เธออาจจะไม่เชื่อก็ได้ขอให้สนิทกว่านี้ก่อน ในวันแรกผมคุย

กับเธอแค่ไม่กี่คอมเม้นต์ และรู้ต่อมาว่าเธอเป็นรุ่นน้องไม่ใช่รุ่นเดียวกัน เธอเพิ่งจะอยู่ ม.4 กำลังจะขึ้น ม.5 เท่า

นั้นเอง ซึ่งผมตอนนี้กำลังจะปีหนึ่งแล้ว แล้วเธอก็ออฟไป วันต่อมาผมทักไปแต่เธอตัดบทเหมือนจะรำคาญ

ผม ผมคิดได้ทันทีว่าเธอไม่อยากคุยกับผมแน่ ๆ มันถึงเวลาแล้ว ไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว ผมทักแชทเธอไปว่า

“น้องครับ พี่มีเรื่องจริงจะเล่าให้ฟังมันสำคัญมาก มันเกี่ยวกับตัวพี่และตัวน้อง น้องไม่สงสัยหรอว่าทำไมพี่

รู้จักน้องทั้ง ๆ ที่อยู่ไกลกันขนาดนี้ ถ้าพี่เล่าจบพี่สัญญาพี่จะลบเฟสออกทันที แต่ถ้าไม่อยากฟังพี่ก็จะลบเฟส

ไปเดี๋ยวนี้” เธอตอบกลับมาว่าฟังก็ฟัง ผมจึงเล่าเรื่องทุกอย่างให้น้องเค้าฟัง น้องเค้าก็ตกใจมากแล้วก็มีถาม

แทรกบ้างแต่ผมก็ไม่มีหลักฐานยืนยัน เพราะเฟสที่ปลอมเป็นน้องเค้าก็ปิดบัญชีไปแล้ว ผมเลยยกเรื่องที่ถ่ายคู่

กับนาฬิกามาถามว่าน้องเค้าจำได้มั้ย น้องเค้าบอก “จำได้ว่ามีรุ่นพี่มาขอถ่ายรูปโดยให้ใส่นาฬิกาเรื่องนี้ บอก

ว่าเพื่อนมันฝากมาถ่ายแล้วมีของจะให้ด้วยแต่ลืมเอามา อยู่ห้อง 6/2 ตัวย่อ บ.” ผมจึงบอกน้องเค้าไปว่าโดน

หลอกแล้ว เพราะรูปนั้นเป็นคำสั่งของผมเองเพื่อยืนยันตัวตนเค้า ผมบอกเหตุผลหลักที่ผมแอดน้องเค้าไปว่า

เพราะผมถูกฝังใจมาตลอด 5 เดือนที่ผ่านมาให้รักคนในรูป ให้คิดถึงคนในรูปนั่นก็คือน้องเค้า แล้วก็ตาม

สัญญาพอผมเล่าจบผมก็ต้องลบ ผมพูดคำว่ายินดีที่ได้รู้จักเป็นคำสุดท้าย แต่น้องเค้าตัดบทแล้วบอกว่าไม่

เป็นไร ไม่จำเป็นต้องลบ ตอนนี้เราเป็นเพื่อนกันแล้ว ผมก็ขอบคุณน้องเค้าที่สนใจรับฟัง ผมก็อยากจะบอกว่า

ผมยังรักน้องเค้าอยู่ ไม่ใช่เพราะเพิ่งมารัก แต่เพราะถูกฝังใจให้รักคนในรูปนั่นคือน้องเค้า เรื่องนี้ก็จบลง

ด้วยดี ทุกวันนี้ผมก็ได้แต่ทำใจ


ก็อยากจะฝากเรื่องนี้เป็นอุทาหรณ์เตือนผู้ที่อยู่ในโลกไซเบอร์ด้วยนะครับ ผมรู้ว่าผมโง่จริง ๆ ผมโง่

เอามาก ๆ แต่เพราะเค้าโกหกได้เนียนมาก และ เค้ารวมหัวกับพวกเพื่อน ๆ เค้าด้วย เรื่องนี้คงจะเป็นบทเรียน

ติดตัวผมไม่จนวันตาย ผมจะไม่คบกับใครที่อยู่ไกล ๆ อีกแล้วล่ะครับ ขอขอบคุณทุกท่านที่มาอ่านนะครับ



เรื่องนี้ผมลงไว้ให้รับรู้ว่ามันมีการหลอกลวงแบบนี้อยากให้ทุกคนระวัง ผมรู้ครับว่าผมโง่ พอผมมาเจอการตอกย้ำมันก็ท้อนะครับ

