สวัสดีชาวJokerทุกคน เราเป็นสมาชิกใหม่ ฝากตัวด้วยน่อ
นิยายเรื่องนี้เราแปลเองเป็นเรื่องแรก เราชอบมากและ...ซื้อมาเก็บไว้เรียบร้อย
ถ้าสนใจก็อย่าลืมกันเข้ามาอ่านน่อ ขอบคุณจ้า
Now Loading............. Stage 6 (40%)
Stage 1 บทนำ
Dante Side
แสงจันทร์ลอยเด่นกลางฟากฟ้าราวกับม่านแสงบางๆที่กำลังห่อหุ้มอาณาจักรฟอร์ทูนน่ายามกลางคืนเช่นนี้ เป็นเรื่องยากที่จะพบผู้คนออกจากบ้าน เพราะเวลานี้ปีศาจมักปรากฏตัวบ่อยครั้ง ยิ่งคืนที่มีพระจันทร์แดงแห่งลางมรณะแล้ว ยิ่งเป็นเรื่องที่แทบจะเป็นไปไม่ได้ แต่สำหรับสาวงามผมสีทองที่กำลังเดินอยู่บนถนนในขณะนี้แล้ว เรื่องงมงายนี้เลยกลายเป็นเรื่องโจ๊กไป ชุดหนังและกางเกงรัดรูปสีดำนั้น สำหรับผู้ที่มีใจศรัทธาในทางศาสนาของฟอร์ทูนน่าแล้ว ถือว่าเป็นชุดที่ไม่เหมาะสมเท่าไหร่นัก แต่เธอก็ไม่ได้สนใจสิ่งเหล่านั้นมากและกำลังหยุดยืนอยู่ใต้ร่มไม้ริมถนนสายนั้นเอง
ไม่คิดจะเพลิดเพลินกับบรรยากาศหน่อยรึ ทริชเอ่ยขึ้นเบาๆ พร้อมกับการปรากฎตัวของชายอีกคนหนึ่งกระโดดลงมาจากต้นไม้ การแต่งกายด้วยชุดหนังสีแดงของชายคนนั้นก็ไม่เหมือนกับผู้คนที่อยู่ในฟอร์ทูนน่าเลยเช่นกัน
ช่วยไม่ได้นิ ฉันเพิ่งจะมาถึงนะ เลยไม่ค่อยคุ้นกับอะไรมากนัก ทริชถอนหายใจกับคำตอบ
ช่างมันเถอะ นี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาทะเลาะกันนินะ ก่อนอื่น...เรามาสรุปเรื่องกันคร่าวๆก่อนดีกว่า ชายหนุ่มพยักหน้าตอบ ชายคนนั้นมีชื่อว่า ดันเต้ เดินทางมาจากสถานที่ห่างไกลจากฟอร์ทูนน่า เขาคือนักล่าปีศาจ
ยังไงก็ขอแบบสั้น ง่าย ได้ใจความได้ไหม ฉันเหนื่อยกับการเดินทางไกลนะ ดันเต้หันไปขอร้องทริช แต่คำพูดของเขากับท่าทางนั้นกลับตรงข้ามไม่ได้ดูเหนื่อยล้าจากการเดินทางไกลเลย แต่ทริชก็ไม่ได้พูดอะไร เพราะรู้ดีว่าดันเต้นั้นสมาธิสั้นกว่าคนปกติธรรมดาทั่วไป
กลุ่มศาสนานี้มีการอัญเชิญปีศาจและนำเซลล์ปีศาจเหล่านั้นมาปลูกถ่ายกับมนุษย์ ผู้บงการเบื้องหลังคือ องค์ประมุขแห่งศาสนา
แล้วยังไงต่อ
เป้าหมายสูงสุดของพวกเขาคือ การครอบครองโลก พวกเขาเพียงแค่เอาศาสนามาบังหน้าเท่านั้น ถ้าพูดกันตรงๆก็คือ เป็นกลุ่มคนชั่วกลุ่มหนึ่งดีๆนี้เอง แต่ดูเหมือนว่าทั้งตัวองค์ประมุขและผู้ติดตามทั้งหลายเชื่อว่า การกระทำของตนเองนั้นถูกต้อง โดยเอาเหตุผลที่ต้องการปกป้องโลกมาอ้างเท่านั้น
พวกเดิมๆอีกแล้ว เจ้าพวกนี้มีมาเรื่อยๆแหะ เมื่อไหร่จะสูญพันธุ์ไปจากโลกนี้สักที ดันเต้ถอนหายใจเหนื่อยหน่าย
