คืองี้ครับ ( 23/พฤษภาคม/55)
มีผู้หญิงคนนึงเขาเป็นเพื่อนกับผม สมัยตอน ม.1 เขาเคยชอบผม
แต่ผมก็ไม่สนใจอะไร เขาก็เลยเลิกชอบผม แล้วมาตอนนี้ผม ม.3 ผมก็รู้สึกว่าเขาน่ารักขึ้น และ ก็ น่า.... อะนะ 55555+
ผมก็เลยรอเขาออน facebook เลย พอเขาออน
ผม : หมวยยยยยยย (ชื่อนี้ไม่ใช่ชื่อเขานะครับ พอดีเขาน่ารักแบบหมวยๆเลยเรียก)
เขา :555555555 ว่าไง
ผม :รอคุยตั้งนานไปไหนมา
เขา : ตะวันนา
ผม : คิดถึ๊ง คิดถึง
เขา : 55555 เหมือนกัน (อันนี้เขาคงพูดหยอกล้อเล่น)
ผม : อย่ามาพูดเล่นนะ ฉันเอาจริง
เขา : 555555
ผม : ใช้ซิมของไรอะ
เขา : จะขอเบออะดิ รู้ืทันนะ 555
ผม : ขอได้มั้ยหละ อะโด่..
เขา : หยิ่งๆ 55555
ผม : แหมๆ อย่าเล่นตัวสิ อุตส่ามาจีบอย่างเต็มที่ทั้งทีหรือไม่สนใจก็ไม่เป็นไร จะได้ทำใจ แบะๆ
เขา : 55555 บ้าไปแล้ว
ผม : อืมมมม... พลาดได้ไงไม่รู้ ตอน ม.1 คิดแล้วเสียดาย
เขา : 555 นานแล้ว
ผม : อยากเริ่มใหม่ จะได้ไหม...
เขา : จะบ้าเหรอ เป็นเพื่อนกันดีแล้ว
ผม : แป่ววว แห้วเลย @_@
เรื่องนี้สอนให้รู้ว่า จงอย่ารอช้า.. ไม่งั้นเราจะพลาดโอกาศ (จากประสบการณ์โดยตรง)