บางคนอาจคิดว่าผมก็รักเค้าที่หน้าตาน่ะสิ เพราะคนที่คุยกับคุณเป็นทอมคุณชอบเค้าที่นิสัยไม่ใช่หรอ แล้วทำไมรับไม่ได้

ผมอยากจะบอกว่า ก็เค้าทำให้ผมคิดว่าเป็นน้องคนนี้ ตลอดเวลา 5 เดือน เวลาผมคิดถึงเธอผมก็คิดถึงรูปน้องคนนี้ เพราะเค้าบอกว่าเค้าคือน้องคนนี้

แล้วจะให้ผมไปคิดถึงหน้าคนอื่นได้ยังไงล่ะครับ ผมไม่รู้ว่าคนอื่นเป็นยังไง แต่ผมเป็นแบบนี้ ทุกวันนี้ผมก็ทรมาน ผมยังลืมไม่ได้ เวลาเห็นรูปผมก็ยังเจ็บๆ อยู่

หรือผมต้องไปคบกับทอมแป้งหรอครับ ผมถึงจะทำถูกตามที่คุณว่า



รูปที่ยืนยันตัวตนจนผมเชื่อสนิทใจ จะสังเกตว่าเธอมีนาฬิกา Casio สีทอง อยู่แล้ว โดยทอมแป้งอ้างว่า เธอชอบใส่เรือนนี้มากกว่า ใส่เรือนสีเหลือง ก็เลยไม่ค่อยเห็นในรูปต่าง ๆ ที่เธออัพลง

อัพเดทครับ วันนี้วันที่ 15 เมษายน ผมทำใจได้แล้วครับ พร้อมที่จะเริ่มต้นสิ่งใหม่ๆ ขอบคุณทุกคนมากที่รับฟังนะครับ

[หนุ่มหน้าหวาน]

โหหหห ยาวมากก

[chattipong]

เอาสะไม่อยากอ่านเลย

[OVLENG]

ป้าดดดดดดโท อี่พออีเเม

[V2N]

ขอโทษจริงๆ ครับ ผมอาจใส่รายละเอียดเยอะไปหน่อย มือใหม่ครับ

[champ1780]

อ่านจนจบแล้ว 55555555 ยาวมาก ............

[Xgenza]

ยาวไปไม่อ่าน...

[V2N]

ยาวไปไม่อ่าน...

ต้องขอโทษครับ ผมใส่รายละเอียดมากเกินไป

[[Really~Nuts]]

เดี๋ยวหาเวลาว่างมาอ่านนะครับ ยาวเกิ๊น

[porjetroe]

ช่วยย่อเรื่องซักนิดนึงได้มั้ยครับ ยาวมาก

[V2N]

ช่วยย่อเรื่องซักนิดนึงได้มั้ยครับ ยาวมาก

ขอโทษจริงๆนะครับ คือผมกลัวทุกท่านไม่เข้าใจเลยใส่ลงไปทุกเหตุการณ์

[phacawit]

อ่านจบแล้วครับ ผมเห็นใจจริงๆ ถูกหลอกเต็มๆ 5 เดือน เป็นใครก็รับไม่ได้
ขอบคุณมานะครับที่มาแชร์ เป็นอุทาหรให้แก่คนในโลกออนไลน์ได้ดีที่เดียว
เป็นกำลังใจให้นะครับ บทเรียนสาหัสขนาดนี้ สักวันต้องเจอคนดีๆ แน่นอน ^^

[chattipong]

ผมอ่านผมดเเล้วครับ " วันนี้ผมได้รู้ความจริงแล้ว มีของแฟนผมกลายเป็นแม่ของทอมแป้ง " สรุปแม่เข้าหลอครับที่หลอกคุณอ่ะ (ถ้าไม่อยากตอบก็ไม่เป็นไรครับ)

[GhostBoss]

ก็คิดว่าเป็นประสบการณ์ อย่าไปเชื่ออะไรให้มากกับสังคมออนไลน์ ผู้หญิงแถวบ้านก็ออกจะเยอะแยะไปไม่จำเป็นต้องพึ่งเฟสหลอกมั้ง

[V2N]

ผมอ่านผมดเเล้วครับ " วันนี้ผมได้รู้ความจริงแล้ว มีของแฟนผมกลายเป็นแม่ของทอมแป้ง " สรุปแม่เข้าหลอครับที่หลอกคุณอ่ะ (ถ้าไม่อยากตอบก็ไม่เป็นไรครับ)