ถ้านายไม่มีกระจิตกระใจจะทำ ให้ฉันจัดการเองก็ได้นะ ทริชล้อดันเต้เล่นแล้วยิ้มหวาน ถึงดันเต้จะบ่นออกมาแบบนั้น แต่ทริชรู้ดีว่า ดันเต้ไม่มีทางทิ้งงานปราบปีศาจนี้ได้หรอก
ฉันต้องทำอยู่แล้วน่ะ ไม่มีเหตุผลที่จะไม่ทำนี้ ดันเต้พูดถึงแผนการที่เตรียมการไว้ล่วงหน้าแล้ว ทริชชี้ไปยังสิ่งก่อสร้างสูงตระหง่านทางด้านขวาของตนเอง พรุ่งนี้ จะมีพิธีสรรเสริญสปาด้า ผู้ติดตามระดับสูงของศาสนาจะเข้าร่วมพิธี แน่นอนว่าองค์ประมุขด้วยเช่นกัน
ดันเต้มองโรงละครโอเปร่าเบื้องหน้า แล้วจินตนาการถึงบรรยากาศภายในอาการได้ว่า คงมีบรรยากาศแบบโบราณที่เป็นเอกลักษณะของเมืองนี้แน่นอน เมืองนี้เป็นเมืองที่เลื่อมใส ศรัทธาในกลุ่มภาคีแห่งดาบ สปาด้าด้วย ดังนั้นสิ่งก่อสร้างเบื้องหน้าคงมีความสำคัญไม่น้อยทีเดียว
แล้วไอ้งานสรรเสริญที่ว่าเนี้ย เขาทำอะไรกันล่ะ ถ้ามีการออกร้านขายของด้วยคงจะน่าสนุกไม่เบา ดันเต้ถาม ทริชเอียงคอเล็กน้อย รู้สึกจะไม่ใช่งานรื่นเริงแบบนั้นนะ งานเริ่มจากการร้องเพลงสรรเสริญสปาด้าของเจ้าหญิงแห่งเสียงเพลงก่อน จากนั้นองค์ประมุขก็ขึ้นมากล่าวถึงคำสอนต่างๆ จากนั้นทุกคนก็ร่วมกันขอพรจากสปาด้า แค่นี้เป็นอันจบพิธี
เฮ้อ แล้วไอ้งานแบบนี้มันสนุกตรงไหนล่ะเนี้ย ดันเต้ถอนหายใจแล้วเงยหน้ามองท้องฟ้า
พิธีนี้มีความสำคัญมากนะ ยิ่งใหญ่พอๆกับพิธีมิซาเลยที่เดียว
หืม....ดูเหมือนว่าเรื่องปัญหากับข้อข้องใจเกี่ยวกับศาสนาจะไม่ใช่สิ่งที่น่าพิสมัยเท่าไหร่สำหรับดันเต้ เพราะเขาแค่รับคำเฉยๆ
ประเด็นสำคัญคือ พรุ่งนี้ องค์ประมุขที่ไม่เคยปรากฏตัวให้ใครเห็น จะออกมากล่าวคำสอนเองน่ะ
เป้าหมายคือองค์ประมุขซินะดันเต้พูดพรางล้วงเอาปืนจากซองปืนเอนโวนี่ในเสื้อออกมาแล้วยิง เสียงกระสุนนั้นเหมือนเป็นเสียงเปียโนโหมโรงภารกิจใหม่ ปลอกกระสุนปืนกลิ้งตกลงมาตามพื้น ดันเต้หรี่ตามอง แล้วองค์ประมุขอะไรนั้นน่ะ แน่ใจนะว่าไม่ใช่มนุษย์ธรรมดาอีกต่อไปแล้วน่ะ ทริชพยักหน้าให้กับคำถามนั้น จากนั้นเสียงเห่าหอนของหมาป่าภายใต้พระจันทร์แดงก็ดังขึ้นจากสถานที่อันไกลโผน
++++++++++++++++++++++++++++++
แจ้งอัพStage 2 กับสปอยเล็กน้อย...
จะทำให้หลับลืมตื่นเลยพวกแก
ออกมาให้หมดแต่แรกเซ่ ฉันไม่ว่างมาเล่นซ่อนหากับพวกแกหรอกนะ
เรื่องประตูนรกนั้นไปถึงไหนแล้วละ
น้ำจิ้มสำหรับตอนหน้านะจ้ะ กำหนดอัพ 5 พฤษภาคมน่อ
แจ้งอีกนิด อัพเดือนละครั้งน่อ เพราะแปลสด ต้องใช้เวลา(แอบไปแต่งนิยายด้วย ฮ่าๆๆ)
สุดท้าย....ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะจ้ะ ขอบคุณทุกท่านเลยจ้ะ