เค้าเอาเมลล์ที่ผมสมัครให้ใหม่ไปเปิดเฟส แล้วผมเข้าไปดู ปรากฏว่า ที่เรียกคนคนนี้ว่าแม่ ไม่ใช่แฟนผม แต่เป็น ทอมแป้งครับ คนที่ปลอมรูปน้องคนนั้นมาเป็นแฟนผมก็คือทอมแป้งครับ ตลอด 5 เดือนที่ผ่านมา

[V2N]

อ่านจบแล้วครับ ผมเห็นใจจริงๆ ถูกหลอกเต็มๆ 5 เดือน เป็นใครก็รับไม่ได้
ขอบคุณมานะครับที่มาแชร์ เป็นอุทาหรให้แก่คนในโลกออนไลน์ได้ดีที่เดียว
เป็นกำลังใจให้นะครับ บทเรียนสาหัสขนาดนี้ สักวันต้องเจอคนดีๆ แน่นอน ^^

ขอบคุณมาก ๆครับ ^^

[V2N]

ผมอยกคือ คุณบอกเค้าเป็น ทอม แล้วทำไมเค้าถึงทำแบบนี้กับคุณ ล่ะ

ผมก็ไม่รู้สาเหตุที่เค้าทำครับ เพราะตอนที่คุยกันครั้งสุดท้าย ผมอึ้ง พูดไรไม่ออกเลยจริงๆ เค้ากก็เงียบไม่พูดตอนผมถามครับ

[chattipong]

เค้าเอาเมลล์ที่ผมสมัครให้ใหม่ไปเปิดเฟส แล้วผมเข้าไปดู ปรากฏว่า ที่เรียกคนคนนี้ว่าแม่ ไม่ใช่แฟนผม แต่เป็น ทอมแป้งครับ คนที่ปลอมรูปน้องคนนั้นมาเป็นแฟนผมก็คือทอมแป้งครับ ตลอด 5 เดือนที่ผ่านมา

ok เข้าใจเเล้วครับ โทดทีที่ถาม (ไม่ได้นอนมาทั้งคืน เลยอ่านข้อความไม่เเตกขออภัยจิงๆ)
ยังงัยก้เป็นกำลังใจให้ครับ สู้ต่อไปในเมื่อยังมีลมหายใจ

[hisawahiroki]

โคตรยาว แต่แน่มาก หาจนเจออ่ะสุดยอด

[V2N]

ก็คิดว่าเป็นประสบการณ์ อย่าไปเชื่ออะไรให้มากกับสังคมออนไลน์ ผู้หญิงแถวบ้านก็ออกจะเยอะแยะไปไม่จำเป็นต้องพึ่งเฟสหลอกมั้ง

ขอบคุณมากครับ บทเรียนครั้งนี้มันร้ายแรงมาก ๆ เลยครับผม ทุกวันนี้ผมยังทรมานเวลามองดูรูปน้องคนนั้นอยู่เลย

[V2N]

ok เข้าใจเเล้วครับ โทดทีที่ถาม (ไม่ได้นอนมาทั้งคืน เลยอ่านข้อความไม่เเตกขออภัยจิงๆ)
ยังงัยก้เป็นกำลังใจให้ครับ สู้ต่อไปในเมื่อยังมีลมหายใจ

ผมก็ยังไม่ได้นอนครับ นอนไม่หลับจริง ๆ ผมเพิ่งบอกน้องคนนั้นวันนี้นี่เอง

[huanombod]

อุส่าไปหา เเจ้กพอตเลย เป็นผมคงไม่ไป คุนพยายามาก นับถือๆ

[lvloup]

ยอมรับว่าน้อง สุดยอดมากครับ ตามหาจนเจอ ได้ทั้งบทเรียนความ เจ็บปวด และ ความพยายาม ปนกับความรัก

ไม่ต้องกลัวครับน้องต้องเจอคนดีๆแน่ เป็น กำลังใจ ให้น้อง นะครับ สู้ต่อไป

ชีวิตยังมีพรุ่งนี้เสมอออออ เย้!!

[Deathsteb]

งี้แหละ ผมถึงไม่ชอบคุยกับใครทางเน็ต มันขึ้นกับดวงนะของแบบนี้ได้ดีก็ดีไป เจอหลอกก็แย่เลย

ทุกวันนี้ผมคุยเฟซก็คุยกับเพื่อนไม่ก็คนที่เห็นหน้าเห็นตากันแล้วมากกว่า